យេរេមា ១២:១-១៧
១២ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! លោកសុចរិតណាស់។+ ពេលខ្ញុំត្អូញត្អែរប្រាប់លោកនិងពេលខ្ញុំនិយាយអំពីការវិនិច្ឆ័យរបស់លោកលោកតែងតែប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌។
ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីពួកមនុស្សអាក្រក់តែងតែទទួលផលល្អ?+
ហើយហេតុអ្វីមនុស្សក្បត់គ្មានទុក្ខព្រួយដូច្នេះ?
២ លោកបានដាំពួកគេ ហើយពួកគេបានចាក់ឫសរួចលូតលាស់ឡើង ព្រមទាំងបង្កើតផលផ្លែដែរ។
មាត់គេតែងនិយាយអំពីលោក តែក្នុងចិត្ត*របស់ពួកគេវិញ គ្មានលោកទេ។+
៣ ប៉ុន្តែ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! លោកស្គាល់ខ្ញុំច្បាស់+ ថែមទាំងឃើញខ្ញុំផងលោកបានពិនិត្យមើលចិត្តខ្ញុំ ហើយឃើញថាចិត្តខ្ញុំស្របនឹងចិត្តរបស់លោក។+
សូមលោកញែកពួកគេ ដូចជាញែកចៀមយកទៅសម្លាប់សូមលោកញែកពួកគេទុកដោយឡែកសម្រាប់ថ្ងៃប្រហារជីវិត។
៤ តើគួរឲ្យស្រុកនេះហិនហោចដល់កាលណាទៅ?
តើរហូតដល់រុក្ខជាតិទាំងឡាយក្រៀមស្វិតឬ?+
ដោយសារតែអំពើអាក្រក់របស់អ្នកស្រុកសត្វចតុប្បាទនិងសត្វស្លាបលែងមានទៀត។
ព្រោះពួកគេបាននិយាយថា៖ «លោកមិនឃើញអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះយើងទេ»។
៥ បើអ្នករត់ប្រណាំងជាមួយមនុស្ស ហត់ប៉ុណ្ណឹងទៅហើយតើអ្នកអាចរត់ប្រណាំងជាមួយសេះម្ដេចនឹងបានទៅ?+
បើអ្នកធ្លាប់តែសុខស្រួលក្នុងស្រុកដែលមានសន្តិភាពចុះពេលអ្នកនៅក្នុងព្រៃស្ដុកតាមដងទន្លេយ៉ូដាន់ តើអ្នកនឹងធ្វើយ៉ាងណាទៅ?
៦ ព្រោះសូម្បីតែបងប្អូនបង្កើតរបស់អ្នក ក៏ក្បត់អ្នកដែរ។+
ពួកគេបានស្រែកយ៉ាងខ្លាំងទាស់នឹងអ្នក។
ទោះជាពួកគេនិយាយល្អជាមួយអ្នកក៏ដោយ កុំជឿពួកគេឲ្យសោះ។
៧ «ខ្ញុំបានចាកចោលវិហាររបស់ខ្ញុំ+ ហើយក៏បានបោះបង់ចោលមត៌ករបស់ខ្ញុំដែរ។+
ខ្ញុំបានប្រគល់រាស្ត្រជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃសត្រូវរបស់ពួកគេ។+
៨ រាស្ត្រដែលជាមត៌ករបស់ខ្ញុំប្រៀបដូចជាតោនៅក្នុងព្រៃ។
ពួកគេបានគ្រហឹមដាក់ខ្ញុំ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំស្អប់ពួកគេណាស់។
៩ រាស្ត្រដែលជាមត៌ករបស់ខ្ញុំ ប្រៀបដូចជាសត្វស្លាបដ៏សាហាវដែលមានពណ៌ចម្រុះ។
សត្វស្លាបសាហាវឯទៀត បានមកឡោមព័ទ្ធហើយចឹកវា។+
ឱសត្វសាហាវនៅឯវាលអើយ! ចូរនាំគ្នាមក! ចូរមកស៊ីវាទៅ។+
១០ គង្វាលជាច្រើនបានបំផ្លាញចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ខ្ញុំ+ហើយជាន់ឈ្លីទឹកដីដែលជាចំណែករបស់ខ្ញុំ។+
ពួកគេបានធ្វើឲ្យទឹកដីដែលជាទីគាប់ចិត្តខ្ញុំ ប្រែក្លាយទៅជាទីស្ងាត់ជ្រងំវិញ។
១១ ទឹកដីនោះបានទៅជាទីរហោស្ថាន មានសភាពក្រៀមក្រោះ*និងត្រូវទុកចោលនៅចំពោះមុខខ្ញុំ។+
ទឹកដីទាំងមូលបានសូន្យស្ងាត់ តែគ្មាននរណាអើពើទេ។+
១២ ពួកអ្នកបំផ្លាញបានមកពីគ្រប់ផ្លូវកាត់តាមតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ព្រោះដាវរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងវាយប្រហារស្រុកនេះ ពីជាយដែនម្ខាងទៅជាយដែនម្ខាង+ហើយគ្មាននរណាម្នាក់មានសេចក្ដីសុខឡើយ។
១៣ ពួកគេបានសាបព្រោះពូជស្រូវសាលី តែច្រូតបានបន្លាវិញ។+
ពួកគេខំធ្វើការនឿយហត់ដោយឥតប្រយោជន៍។
ពួកគេនឹងទទួលការអាម៉ាស់ចំពោះភោគផលរបស់ខ្លួនដោយសារតែកំហឹងដ៏ខ្លាំងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»។
១៤ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «ស្ដីអំពីប្រជាជាតិជិតខាងដ៏អាក្រក់ ដែលមកប៉ះពាល់មត៌កដែលខ្ញុំបានប្រគល់ឲ្យប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ+ នោះខ្ញុំនឹងរំលើងពួកគេចេញពីស្រុករបស់ពួកគេ+ ហើយខ្ញុំនឹងដកពូជពង្សយូដាចេញពីចំណោមពួកគេ។
១៥ ប៉ុន្តែ ក្រោយខ្ញុំរំលើងពួកអ្នកទាំងនោះ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់ពួកគេម្ដងទៀត ហើយនាំពួកគេមកស្រុករបស់ពួកគេវិញ ហើយឲ្យពួកគេរស់នៅលើដីធ្លីជាមត៌ករៀងៗខ្លួន»។
១៦ «បើពួកគេខិតខំរៀនដើរតាមផ្លូវរបស់រាស្ត្រខ្ញុំ ហើយស្បថដោយនូវនាមខ្ញុំ គឺដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ាដែលមានជីវិតរស់នៅ ដូចពួកគេធ្លាប់បង្រៀនរាស្ត្រខ្ញុំឲ្យស្បថដោយនូវនាមព្រះបាល នោះពួកគេនឹងបានចម្រុងចម្រើនក្នុងចំណោមរាស្ត្រខ្ញុំ។
១៧ ផ្ទុយទៅវិញ បើពួកគេមិនព្រមស្ដាប់បង្គាប់ខ្ញុំទេ នោះខ្ញុំនឹងដករំលើង ហើយបំផ្លាញពួកគេចោល»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
