ច្បាប់លេវី ១០:១-២០
១០ ក្រោយមក កូនប្រុសៗរបស់អេរ៉ុនឈ្មោះណាដាបនិងអាបាយហ៊ូ+ បានយកភ្លើងដាក់លើថាស* រួចដាក់គ្រឿងក្រអូប+ពីលើ។ ពួកគាត់ជូនគ្រឿងបូជាដែលព្រះយេហូវ៉ាហាម+ និងជាអ្វីដែលលោកមិនបានបង្គាប់ពួកគាត់ឲ្យធ្វើទេ។
២ រំពេចនោះ ភ្លើងពីព្រះយេហូវ៉ាក៏ធ្លាក់មកបញ្ឆេះពួកគេ+ ហើយពួកគេក៏ស្លាប់នៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ាទៅ។+
៣ ពេលនោះ ម៉ូសេបានប្រាប់អេរ៉ុនថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹អស់អ្នកដែលចូលមកជិតខ្ញុំត្រូវចាំថាខ្ញុំបរិសុទ្ធ+ ហើយខ្ញុំនឹងទទួលការសរសើរតម្កើងនៅមុខបណ្ដាជនទាំងអស់›»។ ឯអេរ៉ុនវិញ គាត់បាននៅស្ងៀម។
៤ រួចមក ម៉ូសេបានហៅមីសាអែលនិងអេលីសាផានឲ្យចូលមកជួប។ ពួកគេជាកូន*របស់អូសៀល+ ដែលត្រូវជាឪពុកមារបស់អេរ៉ុន។ ម៉ូសេបានប្រាប់ពួកគេថា៖ «ចូរមកសែងសពបងប្អូនរបស់អ្នកពីមុខកន្លែងបរិសុទ្ធ យកទៅក្រៅជំរំទៅ»។
៥ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ចូលមកសែងសពដែលមានអាវវែងជាប់ជាមួយ យកទៅក្រៅជំរំតាមបង្គាប់ម៉ូសេ។
៦ បន្ទាប់មក ម៉ូសេបាននិយាយទៅកាន់អេរ៉ុន ព្រមទាំងអេលាសារនិងអ៊ីតតាម៉ា ដែលត្រូវជាកូនប្រុសៗអេរ៉ុនថា៖ «មិនត្រូវទុកសក់អ្នករាល់គ្នាឲ្យគ្មានរបៀបនោះទេ ឬក៏ហែកសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នករាល់គ្នាឡើយ+ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្លាប់ និងដើម្បីកុំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាមានកំហឹងចំពោះពួកជំនុំទាំងមូល។ ចូរទុកឲ្យបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់យំកាន់ទុក្ខអ្នកដែលលោកបានបំផ្លាញដោយភ្លើងចុះ។
៧ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវចាកចេញពីច្រកចូលត្រសាលជំនុំទេ។ បើមិនដូច្នោះទេ អ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់ជាមិនខាន ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានចាក់ប្រេងតែងតាំងអ្នករាល់គ្នាហើយ»។+ ដូច្នេះ ពួកគាត់ក៏ធ្វើតាមបង្គាប់ម៉ូសេ។
៨ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អេរ៉ុនថា៖
៩ «មុនពេលចូលមកបម្រើក្នុងត្រសាលជំនុំ អ្នកនិងកូនប្រុសៗរបស់អ្នកមិនត្រូវផឹកស្រាឬគ្រឿងស្រវឹងណាឡើយ+ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្លាប់។ នេះជាច្បាប់ដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវកាន់តាមគ្រប់ជំនាន់តរៀងទៅ។
១០ នេះគឺដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាចេះសម្គាល់អ្វីដែលបរិសុទ្ធនិងអ្វីដែលមិនបរិសុទ្ធ ហើយចេះសម្គាល់អ្វីដែលស្អាតនិងអ្វីដែលស្មោកគ្រោក+
១១ ព្រមទាំងដើម្បីបង្រៀនបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលនូវច្បាប់ទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យតាមរយៈម៉ូសេ»។+
