ការបំភ្លឺច្បាប់ ១៩:១-២១
១៩ «ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នានឹងបំផ្លាញប្រជាជាតិនានា ហើយព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រគល់ទឹកដីរបស់ពួកគេដល់អ្នករាល់គ្នា។ ពេលអ្នករាល់គ្នាបណ្ដេញពួកគេចេញ ហើយចូលទៅរស់នៅក្នុងផ្ទះនានាក្នុងបណ្ដាក្រុងរបស់ពួកគេ+
២ នោះត្រូវញែកទុកក្រុងបីក្នុងទឹកដីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រគល់ឲ្យអ្នករាល់គ្នា។+
៣ អ្នករាល់គ្នាត្រូវបែងចែកទឹកដីក្នុងស្រុកដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រគល់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាជាបីផ្នែក ហើយត្រូវរៀបចំផ្លូវដើម្បីឲ្យអ្នកដែលសម្លាប់គេអាចរត់ទៅជ្រកកោនក្នុងក្រុងទាំងនោះ។
៤ «ចំពោះអ្នកដែលសម្លាប់អ្នកឯទៀតដោយអចេតនានិងដោយគ្មានចិត្តស្អប់ គាត់អាចរត់ទៅជ្រកកោននៅក្រុងទាំងនោះបាន ដូចករណីតទៅនេះ។+
៥ ឧបមាថា បុរសម្នាក់និងអ្នកជិតខាងគាត់បានទៅព្រៃកាប់អុស តែចៃដន្យពេលដែលគាត់លើកពូថៅកាប់អុស ផ្លែពូថៅក៏របូតចេញពីដងទៅត្រូវអ្នកជិតខាងនោះបណ្ដាលឲ្យស្លាប់ នោះអ្នកសម្លាប់គេត្រូវរត់ទៅក្រុងមួយក្នុងចំណោមក្រុងទាំងនោះ ដើម្បីរួចជីវិត។+
៦ បើមិនដូច្នេះទេ អ្នកដែលមានសិទ្ធិសងសឹក+ដែលមានកំហឹងជាខ្លាំង អាចដេញតាមអ្នកនោះទាន់ ហើយសម្លាប់គាត់បាន ព្រោះចម្ងាយផ្លូវទៅក្រុងនោះឆ្ងាយពេក។ យ៉ាងណាមិញ អ្នកនោះមិនសមនឹងស្លាប់ទេ ព្រោះគាត់មិនធ្លាប់មានចិត្តស្អប់អ្នកជិតខាងនោះពីមុនឡើយ។+
៧ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំបង្គាប់អ្នករាល់គ្នាថា៖ ‹ចូរញែកក្រុងបីទុកដោយឡែក›។
៨ «បើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នាពង្រីកទឹកដីរបស់អ្នករាល់គ្នាឲ្យធំទូលាយដូចដែលលោកបានស្បថនឹងបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នា+ ហើយបើលោកប្រគល់ទឹកដីទាំងអស់នោះឲ្យដល់អ្នករាល់គ្នាដូចដែលលោកបានសន្យានឹងបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាមែន+
៩ នោះអ្នករាល់គ្នាត្រូវបន្ថែមក្រុងបីទៀតពីលើក្រុងបីដែលមានរួចហើយ។+ ទោះជាដូច្នោះក្ដី អ្នករាល់គ្នាត្រូវកាន់ខ្ជាប់តាមបញ្ញត្តិទាំងអស់ដែលខ្ញុំបង្គាប់នៅថ្ងៃនេះ ពោលគឺត្រូវស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា ហើយត្រូវដើរតាមផ្លូវរបស់លោកជានិច្ច។+
១០ យ៉ាងនេះ នឹងគ្មានការសម្លាប់អ្នកដែលគ្មានទោស+នៅក្នុងស្រុកដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រគល់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាទុកជាមត៌កឡើយ ហើយអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងគ្មានទោសដែរ។+
១១ «ប៉ុន្តែ បើបុគ្គលម្នាក់មានចិត្តស្អប់អ្នកជិតខាងខ្លួន+ ហើយចាំស្ទាក់វាយគាត់ ឲ្យរបួសធ្ងន់ដល់ស្លាប់ រួចបុគ្គលនោះរត់ទៅក្រុងណាមួយក្នុងចំណោមក្រុងទាំងនោះ
១២ ពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុងដែលគាត់រស់នៅនោះ ត្រូវចាត់គេឲ្យនាំបុគ្គលនោះមក រួចប្រគល់ដល់អ្នកដែលមានសិទ្ធិសងសឹក។ បុគ្គលនោះនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន។+
១៣ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវអាណិតអាសូរអ្នកនោះទេ ហើយត្រូវដកចេញពីស្រុកអ៊ីស្រាអែលនូវទោសកំហុសដែលមកពីការសម្លាប់ជនដែលគ្មានទោស+ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចរស់នៅដោយសុខសាន្ត។
១៤ «កាលណាអ្នករាល់គ្នាទទួលស្រុកដែលព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នាប្រគល់ឲ្យជាមត៌កហើយ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវបង្ខិតបង្គោលព្រំប្រទល់ពីទីតាំង+ដែលបុព្វបុរសអ្នករាល់គ្នាបានកំណត់នោះទេ។
១៥ «បើមានសាក្សីតែម្នាក់ មិនអាចដាក់ទោសបុគ្គលម្នាក់ចំពោះកំហុសឬអំពើខុសឆ្គងរបស់គាត់បានទេ+ លុះត្រាតែមានសាក្សីពីរឬបីនាក់ ទើបការចោទប្រកាន់អាចយកជាការបាន ហើយអាចដាក់ទោសបុគ្គលនោះ។+
១៦ បើមានសាក្សីនិយាយបង្ខុសសេចក្ដីពិត ហើយចោទប្រកាន់ថាបុគ្គលម្នាក់បានធ្វើខុសអ្វីមួយ+
១៧ បុគ្គលទាំងពីរនាក់នោះ ត្រូវទៅឈរនៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ា ពួកសង្ឃ និងពួកអ្នកសម្រេចក្ដីដែលមានភារកិច្ចនៅគ្រានោះ។+
១៨ ពួកអ្នកសម្រេចក្ដីត្រូវស៊ើបអង្កេតឲ្យបានសព្វគ្រប់+ បើរកឃើញថាអ្នកនោះជាសាក្សីក្លែងក្លាយ ហើយឃើញថាការចោទប្រកាន់របស់គាត់គឺមិនពិត
១៩ នោះអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើទៅលើគាត់ ដូចដែលគាត់ចង់ធ្វើទៅលើជនជាប់ចោទតាមគម្រោងគាត់ដែរ។+ អ្នករាល់គ្នាត្រូវដកអំពើអាក្រក់ចេញពីចំណោមអ្នករាល់គ្នា។+
២០ អស់អ្នកដែលឮអំពីរឿងនេះ ពួកគេនឹងភ័យខ្លាច។ យ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងមិនហ៊ានប្រព្រឹត្តអាក្រក់ដូចនេះឡើយ។+
២១ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវអាណិតអាសូរទេ+ គឺត្រូវសងជីវិតនឹងជីវិត ភ្នែកនឹងភ្នែក ធ្មេញនឹងធ្មេញ ដៃនឹងដៃ ជើងនឹងជើង។+
