យេរេមា ១១:១-២៣

  • យូដា​បំពាន​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដែល​បាន​ធ្វើ​ជា​មួយ​ព្រះ (​១​-​១៧)

    • បណ្ដា​ព្រះ​មាន​ច្រើន​ដូច​ជា​បណ្ដា​ក្រុង (​១៣)

  • យេរេមា​បាន​ត្រូវ​ប្រៀប​ប្រដូច​ទៅ​នឹង​ចៀម​ដែល​គេ​យក​ទៅ​សម្លាប់ (​១៨​-​២០)

  • ការ​ប្រឆាំង​ពី​ពួក​បុរស​ដែល​នៅ​ស្រុក​កំណើត​ជា​មួយ​យេរេមា (​២១​-​២៣)

១១  ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​តាម​រយៈ​យេរេមា​ថា​៖ ២  ​«​ឱ​បណ្ដា​ជន​អើយ! ចូរ​ស្ដាប់​ពាក្យ​ពេចន៍​ក្នុង​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​របស់​ខ្ញុំ។ ​«​ចូរ​ប្រាប់*ពាក្យ​ទាំង​នេះ​ដល់​ពួក​យូដា​និង​អ្នក​ក្រុង​យេរូសាឡិម ៣  គឺ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា​៖ ‹ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​នៃ​ប្រជា​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​ត្រូវ​បណ្ដាសា​ហើយ អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​សេចក្ដី​ដែល​ចែង​ក្នុង​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​របស់​ខ្ញុំ+ ៤  ជា​សេចក្ដី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​បង្គាប់​បុព្វ​បុរស​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ខ្ញុំ​នាំ​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប+ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ឡ​រំលាយ​ដែក។+ ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា​៖ ‹ចូរ​ស្ដាប់​បង្គាប់​ខ្ញុំ ហើយ​ធ្វើ​តាម​ប្រសាសន៍​របស់​ខ្ញុំ នោះ​អ្នក​នឹង​ទៅ​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា។+ ៥  យ៉ាង​នោះ ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ​តាម​ពាក្យ​សម្បថ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ស្បថ​នឹង​បុព្វ​បុរស​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា គឺ​ឲ្យ​ពួក​គេ​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​សម្បូរ​ទឹក​ដោះ​និង​ទឹក​ឃ្មុំ+ ជា​ស្រុក​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​រស់​នៅ​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ›​»​›​»។ ខ្ញុំ​ក៏​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​អាមេន!* ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ!​»។ ៦  បន្ទាប់​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ប្រសាសន៍​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ប្រកាស​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​នៅ​បណ្ដា​ក្រុង​ក្នុង​ស្រុក​យូដា និង​នៅ​តាម​ផ្លូវ​ក្នុង​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ថា​៖ ‹ចូរ​ស្ដាប់​ពាក្យ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​ចែង​ក្នុង​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​នេះ ហើយ​ធ្វើ​តាម​ចុះ។ ៧  ព្រោះ​ខ្ញុំ​បាន​ដាស់​តឿន​បុព្វ​បុរស​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​គ្រា​ដែល​ខ្ញុំ​នាំ​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប និង​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ គឺ​ដាស់​តឿន​ពួក​គេ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​ថា​៖ ​«​ចូរ​ធ្វើ​តាម​បង្គាប់​ខ្ញុំ​»។+ ៨  ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​មិន​បាន​ផ្ទៀង​ត្រចៀក​ស្ដាប់​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ពួក​គេ​ចេះ​តែ​ធ្វើ​តាម​ចិត្ត​អាក្រក់​និង​ចិត្ត​រឹង​ចចេស​របស់​ខ្លួន។+ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្វី​ដែល​ចែង​ក្នុង​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​នោះ​កើត​ឡើង​ទៅ​លើ​ពួក​គេ គឺ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដែល​ពួក​គេ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម›​»។ ៩  រួច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ប្រសាសន៍​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ពួក​យូដា​និង​អ្នក​ក្រុង​យេរូសាឡិម​បាន​រួម​គ្នា​ក្បត់​ខ្ញុំ។ ១០  ពួក​គេ​បាន​បែរ​ទៅ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​តាម​គន្លង​របស់​បុព្វ​បុរស​របស់​ពួក​គេ ជា​អ្នក​ដែល​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​បង្គាប់​ខ្ញុំ។+ ពួក​គេ​ក៏​បាន​កាន់​តាម​ព្រះ​ឯ​ទៀត ហើយ​គោរព​បម្រើ​ព្រះ​ទាំង​នោះ​ដែរ។+ ដូច្នេះ ទាំង​ពូជ​ពង្ស​យូដា​ទាំង​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល សុទ្ធ​តែ​បំពាន​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ជា​មួយ​នឹង​បុព្វ​បុរស​របស់​ពួក​គេ។+ ១១  ហេតុ​នេះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ‹មើល! ខ្ញុំ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​ធ្លាក់​មក​លើ​ពួក​គេ+ គ្មាន​ពួក​គេ​ណា​ម្នាក់​អាច​គេច​រួច​បាន​ឡើយ។ ពេល​ពួក​គេ​ស្រែក​ហៅ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ជួយ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ពួក​គេ​ជា​ដាច់​ខាត។+ ១២  ពួក​អ្នក​ក្រុង​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ស្រុក​យូដា​និង​អ្នក​ក្រុង​យេរូសាឡិម នឹង​ទៅ​រក​ជំនួយ​ពី​ព្រះ​នា​នា​ដែល​ពួក​គេ​ជូន​គ្រឿង​បូជា+ តែ​ព្រះ​ទាំង​នោះ​មិន​អាច​សង្គ្រោះ​ពួក​គេ​នៅ​គ្រា​វេទនា​បាន​ឡើយ។ ១៣  ព្រោះ​ឱ​យូដា​អើយ! បណ្ដា​ព្រះ​របស់​អ្នក​គឺ​មាន​ច្រើន​ដូច​ជា​បណ្ដា​ក្រុង​របស់​អ្នក​ដែរ ហើយ​ទី​បូជា​ដែល​អ្នក​បាន​ដំឡើង​សម្រាប់​អ្វី*ដ៏​គួរ​ឲ្យ​អាម៉ាស់ ក៏​មាន​ច្រើន​ដូច​ជា​ផ្លូវ​ក្នុង​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ដែរ គឺ​ទី​បូជា​ដើម្បី​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​បាល›។+ ១៤  ​«​ចំណែក​អ្នក*វិញ អ្នក​មិន​ត្រូវ​អធិដ្ឋាន​ឲ្យ​ប្រជា​ជាតិ​នេះ​ជា​ដាច់​ខាត។ អ្នក​មិន​ត្រូវ​អង្វរ​សុំ​ជំនួស​ពួក​គេ ឬ​ធ្វើ​សំណូម​ពរ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ឡើយ+ ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ទេ។ ទោះ​ជា​ពួក​គេ​ស្រែក​ហៅ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ជួយ​នៅ​គ្រា​វេទនា ក៏​ខ្ញុំ​មិន​ស្ដាប់​ដែរ។ ១៥  រាស្ត្រ​សំណព្វ​ជា​ច្រើន​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់ដូច្នេះ​តើ​ពួក​គេ​មាន​សិទ្ធិ​ចូល​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​ខ្ញុំ​ឬ? តើ​សាច់​នៃ​គ្រឿង​បូជា​ដែល​ជា​ចំណែក​បរិសុទ្ធ* អាច​ជួយ​ពួក​គេ​ឲ្យ​គេច​រួច​ពី​ទុក្ខ​វេទនា​បាន​ឬ? នៅ​ពេល​នោះ តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ត្រេក​អរ​ឬ? ១៦  ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្លាប់​ហៅ​អ្នក​ថា​ដើម​អូលីវ​ដែល​មាន​មែក​ត្រសុំត្រសាយជា​ដើម​ដែល​បង្កើត​ផល​ផ្លែ​ល្អ​ៗ។ ប៉ុន្តែ លោក​ដុត​បំផ្លាញ​អ្នក​ចោល