Jiisusip nalimini pisut ilin­niar­titsinermini ator­tar­pai. (Lu 13:1-5) Illit­taaq nalitsinni pisut Guutip kun­ngeqarfianik tusarlius­saq pil­lugu soqutigin­nilersitsiniaaninni atorsin­naavatit. Inuus­sutis­saqar­niar­nerup imaan­naan­ngin­nera, pin­ngor­titarsuarmi ajunaar­nersuit, eqqis­siviil­lior­nerit, ator­nerluinerit assingusul­luun­niit eqqaariarlugit eqqarsalersitsisumik apeq­quteqarit. Ima aperisin­naavutit: “Isumaqar­pit tamakku atuut­tuaan­nas­sasut?” Imaluun­niit: “Illit tamatumun­nga suna aaq­qiis­sutaas­sasoraajuk?” Taava oqaloqatigisat allas­simaf­fim­mik Biibilimiit­tumik eqqar­tuk­kas­sin­nut tun­ngasumik takutitsivigiuk. Oqaloqatigisat soqutigin­nip­pat isigin­naagas­siamik isigin­naar­tiguk, ilin­niar­titsinermiluun­niit ator­tak­katta ilaan­nik takutiguk. Inun­nik oqaluus­sif­figisar­tak­katsin­niit­tunik kil­liiumal­luta ‘nutaarsias­sat nuan­nersut allanut oqaluus­sis­sutigiumal­lugit qanorluun­niit iliuuseqar­tarisa’. – Ko1 9:22, 23.

Illit oqaluus­sif­figisar­tak­kanni inuit sunik eqqar­tuiumasin­naap­pat?