សៀវភៅម៉ាថាយ ៤:១-២៥
៤ ក្រោយមក ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះបាននាំលោកយេស៊ូទៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ហើយមេកំណាច*+បានល្បួងលោក។+
២ ក្រោយពីលោកបានតមអាហារអស់៤០ថ្ងៃ៤០យប់ នោះលោកក៏ឃ្លាន។
៣ រួចមក មេល្បួង+បានមក ហើយនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកជាកូនរបស់ព្រះមែន ចូរបង្គាប់ឲ្យដុំថ្មទាំងនេះក្លាយជានំប៉័ង*ទៅ»។
៤ ប៉ុន្តែ លោកតបឆ្លើយថា៖ «បទគម្ពីរចែងថា៖ ‹មនុស្សមិនត្រូវរស់ដោយសារតែនំប៉័ង*ប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយសារគ្រប់ទាំងប្រសាសន៍ដែលចេញពីមាត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា›»។*+
៥ ក្រោយមក មេកំណាចនាំលោកចូលទៅក្នុងក្រុងបរិសុទ្ធ*+ រួចដាក់លោកនៅលើទីខ្ពស់បំផុត*នៃកំពែងវិហារ+
៦ ហើយប្រាប់ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកជាកូនរបស់ព្រះមែន ចូរលោតចុះទៅក្រោម ពីព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹លោកនឹងឲ្យការណែនាំស្ដីអំពីអ្នក ដល់បណ្ដាទេវតារបស់លោក› ហើយ‹ពួកគេនឹងទ្រអ្នកលើដៃរបស់ពួកគេ មិនឲ្យជើងរបស់អ្នកទង្គិចនឹងថ្មឡើយ›»។+
៧ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅមេកំណាចថា៖ «បទគម្ពីរចែងទៀតថា៖ ‹អ្នកមិនត្រូវល្បងលព្រះយេហូវ៉ា*ជាព្រះរបស់អ្នកឡើយ›»។+
៨ បន្ទាប់មក មេកំណាចបានយកលោកទៅលើភ្នំមួយដ៏ខ្ពស់ក្រៃលែង រួចបង្ហាញលោកនូវរាជាណាចក្រទាំងឡាយក្នុងពិភពលោក និងភាពរុងរឿងរបស់រាជាណាចក្រទាំងនោះ+
៩ ហើយនិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្វីៗទាំងនេះដល់អ្នក ប្រសិនបើអ្នកក្រាបប្រណិប័តន៍ខ្ញុំម្ដង»។
១០ នោះលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកនោះថា៖ «នែ! សាថាន!* ចូរទៅឲ្យឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ! ពីព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹គឺព្រះយេហូវ៉ា*ជាព្រះរបស់អ្នក ដែលអ្នកត្រូវគោរពប្រណិប័តន៍+ ហើយគឺសម្រាប់តែលោកប៉ុណ្ណោះ ដែលអ្នកត្រូវបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋ›»។+
១១ រួចមេកំណាចបានចេញពីលោកទៅ+ ហើយមើល! ពួកទេវតាបានមកបម្រើលោក។+
១២ ពេលដែលលោកឮថាយ៉ូហានបានត្រូវចាប់ខ្លួន+ នោះលោកចេញទៅស្រុកកាលីឡេ។+
១៣ បន្ថែមទៀត ក្រោយពីលោកចេញពីក្រុងណាសារ៉ែត លោកបានទៅរស់នៅក្រុងកាពើណិម+ដែលនៅក្បែរសមុទ្រ ក្នុងតំបន់សេប៊ូឡូន និងតំបន់ណែបថាលី។
១៤ នេះដើម្បីសម្រេចទំនាយដែលបានត្រូវប្រកាសតាមរយៈអេសាយ។ ទំនាយនោះថា៖
១៥ «ឱទឹកដីសេប៊ូឡូននិងទឹកដីណែបថាលី ជាស្រុកកាលីឡេនៃប្រជាជាតិនានាអើយ អ្នកជាស្រុកដែលនៅតាមផ្លូវទៅឯសមុទ្រ ហើយក៏នៅខាងលិចនៃទន្លេយ៉ូដាន់!
