ប្រវត្តិហេតុទី២ ៣០:១-២៧
-
ហេសេគាធ្វើបុណ្យរំលង (១-២៧)
៣០ ហេសេគាបានចាត់អ្នកនាំសារឲ្យទៅអញ្ជើញបណ្ដាជនទាំងអស់ក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល+ និងក្នុងស្រុកយូដា។ គាត់ថែមទាំងផ្ញើសារទៅកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម និងកុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេ+ ឲ្យមកវិហារព្រះយេហូវ៉ានៅក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីធ្វើបុណ្យរំលងជូនព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។+
២ ប៉ុន្តែ ស្ដេចនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រង ព្រមទាំងពួកជំនុំក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម បានសម្រេចចិត្តធ្វើបុណ្យរំលងនៅខែទី២វិញ។+
៣ ពួកគេមិនអាចធ្វើបុណ្យរំលងតាមពេលកំណត់ទេ+ ព្រោះគ្មានសង្ឃគ្រប់គ្រាន់ដែលបានញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធ+ ហើយបណ្ដាជនក៏មិនទាន់មកមូលគ្នានៅក្រុងយេរូសាឡិមដែរ។
៤ ដូច្នេះ ស្ដេចនិងពួកជំនុំទាំងមូលបានយល់ស្របគ្នាចំពោះការលើកថ្ងៃបុណ្យរំលងនេះ។
៥ រួចមក ស្ដេចនិងពួកជំនុំបានសម្រេចចេញសេចក្ដីប្រកាសទូទាំងស្រុកអ៊ីស្រាអែល ចាប់តាំងពីក្រុងបៀរសេបារហូតដល់ក្រុងដាន់+ អញ្ជើញបណ្ដាជនមកក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីធ្វើបុណ្យរំលងជូនព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ព្រោះពួកគេមិនបានធ្វើបុណ្យនោះជាក្រុមស្របតាមការណែនាំពីព្រះទេ។+
៦ បន្ទាប់មក ពួកអ្នកនាំសារបានយកសំបុត្ររបស់ស្ដេចនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រង ទៅប្រកាសទូទាំងស្រុកអ៊ីស្រាអែលនិងស្រុកយូដា។ ក្នុងសំបុត្រនោះ ស្ដេចបានបង្គាប់ថា៖ «ឱបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលអើយ! ចូរត្រឡប់មករកព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អាប្រាហាំ អ៊ីសាក និងអ៊ីស្រាអែលវិញចុះ ដើម្បីឲ្យលោកត្រឡប់មករកពួកអ្នកដែលនៅសេសសល់ ដែលរួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃរបស់បណ្ដាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី។+
៧ ចូរកុំធ្វើតាមបុព្វបុរសនិងបងប្អូនរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើយ ព្រោះពួកគេបានប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ពួកគេ។ ហេតុនេះហើយបានជាលោកធ្វើឲ្យពួកគេមានអន្តរាយ ដូចដែលអ្នករាល់គ្នាបានឃើញស្រាប់ហើយ។+
៨ ចូរកុំមានចិត្តរឹងរូសដូចបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើយ។+ ចូរចុះចូលនឹងព្រះយេហូវ៉ា ហើយមកឯទីបរិសុទ្ធ+ជាកន្លែងដែលលោកបានញែកជាបរិសុទ្ធជាដរាបចុះ។ ចូរបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នាចុះ ដើម្បីឲ្យលោកឈប់ខឹងនឹងអ្នករាល់គ្នា។+