១២ ក្រោយនោះ ម៉ូសេបានប្រាប់អេរ៉ុន អេលាសារ និងអ៊ីតតាម៉ាត្រូវជាកូនប្រុសដែលនៅសល់របស់អេរ៉ុនថា៖ «ចូរយកគ្រឿងបូជាពីស្រូវដែលនៅសល់ពីគ្រឿងបូជាដែលដុតជូនព្រះយេហូវ៉ា ទៅធ្វើជានំប៉័ងឥតដំបែ ហើយបរិភោគនៅក្បែរទីបូជា+ ព្រោះនេះជាអ្វីដែលបរិសុទ្ធបំផុត។+
១៣ អ្នកត្រូវបរិភោគនៅកន្លែងបរិសុទ្ធ+ ព្រោះនេះជាចំណែករបស់អ្នកនិងកូនប្រុសៗរបស់អ្នក ពីគ្រឿងបូជាដែលដុតជូនព្រះយេហូវ៉ា។ នេះជាបង្គាប់ដែលខ្ញុំបានទទួលពីព្រះ។
១៤ ឯសាច់ទ្រូងពីគ្រឿងបូជាលើកចុះឡើងនិងជើងដែលជាចំណែកពិសិដ្ឋនោះ អ្នកនិងកូនប្រុសកូនស្រីរបស់អ្នកក៏ត្រូវបរិភោគ+នៅកន្លែងស្អាតបរិសុទ្ធដែរ ព្រោះរបស់ទាំងនេះជាចំណែករបស់អ្នកនិងកូនៗរបស់អ្នក គឺចំណែកពីគ្រឿងបូជានៃមេត្រីភាពរបស់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល។
១៥ ពេលបណ្ដាជនយកខ្លាញ់មកដុតជូនព្រះ ពួកគេក៏យកជើងដែលជាចំណែកពិសិដ្ឋនិងសាច់ទ្រូង មកលើកចុះឡើងជូនជាគ្រឿងបូជានៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ រួចពួកគេត្រូវឲ្យរបស់ទាំងនោះដល់អ្នកនិងកូនប្រុសៗរបស់អ្នក។ ពួកគេត្រូវធ្វើដូច្នេះគ្រប់ជំនាន់តរៀងទៅ+ ព្រោះនេះជាបង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា»។
១៦ បន្ទាប់មក ម៉ូសេខំរកពពែដែលបានត្រូវជូនជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើខុសឆ្គង+ តែរកមិនឃើញទេ។ ក្រោយមក គាត់ដឹងថាពពែនោះបានត្រូវដុតអស់ហើយ។ ពេលនោះ គាត់ខឹងនឹងអេលាសារនិងអ៊ីតតាម៉ាខ្លាំងណាស់។ រួចគាត់និយាយថា៖
១៧ «ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់សត្វនៃគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើខុសឆ្គងនៅកន្លែងបរិសុទ្ធដូច្នេះ?+ ព្រោះនេះជាអ្វីដែលបរិសុទ្ធបំផុត ហើយសាច់នេះបានត្រូវប្រគល់ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីអ្នករាល់គ្នាទទួលកំហុសជំនួសបណ្ដាជន ព្រមទាំងដើម្បីជម្រះភាពខុសឆ្គងឲ្យពួកគេនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។
១៨ អ្នករាល់គ្នាគួរតែបរិភោគសាច់វានៅកន្លែងបរិសុទ្ធ ស្របតាមបង្គាប់ដែលខ្ញុំបានទទួល។ មើល! គ្មានអ្នកណាយកឈាមវាចូលទៅក្នុងកន្លែងបរិសុទ្ធទេ»។+
១៩ អេរ៉ុនបានតបទៅម៉ូសេថា៖ «មើល! ថ្ងៃនេះពួកគេបានជូនគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើខុសឆ្គង និងគ្រឿងបូជាដុតនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ាហើយ។+ អ្នកក៏ដឹងស្រាប់ហើយថាមានរឿងអ្វីខ្លះបានកើតឡើងចំពោះខ្ញុំ។ ដូច្នេះ បើខ្ញុំបរិភោគសាច់សត្វនៃគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើខុសឆ្គង តើនេះនឹងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តឬ?»។
២០ ពេលម៉ូសេឮដូច្នេះ គាត់ក៏យល់ស្រប។
កំណត់សម្គាល់
^ គឺថាសសម្រាប់ដាក់រងើកភ្លើង
^ ក្នុងគម្ពីរពាក្យ«កូន»ឬ«បុត្រ»អាចសំដៅលើអ្នកណាក៏ដោយដែលកើតក្នុងវង្សត្រកូល
