ប្រវត្តិហេតុទី២ ២៣:១-២១
២៣ លុះដល់ឆ្នាំទី៧ យេហូយ៉ាដាបានចាត់វិធានការយ៉ាងក្លាហាន ដោយធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងពួកមេលើ១០០នាក់+ ពោលគឺអាសារៀជាកូនយេរ៉ូហាំ អ៊ីសម៉ាអែលជាកូនយេហូហេណាន អាសារៀជាកូនអូបិឌ ម៉ាអាសៀជាកូនអាដាយ៉ា និងអេលីសាផាតជាកូនស៊ីកក្រាយ។
២ បន្ទាប់មក ពួកគេបានធ្វើដំណើរទៅក្រុងទាំងឡាយក្នុងស្រុកយូដា ដើម្បីប្រមូលពួកលេវី+និងពួកប្រមុខលើវង្សត្រកូលនៃអ៊ីស្រាអែល ឲ្យមកជួបជុំគ្នា។ ពេលពួកគេទាំងអស់បានមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិម
៣ ពួកគេធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀង+ជាមួយនឹងស្ដេច នៅក្នុងវិហាររបស់ព្រះពិត។ ក្រោយមកយេហូយ៉ាដាបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖
«មើល! កូនរបស់ស្ដេចនឹងឡើងគ្រប់គ្រង ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាស្ដីអំពីកូនចៅដាវីឌ។+
៤ ចូរអ្នករាល់គ្នាធ្វើដូចតទៅ៖ ចូរបែងចែកពួកសង្ឃនិងពួកលេវីដែលមានភារកិច្ច+នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ជាបីក្រុម។ ក្រុមមួយឲ្យធ្វើជាអ្នកយាមទ្វារ+
៥ ក្រុមមួយទៀតយាមនៅវិមានស្ដេច+ និងក្រុមមួយទៀតយាមនៅខ្លោងទ្វារគ្រឹះ។ ឯបណ្ដាជនទាំងអស់ ពួកគេស្ថិតនៅទីធ្លាវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
៦ ចូរកុំឲ្យអ្នកណាម្នាក់ចូលក្នុងវិហារព្រះយេហូវ៉ាឡើយ លើកលែងតែពួកសង្ឃនិងពួកលេវីដែលបម្រើនៅទីនោះប៉ុណ្ណោះ។+ ពួកគេអាចចូលបាន ដោយសារពួកគេជាក្រុមបរិសុទ្ធ។ ចំណែកបណ្ដាជនវិញ ពួកគេទាំងអស់គ្នាត្រូវធ្វើតាមភារកិច្ចរបស់ខ្លួនចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។
៧ ពួកលេវីត្រូវកាន់អាវុធការពារជុំវិញស្ដេច ហើយត្រូវនៅជាប់ជាមួយនឹងស្ដេចជានិច្ច។ បើមានអ្នកណាចូលក្នុងវិហារ ចូរសម្លាប់អ្នកនោះចោលទៅ»។
៨ ពួកលេវីនិងបណ្ដាជនយូដាទាំងអស់ បានធ្វើតាមបង្គាប់យេហូយ៉ាដាជាសង្ឃ។ ដូច្នេះ ពួកមេក្រុមបានដឹកនាំក្រុមរៀងៗខ្លួន គឺទាំងអ្នកដែលមានវេនយាមនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ទាំងអ្នកដែលមានវេនយាមនៅថ្ងៃផ្សេង+ ព្រោះយេហូយ៉ាដាជាសង្ឃមិនឲ្យក្រុមណាមួយ+ទំនេរឡើយ។
៩ បន្ទាប់មក យេហូយ៉ាដាជាសង្ឃបានយកខែលនិងលំពែងរបស់ដាវីឌ+ពីវិហារព្រះពិត+ ទៅចែកឲ្យពួកមេលើ១០០នាក់។+
១០ រួចគាត់ឲ្យពួកគេទាំងអស់គ្នាកាន់អាវុធឈរយាមចាប់ពីខាងឆ្វេងរហូតដល់ខាងស្ដាំវិហារ នៅក្បែរទីបូជា និងក្បែរវិហារ ដើម្បីឈរជុំវិញការពារស្ដេច។
