Зәбүр 62:1—12
Ән-күй жетекшісіне. Едутун*. Дәуіттің жыры.
62 Құдайымды мен үнсіз күтемін.
Ол мені құтқарады+.
2 Ол — менің жартасым, құтқарушым, қауіпсіз панам+;Мен ешқашан қатты шайқалмаймын+.
3 Қашанғы өздерің жек көретін кісіні өлтіруді көксейсіңдер+?
Бәрің де қисайып тұрған қауіпті дуалға, құлауға шақ тұрған тас дуалға ұқсайсыңдар*.
4 Олар бас қосып, оны жоғары дәрежесінен айыру үшін кеңеседі;Өтірік айтуды рақат көреді.
Ауыздарымен бата береді, ал жүректерінде қарғап-сілейді+. (Села)
5 Құдайымды мен үнсіз күтемін+,Өйткені тек соған үміт артамын+.
6 Ол — менің жартасым, құтқарушым, қауіпсіз панам;Мен ешқашан да шайқалмаймын+.
7 Мені құтқаратын да, даңққа бөлейтін де — Құдай.
Құдай — менің берік жартасым әрі панам+.
8 Ей, адамдар, әрдайым оған сенім артыңдар,Жүрек сырларыңды ақтарыңдар+.
Құдай — біздің панамыз+. (Села)
9 Адам атаулы — небәрі дем ғана,Бар адамзат — елес қана+.
Бәрін бірдей таразыға салып өлшесең, жеңіл болады шыққан демнен+.
10 Өзгені бопсалап табысқа жетемін деп ойлама,Қарақшылыққа да бекерге үміт артпа.
Дүние-мүлкің молайса, оған бауыр баспа+.
11 Құдай маған екі рет былай деді:
“Күш Құдайға тиесілі”+.
12 Айнымас сүйіспеншілік те саған тиесілі, уа, Ехоба+,Өйткені сен әркімге ісіне қарай қарымтасын қайтарасың+.
Сілтемелер
^ Түсіндірмені қараңыз.
^ Мүмкін: “Ол қисайып тұрған дуал сияқты, құлауға шақ тұрған тас дуал сияқты. Қашанғы бәрің жабылып оны өлтіруді көксейсіңдер?”