ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៧៨:១-៧២
-
ការថែរក្សារបស់ព្រះ និងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលខ្វះជំនឿ
ម៉ាស់គាល។* ទំនុករបស់អេសាភ។+
៧៨ ឱរាស្ត្រខ្ញុំអើយ ចូរស្ដាប់ការណែនាំ*របស់ខ្ញុំចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់ពាក្យដែលចេញពីមាត់ខ្ញុំ។
២ ខ្ញុំនឹងបើកមាត់និយាយជាសុភាសិតខ្ញុំនឹងពោលជាប្រស្នាដែលមានតាំងពីបុរាណមក។+
៣ នោះជាអ្វីៗដែលយើងបានដឹងបានឮពីឪពុករបស់យើងដែលធ្លាប់តំណាលឲ្យយើងស្ដាប់។+
៤ យើងនឹងមិនលាក់បាំងរឿងទាំងនេះពីកូនចៅរបស់ពួកគេទេយើងនឹងថ្លែងប្រាប់កូនចៅជំនាន់ក្រោយឲ្យបានដឹង+អំពីការដ៏គួរឲ្យស្ងើចសរសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងអំពីឫទ្ធានុភាពរបស់លោក+ព្រមទាំងការអស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានដែលលោកបានធ្វើផង។+
៥ លោកបានឲ្យសេចក្ដីរំលឹកដល់យ៉ាកុបហើយកំណត់ច្បាប់ក្នុងពួកអ៊ីស្រាអែលលោកបានបង្គាប់បុព្វបុរសរបស់យើងឲ្យរៀបរាប់ប្រាប់កូនចៅរបស់ពួកគេអំពីអ្វីៗទាំងនេះ+
៦ ដើម្បីឲ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយបានដឹងគឺកូនចៅដែលមិនទាន់កើតមក។+
ក្រោយមក ពួកគេអាចប្រាប់កូនចៅរបស់ពួកគេតៗគ្នា។+
៧ យ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងទុកចិត្តព្រះហើយគ្មានថ្ងៃភ្លេចអំពីកិច្ចការរបស់លោកឡើយ+តែពួកគេនឹងធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់លោកវិញ។+
៨ ដូច្នេះ ពួកគេនឹងមិនប្រព្រឹត្តដូចបុព្វបុរសរបស់ពួកគេដែលជាជំនាន់មនុស្សរឹងចចេសនិងបះបោរប្រឆាំង+ហើយជាជំនាន់មនុស្សដែលមានចិត្តងាករេ+និងដែលមិនស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះទេ។
៩ ចំណែកឯពួកអេប្រាអ៊ីមវិញ ពួកគេប្រដាប់ដោយធ្នូប៉ុន្តែ ពួកគេបែរជាដកថយនៅថ្ងៃធ្វើសង្គ្រាម។
១០ ពួកគេមិនបានកាន់តាមកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះទេ+ហើយក៏មិនព្រមធ្វើតាមច្បាប់របស់លោកដែរ។+
១១ ពួកគេបានភ្លេចអ្វីៗដែលលោកបានធ្វើ+និងភ្លេចកិច្ចការអស្ចារ្យដែលលោកបានបង្ហាញឲ្យពួកគេឃើញ។+
១២ លោកបានធ្វើការអស្ចារ្យផ្សេងៗនៅចំពោះមុខបុព្វបុរសរបស់ពួកគេ+ក្នុងតំបន់ក្រុងសូអាននៅស្រុកអេហ្ស៊ីប។+
១៣ លោកញែកសមុទ្រដើម្បីឲ្យពួកគេដើរឆ្លងកាត់ហើយលោកបានធ្វើឲ្យទឹកនៅនឹងថ្កល់ប្រៀបដូចជាជញ្ជាំង។+
១៤ នៅពេលថ្ងៃ លោកដឹកនាំពួកគេដោយបង្គោលពពកហើយនៅពេលយប់ លោកដឹកនាំដោយបង្គោលភ្លើង។+
១៥ លោកបំបែកថ្មនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំឲ្យចេញទឹករួចលោកឲ្យពួកគេផឹកទាល់តែឆ្អែត ដូចជាបានផឹកពីទឹកជ្រៅ។+
១៦ លោកបានធ្វើឲ្យមានទឹកហូរចេញពីថ្មហើយឲ្យទឹកហូរធ្លាក់មកដូចជាទន្លេ។+