កាល​ដែល​លាន់​ឮ​សំឡេង​កង​រំពងឯ​ពួក​សត្រូវ ពួក​គេ​ក៏​បាន​កាប់​លួស​មែក​ទាំង​អស់​ចោល​ដែរ។ ១៧  ​«​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៃ​បណ្ដា​កង​ទ័ព​ស្ថាន​សួគ៌​ដែល​ជា​អ្នក​ដាំ+ បាន​ប្រកាស​ថា​នឹង​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​ធ្លាក់​មក​លើ​អ្នក ព្រោះ​តែ​ពូជ​ពង្ស​យូដា​និង​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់ ដោយ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​បាល។ ការ​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ខឹង​ជា​ខ្លាំង​»។+ ១៨  ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! លោក​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ដឹងហើយ​បណ្ដាល​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ឃើញ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​ធ្វើ។ ១៩  ខ្ញុំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ចៀម​ស្លូត​ដែល​គេ​នាំ​យក​ទៅ​សម្លាប់។ ខ្ញុំ​មិន​បាន​ដឹង​ថា​ពួក​គេ​បាន​ឃុប​ឃិត​គ្នា​ទាស់​នឹង​ខ្ញុំ ដោយ​និយាយ​ថា​៖+ ​«​ចូរ​យើង​បំផ្លាញ​ដើម​ឈើ​នេះ​និង​ផ្លែ​របស់​វា​ចោលចូរ​យើង​សម្លាប់​គាត់​ឲ្យ​បាត់​ពី​ស្រុក​នេះ​ទៅដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គេ​នៅ​ចាំ​អំពី​ឈ្មោះ​របស់​គាត់​ទៀត​»។ ២០  ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៃ​បណ្ដា​កង​ទ័ព​ស្ថាន​សួគ៌​តែង​វិនិច្ឆ័យ​ដោយ​សុចរិត​យុត្តិធម៌។ លោក​ពិនិត្យ​មើល​អស់​ទាំង​ចិត្ត​ទាំង​គំនិត​ដែល​កប់​ជ្រៅ។+ សូម​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ការ​សង​សឹក​របស់​លោក​ទៅ​លើ​ពួក​គេ​ផងព្រោះ​ខ្ញុំ​បាន​ទុក​រឿង​ក្ដី​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​លោក​ដោះ​ស្រាយ​ហើយ។ ២១  ហេតុ​នេះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ប្រសាសន៍​ទាស់​នឹង​អ្នក​ក្រុង​អាណាថោត+ដែល​កំពុង​ស្វែង​រក​ជីវិត​ខ្ញុំ ជា​អ្នក​ដែល​គំរាម​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​អ្នក​ឯង​មិន​ត្រូវ​ប្រកាស​ទំនាយ​ដោយ​នូវ​នាម​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ដាច់​ខាត។+ បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ អ្នក​ឯង​នឹង​ស្លាប់​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​យើង​ជា​មិន​ខាន​»។ ២២  ដោយ​ហេតុ​នេះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៃ​បណ្ដា​កង​ទ័ព​ស្ថាន​សួគ៌​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​មើល! ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ខ្លួន។ ពួក​យុវជន​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​ដោយ​ដាវ+ ហើយ​កូន​ប្រុស​កូន​ស្រី​ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​ដោយ​ការ​អត់​ឃ្លាន។+ ២៣  ដូច្នេះ អ្នក​ក្រុង​អាណាថោត+នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​ទាំង​អស់ គ្មាន​នៅ​សល់​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ទេ ព្រោះ​ខ្ញុំ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​វេទនា​ធ្លាក់​លើ​ពួក​គេ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ដែល​ខ្ញុំ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​»។

កំណត់សម្គាល់

តាម​មើល​ទៅ​នេះ​សំដៅ​លើ​យេរេមា
ឬ​«​សូម​ឲ្យ​កើត​ឡើង!​»​
ឬ​«​ព្រះ​»​
នេះ​សំដៅ​លើ​យេរេមា
នេះ​សំដៅ​លើ​គ្រឿង​បូជា​ដែល​គេ​ជូន​នៅ​វិហារ