ការបំភ្លឺច្បាប់ ២០:១-២០
២០ «ពេលអ្នករាល់គ្នាទៅធ្វើសង្គ្រាមនឹងពួកសត្រូវ បើឃើញកងទ័ព ទ័ពសេះ និងទ័ពរទេះចម្បាំងខាងពួកគេ មានចំនួនច្រើនជាងខាងអ្នករាល់គ្នា នោះចូរកុំខ្លាចពួកគេឡើយ។ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នាដែលបាននាំអ្នករាល់គ្នាចេញពីស្រុកអេហ្ស៊ីប លោកនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាហើយ។+
២ មុនអ្នករាល់គ្នាទៅធ្វើសង្គ្រាម សង្ឃត្រូវចូលទៅនិយាយជាមួយនឹងកងទ័ព+
៣ ហើយប្រាប់ពួកគេថា៖ ‹ចូរស្ដាប់ចុះ ឱទ័ពអ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្នករាល់គ្នាហៀបនឹងទៅប្រយុទ្ធនឹងពួកសត្រូវហើយ។ ចូរកុំតក់ស្លុត កុំញ័ររន្ធត់ កុំភ័យឬខ្លាចពួកគេឡើយ
៤ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នានឹងទៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាដើម្បីច្បាំងនឹងសត្រូវជំនួសអ្នករាល់គ្នា ហើយលោកនឹងសង្គ្រោះអ្នករាល់គ្នា›។+
៥ «ពួកមេដឹកនាំក៏ត្រូវប្រាប់កងទ័ពដែរថា៖ ‹បើអ្នកណាទើបសង់ផ្ទះ ហើយមិនទាន់ចូលទៅស្នាក់នៅ ចូរឲ្យអ្នកនោះត្រឡប់ទៅផ្ទះខ្លួនវិញចុះ ខ្លាចក្រែងគាត់ស្លាប់ក្នុងសង្គ្រាម ហើយអ្នកផ្សេងនឹងចូលទៅរស់នៅក្នុងផ្ទះគាត់។
៦ បើអ្នកណាដាំចម្ការទំពាំងបាយជូរ ហើយមិនទាន់បានបរិភោគផ្លែ ចូរឲ្យអ្នកនោះត្រឡប់ទៅផ្ទះខ្លួនវិញចុះ ខ្លាចក្រែងគាត់ស្លាប់ក្នុងសង្គ្រាម ហើយអ្នកផ្សេងនឹងបរិភោគផលដំណាំរបស់គាត់។
៧ បើអ្នកណាទើបភ្ជាប់ពាក្យ ហើយមិនទាន់រៀបការ ចូរឲ្យអ្នកនោះត្រឡប់ទៅផ្ទះខ្លួនវិញចុះ+ ខ្លាចក្រែងគាត់ស្លាប់ក្នុងសង្គ្រាម ហើយអ្នកផ្សេងនឹងរៀបការជាមួយនឹងគូដណ្ដឹងរបស់គាត់›។
៨ ពួកមេដឹកនាំក៏ត្រូវសួរទ័ពទាំងនោះដែរថា៖ ‹តើមានអ្នកណាភ័យខ្លាចនិងតក់ស្លុតឬទេ?+ បើមាន ចូរឲ្យអ្នកនោះត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញទៅ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកឯទៀតបាក់ទឹកចិត្តតាមគាត់ដែរ›។+
៩ ក្រោយសួររួច ពួកអ្នកដឹកនាំត្រូវតែងតាំងមេទ័ពឲ្យដឹកនាំទ័ពទៅប្រយុទ្ធ។
១០ «មុននឹងប្រយុទ្ធនឹងក្រុងណាមួយ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្នើឲ្យពួកគេចុះចូលជាមុនសិន។+
១១ បើពួកគេព្រមចុះចូល ហើយបើកទ្វារក្រុងឲ្យអ្នករាល់គ្នា អ្នករាល់គ្នាអាចកែនពួកគេឲ្យធ្វើការឲ្យអ្នករាល់គ្នា ហើយឲ្យបម្រើអ្នករាល់គ្នា។+
១២ ប៉ុន្តែ បើពួកគេមិនព្រមចុះចូល ហើយចង់ប្រយុទ្ធនឹងអ្នករាល់គ្នាវិញ នោះចូរឡោមព័ទ្ធក្រុងនោះទៅ
១៣ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នានឹងប្រគល់ពួកគេមកក្នុងកណ្ដាប់ដៃអ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នាត្រូវប្រហារពួកបុរសទាំងអស់ដោយដាវ។
១៤ ឯពួកស្ត្រី កូនក្មេង ហ្វូងសត្វ និងអ្វីៗទាំងអស់ដែលមានក្នុងក្រុងនោះ អ្នករាល់គ្នាត្រូវរឹបអូសទុកជារបស់ខ្លួន។+ អ្នករាល់គ្នាត្រូវរឹបអូសរបស់មានតម្លៃទាំងអស់ពីពួកសត្រូវ ព្រោះអ្វីទាំងនោះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យដល់អ្នករាល់គ្នាហើយ។+
១៥ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើដូច្នេះចំពោះតែបណ្ដាក្រុងដែលនៅឆ្ងាយពីអ្នករាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះ មិនមែនបណ្ដាក្រុងនៃប្រជាជាតិដែលនៅជិតៗនេះទេ។
១៦ ចំពោះបណ្ដាក្រុងរបស់ប្រជាជាតិទាំងនេះដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាទុកជាមត៌ក អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវទុកឲ្យអ្នកណាម្នាក់*រួចជីវិតឡើយ។+
១៧ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាត្រូវបំផ្លាញពួកគេចោលទាំងអស់ គឺជនជាតិហេត ជនជាតិអាម៉ូរី ជនជាតិកាណាន ជនជាតិពេរិស៊ីត ជនជាតិហេវី និងជនជាតិយេប៊ូស+ ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នាបានបង្គាប់
១៨ ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេបង្រៀនអ្នករាល់គ្នាឲ្យធ្វើតាមការប្រព្រឹត្តដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម ដែលពួកគេធ្វើសម្រាប់ព្រះនានារបស់ពួកគេឡើយ។ ទង្វើនោះនឹងបណ្ដាលឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា។+
១៩ «បើអ្នករាល់គ្នាឡោមព័ទ្ធក្រុងណាមួយអស់ជាច្រើនថ្ងៃ ហើយវាយយកបានក្រុងនោះ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវកាប់បំផ្លាញដើមឈើឡើយ។ អ្នករាល់គ្នាអាចបរិភោគផ្លែវាបាន តែមិនត្រូវកាប់បំផ្លាញដើមទាំងនោះទេ។+ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវវាយប្រហារដើមឈើដូចវាយប្រហារមនុស្សទេ។
២០ អ្នករាល់គ្នាអាចកាប់បំផ្លាញតែដើមឈើណាដែលមិនអាចបរិភោគផ្លែបានប៉ុណ្ណោះ។ អ្នករាល់គ្នាអាចកាប់បាន ហើយយកទៅសង់របាំងដើម្បីឡោមព័ទ្ធក្រុងនោះរហូតដល់វាយយកបាន។
កំណត់សម្គាល់
^ ឬ«អ្វីទាំងឡាយដែលមានដង្ហើមជីវិត»