១១ បន្ទាប់មក យេហូយ៉ាដាបាននាំយេហូអាសជាកូនស្ដេច+ចេញមក ហើយបំពាក់មកុដឲ្យគាត់ រួចក៏យករមូរដែលមានច្បាប់ព្រះ+ មកដាក់លើក្បាលគាត់ដែរ។ រួចយេហូយ៉ាដានិងកូនៗរបស់គាត់បានចាក់ប្រេងតែងតាំងយេហូអាសឲ្យធ្វើជាស្ដេច ហើយពួកគេនិយាយថា៖ «សូមឲ្យស្ដេចមានអាយុវែង!»។+
១២ ឯអាថាលៀវិញ ពេលនាងបានឮសំឡេងបណ្ដាជនលើកតម្កើងស្ដេច និងសំឡេងរត់ឈូឆរ នាងក៏ប្រញាប់ទៅមើលថាមានអ្វីកើតឡើងនៅឯវិហារព្រះយេហូវ៉ា។+
១៣ ពេលទៅដល់ នាងក៏ឃើញស្ដេចកំពុងឈរនៅក្បែរសសរខាងមុខទ្វារចូលវិហារ។ ពួកអ្នកដឹកនាំ+និងពួកអ្នកផ្លុំត្រែបានឈរអមស្ដេច ហើយបណ្ដាជនទាំងអស់បានផ្លុំត្រែដោយអរសប្បាយ។+ ពួកអ្នកចម្រៀងនិងអ្នកលេងភ្លេងបាននាំមុខច្រៀងសរសើរតម្កើងព្រះ។ ភ្លាមនោះ អាថាលៀក៏ហែកអាវ ហើយស្រែកឡើងថា៖ «នេះជាការក្បត់! នេះជាការក្បត់ហើយ!»។
១៤ ពេលនោះ យេហូយ៉ាដាជាសង្ឃបានបញ្ជាពួកមេលើ១០០នាក់ដែលត្រួតត្រាក្រុមទាហានថា៖ «ចូរចាប់នាងចេញពីទីនេះទៅ។ បើអ្នកណាតាមនាង ចូរសម្លាប់អ្នកនោះចោលដែរ!»។ យេហូយ៉ាដាក៏ប្រាប់ទៀតថា៖ «កុំសម្លាប់នាងនៅក្នុងវិហារព្រះយេហូវ៉ាឡើយ»។
១៥ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ចាប់នាង ហើយពេលនាំទៅដល់ខ្លោងទ្វារសេះចូលវិមានស្ដេច ពួកគេក៏សម្លាប់នាងចោលទៅ។
១៦ យេហូយ៉ាដាបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងគាត់និងស្ដេចរួមទាំងបណ្ដាជន គឺថាពួកគេនឹងបន្តធ្វើជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
១៧ ក្រោយមក បណ្ដាជនទាំងអស់ចូលទៅវាយបំផ្លាញវិហារ+ និងទីបូជារបស់ព្រះបាល ថែមទាំងបំផ្លាញរូបសំណាកទាំងឡាយរបស់ព្រះបាល។+ ពួកគេក៏បានសម្លាប់ម៉ាថានជាសង្ឃរបស់ព្រះបាល+ នៅមុខទីបូជាទាំងនោះដែរ។
១៨ បន្ទាប់មក យេហូយ៉ាដាបានតែងតាំងពួកសង្ឃនិងពួកលេវីឲ្យមើលការខុសត្រូវលើវិហារព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេជាអ្នកដែលដាវីឌបានបែងចែកជាក្រុមៗ ឲ្យបំពេញភារកិច្ចនៅវិហារព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីជូនគ្រឿងបូជាដុតដល់ព្រះយេហូវ៉ា+ ស្របទៅតាមច្បាប់ម៉ូសេ។+ ពួកគេបំពេញភារកិច្ចនោះដោយអរសប្បាយនិងច្រៀងចម្រៀងតាមការណែនាំពីដាវីឌ។
១៩ បន្ថែមទៅទៀត យេហូយ៉ាដាបានដាក់ពួកអ្នកយាម+ ឲ្យយាមទ្វារវិហារព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណាដែលមិនស្អាតបរិសុទ្ធចូលបានឡើយ។
២០ គាត់បានបង្គាប់ពួកមេលើ១០០នាក់+ ពួកអ្នកមានឋានៈខ្ពស់ និងពួកអ្នកគ្រប់គ្រងលើបណ្ដាជន ព្រមទាំងបណ្ដាជនទាំងអស់ឲ្យចូលរួមដង្ហែស្ដេចពីវិហារព្រះយេហូវ៉ាមកវិមាន។ ក្បួនដង្ហែនោះធ្វើដំណើរចូលវិមាន តាមខ្លោងទ្វារខាងលើ។ ពេលមកដល់វិមាន ស្ដេចក៏ឡើងអង្គុយលើបល្ល័ង្ក។+
២១ ដូច្នេះ បណ្ដាជនទាំងអស់បានអរសប្បាយក្រៃលែង។ ក្នុងក្រុងមានសេចក្ដីសុខសាន្ត ព្រោះគេបានសម្លាប់អាថាលៀហើយ។
