បណ្ដាស្ដេចទី១ ៧:១-៥១

  • សំណង់​វិមាន​របស់​សាឡូម៉ូន (​១​-​១២)

  • ហ៊ីរ៉ាម​ដែល​ជា​ជាង​ជំនាញ​បាន​ជួយ​សាឡូម៉ូន (​១៣​-​៤៧)

    • សសរ​ស្ពាន់​ពីរ (​១៥​-​២២)

    • អាង​ធំ​ពី​ស្ពាន់ (​២៣​-​២៦)

    • រទេះ​១០​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់ និង​ចាន​ក្លាំ​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់ (​២៧​-​៣៩)

  • ប្រដាប់​ប្រដា​ពី​មាស​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​ចប់​សព្វ​គ្រប់ (​៤៨​-​៥១)

 សាឡូម៉ូន​បាន​សាង​សង់​វិមាន​របស់​គាត់។+ គាត់​ចំណាយ​ពេល​អស់​១៣​ឆ្នាំ ដើម្បី​សាង​សង់​អគារ​ទាំង​អស់​ចប់​សព្វ​គ្រប់។+ ២  គាត់​បាន​សង់​មន្ទីរ​ព្រៃ​លីបង់+ ដែល​មាន​បណ្ដោយ​១០០​ហត្ថ ទទឹង​៥០​ហត្ថ និង​កម្ពស់​៣០​ហត្ថ។ មន្ទីរ​នេះ​មាន​សសរ​បួន​ជួរ​ធ្វើ​ពី​ឈើ​ស៊ីដារ* ហើយ​លើ​សសរ​ទាំង​នោះ​មាន​ធ្នឹម​ធ្វើ​ពី​ឈើ​ស៊ីដារ​ដែរ។+ ៣  មន្ទីរ​នេះ​ធ្វើ​ពី​ឈើ​ស៊ីដារ ទ្រ​ដោយ​ធ្នឹម​លើ​សសរ។ នោះ*មាន​ចំនួន​៤៥​ដើម ដែល​តម្រៀប​ជា​ជួរ​ៗ ក្នុង​មួយ​ជួរ​មាន​១៥​ដើម។ ៤  មន្ទីរ​នោះ​មាន​បង្អួច*បី​ជាន់ ហើយ​បង្អួច​នីមួយ​ៗ​ទល់​មុខ​បង្អួច​នៅ​ម្ខាង​ទៀត។ ៥  ទ្វារ​ចូល​និង​ក្រប​ទ្វារ​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​មាន​រាង​បួន​ជ្រុង​ស្មើ* ហើយ​បង្អួច​ដែល​បែរ​ទៅ​ខាង​ក្នុង​ទល់​មុខ​គ្នា​ទាំង​បី​ជាន់ ក៏​មាន​រាង​ដូច​នោះ​ដែរ។ ៦  គាត់​ក៏​បាន​សង់​ល្វែង*មួយ​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា​ល្វែង​សសរ។ ល្វែង​នោះ​មាន​បណ្ដោយ​៥០​ហត្ថ ទទឹង​៣០​ហត្ថ ហើយ​នៅ​ជាប់​ខាង​មុខ​មាន​រោង​មួយ​ដែល​មាន​សសរ​និង​ដំបូល។ ៧  បន្ថែម​ទៀត សាឡូម៉ូន​បាន​សង់​ល្វែង​មួយ​ទៀត​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា​ល្វែង​បល្ល័ង្ក+ ល្វែង​នោះ​សម្រាប់​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី។+ គាត់​ស្រោប​ល្វែង​នោះ​ដោយ​ឈើ​ស៊ីដារ ចាប់​ពី​ក្រោម​រហូត​ដល់​ពិតាន។ ៨  ឯ​វិមាន​ដែល​សាឡូម៉ូន​ស្នាក់​នៅ គាត់​បាន​សង់​តាម​លំនាំ​ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ តែ​នៅ​ក្នុង​ទី​លាន​មួយ​ទៀត+ខាង​ក្រោយ​ល្វែង​បល្ល័ង្ក។ គាត់​ក៏​សង់​វិមាន​មួយ​ស្រដៀង​នឹង​ល្វែង​នេះ​ដែរ ឲ្យ​ដល់​កូន​ស្រី​របស់​ផារ៉ូ ដែល​គាត់​បាន​យក​ធ្វើ​ជា​ប្រពន្ធ។+ ៩  សំណង់​ទាំង​នេះ​បាន​ត្រូវ​សង់​ពី​ថ្ម​ដែល​មាន​តម្លៃ+ ចាប់​ពី​គ្រឹះ​ឡើង​ដល់​ថ្ម​លើ​បំផុត រហូត​ដល់​ទី​លាន​ធំ។ ថ្ម​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ដាប់​តម្រូវ​តាម​ទំហំ ហើយ​អារ​តម្រឹម​ដោយ​ប្រដាប់​អារ​ថ្ម ទាំង​ក្នុង​ទាំង​ក្រៅ។+ ១០  គេ​បាន​ដាក់​គ្រឹះ​ដោយ​ថ្ម​ធំ​ៗ​ដែល​មាន​តម្លៃ ថ្ម​ខ្លះ​មាន​ទំហំ​១០​ហត្ថ ឯ​ខ្លះ​ទៀត​ទំហំ​៨​ហត្ថ។ ១១  គេ​យក​ថ្ម​មាន​តម្លៃ ដែល​បាន​ត្រូវ​ដាប់​តម្រូវ​តាម​ទំហំ ហើយ​យក​ឈើ​ស៊ីដារ​មក​សង់​ពី​លើ​គ្រឹះ​នោះ។ ១២  ឯ​ទី​ធ្លា​ធំ គេ​បាន​សង់​របង​ជុំវិញ​ដោយ​ប្រើ​ថ្ម​ដាប់​បី​ជួរ និង​ធ្នឹម​ឈើ​ស៊ីដារ​មួយ​ជួរ គឺ​សង់​តាម​លំនាំ​របង​ទី​ធ្លា​ខាង​ក្នុង+វិហារ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​និង​សាល​ខាង​មុខ​វិហារ។+ ១៣  ស្ដេច​សាឡូម៉ូន​បាន​ចាត់​គេ​ឲ្យ​ទៅ​អញ្ជើញ​ហ៊ីរ៉ាម+ជា​អ្នក​ក្រុង​ទីរ៉ុស​ឲ្យ​មក​ជួប​គាត់។ ១៤  ហ៊ីរ៉ាម​ជា​កូន​របស់​ស្ត្រី​មេម៉ាយ​ម្នាក់ មក​ពី​កុល​សម្ព័ន្ធ​ណែបថាលី។ ឪពុក​គាត់​ជា​អ្នក​ស្រុក​ទីរ៉ុស មាន​មុខ​របរ​ជា​ជាង​ស្ពាន់។+ ហ៊ីរ៉ាម​ជា​ជាង​ស្ពាន់​ដ៏​ជំនាញ និង​មាន​ការ​យល់​ដឹង+ ព្រម​ទាំង​មាន​ថ្វី​ដៃ​ខាង​ការ​ធ្វើ​គ្រឿង​គ្រប់​ប្រភេទ​ពី​ស្ពាន់។ គាត់​ក៏​បាន​ចូល​ទៅ​ជួប​ស្ដេច​សាឡូម៉ូន ហើយ​បាន​ធ្វើ​ការ​ទាំង​អស់​ឲ្យ​ស្ដេច។ ១៥  ហ៊ីរ៉ាម​បាន​ធ្វើ​សសរ​ស្ពាន់​ពីរ+ សសរ​នីមួយ​ៗ​មាន​កម្ពស់​១៨​ហត្ថ ហើយ​បើ​យក​ខ្សែ​មក​វាស់​ជុំវិញ​សសរ​នីមួយ​ៗ ឃើញ​មាន​ប្រវែង​១២​ហត្ថ។+ ១៦  គាត់​ក៏​ធ្វើ​ក្បាល​សសរ​ពីរ ពី​ស្ពាន់​ដើម្បី​ដាក់​លើ​សសរ។ ក្បាល​សសរ​មួយ​មាន​កម្ពស់​ប្រាំ​ហត្ថ ក្បាល​សសរ​មួយ​ទៀត​ក៏​មាន​កម្ពស់​ប្រាំ​ហត្ថ​ដែរ។ ១៧  ក្បាល​សសរ​នីមួយ​ៗ មាន​កម្រង​ច្រវាក់​ប្រទាក់​គ្នា​ជា​ក្បាច់​ក្រឡា​អួន+ ៧​ជួរ​លើ​ក្បាល​សសរ​មួយ ៧​ជួរ​លើ​ក្បាល​សសរ​មួយ​ទៀត។ ១៨  គាត់​ធ្វើ​ផ្លែ​ទទឹម​ជា​ពីរ​ជួរ​ដាក់​លើ​ក្បាច់​ក្រឡា​អួន ដើម្បី​លម្អ​ក្បាល​សសរ​នោះ ហើយ​គាត់​ធ្វើ​ដូច​គ្នា​សម្រាប់​ក្បាល​សសរ​ទាំង​ពីរ។ ១៩  ក្បាល​សសរ​ដែល​នៅ​ខាង​មុខ​សាល មាន​ក្បាច់​ជា​ផ្កា​លីលី​ដែល​មាន​កម្ពស់​បួន​ហត្ថ។ ២០  ត្រង់​ផ្នែក​រីក​ធំ​នៃ​ក្បាល​សសរ​ទាំង​ពីរ​មាន​ក្បាច់​ក្រឡា​អួន និង​ផ្លែ​ទទឹម​ចំនួន​២០០ ដាក់​ជា​ជួរ​ជុំវិញ។+ ២១  គាត់​បាន​ដាក់​បញ្ឈរ​សសរ​ទាំង​ពីរ​នៅ​មុខ​សាល​នៃ​វិហារ។+ មួយ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ដៃ* គាត់​ឲ្យ​ឈ្មោះ​ថា​យ៉ាគីន* មួយ​នៅ​ខាង​ឆ្វេង​ដៃ* គាត់​ឲ្យ​ឈ្មោះ​ថា​បូអូស។*+ ២២  នៅ​ផ្នែក​ខាង​លើ​សសរ​ទាំង​ពីរ​មាន​ក្បាច់​ផ្កា​លីលី។ ដូច្នេះ ការ​ធ្វើ​សសរ​នោះ​បាន​ចប់​សព្វ​គ្រប់។ ២៣  រួច​មក គាត់​បាន​ធ្វើ​អាង​ធំ​មួយ​ពី​ស្ពាន់។+ អាង​នោះ​មាន​រាង​មូល ពី​មាត់​ម្ខាង​ទៅ​មាត់​ម្ខាង​មាន​ប្រវែង​១០​ហត្ថ និង​កម្ពស់​៥​ហត្ថ ហើយ​បើ​យក​ខ្សែ​មក​វាស់​ជុំវិញ​អាង ឃើញ​មាន​ប្រវែង​៣០​ហត្ថ។+ ២៤  នៅ​ក្រោម​គែម​មាត់​អាង មាន​ក្បាច់​ផ្លែ​ឃ្លោក+ជុំវិញ ក្នុង​មួយ​ហត្ថ​មាន​ផ្លែ​ឃ្លោក​១០ ហើយ​មាន​ពីរ​ជួរ។ ក្បាច់​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ចាក់​ពុម្ព​ក្នុង​កាល​ដែល​គេ​ធ្វើ​អាង​នោះ​តែ​ម្ដង។ ២៥  អាង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ដាក់​នៅ​លើ​រូប​គោ​ឈ្មោល​១២+ គោ​៣​បែរ​មុខ​ទៅ​ទិស​ខាង​ជើង គោ​៣​បែរ​មុខ​ទៅ​ទិស​ខាង​លិច គោ​៣​បែរ​មុខ​ទៅ​ទិស​ខាង​ត្បូង និង​គោ​៣​បែរ​មុខ​ទៅ​ទិស​ខាង​កើត ហើយ​គោ​ទាំង​អស់​បែរ​គូទ​ចូល​គ្នា។ ២៦  អាង​នោះ​មាន​កម្រាស់​មួយ​ទះ* ហើយ​មាត់​វា​មាន​រាង​ដូច​មាត់​ពែង និង​ដូច​ផ្កា​លីលី។ អាង​នោះ​អាច​ដាក់​ទឹក​បាន​២.