ប្រវត្តិហេតុទី១ ១៣:១-១៤

  • ហឹប​របស់​ព្រះ​បាន​ត្រូវ​នាំ​យក​ពី​ក្រុង​គារីអាតយារីម (​១​-​១៤)

    • អ៊ូសា​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់ (​៩, ១០)

១៣  នៅ​គ្រា​នោះ ដាវីឌ​បាន​ប្រឹក្សា​នឹង​ពួក​មេ​លើ​១.០០០​នាក់​និង​ពួក​មេ​លើ​១០០​នាក់ ព្រម​ទាំង​ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​ទាំង​អស់។+ ២  រួច​មក ដាវីឌ​និយាយ​ទៅ​កាន់​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​ថា​៖ ​«​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​យល់​ស្រប ហើយ​បើ​នេះ​ជា​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​យើង សូម​ឲ្យ​យើង​អញ្ជើញ​បង​ប្អូន​ទាំង​អស់​របស់​យើង​ដែល​នៅ​សល់​នៅ​គ្រប់​តំបន់​ក្នុង​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល ព្រម​ទាំង​អញ្ជើញ​ពួក​សង្ឃ​និង​ពួក​លេវី​ពី​បណ្ដា​ក្រុង+ដែល​មាន​វាល​ស្មៅ ឲ្យ​ពួក​គេ​ទាំង​អស់​មក​ជួប​ជុំ​គ្នា​ជា​មួយ​យើង។ ៣  សូម​ឲ្យ​យើង​នាំ​យក​ហឹប​របស់​ព្រះ+នៃ​យើង​ត្រឡប់​មក​វិញ​»។ ដាវីឌ​ចង់​ធ្វើ​ដូច្នេះ ព្រោះ​តាំង​ពី​សម័យ​ដែល​សុល​គ្រប់​គ្រង បណ្ដា​ជន​មិន​បាន​ថែ​រក្សា​ហឹប​នោះ​ទេ។+ ៤  បណ្ដា​ជន​ទាំង​អស់​ក៏​ពេញ​ចិត្ត ហើយ​យល់​ស្រប​នឹង​ការ​រៀបចំ​នោះ។ ៥  ដូច្នេះ ដាវីឌ​បាន​ប្រមូល​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់ តាំង​ពី​ទន្លេ​អេហ្ស៊ីប​រហូត​ដល់​លេបូហាម៉ាត*+ ដើម្បី​ដង្ហែ​នាំ​យក​ហឹប​របស់​ព្រះ​ពិត ពី​ក្រុង​គារីអាតយារីម។+ ៦  ដាវីឌ​និង​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​បាន​ឡើង​ទៅ​ក្រុង​បាឡា+ គឺ​ក្រុង​គារីអាតយារីម​ក្នុង​ស្រុក​យូដា ដើម្បី​យក​ហឹប​របស់​ព្រះ​ពិត។ ហឹប​នោះ​ឯង​ដែល​បណ្ដា​ជន​ហៅ​រក​នាម​ព្រះ​យេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​ដែល​អង្គុយ​ពី​លើ*ចេរូប៊ីន​ទាំង​ពីរ។+ ៧  ក៏​ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​ដាក់​ហឹប​នៃ​ព្រះ​ពិត​លើ​រទេះ​ថ្មី​មួយ+ ហើយ​ដឹក​ចេញ​ពី​ផ្ទះ​អាប៊ីណាដាប ដោយ​មាន​អ៊ូសា​និង​អាហាយយ៉ូ​ជា​អ្នក​នាំ​មុខ​រទេះ។+ ៨  ពេល​នោះ ដាវីឌ​និង​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​បាន​អរ​សប្បាយ​ជា​ខ្លាំង​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ពិត ទាំង​មាន​ការ​ប្រគុំ​ភ្លេង​ដោយ​ប្រើ​ពិណ ស្គរ*+ ឆាប+ ត្រែ+ និង​ឧបករណ៍​ភ្លេង​ឯ​ទៀត។ ៩  ប៉ុន្តែ ពេល​ទៅ​ដល់​ទី​លាន​បញ្ជាន់​ស្រូវ​គីដូន អ៊ូសា​បាន​លូក​ដៃ​ទៅ​ទប់​ហឹប ព្រោះ​គោ​ធ្វើ​ឲ្យ​ហឹប​នោះ​ផ្អៀង​ហៀបនឹង​ធ្លាក់។ ១០  ដោយ​សារ​អ៊ូសា​បាន​លូក​ដៃ​ទៅ​ទប់​ហឹប+ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ខឹង​នឹង​គាត់​ជា​ខ្លាំង ហើយ​លោក​ក៏​ប្រហារ​គាត់​ឲ្យ​ស្លាប់​នៅ​ទី​នោះ​តែ​ម្ដង។+ ១១  ពេល​ដាវីឌ​ឃើញ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បញ្ចេញ​កំហឹង*ទៅ​លើ​អ៊ូសា​ដូច្នេះ គាត់​បាន​អាក់​អន់​ចិត្ត​ជា​ខ្លាំង។ រួច​គេ​ក៏​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​កន្លែង​នោះ​ថា​ពេរេសអ៊ូសា* រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ។ ១២  នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ដាវីឌ​ភ័យ​ខ្លាច​ព្រះ​ពិត ហើយ​ក៏​និយាយ​ថា​៖ ​«​តើ​ខ្ញុំ​អាច​នាំ​យក​ហឹប​នៃ​ព្រះ​ពិត​មក​ឯ​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​រស់​នៅ​ដូច​ម្ដេច​បាន?​»។+ ១៣  ដូច្នេះ ដាវីឌ​មិន​បាន​នាំ​យក​ហឹប​នោះ​មក​ឯ​ក្រុង​ដាវីឌ​ទេ។ ប៉ុន្តែ គាត់​បាន​ឲ្យ​គេ​នាំ​យក​ទៅ​ដាក់​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អូបិឌអេដំ​ជា​អ្នក​ក្រុង​កាថ​វិញ។ ១៤  ហឹប​នៃ​ព្រះ​ពិត​បាន​ត្រូវ​តម្កល់​ទុក​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​អូបិឌអេដំ​អស់​រយៈ​ពេល​បី​ខែ ហើយ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ឲ្យ​ពរ​ដល់​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់ ព្រម​ទាំង​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​គាត់​មាន។+

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​ដល់ច្រក​ចូល​ហាម៉ាត​»​
ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​រវាង​»​
នេះ​ជា​ស្គរ​តូច​មាន​រាង​សំប៉ែត
ន័យ​ត្រង់​«​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ទម្លាយ​ចេញ​»​
មាន​ន័យ​ថា​«​ទម្លាយ​ចេញ​ទៅ​លើ​អ៊ូសា​»​