បណ្ដាស្ដេចទី១ ១៦:១-៣៤
១៦ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទាស់នឹងបាអាសា តាមរយៈយេហ៊ូ+ជាកូនហាណាណៃ+ថា៖
២ «ខ្ញុំបានលើកអ្នកពីធូលីដីមក ហើយឲ្យអ្នកគ្រប់គ្រងលើបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល។+ ប៉ុន្តែ អ្នកបានដើរតាមគន្លងរបស់យេរ៉ូបោម ហើយបាននាំឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំមានកំហឹងនឹងពួកគេ។+
៣ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញបាអាសានិងពូជពង្សទាំងអស់របស់គាត់ឲ្យសាបសូន្យ។ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យពូជពង្សរបស់គាត់ដូចពូជពង្សរបស់យេរ៉ូបោម+ជាកូនណេបាតដែរ។
៤ បើអ្នកណាម្នាក់ពីពូជពង្សរបស់បាអាសាស្លាប់នៅក្នុងក្រុង ឆ្កែនឹងហែកស៊ី ហើយបើពូជពង្សណាម្នាក់របស់គាត់ស្លាប់នៅឯទីវាល នោះសត្វហើរលើអាកាសនឹងចឹកស៊ី»។
៥ ឯកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលបាអាសាបានធ្វើ រួមទាំងភាពខ្លាំងពូកែរបស់គាត់ សុទ្ធតែបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់បណ្ដាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
៦ រួចមក បាអាសាបានស្លាប់ទៅ ហើយគេបានបញ្ចុះសពគាត់នៅក្រុងធើសា។+ ក្រោយមក អេឡាជាកូនបានគ្រប់គ្រងជាស្ដេចបន្ទាប់ពីគាត់។
៧ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទាស់នឹងបាអាសារួមទាំងពូជពង្សរបស់គាត់ តាមរយៈយេហ៊ូជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ជាកូនរបស់ហាណាណៃ។ ពីព្រោះគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ត ដែលនាំឲ្យលោកខឹងនឹងគាត់ ហើយគាត់ក៏បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដូចពូជពង្សរបស់យេរ៉ូបោមដែរ។ មួយវិញទៀត គាត់បានសម្លាប់ណាដាប។*+
៨ ក្នុងឆ្នាំទី២៦នៃរាជ្យអេសាជាស្ដេចស្រុកយូដា អេឡាជាកូនបាអាសា បានក្លាយទៅជាស្ដេចលើស្រុកអ៊ីស្រាអែលនៅក្រុងធើសា ហើយគាត់បានគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេលពីរឆ្នាំ។
៩ អេឡាមានអ្នកបម្រើម្នាក់ឈ្មោះស៊ីមរី គាត់ជាមេលើកងរទេះចម្បាំងចំនួនពាក់កណ្ដាល។ ស៊ីមរីបានឃុបឃិតក្បត់នឹងអេឡា ពេលអេឡាកំពុងពិសាស្រាស្រវឹងនៅផ្ទះរបស់អាសា ដែលជាអ្នកមើលការខុសត្រូវក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់ស្ដេចនៅក្រុងធើសា។
១០ ស៊ីមរីបានចូលទៅសម្លាប់អេឡា+ ហើយគាត់បានក្លាយទៅជាស្ដេចជំនួសអេឡាវិញ។ នេះកើតឡើងក្នុងឆ្នាំទី២៧នៃរាជ្យអេសាជាស្ដេចស្រុកយូដា។
១១ ក្រោយពីគាត់បានក្លាយទៅជាស្ដេចភ្លាម គាត់បានសម្លាប់ពូជពង្សទាំងអស់របស់បាអាសា។ គាត់មិនបានប្រណីជីវិតបុរសណាម្នាក់ឡើយ សូម្បីតែសាច់ញាតិ ឬមិត្តភក្ដិរបស់បាអាសាក៏គាត់មិនប្រណីដែរ។
១២ យ៉ាងនេះ ស៊ីមរីបានបំផ្លាញពូជពង្សទាំងអស់របស់បាអាសាឲ្យសាបសូន្យ គឺដូចព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍តាមរយៈយេហ៊ូជាអ្នកប្រកាសទំនាយមែន។+
