Мұсаның 1-жазбасы 22:1—24

  • Ыбырайымға Ысқақты құрбандыққа шалуды айту (1—19)

    • Ыбырайымның ұрпағы арқылы қонатын бата (15—18)

  • Рабиғаның отбасы (20—24)

22  Бірде Құдай Ыбырайымды сынамақ+ болды. Құдай: “Ыбырайым!”— деп шақырғанда, ол: “Тыңдап тұрмын”,— деп жауап қатты.  “Өтінем, қатты жақсы көретін жалғыз ұлың+ Ысқақты+ ертіп, Мория+ жеріне бар. Сол жерде мен көрсететін тауда оны құрбандыққа шалып, өртеп жібер”,— деді Құдай.  Ыбырайым таңертең ерте тұрып, есегін ерттеп, жанына екі қызметшісі мен Ысқақты ертіп алды. Ол өртелетін құрбандық үшін отын жарып алып, Құдай өзіне көрсеткен жерге қарай жолға шықты.  Үшінші күні Ыбырайым көз тігіп, әлгі жерді алыстан көрді.  Сонда қызметшілеріне: “Сендер есекпен осында қалыңдар. Балам екеуіміз ана жаққа барып, Құдайға ғибадат етіп қайтып келеміз”,— деді.  Содан Ыбырайым өртелетін құрбандыққа арналған отынды алып, ұлы Ысқақтың иығына артты. Ал өзі қолына от пен пышақ* алып, екеуі жүріп кетті.  Ысқақ жолда әкесіне: “Әке”,— дегенде, ол: “Иә, ұлым”,— деп үн қатты. Ысқақ: “Бізде от пен ағаш бар, ал құрбандыққа шалып, өртеп жіберетін қой қайда?”— деп сұрады.  Ыбырайым: “Ұлым, құрбандыққа шалып, өртеп жіберетін қойды+ Құдайдың өзі береді”,— деп жауап берді де, екеуі әрі қарай жүре берді.  Ақыр соңында, олар Құдайдың Ыбырайымға көрсеткен жеріне келіп жетті. Ыбырайым сол жерде құрбандық орнын тұрғызып, үстіне отын қойды. Сосын Ысқақтың аяқ-қолын байлап, құрбандық орнындағы отынның үстіне жатқызды+. 10  Ыбырайым қолына пышағын алып, оны бауыздамақ болғанда+, 11  Ехобаның періштесі көктен тіл қатып: “Ыбырайым! Ыбырайым!”— деп шақырды. Ол: “Тыңдап тұрмын”,— деп жауап берді. 12  Сонда періште: “Балаға тиіспе, оған зақым келтірме! Енді сенің Құдайдан қорқатын адам екеніңді білдім, өйткені өзіңнің жалғыз ұлыңды менен аямадың+”,— деді. 13  Ыбырайым төңірегіне көз тастап, әріректе мүйізі қалың бұтаға шырмалып қалған бір қошқарды көрді. Ол барып, қошқарды әкелді де, ұлының орнына құрбандыққа шалып, өртеп жіберді. 14  Ыбырайым сол жерді Ехоба-Ире* деп атады. Сондықтан да күні бүгінге дейін жұрт: “Ехобаның тауында қажетің беріледі”+,— дейді. 15  Ехобаның періштесі Ыбырайымға екінші рет көктен үн қатып, 16  былай деді: “Мен өзіммен ант етемін,— дейді Ехоба+,— сен осылай істеп, өзіңнің жалғыз ұлыңды менен аямағаның үшін+, 17  саған міндетті түрде батамды беріп, ұрпағыңды аспандағы жұлдыздардай және теңіз жағасындағы құм қиыршықтарындай көбейтемін+. Сенің ұрпағың жауларының қалаларын* иемденетін болады+. 18  Менің сөзіме құлақ асқаның үшін, сенің ұрпағың+ арқылы жер бетіндегі барлық халықтарға батам қонады+”. 19  Ыбырайым қызметшілеріне қайта оралып, бәрі бірге Бер-Шебаға+ қарай жол тартты. Сөйтіп, Ыбырайым Бер-Шебада тұрып жатты. 20  Осы оқиғалардан соң Ыбырайымға келесідей хабар жетті: “Бауырыңыз Нахорға+ әйелі Мылқа бірнеше ұл туып берді. 21  Атап айтқанда, ол тұңғышы Ұзды, оның інісі Бузды, Кемуелді (Арамның әкесі), 22  Кесетті, Хазоны, Пилдашты, Идлаф пен Бетуелді+ дүниеге әкелді”. 23  Бетуелден Рабиға+ туылды. Мылқа осы сегіз ұлды Ыбырайымның бауыры Нахорға сыйлады. 24  Нахордың Рехума деген кәнизагы да Тебах, Гахам, Тахаш және Мағақ есімді төрт ұл туды.

Сілтемелер

Немесе “мал соятын пышақ”.
Мағынасы “Ехоба қарастырады; Ехоба қажетіңді береді”.
Сөзбе-сөз “қақпасын”.