៩ ពេលអ្នករាល់គ្នាត្រឡប់មករកព្រះយេហូវ៉ាវិញ នោះបងប្អូននិងកូនៗរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលសេចក្ដីមេត្តាពីពួកអ្នកដែលបានចាប់ពួកគេជាឈ្លើយ+ ហើយអ្នកទាំងនោះនឹងឲ្យពួកគេត្រឡប់មកទឹកដីនេះវិញ។+ នេះគឺដោយសារព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា មានចិត្តអាណិតអាសូរនិងសេចក្ដីមេត្តាករុណា។+ បើអ្នករាល់គ្នាត្រឡប់មករកលោកវិញ លោកនឹងមិនព្រងើយកន្តើយ*នឹងអ្នករាល់គ្នាឡើយ»។+
១០ ក្រោយមក ពួកអ្នកនាំសារបានយកសំបុត្រទៅគ្រប់ក្រុងទូទាំងទឹកដីអេប្រាអ៊ីមនិងម៉ាណាសេ+ ថែមទាំងទឹកដីសេប៊ូឡូនផងដែរ។ ប៉ុន្តែ បណ្ដាជននៅទីនោះបានមើលងាយសើចចំអកឲ្យពួកគេ។+
១១ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ក៏មានបណ្ដាជនខ្លះពីទឹកដីអេស៊ើរ ម៉ាណាសេ និងសេប៊ូឡូន បានបន្ទាបខ្លួន ហើយធ្វើដំណើរមកក្រុងយេរូសាឡិម។+
១២ នៅពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពួកគេឲ្យមានសាមគ្គីភាពក្នុងស្រុកយូដា ដើម្បីឲ្យពួកគេធ្វើតាមបង្គាប់របស់ស្ដេចនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រង ស្របតាមប្រសាសន៍របស់ព្រះពិត។
១៣ នៅខែទី២+ មានបណ្ដាជនយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកបានធ្វើដំណើរហូរហែមកជួបជុំគ្នានៅក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីធ្វើបុណ្យនំប៉័ងឥតដំបែ។+
១៤ បណ្ដាជនទាំងនោះបាននាំគ្នារំលំទីបូជាផ្សេងៗរបស់ព្រះមិនពិតដែលមាននៅក្រុងយេរូសាឡិម+ ព្រមទាំងទីបូជាសម្រាប់ដុតគ្រឿងក្រអូប+ រួចពួកគេយកទៅបោះចោលនៅជ្រលងគីដ្រុន។
១៥ នៅថ្ងៃទី១៤ ខែទី២ គេបានសម្លាប់សត្វដែលត្រូវជូនជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់ពិធីបុណ្យរំលង។ ឯពួកសង្ឃនិងពួកលេវី ពួកគេមានអារម្មណ៍ខ្មាសខ្លួនឯង ដូច្នេះពួកគេបានញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធ ហើយយកគ្រឿងបូជាដុតមកជូននៅវិហារព្រះយេហូវ៉ា។
១៦ ពួកគេបានបំពេញតួនាទីតាមកន្លែងរៀងៗខ្លួន ស្របតាមច្បាប់ម៉ូសេដែលជាតំណាងព្រះពិត។ រួចមក ពួកសង្ឃបានទទួលឈាមសត្វពីដៃពួកលេវី យកទៅប្រោះនៅលើទីបូជា។+
១៧ ក្នុងពិធីបុណ្យនោះ មានបណ្ដាជនជាច្រើនមិនទាន់បានញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធ។ ដូច្នេះ ពួកលេវីក៏បានសម្លាប់សត្វដែលត្រូវជូនជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់បុណ្យរំលងឲ្យអ្នកទាំងនោះ+ ដើម្បីញែកពួកអ្នកទាំងនោះជាបរិសុទ្ធសម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ា
១៨ ព្រោះពួកគេជាច្រើននាក់ ជាពិសេសបណ្ដាជនពីកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម កុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេ+ កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីសាខារ និងកុលសម្ព័ន្ធសេប៊ូឡូន មិនបានសម្អាតខ្លួនឲ្យបរិសុទ្ធទេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពួកគេនៅតែបរិភោគអាហារបុណ្យរំលងដដែល។ ទង្វើនេះខុសនឹងច្បាប់ដែលបានត្រូវកត់ទុក។ ដូច្នេះ ហេសេគាបានអធិដ្ឋានឲ្យពួកគេថា៖ «សូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏ល្អ+ អភ័យទោសឲ្យ
