Тым көп сөйлеу. “Зерттеп жүрген адамға бәрін өзім түсіндіруім қажет” деп ойламаңыз. Адам ойланып, дұрыс тұжырым жасай алуы үшін Иса сұрақтар қоя білген (Мт 17:24—27). Сұрақтар зерттеуді жандандырады әрі адамның түсінігі мен нанымдарын анықтауға көмектеседі (be 253-б., 2, 3-абз.). Сұрақ қойғаннан кейін, жауабын шыдаммен күтіңіз. Адам дұрыс жауап бермесе, жауабын бірден айтудың орнына, қосымша сұрақтар қойып, өзінің дұрыс ойға келуіне көмектесіңіз (be 238-б., 1, 2-абз.). Зерттеуші жаңа ойларды түсіне алуы үшін баяу сөйлеген жөн болар (be 230-б., 4-абз.).

Күрделендіру. Тақырыпқа қатысты бар білгеніңізді айтып беруден аулақ болыңыз (Жх 16:12). Бар назарды абзацтағы негізгі ойға аударуға тырысыңыз (be 226-б., 4, 5-абз.). Қосымша мәліметтер қызықты болса да, негізгі ойларды көмескілеп тастауы мүмкін (be 235-б., 3-абз.). Адам негізгі ойды түсінгеннен кейін, келесі абзацқа көшіңіз.

Жай ғана қарастырып шығу. Біздің мақсатымыз мәліметті жай қарастырып шығу емес, шындықты адамның жүрегіне жеткізу (Лқ 24:32). Сабақтағы негізгі тармақтарға көңіл бөліп, Құдай Сөзінің әсер етуіне жол беріңіз (Қ2х 10:4; Ев 4:12; be 144-б., 1—3 абз.). Сондай-ақ қарапайым мысалдарды қолдануға тырысыңыз (be 245-б., 2—4 абз.). Зерттеушінің өз басындағы қиындықтары мен нанымдарын ескеріп, сабақты соған қарай икемдеген дұрыс. Зерттеу кезінде оған келесідей сұрақтарды қойсаңыз болады: “Осы білгендеріңіз жайлы не ойлайсыз?”, “Бұл мәліметтен Ехоба жайлы не білдіңіз?”, “Сіздіңше, осы кеңестерді қолданудың қандай пайдасы бар?” (be 238-б., 3—5 абз.; 259-б., 2-абз.).