០០០​បាត។* ២៧  គាត់​ក៏​បាន​ធ្វើ​រទេះ*១០​ពី​ស្ពាន់។+ រទេះ​នីមួយ​ៗ​មាន​បណ្ដោយ​បួន​ហត្ថ ទទឹង​បួន​ហត្ថ និង​កម្ពស់​បី​ហត្ថ។ ២៨  រទេះ​ទាំង​នោះ​មាន​ទ្រង់​ទ្រាយ​ដូច​ត​ទៅ​៖ ទ្រុង​រទេះ​មាន​ចម្រឹង​កាត់​ខ្វែង​គ្នា ហើយ​មាន​បន្ទះ​ស្ពាន់​នៅ​លើ​ប្រឡោះ​ចម្រឹង​ទាំង​នោះ។ ២៩  លើ​បន្ទះ​ស្ពាន់​ក្នុង​ប្រឡោះ​ចម្រឹង​នីមួយ​ៗ​មាន​រូប​ឆ្លាក់​ជា​រូប​តោ+ រូប​គោ និង​ចេរូប៊ីន+ ហើយ​លើ​ផ្ទៃ​ចម្រឹង​ក៏​មាន​ក្បាច់​ដូច​គ្នា​ដែរ។ ខាង​លើ​និង​ខាង​ក្រោម​រូប​តោ និង​គោ មាន​ក្បាច់​រំយោល​លម្អ។ ៣០  រទេះ​នីមួយ​ៗ​មាន​កង់​បួន​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់ ភ្លៅ​រទេះ​ក៏​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់​ដែរ ហើយ​មេ​នៃ​ជ្រុង​ទាំង​បួន​ជួយ​ទប់​ភ្លៅ​និង​កង់​រទេះ។ ក្រោម​ចាន​ក្លាំ​មាន​ជើង​ទ្រ ហើយ​ជើង​ទ្រ​នោះ​ចាក់​ពុម្ព​ដោយ​ក្បាច់​រំយោល​នៅ​ជ្រុង​នីមួយ​ៗ។ ៣១  នៅ​លើ​ជើង​ទ្រ​មាន​កង​មួយ។ ឯ​ចាន​ក្លាំ​ដែល​ស៊ក​ចូល​ក្នុង​កង​ជើង​ទ្រ​នោះ មាត់​វា​មាន​រាង​មូល។ ពី​បាត​ចាន​ក្លាំ​ឡើង​ដល់​ត្រឹម​កង​នោះ​មាន​កម្ពស់​មួយ​ហត្ថ។ ពី​ផ្នែក​ខាង​ក្រោម​ជើង​ទ្រ​ឡើង​ដល់​កង​ខាង​លើ​មាន​កម្ពស់​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ កង​ជើង​ទ្រ​មាន​ឆ្លាក់​ជា​ក្បាច់ ហើយ​មាន​បន្ទះ​ស្ពាន់​ខាង​ក្រៅ​រាង​បួន​ជ្រុង។ ៣២  នៅ​ក្រោម​រទេះ​មាន​កង់​បួន ហើយ​គ្រឿង​ទ្រ​របស់​កង់​បាន​ត្រូវ​ភ្ជាប់​នឹង​តួ​រទេះ។ កង់​នីមួយ​ៗ​មាន​កម្ពស់​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ ៣៣  កង់​ទាំង​នោះ​មាន​រាង​ដូច​កង់​រទេះ​ចម្បាំង។ គ្រឿង​ទ្រ ខ្នង​កង់ កាំ និង​ដុំ​សុទ្ធ​តែ​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់​ទាំង​អស់។ ៣៤  នៅ​ជ្រុង​ទាំង​បួន​នៃ​រទេះ មាន​មេ​គ្រោង។ មេ​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ចាក់​ពុម្ព​ភ្ជាប់​នឹង​តួ​រទេះ​តែ​ម្ដង។ ៣៥  នៅ​ផ្នែក​ខាង​លើ​រទេះ​មាន​រង្វង់​មួយ​ដែល​មាន​កម្ពស់​កន្លះ​ហត្ថ ហើយ​មាន​ចម្រឹង​តូច​ៗ​និង​បន្ទះ​ស្ពាន់ ដែល​បាន​ត្រូវ​ចាក់​ពុម្ព​ភ្ជាប់​នឹង​រទេះ។ ៣៦  នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ចម្រឹង​តូច​ៗ​និង​លើ​បន្ទះ​ស្ពាន់ ហ៊ីរ៉ាម​បាន​ឆ្លាក់​រូប​ចេរូប៊ីន រូប​តោ និង​ដើម​លម៉ើ ទៅ​តាម​ទំហំ​ចន្លោះ​នីមួយ​ៗ លម្អ​ដោយ​ក្បាច់​រំយោល​ជុំវិញ។+ ៣៧  គាត់​ធ្វើ​រទេះ​ទាំង​១០+តាម​របៀប​នោះ។ រទេះ​ទាំង​អស់​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​តាម​របៀប​ដូច​គ្នា+ មាន​ទំហំ និង​ទ្រង់​ទ្រាយ​ដូច​គ្នា។ ៣៨  គាត់​បាន​ធ្វើ​ចាន​ក្លាំ​១០​ពី​ស្ពាន់+សម្រាប់​រទេះ​១០ គឺ​ចាន​មួយ​សម្រាប់​រទេះ​មួយ។ ចាន​នីមួយ​ៗ​អាច​ដាក់​ទឹក​បាន​៤០​បាត ហើយ​មាន​ប្រវែង​បួន​ហត្ថ។* ៣៩  រួច​គាត់​ដាក់​រទេះ​ប្រាំ​នៅ​ចំហៀង​ខាង​ស្ដាំ​វិហារ ហើយ​រទេះ​ប្រាំ​ទៀត​ដាក់​នៅ​ចំហៀង​ខាង​ឆ្វេង​វិហារ។ ឯ​អាង​ធំ​វិញ គាត់​ក៏​ដាក់​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​វិហារ នៅ​ទិស​ខាង​ត្បូង​ឆៀង​ខាង​កើត។+ ៤០  ហ៊ីរ៉ាម+ក៏​បាន​ធ្វើ​ចាន​ក្លាំ ប៉ែល+ និង​ចាន​គោម​ដែរ។+ ដូច្នេះ គាត់​បាន​ធ្វើ​កិច្ចការ​ទាំង​អស់​ឲ្យ​ស្ដេច​សាឡូម៉ូន​សម្រាប់​វិហារ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ចប់​សព្វ​គ្រប់។ ស្នា​ដៃ​ទាំង​នោះ​មាន​ដូច​ត​ទៅ​៖+ ៤១  សសរ​ពីរ​ដើម+ និង​ក្បាល​សសរ​មាន​រាង​ដូច​ចាន​ក្រឡូម ក្បាច់​ក្រឡា​អួន​លម្អ​លើ​ក្បាល​សសរ​នោះ+ ៤២  ផ្លែ​ទទឹម​៤០០+សម្រាប់​ដាក់​លើ​ក្បាច់​ក្រឡា​អួន​ទាំង​ពីរ ក្បាច់​ក្រឡា​អួន​នីមួយ​ៗ​មាន​ផ្លែ​ទទឹម​ពីរ​ជួរ ដើម្បី​លម្អ​លើ​ក្បាល​សសរ ៤៣  រទេះ​ទឹក​ចំនួន​១០+ និង​ចាន​ក្លាំ​ចំនួន​១០+ដាក់​លើ​រទេះ​ទាំង​នោះ ៤៤  អាង​ធំ+ និង​រូប​គោ​ឈ្មោល​១២​សម្រាប់​ទ្រ​អាង​នោះ ៤៥  ព្រម​ទាំង​ធុង​សម្រាប់​ដាក់​ផេះ ប៉ែល ចាន​គោម និង​របស់​របរ​ទាំង​អស់។ ហ៊ីរ៉ាម​បាន​ធ្វើ​របស់​ទាំង​នោះ​ពី​ស្ពាន់​ខាត់​យ៉ាង​ភ្លឺ ឲ្យ​ដល់​ស្ដេច​សាឡូម៉ូន​សម្រាប់​វិហារ​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ ៤៦  ស្ដេច​បាន​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​របស់​របរ​ទាំង​នោះ​ក្នុង​ពុម្ព​ដី​ឥដ្ឋ នៅ​តំបន់​ទន្លេ​យ៉ូដាន់ ត្រង់​ចន្លោះ​សិកូត​និង​សារីថាន។ ៤៧  សាឡូម៉ូន​មិន​បាន​ថ្លឹង​របស់​របរ​ទាំង​នោះ​ទេ ព្រោះ​មាន​ច្រើន​ក្រៃ​លែង។ ឯ​ទម្ងន់​ស្ពាន់​ទាំង​នោះ ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​ដឹង​ដែរ។+ ៤៨  របស់​របរ​ទាំង​អស់​ដែល​សាឡូម៉ូន​ធ្វើ​សម្រាប់​វិហារ​ព្រះ​យេហូវ៉ា រួម​មាន​៖ ទី​បូជា+ពី​មាស តុ​មាស+សម្រាប់​ដាក់​នំ​ប៉័ង​តាំង​ទុក ៤៩  ជើង​ចង្កៀង+ពី​មាស​សុទ្ធ​ដែល​នៅ​មុខ​បន្ទប់​ខាង​ក្នុង​បំផុត គឺ​ប្រាំ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ ប្រាំ​នៅ​ខាង​ឆ្វេង។ ឯ​ផ្កា+ ចង្កៀង និង​ប្រដាប់​ពន្លត់​ប្រឆេះ​ក៏​ធ្វើ​ពី​មាស​ដែរ+ ៥០  ចាន​ក្លាំ ប្រដាប់​កាត់​ប្រឆេះ+ ចាន​គោម ពែង+ និង​ប្រដាប់​ដាក់​រងើក​ភ្លើង+ សុទ្ធ​តែ​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ​ទាំង​អស់។ ឯ​កំណល់​ស៊ក​បង្គោល​ទ្វារ​នៃ​បន្ទប់​ខាង​ក្នុង+ឬ​កន្លែង​បរិសុទ្ធ​បំផុត និង​ទ្វារ​វិហារ ក៏​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​ពី​មាស​ដែរ។+ ៥១  ដូច្នេះ ស្ដេច​សាឡូម៉ូន​បាន​បញ្ចប់​កិច្ចការ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​គាត់​ត្រូវ​ធ្វើ​សម្រាប់​វិហារ​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ រួច​មក សាឡូម៉ូន​ក៏​នាំ​យក​របស់​របរ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​ដាវីឌ​ជា​ឪពុក​គាត់​បាន​ទុក​សម្រាប់​ជូន​ព្រះ+ ហើយ​បាន​ដាក់​មាស​ប្រាក់ និង​គ្រឿង​ផ្សេង​ៗ​ក្នុង​ឃ្លាំង​វិហារ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+

កំណត់សម្គាល់

ដើម​ឈើ​ប្រណីត​ម្យ៉ាង
ប្រហែល​ជា​សំដៅ​លើ​ធ្នឹម
ឬ​«​បង្អួច​ដែល​មាន​ស៊ុម​»​
ឬ​«​បួន​ជ្រុង​រាង​ចតុកោណកែង​»​
ឬ​«​សាល​»​
ឬ​«​ទិស​ខាង​ត្បូង​»​
មាន​ន័យ​ថា​«​សូម​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​តាំង​ឡើង​យ៉ាង​មាំ​»​
ឬ​«​ទិស​ខាង​ជើង​»​
ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ដោយ​កម្លាំង​ខ្លាំង​ក្លា​»​
ប្រហែល​ជា៧,៤​សង់ទីម៉ែត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤
មួយ​បាត​ស្មើ​នឹង​២២​លីត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤
ឬ​«​រទេះ​ដាក់​ទឹក​»​
ឬ​«​បួន​ហត្ថ​ជា​ប្រវែង​អង្កត់​ផ្ចិត​»​