១៩ អស់អ្នកដែលបានត្រៀមចិត្តស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា+ជាព្រះនៃបុព្វបុរសរបស់ពួកគេផង ទោះជាពួកគេមិនបានញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធ ស្របតាមខ្នាតតម្រាបរិសុទ្ធក៏ដោយ»។+
២០ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ហេសេគា ហើយអភ័យទោសឲ្យបណ្ដាជនទាំងនោះ។
២១ ដូច្នេះ ពួកអ៊ីស្រាអែលដែលនៅក្រុងយេរូសាឡិម បានធ្វើពិធីបុណ្យនំប៉័ងឥតដំបែ+អស់៧ថ្ងៃដោយអរសប្បាយ។+ រីឯពួកសង្ឃនិងពួកលេវីបានសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយប្រគំភ្លេងយ៉ាងរំពងជូនព្រះយេហូវ៉ា។+
២២ បន្ថែមទៅទៀត ហេសេគាបាននិយាយលើកទឹកចិត្តពួកលេវីទាំងអស់ ដែលបានប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញាក្នុងកិច្ចបម្រើជូនព្រះយេហូវ៉ា។ ក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យអស់៧ថ្ងៃនោះ ពួកគេបានបរិភោគអាហារ+ ហើយជូនគ្រឿងបូជានៃមេត្រីភាព+ ព្រមទាំងថ្លែងអំណរគុណចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបុព្វបុរសរបស់ពួកគេ។
២៣ រួចមក ពួកជំនុំទាំងអស់បានមូលមតិគ្នាធ្វើពិធីបុណ្យនោះថែម៧ថ្ងៃទៀត។ ពួកគេក៏បានធ្វើដូច្នោះដោយអរសប្បាយ។+
២៤ ក្នុងពិធីបុណ្យនោះ ហេសេគាជាស្ដេចស្រុកយូដាបានផ្ដល់ឲ្យពួកជំនុំនូវគោឈ្មោលចំនួន១.០០០ក្បាលនិងចៀមចំនួន៧.០០០ក្បាល។ ឯពួកអ្នកគ្រប់គ្រងវិញ ពួកគេក៏បានផ្ដល់ឲ្យពួកជំនុំនូវគោឈ្មោលចំនួន១.០០០ក្បាលនិងចៀមចំនួន១០.០០០ក្បាលដែរ+ ហើយនៅពេលនោះពួកសង្ឃជាច្រើនបានញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធ។+
២៥ ក្នុងពិធីបុណ្យនោះ ពួកយូដាទាំងអស់ព្រមទាំងពួកសង្ឃនិងពួកលេវី និងបណ្ដាជនដែលមកពីស្រុកអ៊ីស្រាអែល+ មានអំណរជាខ្លាំង។ ចំណែកឯជនបរទេស+ដែលមកពីស្រុកអ៊ីស្រាអែលនិងជនបរទេសដែលរស់នៅក្នុងស្រុកយូដា ពួកគេក៏មានអំណរក្រៃលែងដែរ។
២៦ នៅពេលនោះ បណ្ដាជនទាំងអស់ក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមមានចិត្តរីករាយនិងត្រេកអរជាខ្លាំង ព្រោះតាំងពីគ្រាសាឡូម៉ូនកូនដាវីឌជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែលមក មិនដែលមានពិធីបុណ្យដូចនេះក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមឡើយ។+
២៧ ក្រោយមក ពួកសង្ឃពីកុលសម្ព័ន្ធលេវីបានក្រោកឡើងជូនពរបណ្ដាជន+ ហើយព្រះបានឮសំឡេងនិងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ពួកគេ ពីលំនៅបរិសុទ្ធរបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌។
កំណត់សម្គាល់
^ ន័យត្រង់«បែរមុខចេញ»
