ប្រវត្តិហេតុទី២ ២៥:១-២៨
២៥ ពេលអាម៉ាស៊ាបានក្លាយទៅជាស្ដេច គាត់មានអាយុ២៥ឆ្នាំ ហើយគាត់បានគ្រប់គ្រងនៅក្រុងយេរូសាឡិមអស់រយៈពេល២៩ឆ្នាំ។ ម្ដាយរបស់គាត់ឈ្មោះយេហូអាដានជាអ្នកក្រុងយេរូសាឡិម។+
២ គាត់ប្រព្រឹត្តអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត តែមិនស្មោះអស់ពីចិត្តទេ។
៣ កាលដែលរាជាណាចក្ររបស់គាត់បានរឹងមាំហើយ គាត់បានប្រហារជីវិតពួកអ្នកបម្រើ ដែលបានសម្លាប់ឪពុកគាត់។+
៤ ក៏ប៉ុន្តែ គាត់មិនបានសម្លាប់កូនៗរបស់ពួកអ្នកទាំងនោះទេ ព្រោះគាត់បានធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅច្បាប់របស់ម៉ូសេ ដែលថា៖ «ឪពុកមិនគួរស្លាប់ដោយសារអំពើខុសឆ្គងរបស់កូនទេ ហើយកូនក៏មិនគួរស្លាប់ដោយសារអំពើខុសឆ្គងរបស់ឪពុកដែរ។ ប៉ុន្តែ បុគ្គលម្នាក់ៗត្រូវស្លាប់ដោយសារអំពើខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនវិញ»។+
៥ អាម៉ាស៊ាបានកោះហៅពួកយូដា គឺពួកបុរសពីកុលសម្ព័ន្ធយូដានិងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន ឲ្យមកជួបជុំគ្នា។ គាត់បានឲ្យពួកគេឈរជាក្រុមៗតាមវង្សត្រកូល ហើយដឹកនាំដោយពួកមេលើ១.០០០នាក់ និងពួកមេលើ១០០នាក់។+ រួចមក គាត់បានចុះឈ្មោះពួកអ្នកដែលមានអាយុចាប់ពី២០ឆ្នាំឡើងទៅ+ ហើយឃើញថាមានទាហានពូកែអង់អាចចំនួន៣០០.០០០នាក់ ដែលអាចចូលទៅច្បាំងបាន។ ពួកគេសុទ្ធតែជាអ្នកដែលចេះប្រើខែលនិងលំពែង។
៦ បន្ថែមទៅទៀត គាត់បានចំណាយប្រាក់១០០ថាលិន* ដើម្បីជួលទាហានអង់អាចក្លាហានពីស្រុកអ៊ីស្រាអែលចំនួន១០០.០០០នាក់។
៧ ប៉ុន្តែ ពេលនោះមានតំណាងម្នាក់របស់ព្រះពិតមកប្រាប់គាត់ថា៖ «ឱស្ដេចអាម៉ាស៊ាអើយ! សូមកុំឲ្យទ័ពអ៊ីស្រាអែលទៅច្បាំងជាមួយនឹងលោកអី ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមិនជួយពួកអ៊ីស្រាអែលទេ+ គឺលោកមិនជួយពួកអេប្រាអ៊ីមឡើយ។
៨ សូមលោកមានចិត្តក្លាហាន ហើយទៅច្បាំងតែពួកលោកបានហើយ ព្រោះព្រះពិតមានឫទ្ធានុភាពជួយលោកបាន+ តែបើលោកមិនធ្វើដូច្នោះទេ ព្រះអាចធ្វើឲ្យលោកចាញ់ពួកសត្រូវ»។
៩ ក្រោយពីស្ដាប់រួច អាម៉ាស៊ាបាននិយាយទៅកាន់តំណាងព្រះពិតថា៖ «ចុះប្រាក់១០០ថាលិនដែលខ្ញុំបានជួលទ័ពអ៊ីស្រាអែលនោះ មិនខាតបង់ទៅហើយឬ?»។ តំណាងព្រះពិតបានតបឆ្លើយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាអាចផ្ដល់ឲ្យលោកច្រើនជាងនោះទៅទៀត»។+
១០ ដូច្នេះ អាម៉ាស៊ាក៏បានឲ្យទ័ពអេប្រាអ៊ីមត្រឡប់ទៅទីលំនៅរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួនវិញ។ ពួកអ្នកទាំងនោះមានកំហឹងជាខ្លាំងនឹងពួកយូដា ហើយក៏ត្រឡប់ទៅវិញ ទាំងមានចិត្តក្ដៅក្រហាយ។