១៣ នេះគឺដោយសារបាអាសា និងអេឡាជាកូនរបស់គាត់ បានធ្វើអំពើខុសឆ្គងច្រើនក្រៃលែង ព្រមទាំងនាំឲ្យបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងជាច្រើនដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលខឹងពួកគេជាខ្លាំង ដោយសារពួកគេបានគោរពបូជាដល់រូបព្រះឥតប្រយោជន៍។+
១៤ ឯកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលអេឡាបានធ្វើ សុទ្ធតែបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់បណ្ដាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
១៥ ក្នុងឆ្នាំទី២៧នៃរាជ្យអេសាជាស្ដេចស្រុកយូដា ស៊ីមរីបានក្លាយទៅជាស្ដេច គាត់គ្រប់គ្រងបាន៧ថ្ងៃនៅក្រុងធើសា។ គាត់បានក្លាយទៅជាស្ដេច ពេលដែលពលទ័ពបោះជំរំដើម្បីច្បាំងនឹងក្រុងគីបេថន+ជាទឹកដីរបស់ពួកភីលីស្ទីន។
១៦ ក្រោយមក ពលទ័ពដែលបោះជំរំបានឮដំណឹងថា៖ «ស៊ីមរីបានក្បត់ហើយ ថែមទាំងបានសម្លាប់ស្ដេចផង»។ ដូច្នេះ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បានលើកអំរី+ដែលជាមេទ័ព ឲ្យធ្វើជាស្ដេចនៅថ្ងៃនោះក្នុងជំរំតែម្ដង។
១៧ អំរីនិងបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើដំណើរពីក្រុងគីបេថនឡើងទៅឡោមព័ទ្ធក្រុងធើសា។
១៨ រួចដណ្ដើមយកក្រុងនោះ ពេលស៊ីមរីឃើញដូច្នោះ គាត់ក៏ចូលទៅក្នុងបន្ទប់រឹងមាំក្នុងវិមានស្ដេច ហើយដុតវិមាននោះ រួចគាត់ក៏ស្លាប់ក្នុងភ្លើងនោះទៅ។+
១៩ នេះគឺដោយសារស៊ីមរីបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងតាមគន្លងយេរ៉ូបោម គឺជាអំពើដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត គាត់ក៏បានបណ្ដាលឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងតាមគាត់ដែរ។+
២០ ឯកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានរបស់ស៊ីមរី និងការក្បត់របស់គាត់ សុទ្ធតែបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់បណ្ដាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
២១ គ្រានោះ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានបែកបាក់គ្នាទៅជាពីរក្រុម។ បណ្ដាជនមួយក្រុមបានគាំទ្រធីបណាយជាកូនគីណាត ហើយពួកគេចង់លើកគាត់ឡើងជាស្ដេច។ ឯមួយក្រុមទៀតបានគាំទ្រអំរី។
២២ ប៉ុន្តែ បណ្ដាជនដែលគាំទ្រអំរីបានវាយឈ្នះពួកអ្នកដែលគាំទ្រធីបណាយជាកូនគីណាត។ ដូច្នេះ ធីបណាយបានស្លាប់ ហើយអំរីបានក្លាយទៅជាស្ដេច។
២៣ ក្នុងឆ្នាំទី៣១នៃរាជ្យអេសាជាស្ដេចស្រុកយូដា អំរីបានក្លាយទៅជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល ហើយគាត់បានគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេល១២ឆ្នាំ។ គាត់បានគ្រប់គ្រងនៅក្រុងធើសាអស់រយៈពេល៦ឆ្នាំ។
២៤ គាត់បានទិញភ្នំសាម៉ារីពីសិមមើក្នុងតម្លៃជាប្រាក់ពីរថាលិន* ហើយគាត់បានសង់ក្រុងមួយនៅលើភ្នំនោះ។ គាត់បានដាក់ឈ្មោះក្រុងនោះថាសាម៉ារី*+ តាមឈ្មោះសិមមើជាម្ចាស់ភ្នំ។