១៧ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែធ្វើខុសចំពោះលោកម្ដងហើយម្ដងទៀតដោយបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតនៅតំបន់វាលខ្សាច់។+
១៨ ចិត្តរបស់ពួកគេបានល្បងលព្រះ+ដោយទាមទារអាហារតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួន។
១៩ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេប្រឆាំងនឹងព្រះដោយនិយាយថា៖ «តើព្រះអាចឲ្យអាហារដល់យើងក្នុងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំនេះបានឬ?»។+
២០ មើល! លោកបានវាយថ្ម ហើយក៏មានទឹកហូរជន់ជោរចេញមក។+
ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែនិយាយថា៖«តើលោកអាចផ្ដល់អាហារឲ្យយើងឬផ្ដល់សាច់សម្រាប់រាស្ត្ររបស់លោកបានទេ?»។+
២១ ពេលព្រះយេហូវ៉ាឮពួកគេនិយាយដូច្នោះ លោកខឹងយ៉ាងខ្លាំង+រួចមានភ្លើង+មកឆាបឆេះយ៉ាកុបហើយកំហឹងរបស់លោកក៏ផ្ទុះឡើងទាស់នឹងពួកអ៊ីស្រាអែល+
២២ ពីព្រោះពួកគេគ្មានជំនឿលើព្រះ+ពួកគេមិនទុកចិត្តថាព្រះមានសមត្ថភាពជួយសង្គ្រោះពួកគេទេ។
២៣ ដូច្នេះ លោកបានបង្គាប់ដល់ពពកហើយបើកចំហទ្វារមេឃ។
២៤ លោកបង្អុរម៉ាណាឲ្យពួកគេបរិភោគលោកផ្ដល់អាហារ*ពីលើមេឃសម្រាប់ពួកគេ។+
២៥ មនុស្សបានបរិភោគអាហាររបស់ពួកអ្នកខ្លាំងពូកែ*+លោកបានឲ្យពួកគេបរិភោគឆ្អែតស្កប់ស្កល់។+
២៦ លោកបានធ្វើឲ្យមានខ្យល់បក់ពីទិសខាងកើតនៅលើមេឃហើយក៏ធ្វើឲ្យមានខ្យល់បក់ពីទិសខាងត្បូងដោយឫទ្ធានុភាពរបស់លោកដែរ។+
២៧ លោកទម្លាក់សាច់ឲ្យពួកគេយ៉ាងច្រើនដូចលម្អងធូលីគឺទម្លាក់សត្វស្លាបដល់ពួកគេច្រើនសន្ធឹកដូចគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រ។
២៨ លោកបានធ្វើឲ្យសត្វទាំងនោះធ្លាក់ត្រង់ជំរំរបស់លោកគឺនៅជុំវិញត្រសាលទាំងប៉ុន្មានរបស់លោក។
២៩ ពួកគេបរិភោគទាល់តែចាក់ច្រាសលោកបានបំពេញតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ពួកគេ។+
៣០ ប៉ុន្តែ មុនដែលពួកគេឆ្អែតឆ្អន់តាមចំណង់របស់ខ្លួនក្នុងកាលដែលអាហារនៅក្នុងមាត់ពួកគេនៅឡើយ
៣១ ស្រាប់តែកំហឹងរបស់ព្រះផ្ទុះឡើងប្រឆាំងនឹងពួកគេ+លោកសម្លាប់មនុស្សខ្លាំងពូកែបំផុតរបស់ពួកគេ+លោកប្រហារជីវិតពួកយុវជនអ៊ីស្រាអែល។
៣២ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពួកគេធ្វើខុសកាន់តែខ្លាំងឡើង។+
ពួកគេមិនបានជឿលោកទេ ក្រោយបានឃើញការអស្ចារ្យរបស់លោក។+
៣៣ ហេតុនេះ លោកបានធ្វើឲ្យចំនួនថ្ងៃរបស់ពួកគេបញ្ចប់ទៅហាក់ដូចជាដង្ហើមខ្លីមួយប៉ុណ្ណោះ+ហើយលោកធ្វើឲ្យចំនួនឆ្នាំរបស់ពួកគេផុតទៅដោយឲ្យកើតមានអន្តរាយក្នុងមួយរំពេច។
៣៤ ប៉ុន្តែ រាល់លើកដែលព្រះសម្លាប់ពួកគេ នោះពួកគេក៏តាំងស្វែងរកលោក+គឺពួកគេតែងតែត្រឡប់មករកលោកវិញ។
៣៥ ពួកគេនឹកឃើញថាព្រះជាថ្មដារបស់ពួកគេ+ហើយថាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតជាអ្នកលោះ*ពួកគេ។+
៣៦ ប៉ុន្តែ ពួកគេព្យាយាមពោលពាក្យបោកបញ្ឆោតលោកហើយនិយាយកុហកលោក។