១៦ បណ្ដាជនដែលកំពុងរស់នៅទីងងឹតបានឃើញពន្លឺដ៏ភ្លឺចិញ្ចាច ហើយចំណែកអស់អ្នកដែលនៅតំបន់ដែលនៅក្រោមស្រមោលនៃសេចក្ដីស្លាប់ នោះពន្លឺ+បានរះមកលើពួកគេ»។+
១៧ ចាប់ពីពេលនោះមក លោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយថា៖ «ចូរប្រែចិត្ត ព្រោះរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌គឺជិតដល់ហើយ»។+
១៨ លុះពេលដែលលោកកំពុងដើរតាមឆ្នេរសមុទ្រ*កាលីឡេ លោកឃើញបងប្អូនប្រុសពីរនាក់ដែលជាអ្នកនេសាទ ម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម៉ូនដែលហៅថាពេត្រុស+ ហើយម្នាក់ទៀតឈ្មោះអនទ្រេជាប្អូន។ នៅពេលនោះ ពួកគាត់កំពុងបង់សំណាញ់ទៅក្នុងសមុទ្រ។+
១៩ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ! ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកទៅជាអ្នកនេសាទមនុស្សវិញ»។+
២០ ពួកគាត់បានទុកសំណាញ់ចោលភ្លាម ហើយទៅតាមលោក។*+
២១ កាលបានដើរហួសពីនោះ លោកឃើញកូនប្រុសពីរនាក់របស់សេបេដេ គឺយ៉ាកុបនិងប្អូនរបស់គាត់ឈ្មោះយ៉ូហាន។+ ពួកគាត់កំពុងជួសជុលសំណាញ់នៅក្នុងទូកជាមួយនឹងសេបេដេដែលជាឪពុករបស់ពួកគាត់។ លោកក៏បានហៅពួកគាត់ដែរ។+
២២ ភ្លាមនោះ ពួកគាត់បានចាកចេញពីឪពុកនិងទូក ហើយទៅតាមលោក។
២៣ រួចមក លោកបានធ្វើដំណើរពេញស្រុកកាលីឡេទាំងមូល។+ លោកបានបង្រៀនក្នុងសាលាប្រជុំ*+ និងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រ ក៏បានធ្វើឲ្យមនុស្សជាសះស្បើយពីជំងឺនិងរោគាគ្រប់ប្រភេទ។+
២៤ រួចដំណឹងអំពីលោកបានលេចឮពេញស្រុកស៊ីរីទាំងមូល ហើយពួកគេបាននាំអស់អ្នកដែលមានទុក្ខលំបាក មនុស្សដែលកំពុងឈឺចាប់ដោយជំងឺផ្សេងៗ+ មនុស្សដែលមានវិញ្ញាណកំណាចចូល*+ មនុស្សឆ្កួតជ្រូក+ និងមនុស្សស្លាប់ដៃស្លាប់ជើង មកឯលោក ហើយលោកបានធ្វើឲ្យអ្នកទាំងនោះជាសះស្បើយ។
២៥ ម្ល៉ោះហើយ មនុស្សជាច្រើនពីស្រុកកាលីឡេ តំបន់ដេកាប៉ូល* ក្រុងយេរូសាឡិម តំបន់យូឌា និងពីត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ បានទៅតាមលោក។
កំណត់សម្គាល់
^ ភាសាក្រិច«ឌីអាបូឡូស»មានន័យថា«អ្នកបង្កាច់បង្ខូច»
^ ឬ«អាហារ»
^ ឬ«អាហារ»
^ នេះសំដៅលើក្រុងយេរូសាឡិម
^ ឬ«ប៉ម»
^ ភាសាក្រិច«សាថាណាស»មានន័យថា«អ្នកប្រឆាំង»ឬ«សត្រូវ»
^ តាមពិតជាបឹងមួយ។ គម្ពីរក៏ហៅថាបឹងកេណិសារ៉ែត សមុទ្រកាលីឡេ និងសមុទ្រទិបេរៀស
^ ក្នុងខនេះ ពាក្យថា«ទៅតាមលោក»សំដៅលើការក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ
^ កន្លែងដែលជនជាតិយូដាជួបជុំដើម្បីអធិដ្ឋានហើយអានបទគម្ពីរ
^ ភាសាក្រិច«ដាយម៉ូនីហ្សូម៉ាយ»។ សំដៅលើមនុស្សដែលមានទេវតាអាក្រក់ចូល
^ ឬ«តំបន់ក្រុងទាំង១០»