២៥ អំរីតែងតែប្រព្រឹត្តអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ត ហើយគាត់បានប្រព្រឹត្តអាក្រក់លើសអស់អ្នកដែលនៅមុនៗគាត់ទៅទៀត។+
២៦ អំរីបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងតាមគន្លងរបស់យេរ៉ូបោមជាកូនណេបាត។ យេរ៉ូបោមនោះហើយដែលបានបណ្ដាលឲ្យបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង ពោលគឺគោរពបូជាដល់រូបព្រះឥតប្រយោជន៍ ជាហេតុនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលខឹងនឹងពួកគេយ៉ាងខ្លាំង។+
២៧ ឯកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលអំរីបានធ្វើ និងភាពខ្លាំងក្លារបស់គាត់ សុទ្ធតែបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់បណ្ដាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
២៨ ក្រោយមក អំរីបានស្លាប់ទៅ ហើយគេបានបញ្ចុះគាត់នៅក្រុងសាម៉ារី។ រួចមក អាហាប់ជាកូនរបស់គាត់+ ក៏បានគ្រប់គ្រងជាស្ដេចបន្ទាប់ពីគាត់។
២៩ ក្នុងឆ្នាំទី៣៨នៃរាជ្យអេសាជាស្ដេចស្រុកយូដា អាហាប់ជាកូនអំរី បានក្លាយទៅជាស្ដេចលើស្រុកអ៊ីស្រាអែល ហើយគាត់គ្រប់គ្រងលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក្នុងក្រុងសាម៉ារី+អស់រយៈពេល២២ឆ្នាំ។
៣០ អាហាប់បានប្រព្រឹត្តអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ត គឺអាក្រក់លើសអស់អ្នកដែលនៅមុនៗគាត់ទៅទៀត។+
៣១ គាត់មិនគ្រាន់តែបានប្រព្រឹត្តតាមអំពើខុសឆ្គងរបស់យេរ៉ូបោម+ជាកូនណេបាតប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានយកយេសិបិល+ជាកូនរបស់អេតបាលជាស្ដេចជនជាតិស៊ីដូន+មកធ្វើជាភរិយា ហើយបានក្រាបគោរពនិងបម្រើព្រះបាលវិញ។+
៣២ បន្ថែមទៅទៀត គាត់បានធ្វើទីបូជាសម្រាប់ព្រះបាល+ នៅឯវិហារដែលគាត់បានសង់សម្រាប់ព្រះបាលនៅក្រុងសាម៉ារី។
៣៣ អាហាប់ថែមទាំងបានធ្វើបង្គោលឈើពិសិដ្ឋ*ដែរ។+ គាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់លើសអស់ទាំងស្ដេចក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែលដែលនៅមុនៗគាត់ទៅទៀត ហើយនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលខឹងជាខ្លាំង។
៣៤ ក្នុងរាជ្យអាហាប់ ហ៊ីអែលជាអ្នកមកពីបេតអែលបានសង់ក្រុងយេរីខូឡើងវិញ។ នៅពេលគាត់ដាក់គ្រឹះក្រុង អាបាយរ៉ាមជាកូនច្បងរបស់គាត់បានស្លាប់ ហើយពេលគាត់ដាក់ទ្វារក្រុង នោះសេកឺបកូនពៅរបស់គាត់បានស្លាប់ ដូចព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍តាមរយៈយ៉ូស្វេជាកូននុន។+
កំណត់សម្គាល់
^ គាត់ជាកូនរបស់យេរ៉ូបោម
^ មានន័យថា«កម្មសិទ្ធិរបស់ក្រុមគ្រួសារសិមមើ»
^ មួយថាលិនស្មើនឹង៣៤,២គីឡូក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
^ មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោលឈើពិសិដ្ឋ»
