Зәбүр 137:1—9
137 Бабыл өзендерінің жағасында+ отырып,Сионды еске алғанда, біз зар иледік+.
2 Қала ішіндегі теректерге арфаларымызды ілдік+.
3 Бізді тұтқындағандар ән айтуымызды сұрады+,Сол мазақтаушылар көңіл көтергілері келіп:
“Сионның бір әнін шырқап беріңдер”,— деді.
4 Ехобаға арналған әнді бөтен елде қалай ғана айтамыз?
5 Уа, Иерусалим, мен сені ұмытсам,Оң қолым бар шеберлігін ұмытсын*+!
6 Егер сені есімде сақтамасам,Иерусалимді ең зор шаттығымнан да жоғары қоймасам+,Тілім таңдайыма жабысып қалсын!
7 Уа, Ехоба, едомдықтардың айтқан сөзін ұмытпашы,Иерусалим құлаған күні олардың:
“Қиратыңдар оны! Жермен-жексен етіңдер!”— дегенін есіңе алшы+.
8 Ей, жуырда ойран болатын Бабыл қаласы+!
Бізге істегеніңді өз басыңа келтіріп,Қарымтаңды қайтаратын адам бақытты+.
9 Балаларыңды ұстап алып,Жартасқа ұратын адам бақытты+.
Сілтемелер
^ Мүмкін: “семіп қалсын”.
