នេហេមា ៦:១-១៩

  • ការ​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​សាង​សង់​នៅ​តែ​មាន (​១​-​១៤)

  • កំពែង​ក្រុង​បាន​ត្រូវ​សាង​សង់​ក្នុង​រយៈ​ពេល​៥២​ថ្ងៃ (​១៥​-​១៩)

 មិន​យូរ​ក្រោយ​មក សានបាឡាត ថូបៀ+ និង​កេសឹម​ជា​ជន​ជាតិ​អារ៉ាប់+ ព្រម​ទាំង​ពួក​សត្រូវ​ឯ​ទៀត បាន​ឮ​ថា​ខ្ញុំ​សង់​កំពែង​ឡើង​វិញ+ ហើយ​ប្រឡោះ​ប្រហោង​ទាំង​អស់​ក៏​បាន​ត្រូវ​បិទ​ភ្ជិត​ដែរ (​ទោះ​ជា​ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​ដាក់​ផ្ទាំង​សន្លឹក​ទ្វារ​នៅ​ឡើយ​ក្ដី​)។+ ២  ភ្លាម​នោះ សានបាឡាត​និង​កេសឹម​បាន​ផ្ញើ​សារ​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​សូម​អញ្ជើញ​មក ហើយ​យើង​នឹង​កំណត់​ពេល​មួយ​ដើម្បី​ជួប​គ្នា​នៅ​ភូមិ​ក្នុង​ជ្រលង​វាល​អូណូ​»។+ តាម​ពិត ពួក​គេ​បាន​រៀប​គម្រោង​ដើម្បី​ធ្វើ​បាប​ខ្ញុំ​ទេ។ ៣  ដូច្នេះ ខ្ញុំ​បាន​ផ្ញើ​សារ​ទៅ​វិញ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ជាប់​រវល់​នឹង​កិច្ចការ​សំខាន់​ណាស់ មិន​អាច​ទៅ​ជួប​អ្នក​បាន​ទេ។ បើ​ខ្ញុំ​ទៅ​ជួប​អ្នក ការងារ​នោះ​ច្បាស់​ជា​ត្រូវ​ផ្អាក​មិន​ខាន​»។ ៤  ពួក​គេ​បាន​ផ្ញើ​សារ​ដូច​នោះ​បួន​ដង ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​តប​ឆ្លើយ​ដោយ​ពាក្យ​ដដែល​ទៅ​ពួក​គេ​វិញ​រាល់​ដង។ ៥  បន្ទាប់​មក សានបាឡាត​បាន​ផ្ញើ​សារ​ដូច​គ្នា​ជា​លើក​ទី​៥ ហើយ​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​គាត់​កាន់​សំបុត្រ​បើក​ចំហ​យក​មក​ឲ្យ​ខ្ញុំ។ ៦  សំបុត្រ​នោះ​មាន​សេចក្ដី​ដូច​ត​ទៅ​៖ ​«​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា​បាន​នាំ​គ្នា​និយាយ​ថា អ្នក​និង​ជន​ជាតិ​យូដា​មាន​បំណង​បះ​បោរ។+ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សាង​សង់​កំពែង។ ឯ​កេសឹម+ក៏​យល់​ស្រប​នឹង​នោះ​ដែរ។ យើង​ថែម​ទាំង​ឮ​ដំណឹង​ថា អ្នក​មាន​បំណង​ធ្វើ​ជា​ស្ដេច​ទៀត​ផង។ ៧  បន្ថែម​ទៀត អ្នក​បាន​តែង​តាំង​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រកាស​អំពី​ខ្លួន​អ្នក​នៅ​ទូ​ទាំង​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ថា​៖ ‹មាន​ស្ដេច​មួយ​រូប​នៅ​ស្រុក​យូដា​ហើយ!›។ ឥឡូវ ដំណឹង​នោះ​មុខ​ជា​លេច​ឮ​ដល់​ស្ដេច​មិន​ខាន។ ដូច្នេះ សូម​អញ្ជើញ​មក យើង​នឹង​ពិភាក្សា​គ្នា​អំពី​រឿង​នេះ​»។ ៨  ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បាន​ផ្ញើ​សារ​ត្រឡប់​ទៅ​គាត់​វិញ​ថា​៖ ​«​គ្មាន​រឿង​ដូច​នោះ​កើត​ឡើង​ទេ អ្នក​ចេះ​តែ​ប្រឌិត​ឡើង​តែ​ខ្លួន​ឯង​ប៉ុណ្ណោះ​»។ ៩  ការ​ពិត ពួក​អ្នក​ទាំង​នោះ​ចង់​បំភ័យ​យើង​ទេ ថែម​ទាំង​និយាយ​ថា​៖ ​«​ពួក​គេ​នឹង​ធ្លាក់​ទឹក​ចិត្ត រួច​បន្ថយ​សកម្មភាព​ពុំ​ខាន ហើយ​មិន​អាច​សម្រេច​កិច្ចការ​សាង​សង់​នោះ​បាន​ទេ​»។+ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​បាន​អធិដ្ឋាន​ទៅ​ព្រះ​ថា​៖ ​«​សូម​លោក​ពង្រឹង​កម្លាំង​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ផង​»។+ ១០  បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​សិមម៉ាយ៉ា​ជា​កូន​ដេឡេយ៉ា ត្រូវ​ជា​ចៅ​មេហេថាបែល ដើម្បី​ជួប​គាត់​នៅ​ទី​នោះ ព្រោះ​គាត់​មិន​អាច​ចេញ​ពី​ផ្ទះ​ទេ។ គាត់​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​ចូរ​យើង​ណាត់​ពេល​ជួប​គ្នា​នៅ​វិហារ​របស់​ព្រះ​ពិត ហើយ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​វិហារ បិទ​ទ្វារ​ឲ្យ​ជិត ព្រោះ​ពួក​គេ​កំពុង​មក​សម្លាប់​អ្នក​ហើយ។ ពួក​គេ​នឹង​មក​សម្លាប់​អ្នក​នៅ​ពេល​យប់​»។ ១១  ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​តើ​ខ្ញុំ​គួរ​គេច​ខ្លួន​ឬ? តើ​ខ្ញុំ​អាច​ចូល​ក្នុង​វិហារ​ព្រះ ហើយ​បន្ត​រស់​បាន​ទេ?+ ខ្ញុំ​មិន​ចូល​ជា​ដាច់​ខាត!​»។ ១២  ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា​ព្រះ​មិន​បាន​ចាត់​គាត់​ឲ្យ​មក​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ទេ។* តាម​ពិត គឺ​ជា​ថូបៀ​និង​សានបាឡាត+ ជា​អ្នក​ជួល​គាត់​ឲ្យ​មក​ប្រាប់​ពាក្យ​ទាំង​នេះ។ ១៣  ពួក​គេ​បាន​ជួល​គាត់​ឲ្យ​មក​បំភ័យ​ខ្ញុំ ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ខុស ក្នុង​បំណង​បង្ខូច​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ និង​ចាប់​កំហុស​ខ្ញុំ។ ១៤  ខ្ញុំ​បាន​អធិដ្ឋាន​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ! សូម​លោក​ចាំ​នូវ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​នេះ​របស់​ថូបៀ+និង​សានបាឡាត​ផង។ សូម​លោក​ចាំ​នូវ​អ្វី​ដែល​ណូអាឌា​ជា​ស្ត្រី​ប្រកាស​ទំនាយ រួម​ទាំង​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ឯ​ទៀត​បាន​ធ្វើ​ដែរ គឺ​ពួក​គេ​ព្យាយាម​មក​បំភ័យ​ខ្ញុំ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​»។ ១៥  នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៥ ខែ​អេលូល* ពួក​យើង​បាន​សង់​កំពែង​ចប់​សព្វ​គ្រប់ ក្នុង​រយៈ​ពេល​៥២​ថ្ងៃ។ ១៦  ក្រោយ​ពី​ពួក​សត្រូវ​បាន​ឮ​អំពី​រឿង​នេះ ហើយ​ប្រជា​ជាតិ​ដែល​នៅ​ជុំវិញ​បាន​ឃើញ​កំពែង​ដែល​សង់​រួច​រាល់​ហើយ ពួក​គេ​អាម៉ាស់​មុខ​ជា​ខ្លាំង។+ ពួក​គេ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ព្រះ​របស់​យើង​បាន​ជួយ​យើង​ក្នុង​កិច្ចការ​សាង​សង់​នេះ។ ១៧  នៅ​គ្រា​នោះ ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ+ក្នុង​ស្រុក​យូដា​បាន​ផ្ញើ​សារ​ជា​ច្រើន​ទៅ​ថូបៀ ហើយ​ថូបៀ​ក៏​បាន​សរសេរ​តប​មក​វិញ​ដែរ។ ១៨  បណ្ដា​ជន​ជា​ច្រើន​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​យូដា បាន​នាំ​គ្នា​ស្បថ​ថា​នឹង​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ថូបៀ ព្រោះ​គាត់​ជា​កូន​ប្រសា​របស់​សេកានៀ​ដែល​ជា​កូន​អេរ៉ា។+ ចំណែក​យេហូហេណាន​ជា​កូន​របស់​ថូបៀ គាត់​បាន​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​កូន​ស្រី​របស់​មេស៊ូឡាម+ជា​កូន​បេរេគា។ ១៩  ម្យ៉ាង​ទៀត ពួក​គេ​តែង​តែ​សរសើរ​ថូបៀ​នៅ​មុខ​ខ្ញុំ រួច​នាំ​ពាក្យ​របស់​ខ្ញុំ​ទៅ​ប្រាប់​ដល់​ថូបៀ​វិញ។ ឯ​ថូបៀ​គាត់​តែង​តែ​ផ្ញើ​សំបុត្រ​មក​បំភ័យ​ខ្ញុំ។+

កំណត់សម្គាល់

ន័យ​ត្រង់​«​មិន​បាន​ចាត់​គាត់​ឲ្យ​មក​ប្រកាស​ទំនាយ​ប្រឆាំង​នឹង​ខ្ញុំ​ទេ​»​
មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៥