Нехемия 4:1—23
4 Қала қабырғасын қалпына келтіріп жатқанымызды Санбалат+ естігенде, ашуланып, қатты ызасы келіп, яһудилерді келеке етті.
2 Ол ағайындары мен Самария әскерінің алдында былай деді: “Мына бейшара яһудилер не істеп жатыр? Қабырғаны өз күштерімен соға аламыз деп ойлай ма? Құрбандықтар шалмақ па? Бір-ақ күнде бітіреміз деп ойлайтын шығар? Үйінді болып жатқан күйген тастарды қалпына келтіреміз дей ме?”+
3 Оның қасында тұрған аммондық+ Тобия+: “Олардың соғып жатқан дуалына түлкі секіріп шыға қалса, опырылып қалады”,— деді.
4 Сонда мен былай деп дұға еттім: “Уа, Құдайымыз, құлақ сала көр. Біз келеке-мазаққа қалдық+. Олардың мазағын өз бастарына келтіріп+, олжа етіп өзге елге тұтқынға жібер.
5 Қылмыстарын елеусіз қалдырма, күнәларын өшіріп тастама+, өйткені олар құрылысшыларды қорлауда”.
6 Біз қабырғаны тұрғызуды жалғастыра бердік. Оны айналдыра түгел біріктіріп, құлаған жерлерін жартысына дейін көтердік. Жұрт бар ықыласымен жұмыс істей берді.
7 Иерусалим қабырғасының жөндеу ісі алға жылжып, ойық жерлері бітеліп жатқанын Санбалат, Тобия+, арабиялықтар+, аммондықтар мен азоттықтар+ естігенде, қатты ызаланды.
8 Содан олар бас қосып, Иерусалимге шабуылдап, ойран-топыр салуды ойластырды.
9 Ал біз болсақ Құдайымызға дұға еттік, сөйтіп, олардан қорғану үшін күні-түні күзет қойдық.
10 Яһуданың адамдары болса: “Ауыр жүк таситын жұмысшылар әбден титықтап шаршады, ал тас үйінділері әлі көп. Қабырғаны өз күшімізбен ешқашан тұрғыза алмаймыз”,— деп жатты.
11 Жауларымыз да: “Олар біздің келіп қалғанымызды көрмей де, білмей де тұрғанда, араларына кіріп барып, бәрін қырып, жұмыстарын тоқтатып тастаймыз”,— деумен болды.
12 Соларға жақын тұратын яһудилер біз жаққа келген сайын: “Олар бізге жан-жақтан тап бермекші”,— деп қайта-қайта* айтты.
13 Сондықтан мен ер адамдарды семсер, найза және садақпен қаруландырып, қабырға сыртындағы төмен әрі ашық жатқан жерлерге әулеттері бойынша күзетке қойдым.
14 Олардың үрейленгенін көргенде, дереу тұрдым да, беделді кісілерге+, басқарушыларға және қалған жұртқа: “Жаудан қорықпаңдар+. Ұлы да айбынды Ехобаны есте ұстаңдар+. Бауырларың, ұл-қыздарың, әйелдерің мен үйлерің үшін шайқасыңдар”,— дедім.
15 Жауларымыз өздерінің құрған жоспарларының бізге мәлім болғанын, бұларын Құдайдың өзі бұзғанын естіп білді. Сонда бәріміз қабырға жұмысына қайта кірістік.
16 Сол күннен бастап адамдарымның жартысы жұмыс істеп+, жартысы найза, қалқан, садақ ұстап, сауыт киіп жүрді. Әкімдер+ яһудилерді қолдап, арттарында тұрды,
17 ал олар қабырғаны тұрғыза берді. Жүк таситындар бір қолдарымен жүк көтеріп, екінші қолдарымен қару ұстап жүрді.
18 Құрылысшылардың бәрі белдеріне семсер байлап алып жұмыс істеді. Ал менің қасымда дабыл беретін кернейші+ жүрді.
19 Сонда мен беделді кісілерге, басқарушылар мен қалған жұртқа: “Жұмыс көп әрі ауқымды, ал біз қабырғаның әр жерінде жұмыс істеп, бір-бірімізден алыста жүрміз.
20 Сондықтан керней үнін естігенде, бәрің біз тұрған жерге жиналыңдар. Біз үшін Құдайымыздың өзі шайқасады+”,— дедім.
21 Осылай таң атқаннан жұлдыз шыққанға дейін жұмыс істей бердік, ал жартымыз найза ұстап жүрдік.
22 Сол уақытта мен жұртқа: “Әркім өз қызметшісімен бірге Иерусалимде түнеп жүрсін. Осылай олар түнде бізді күзетеді, күндіз жұмыс істейді”,— дедім.
23 Өзім де, ағайындарым мен қызметшілерім де+, қасымдағы күзетшілер де киген киімімізді шешкен жоқпыз. Барлығымыз да оң қолымыздан қару тастамай жүрдік.
Сілтемелер
^ Сөзбе-сөз “он рет”.