៣៧ ពួកគេមានចិត្តងាករេពីព្រះ+ពួកគេមិនស្មោះត្រង់នឹងកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់លោកទេ។+
៣៨ ប៉ុន្តែ លោកមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា+លោកតែងអភ័យទោសចំពោះកំហុសឆ្គងរបស់ពួកគេហើយមិនបំផ្លាញពួកគេទេ។+
លោកច្រើនតែទប់កំហឹងរបស់លោក+លោកមិនបណ្ដោយឲ្យកំហឹងចេញមកទាំងអស់ឡើយ។
៣៩ ព្រោះលោកនឹកចាំថាពួកគេគ្រាន់តែជាមនុស្សប៉ុណ្ណោះ+ហើយប្រៀបដូចជាខ្យល់ដែលបក់ផាត់ទៅ មិនត្រឡប់មកវិញឡើយ។*
៤០ អស់ជាច្រើនលើកច្រើនសា ពួកគេបះបោរប្រឆាំងលោកនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ+ហើយបានធ្វើឲ្យលោកឈឺចិត្តនៅទីនោះ!+
៤១ ពួកគេល្បងលព្រះម្ដងហើយម្ដងទៀត+ពួកគេបានធ្វើឲ្យព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលពិបាកចិត្ត។*
៤២ ពួកគេមិនបានចងចាំអំពីឫទ្ធានុភាពរបស់លោកទេគឺនៅថ្ងៃដែលលោកបានសង្គ្រោះពួកគេពីកណ្ដាប់ដៃសត្រូវ។+
៤៣ ពួកគេបានភ្លេចការអស្ចារ្យរបស់លោកនៅស្រុកអេហ្ស៊ីប+និងភ្លេចអព្ភូតហេតុផ្សេងៗដែលលោកបានធ្វើនៅតំបន់ក្រុងសូអាន
៤៤ ហើយក៏បានភ្លេចថា ព្រះបានធ្វើឲ្យព្រែកនៃទន្លេនីលប្រែទៅជាឈាម+ជាហេតុនាំឲ្យពួកគេមិនអាចផឹកទឹកពីព្រែកនោះបានឡើយ។
៤៥ លោកបានចាត់សត្វរបោម*ឲ្យធ្វើទុក្ខពួកគេ+ហើយឲ្យកង្កែបមកបំផ្លាញពួកគេ។+
៤៦ លោកបានឲ្យហ្វូងកណ្ដូបទៅស៊ីបង្ហិនបង្ហោចដំណាំរបស់ពួកគេហើយភោគផលដែលពួកគេបានមកពីការប្រឹងប្រែងធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់បានក្លាយជាចំណីរបស់ហ្វូងកណ្ដូប។+
៤៧ លោកបានទម្លាក់ដុំទឹកកកបំផ្លាញវល្លិទំពាំងបាយជូរ+និងដើមល្វាតូចរបស់ពួកគេ។
៤៨ លោកឲ្យដុំទឹកកកធ្លាក់មកសម្លាប់សត្វដែលពួកគេប្រើធ្វើការ+ហើយបំផ្លាញហ្វូងសត្វរបស់ពួកគេដោយរន្ទះបាញ់។*
៤៩ លោកខឹងពួកគេខ្លាំងណាស់លោកខឹងខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបានជាលោកធ្វើឲ្យពួកគេរងទុក្ខវេទនាលោកបានចាត់កងទ័ពទេវតាឲ្យនាំអន្តរាយមកលើពួកគេ។
៥០ លោកបានធ្វើតាមកំហឹងរបស់លោកលោកមិនបានប្រណីជីវិត*ពួកគេទេលោកបានឲ្យពួកគេកើតរោគរាតត្បាត។
៥១ នៅទីបំផុត លោកសម្លាប់កូនច្បងទាំងអស់របស់ពួកអេហ្ស៊ីប+គឺកូនដំបូងដែលបានកើតក្នុងត្រសាលរបស់ហាំ។
៥២ រួចមក លោកបាននាំរាស្ត្ររបស់លោកចេញទៅដូចនាំហ្វូងចៀម+ហើយដឹកនាំពួកគេនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំដូចដឹកនាំហ្វូងសត្វ។
៥៣ លោកដឹកនាំពួកគេដោយសុវត្ថិភាពហើយពួកគេគ្មានការភ័យខ្លាចឡើយ+សមុទ្របានគ្របសង្កត់ខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេ។+
៥៤ លោកបាននាំពួកគេមកដល់ទឹកដីបរិសុទ្ធរបស់លោក+គឺតំបន់ភ្នំដែលលោកបានច្បាំងយកដោយឫទ្ធានុភាព*របស់លោក។+
៥៥ លោកបណ្ដេញជនជាតិផ្សេងៗចេញពីមុខពួកគេ+លោកបានចែកមត៌កឲ្យពួកគេ ដោយវាស់ទឹកដី+លោកឲ្យកុលសម្ព័ន្ធទាំងឡាយនៃអ៊ីស្រាអែលរស់នៅក្នុងលំនៅរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន។+
