ប្រវត្តិហេតុទី១ ១៨:១-១៧

  • ជ័យ​ជម្នះ​របស់​ដាវីឌ (​១​-​១៣)

  • របប​គ្រប់​គ្រង​របស់​ដាវីឌ (​១៤​-​១៧)

១៨  លុះ​ក្រោយ​មក ដាវីឌ​បាន​វាយ​ឈ្នះ​ពួក​ភីលីស្ទីន ហើយ​ត្រួត​ត្រា​លើ​ពួក​គេ ព្រម​ទាំង​ដណ្ដើម​យក​ក្រុង​កាថ+និង​ក្រុង​តូច​ៗ​ដែល​នៅ​ជុំវិញ​ពី​ពួក​ភីលីស្ទីន​ផង​ដែរ។+ ២  បន្ទាប់​មក ដាវីឌ​បាន​វាយ​ឈ្នះ​ពួក​ម៉ូអាប់។+ ដូច្នេះ ពួក​គេ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​បម្រើ​ដាវីឌ ហើយ​បង់​សួយ​អាករ​ដល់​គាត់។+ ៣  ដាវីឌ​បាន​វាយ​ឈ្នះ​ហាដាឌីសឺ+ជា​ស្ដេច​ស្រុក​សូបា+ដែល​នៅ​ជិត​ក្រុង​ហាម៉ាត+ ក្នុង​ពេល​ដែល​ហាដាឌីសឺ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ពង្រឹង​អំណាច​ខ្លួន នៅ​តាម​តំបន់​ទន្លេ​អឺប្រាត។+ ៤  ដាវីឌ​ចាប់​បាន​រទេះ​ចម្បាំង​ចំនួន​១.០០០​គ្រឿង ទាហាន​សេះ​ចំនួន​៧.០០០​នាក់ និង​ទាហាន​ថ្មើរ​ជើង​ចំនួន​២០.០០០​នាក់។+ បន្ទាប់​មក ដាវីឌ​បាន​កាត់​សរសៃ​ជើង​សេះ​ដែល​ទឹម​រទេះ​ចម្បាំង​ទាំង​អស់ ទុក​តែ​១០០​ក្បាល​ប៉ុណ្ណោះ។+ ៥  ឯ​ពួក​ស៊ីរី​ពី​ក្រុង​ដាម៉ាស់ ពួក​គេ​បាន​លើក​ទ័ព​មក​ជួយ​ហាដាឌីសឺ​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​សូបា។ ពេល​នោះ ដាវីឌ​បាន​សម្លាប់​ពួក​គេ​អស់​២២.០០០​នាក់។+ ៦  បន្ទាប់​មក ដាវីឌ​បាន​សង់​បន្ទាយ​ទ័ព​ផ្សេង​ៗ​នៅ​ក្រុង​ដាម៉ាស់​ក្នុង​ស្រុក​ស៊ីរី។ ពួក​ស៊ីរី​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​បម្រើ​ដាវីឌ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​បង់​សួយ​អាករ​ដល់​គាត់។ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ជួយ​ដាវីឌ​ឲ្យ​មាន​ជ័យ​ជម្នះ​នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង។+ ៧  បន្ថែម​ទៅ​ទៀត ដាវីឌ​បាន​ប្រមូល​ខែល​មាស*ពី​ទ័ព​ពិសេស​របស់​ហាដាឌីសឺ យក​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម។ ៨  ដាវីឌ​បាន​ប្រមូល​យក​ស្ពាន់​ជា​ច្រើន​ពី​ក្រុង​ថីបហាត​និង​ក្រុង​គូន ដែល​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ហាដាឌីសឺ។ ក្រោយ​មក