១១ បន្ទាប់មក អាម៉ាស៊ាតាំងចិត្តក្លាហាន ហើយដឹកនាំទ័ពគាត់ទៅជ្រលងអំបិល+ រួចប្រហារពួកអ្នកស្រុកសៀអស់១០.០០០នាក់។+
១២ ទ័ពយូដាចាប់បាន១០.០០០នាក់ ហើយនាំពួកគេទៅគែមភ្នំ បន្ទាប់មកច្រានទម្លាក់ពួកគេពីទីនោះឲ្យស្លាប់អស់ទៅ។ សពរបស់ពួកគេបានបែកខ្ទេចខ្ទី។
១៣ ឯពួកទាហានដែលអាម៉ាស៊ាបានឲ្យត្រឡប់ទៅវិញ+ ពួកគេបានវាយលុកបណ្ដាក្រុងក្នុងស្រុកយូដា គឺចាប់ពីក្រុងសាម៉ារី+រហូតដល់ក្រុងបេតហូរ៉ុន។+ ពួកគេបានសម្លាប់បណ្ដាជនយូដាអស់៣.០០០នាក់ ហើយរឹបអូសយកទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើន។
១៤ ក្រោយពីអាម៉ាស៊ាបានមកពីធ្វើចម្បាំងនឹងពួកអេដំ គាត់នាំយករូបព្រះរបស់ពួកអ្នកស្រុកសៀ មកតម្កល់ធ្វើជាព្រះរបស់គាត់។+ គាត់ក៏បានក្រាបគោរពចំពោះរូបព្រះទាំងនោះ ហើយជូនគ្រឿងបូជា*ដល់រូបទាំងនោះដែរ។
១៥ ហេតុនេះហើយព្រះយេហូវ៉ាខឹងនឹងអាម៉ាស៊ាជាខ្លាំង រួចលោកបានចាត់អ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ឲ្យទៅសួរគាត់ថា៖ «ហេតុអ្វីអ្នកគោរពបូជារូបព្រះរបស់ពួកគេ ជាព្រះដែលមិនទាំងអាចជួយសង្គ្រោះពួកគេពីកណ្ដាប់ដៃអ្នកបានផង?»។+
១៦ ពេលនោះ ស្ដេចក៏បាននិយាយកាត់ថា៖ «តើអ្នកណាបានតែងតាំងអ្នកឲ្យធ្វើជាទីប្រឹក្សាខ្ញុំ?+ បើអ្នកមិនចង់ស្លាប់ ឈប់និយាយទៅ!»។+ ប៉ុន្តែ មុននឹងឈប់និយាយ អ្នកប្រកាសទំនាយបានបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាព្រះបានសម្រេចនាំអន្តរាយមកលើអ្នក ព្រោះអ្នកបានធ្វើដូច្នេះ ហើយមិនបានស្ដាប់តាមឱវាទរបស់ខ្ញុំ»។+
១៧ ក្រោយមក អាម៉ាស៊ាបានពិគ្រោះគ្នាជាមួយនឹងទីប្រឹក្សាគាត់ ហើយគាត់ចាត់អ្នកនាំសារទៅជួបយេហូអាសជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល ត្រូវជាកូនយេហូអាហាសនិងជាចៅយេហ៊ូ។ អ្នកនោះនាំពាក្យថា៖ «ចូរចេញមកប្រយុទ្ធគ្នា»។+
១៨ ក្រោយពីស្ដាប់រួច យេហូអាសជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែលក៏បានផ្ញើសារត្រឡប់ទៅអាម៉ាស៊ាជាស្ដេចស្រុកយូដាវិញថា៖ «គុម្ពបន្លានៅភ្នំលីបង់បានផ្ញើសារទៅដើមស៊ីដារនៅភ្នំលីបង់ថា៖ ‹ចូរលើកកូនស្រីអ្នកឲ្យកូនប្រុសខ្ញុំ›។ ប៉ុន្តែ សត្វព្រៃមួយក្បាលនៅភ្នំលីបង់បានដើរកាត់ ហើយជាន់គុម្ពបន្លានោះឲ្យខ្ទេចខ្ទីអស់។
១៩ អ្នកបាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំបានវាយឈ្នះពួកអេដំ›។+ ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកមានអំណួត ហើយចង់ទទួលការសរសើរតម្កើង។ ចូរអ្នកនៅក្នុងវិមានរបស់ខ្លួនចុះ។ ហេតុអ្វីក៏អ្នកចង់នាំឲ្យស្រុកយូដាជួបអន្តរាយជាមួយនឹងអ្នកដូច្នេះ?»។
២០ ប៉ុន្តែ អាម៉ាស៊ាមិនព្រមស្ដាប់តាមទេ+ ព្រោះព្រះពិតបានបណ្ដាលឲ្យរឿងនេះកើតឡើង ដើម្បីប្រគល់ពួកយូដាទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃសត្រូវ។+ នេះគឺដោយសារតែពួកគេបានគោរពបូជារូបព្រះរបស់ពួកអេដំ។+
២១ ដូច្នេះ យេហូអាសជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល បានឡើងទៅច្បាំងនឹងអាម៉ាស៊ាជាស្ដេចស្រុកយូដា នៅក្រុងបេតសេមែស+ជាទឹកដីស្រុកយូដា។
២២ ក្នុងចម្បាំងនោះ ពួកយូដាបានចាញ់ពួកអ៊ីស្រាអែល ហើយពួកគេបានរត់ទៅលំនៅរបស់គេរៀងៗខ្លួន។
២៣ នៅក្រុងបេតសេមែស យេហូអាសស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល បានចាប់អាម៉ាស៊ាស្ដេចស្រុកយូដា ជាកូនយេហូអាស ត្រូវជាចៅយេហូអាហាស។* បន្ទាប់មក ពួកគេបានទៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយយេហូអាសបានវាយរំលំកំពែងក្រុងយេរូសាឡិម ចាប់ពីទ្វារអេប្រាអ៊ីម+ទៅដល់ទ្វារជ្រុងកំពែង+ អស់ប្រវែង៤០០ហត្ថ។*
២៤ រួចយេហូអាសបានប្រមូលយកមាសប្រាក់និងប្រដាប់ប្រដាទាំងអស់ពីវិហារព្រះ ដែលនៅក្រោមការមើលខុសត្រូវរបស់អូបិឌអេដំ។ យេហូអាសក៏បានប្រមូលទ្រព្យពីឃ្លាំងវិមានស្ដេចផងដែរ។+ គាត់បានចាប់បណ្ដាជនយកទៅធ្វើជាឈ្លើយសឹក។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏ត្រឡប់ទៅក្រុងសាម៉ារីវិញ។
២៥ ក្រោយពីយេហូអាស+ជាកូនយេហូអាហាសស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល+បានស្លាប់ អាម៉ាស៊ា+ជាកូនយេហូអាសស្ដេចស្រុកយូដារស់នៅបាន១៥ឆ្នាំទៀត។
២៦ រីឯកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលអាម៉ាស៊ាបានធ្វើតាំងពីដើមដល់ចប់ សុទ្ធតែបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅនៃបណ្ដាស្ដេចស្រុកយូដានិងបណ្ដាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
២៧ តាំងពីពេលដែលអាម៉ាស៊ាបានឈប់កាន់តាមព្រះយេហូវ៉ា មានគេឃុបឃិតគ្នាក្បត់+នឹងគាត់នៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ដូច្នេះ គាត់ក៏បានរត់ទៅក្រុងឡាគីស។ ប៉ុន្តែគេបានចាត់បុរសខ្លះឲ្យទៅតាមគាត់នៅក្រុងនោះ ហើយបានសម្លាប់គាត់ចោលទៅ។
២៨ ដូច្នេះ គេបានដាក់សពគាត់លើរទេះសេះ ហើយនាំយកមកបញ្ចុះជាមួយនឹងបុព្វបុរសគាត់នៅក្នុងក្រុងនៃស្រុកយូដា។
កំណត់សម្គាល់
^ មួយថាលិនស្មើនឹង៣៤,២គីឡូក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
^ ឬ«ដុតគ្រឿងបូជាឲ្យផ្សែងហុយឡើង»
^ គាត់ក៏មានឈ្មោះថាអាហាស៊ីយ៉ា
^ ប្រហែលជាប្រវែង១៧៨ម៉ែត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