៥៦ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែល្បងលព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ហើយបះបោរប្រឆាំងលោកឥតឈប់ឈរ+ពួកគេមិនយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើតាមសេចក្ដីរំលឹករបស់លោកទាល់តែសោះ។+
៥៧ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេបានបែរចេញពីលោក ហើយក្បត់លោកដូចបុព្វបុរសរបស់ពួកគេដែរ+ពួកគេទុកចិត្តមិនបានដូចជាព្រួញដែលវៀច។+
៥៨ ពួកគេចេះតែធ្វើឲ្យលោកទាស់ចិត្ត ដោយសារទីខ្ពស់ៗដែលពួកគេគោរពបូជា+ហើយពួកគេធ្វើឲ្យលោកខឹង* ព្រោះតែរូបឆ្លាក់របស់ពួកគេ។+
៥៩ ព្រះបានឮ ហើយក៏មានកំហឹងយ៉ាងខ្លាំង+ដូច្នេះ លោកលែងទទួលស្គាល់អ៊ីស្រាអែលតទៅទៀត។
៦០ នៅទីបំផុត លោកបានបោះបង់ចោលត្រសាលនៅក្រុងស៊ីឡូរ+ជាត្រសាលដែលលោកធ្លាប់អាស្រ័យនៅក្នុងចំណោមមនុស្ស។+
៦១ លោកអនុញ្ញាតឲ្យគេចាប់យកនិមិត្តរូបនៃឫទ្ធានុភាពរបស់លោកទៅជាឈ្លើយហើយឲ្យសិរីរុងរឿងរបស់លោកធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់សត្រូវ។+
៦២ លោកបានឲ្យរាស្ត្ររបស់លោកស្លាប់ដោយមុខដាវ+ហើយលោកក្រេវក្រោធនឹងមត៌ករបស់លោកយ៉ាងខ្លាំង។
៦៣ ពួកយុវជនរបស់លោកត្រូវភ្លើងឆេះសុសហើយគ្មានអ្នកណាច្រៀងចម្រៀងភ្លេងការសម្រាប់ក្រមុំបរិសុទ្ធរបស់លោកឡើយ។
៦៤ រីឯពួកសង្ឃរបស់លោកដួលស្លាប់ដោយដាវ+ហើយប្រពន្ធរបស់ពួកគេមិនយំសោកទេ។+
៦៥ រួចព្រះយេហូវ៉ាបានក្រោកឡើង ដូចជាភ្ញាក់ពីដំណេក+ដូចបុរសខ្លាំងពូកែ+ដែលស្វាងស្រា។
៦៦ លោកក៏បណ្ដេញពួកសត្រូវរបស់លោកចេញ+លោកធ្វើឲ្យពួកគេអាប់ឱនជារៀងរហូត។
៦៧ លោកលែងទទួលស្គាល់ត្រសាលរបស់យ៉ូសែបលោកមិនបានជ្រើសរើសកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីមទេ។
៦៨ ប៉ុន្តែ លោកជ្រើសរើសកុលសម្ព័ន្ធយូដា+និងភ្នំស៊ីយ៉ូនដែលជាទីស្រឡាញ់របស់លោក។+
៦៩ លោកបានសាងទីបរិសុទ្ធរបស់លោកឲ្យនៅគង់វង្សដូចមេឃ+និងឲ្យនៅស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត ដូចផែនដីដែលលោកបានបង្កើត។+
៧០ លោកបានជ្រើសរើសដាវីឌ+ជាអ្នកបម្រើលោកហើយនាំគាត់ចេញពីក្រោលចៀម+
៧១ និងចេញពីការមើលថែមេចៀមដែលនៅបំបៅកូន។
លោកតែងតាំងគាត់ឲ្យធ្វើជាគង្វាលលើយ៉ាកុបជារាស្ត្ររបស់លោក+និងលើអ៊ីស្រាអែលជាមត៌ករបស់លោក។+
៧២ គាត់ឃ្វាលពួកគេដោយចិត្តស្មោះឥតងាករេ+ហើយគាត់ដឹកនាំពួកគេយ៉ាងជំនាញ។+
កំណត់សម្គាល់
^ មើលនិយមន័យពាក្យ«ម៉ាស់គាល»
^ ឬ«ច្បាប់»
^ ន័យត្រង់«ស្រូវ»
^ ឬ«ពួកទេវតា»
^ ឬ«អ្នកសងសឹកឲ្យ»
^ ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ក្រោយពីជីវិតបានចេញទៅ នោះមិនត្រឡប់មកវិញទេ»
^ ឬ«ឈឺចិត្ត»
^ ប្រភេទរុយម្យ៉ាងដែលចេះខាំ
^ ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ដោយគ្រុនក្ដៅខ្លាំង»
^ មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
^ ន័យត្រង់«ដោយដៃស្ដាំ»
^ ឬ«ប្រច័ណ្ឌ»
