Өтініші орынды болса да, Дәуіт қорлық сөздің астында қалды (С1ж 25:7—11; ia 78-б., 10—12 абз.)

Дәуіт эмоцияның әсерінен ұғынбай әрекет етіп, Набалдың үй ішін өлтірмек болды (С1ж 25:13, 21, 22)

Әбигел Дәуітті қан төгуден сақтап қалды (С1ж 25:25, 26, 32, 33; ia 80-б., 18-абз.)

ОЙЛАНЫП КӨРІҢІЗ: “Ашуым келгенде, киім-кешек сатып алғанда немесе көңілім түскенде, эмоцияның жетегінде кетемін бе? Әлде бір сәтке тоқтап, ойланып аламын ба?” (Н.с 15:28; 22:3)