សាឡូម៉ូន​បាន​យក​ស្ពាន់​ទាំង​នោះ​ទៅ​ធ្វើ​ជា​អាង​ធំ+ សសរ​ពីរ​ដើម និង​ប្រដាប់​ប្រដា​ផ្សេង​ទៀត។+ ៩  ឯ​ស្ដេច​ថូអ៊ូ​នៃ​ក្រុង​ហាម៉ាត គាត់​បាន​ឮ​ថា​ដាវីឌ​វាយ​ឈ្នះ​ទ័ព​របស់​ហាដាឌីសឺ+ជា​ស្ដេច​ស្រុក​សូបា។+ ១០  ពេល​នោះ គាត់​ក៏​ចាត់​ហាតដូរ៉ាម​ជា​កូន​របស់​គាត់ ឲ្យ​ទៅ​ជួប​ស្ដេច​ដាវីឌ​ដើម្បី​សួរ​សុខ​ទុក្ខ និង​អបអរ​ដាវីឌ​ចំពោះ​ជ័យ​ជម្នះ​លើ​ហាដាឌីសឺ (​ព្រោះ​ហាដាឌីសឺ​បាន​មក​ច្បាំង​នឹង​ថូអ៊ូ​ជា​ញឹក​ញយ​)។ ហាតដូរ៉ាម​ក៏​បាន​នាំ​យក​គ្រឿង​មាស គ្រឿង​ប្រាក់ និង​គ្រឿង​ស្ពាន់ មក​ឲ្យ​ដាវីឌ​ជា​ជំនូន។ ១១  ស្ដេច​ដាវីឌ​បាន​ជូន*ព្រះ​យេហូវ៉ា​នូវ​គ្រឿង​ទាំង​នេះ+ រួម​ទាំង​មាស​ប្រាក់​ដែល​គាត់​បាន​ប្រមូល​យក​ពី​ជន​ជាតិ​នា​នា គឺ​ពី​ជន​ជាតិ​អេដំ ម៉ូអាប់ អាំម៉ូន+ ភីលីស្ទីន+ និង​អាម៉ាលេក។+ ១២  អាប៊ីសាយ+ជា​កូន​សេរូយ៉ា+បាន​សម្លាប់​ជន​ជាតិ​អេដំ​អស់​១៨.០០០​នាក់ នៅ​ជ្រលងភ្នំអំបិល។+ ១៣  ដាវីឌ​បាន​សង់​បន្ទាយ​ទ័ព​ផ្សេង​ៗ​នៅ​ស្រុក​អេដំ ហើយ​ជន​ជាតិ​អេដំ​បាន​ទៅ​ជា​អ្នក​បម្រើ​ដាវីឌ។+ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ជួយ​ដាវីឌ​ឲ្យ​មាន​ជ័យ​ជម្នះ​នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង។+ ១៤  ដាវីឌ​បាន​បន្ត​គ្រប់​គ្រង​លើ​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​មូល+ ហើយ​គាត់​បាន​សម្រេច​ក្ដី​ឲ្យ​បណ្ដា​ជន​ទាំង​អស់​ដោយ​សុចរិត​យុត្តិធម៌។+  ១៥  ឯ​យ៉ូអាប់​ជា​កូន​សេរូយ៉ា គាត់​មាន​តំណែង​ជា​មេ​ទ័ព។+ យេហូសាផាត+ជា​កូន​អាហាយលូត មាន​តំណែង​ជា​អ្នក​កត់​ត្រា។ ១៦  រីឯ​សេដុក​ជា​កូន​អាហាយថូប និង​អាហ៊ីម៉ាឡិច​ជា​កូន​អាប៊ីយ៉ាថា ពួក​គាត់​បម្រើ​ជា​សង្ឃ។ ចំណែក​សាបសា គាត់​មាន​តំណែង​ជា​លេខាធិការ។ ១៧  ឯ​បេនណាយ៉ា​ជា​កូន​យេហូយ៉ាដា គាត់​ជា​មេ​លើ​ពួក​កេរ៉ែត+និង​ពួក​ពេលេធីម។+ រីឯ​កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​ស្ដេច​ដាវីឌ​មាន​តំណែង​សំខាន់​បំផុត​បន្ទាប់​ពី​ស្ដេច។

កំណត់សម្គាល់

ន័យ​ត្រង់​«​ខែល​មាស​មាន​រាង​មូល​»​
ន័យ​ត្រង់​«​ញែក​ជា​បរិសុទ្ធ​សម្រាប់​»​