យេរេមា ២០:១-១៨
២០ ពេលយេរេមាកំពុងប្រកាសទំនាយទាំងនេះ ផាសហឺជាកូនអ៊ីមមឺ ដែលជាសង្ឃនិងជាអ្នកមើលការខុសត្រូវក្នុងវិហារព្រះយេហូវ៉ា ក៏បានស្ដាប់ដែរ។
២ ឮដូច្នោះ ផាសហឺក៏វាយយេរេមាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ហើយចាប់គាត់ដាក់ខ្នោះដាក់ច្រវាក់+នៅឯខ្លោងទ្វារបេនយ៉ាមីនខាងលើ ដែលនៅវិហារព្រះយេហូវ៉ា។
៣ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ផាសហឺបានដោះលែងយេរេមា។ ពេលនោះ យេរេមានិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖
«ព្រះយេហូវ៉ាបានប្ដូរឈ្មោះអ្នកពីផាសហឺ*ទៅជាការភ័យតក់ស្លុតនៅគ្រប់ទិសទី។+
៤ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកនិងសម្លាញ់ទាំងអស់របស់អ្នកភ័យតក់ស្លុត ព្រោះតែអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់អ្នក។ អ្នកនឹងឃើញពួកសត្រូវសម្លាប់ពួកគេដោយដាវនៅមុខអ្នកតែម្ដង។+ ខ្ញុំនឹងប្រគល់ស្រុកយូដាទាំងមូលដល់ស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន។ ស្ដេចនោះនឹងនិរទេសអ្នកខ្លះទៅស្រុកគាត់ ហើយសម្លាប់អ្នកខ្លះទៀតដោយដាវ។+
៥ ខ្ញុំនឹងប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិ ធនធាន និងរបស់របរមានតម្លៃទាំងអស់ក្នុងក្រុងនេះ ព្រមទាំងទ្រព្យរបស់បណ្ដាស្ដេចស្រុកយូដា ឲ្យដល់ពួកសត្រូវរបស់ពួកគេ+ ហើយពួកសត្រូវនឹងដឹកជញ្ជូនយកទៅស្រុកបាប៊ីឡូន។+
៦ ចំណែកអ្នកវិញ ផាសហឺអើយ! ខ្លួនអ្នកនិងពួកអ្នកផ្ទះរបស់អ្នកនឹងត្រូវគេចាប់យកទៅធ្វើជាឈ្លើយនៅស្រុកបាប៊ីឡូន។ នៅទីនោះ អ្នកនឹងស្លាប់ ហើយត្រូវគេបញ្ចុះជាមួយនឹងមិត្តសម្លាញ់ទាំងអស់របស់អ្នក ព្រោះអ្នកបានប្រកាសទំនាយមិនពិតប្រាប់ពួកគេ›»។+
៧ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! លោកបានធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល ហើយខ្ញុំក៏ភ្ញាក់ផ្អើលមែន។
លោកបង្ហាញថាលោកខ្លាំងជាងខ្ញុំ ហើយលោកបានឈ្នះខ្ញុំ។+
បណ្ដាជនសើចចំអកឲ្យខ្ញុំជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយគ្រប់គ្នាមើលងាយខ្ញុំជានិច្ច។+
៨ ព្រោះវេលាណាដែលខ្ញុំនិយាយ ខ្ញុំត្រូវស្រែកប្រកាសថា«អំពើឃោរឃៅនិងការបំផ្លាញ!»។
ដោយសារខ្ញុំប្រកាសអំពីពាក្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំរងការប្រមាថមើលងាយនិងការពេបជ្រាយជានិច្ច។+
៩ ដូច្នេះ ខ្ញុំនិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងមិននិយាយអំពីលោកទៀតទេហើយក៏មិនប្រកាសដោយនូវនាមលោកទៀតដែរ»។+
ប៉ុន្តែ បណ្ដាំរបស់លោកដែលមានក្នុងចិត្តខ្ញុំ គឺប្រៀបដូចជាភ្លើងឆេះដល់ឆ្អឹង។
ខ្ញុំខំទ្រាំទប់ តែទប់មិនបាន គឺមិនអាចទ្រាំទៀតបានឡើយ។+
១០ ព្រោះខ្ញុំឮមនុស្សជាច្រើននិយាយអាក្រក់អំពីខ្ញុំខ្ញុំតក់ស្លុតណាស់ ព្រោះពួកគេនិយាយថា៖+
«ចូរចោទប្រកាន់គាត់ ហើយដាក់ទោសគាត់ទៅ!»។
ឯអស់អ្នកដែលជូនពរឲ្យខ្ញុំបានសុខ ពួកគេចាំមើលតែខ្ញុំដួលទេ+ដោយនិយាយថា៖ «ចាំមើល៍ៗ ក្រែងលោគាត់ធ្វើខុសអ្វីមួយយើងនឹងឆ្លៀតឱកាសសងសឹកគាត់វិញ»។
១១ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបាននៅជាមួយនឹងខ្ញុំដូចជាអ្នកចម្បាំងដ៏អង់អាច។+
ហេតុនេះហើយបានជាពួកអ្នកបៀតបៀនខ្ញុំនឹងជំពប់ដួល ហើយមិនឈ្នះខ្ញុំទេ។+
ពួកគេនឹងបាក់មុខជាខ្លាំង ព្រោះពួកគេមិនទទួលជ័យជម្នះទេ។
សេចក្ដីអាម៉ាស់របស់ពួកគេនឹងនៅជាប់ជានិច្ច គ្មាននរណាបំភ្លេចបានឡើយ។+
១២ ចំណែកលោកវិញ ឱព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌អើយ! លោកកំពុងពិនិត្យមើលមនុស្សសុចរិត។
លោកឃើញចិត្តនិងគំនិតដែលកប់ជ្រៅរបស់ពួកគេ។+
សូមឲ្យខ្ញុំឃើញលោកសងសឹកនឹងពួកគេផង+ព្រោះខ្ញុំបានផ្ញើទុករឿងក្ដីនៅនឹងលោកហើយ។+
១៣ ចូរច្រៀងជូនព្រះយេហូវ៉ា! ចូរសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា!
ព្រោះលោកបានសង្គ្រោះជនទុគ៌តឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃជនទុច្ចរិត។
១៤ សូមឲ្យថ្ងៃកំណើតរបស់ខ្ញុំ ត្រូវបណ្ដាសាចុះ!
សូមឲ្យថ្ងៃដែលម្ដាយខ្ញុំសម្រាលខ្ញុំមក ត្រូវបណ្ដាសាដែរ!+
១៥ ត្រូវបណ្ដាសាហើយ! អ្នកដែលនាំដំណឹងល្អដែលធ្វើឲ្យឪពុកខ្ញុំរីករាយជាខ្លាំង ដោយប្រាប់គាត់ថា៖
«អ្នកបានកូនប្រុសមួយហើយ!»។
១៦ សូមឲ្យអ្នកនោះវិនាសទៅ ដូចជាបណ្ដាក្រុងដែលព្រះយេហូវ៉ាបំផ្លាញដោយឥតស្ដាយស្រណោះ។
សូមឲ្យគាត់ឮសម្រែកភ័យខ្លាចនៅពេលព្រឹក និងសម្រែកប្រកាសអាសន្ននៅពេលថ្ងៃត្រង់។
១៧ ម្ដេចក៏លោកមិនសម្លាប់ខ្ញុំតាំងពីនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយដើម្បីឲ្យផ្ទៃគាត់ក្លាយទៅជាផ្នូរសម្រាប់ខ្ញុំ?
ហេតុអ្វីក៏លោកមិនឲ្យគាត់ពពោះរហូត?+
១៨ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំត្រូវចេញពីផ្ទៃម្ដាយមកដើម្បីឃើញតែទុក្ខព្រួយនិងសេចក្ដីវេទនាហើយត្រូវស្លាប់ដោយសេចក្ដីអាម៉ាស់ដូច្នេះ?+
កំណត់សម្គាល់
^ ប្រហែលជាមានន័យថា«អ្វីដែលនៅសល់នៅគ្រប់ទិសទី»
