យ៉ូប ៣២:១-២២

  • យុវជន​អេលីហ៊ូ​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​សន្ទនា (​១​-​២២)

    • គាត់​ខឹង​យ៉ូប​និង​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្គាល់​យ៉ូប (​២, ៣)

    • គាត់​រង់​ចាំ​ឱកាស​និយាយ​ដោយ​ការ​គោរព (​៦, ៧)

    • មិន​មែន​ឲ្យ​តែ​មនុស្ស​មាន​អាយុ​ច្រើន​សុទ្ធតែ​មាន​ប្រាជ្ញា​ទេ (​)

    • អេលីហ៊ូ​ចង់​និយាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង (​១៨​-​២០)

៣២  ដូច្នេះ បុរស​បី​នាក់​នោះ​ឈប់​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​យ៉ូប​ទៀត ព្រោះ​យ៉ូប​ជឿ​ជាក់​ថា​ខ្លួន​គាត់​ជា​មនុស្ស​សុចរិត។+ ២  ប៉ុន្តែ​ពេល​នោះ អេលីហ៊ូ​ជា​កូន​របស់​បារ៉ាកែល​ដែល​ជា​កូន​ចៅ​ប៊ូស+មក​ពី​វង្ស​ត្រកូល​រ៉ាម គាត់​ខឹង​យ៉ូប​ខ្លាំង​ណាស់ ដោយ​សារ​យ៉ូប​ព្យាយាម​បញ្ជាក់​ថា​ខ្លួន​ត្រឹម​ត្រូវ មិន​មែន​ព្រះ​ទេ។+ ៣  គាត់​ក៏​ក្ដៅ​ចិត្ត​នឹង​បុរស​បី​នាក់​ដែល​ស្គាល់​យ៉ូប​ដែរ ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​អាច​តប​ឆ្លើយ​ដោយ​សម​ហេតុ​ផល​ទៅ​យ៉ូប​បាន តែ​បែរ​ជា​ថា​ព្រះ​ទុច្ចរិត​ទៅ​វិញ។+ ៤  អេលីហ៊ូ​រង់​ចាំ​និយាយ​ជា​មួយ​នឹង​យ៉ូប​ក្រោយ​គេ ដោយ​សារ​គាត់​មាន​អាយុ​តិច​ជាង​គេ។+ ៥  ពេល​ដែល​អេលីហ៊ូ​ឃើញ​ថា​បុរស​បី​នាក់​នោះ​គ្មាន​ពាក្យ​តប​ឆ្លើយ​ទៅ​យ៉ូប គាត់​ក៏​ខឹង​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង។ ៦  រួច​មក អេលីហ៊ូ​ជា​កូន​របស់​បារ៉ាកែល​ដែល​ជា​កូន​ចៅ​ប៊ូស ចាប់​ផ្ដើម​និយាយ​ដោយ​ពោល​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង តែ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចាស់​ជាង​ខ្ញុំ។+ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ខំ​ទប់​ចិត្ត​មិន​វាចា ព្រោះ​ខ្ញុំ​គោរព​អ្នក​រាល់​គ្នា+ហើយ​មិន​ហ៊ាន​ប្រាប់​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ដឹង​ទេ។  ៧  ខ្ញុំ​គិត​ថា​‹ទុក​ឲ្យ​មនុស្ស​ចាស់​និយាយហើយ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​មាន​អាយុ​ច្រើន​បញ្ចេញ​ប្រាជ្ញា›។  ៨  ប៉ុន្តែ មាន​តែ​មនុស្ស​ដែល​ទទួល​ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​និង​ដង្ហើម​ពី​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​ប៉ុណ្ណោះ ទើប​អាច​មាន​ការ​យល់​ដឹង​បាន។+  ៩  មិន​មែន​ឲ្យ​តែ​មនុស្ស​មាន​អាយុ​ច្រើន​សុទ្ធតែ​មាន​ប្រាជ្ញា​ទេហើយ​មិន​មែន​តែ​មនុស្ស​មាន​វ័យ​ចាស់​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​ដែល​យល់​អ្វី​ដែល​ខុស​និង​អ្វី​ដែល​ត្រូវ។+ ១០  ហេតុ​នេះ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​និយាយ​ថា​៖ ‹សូម​ស្ដាប់​ខ្ញុំ! ខ្ញុំ​ក៏​ចង់​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នូវ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ដឹង​ដែរ›។ ១១  មើល! ខ្ញុំ​បាន​នៅ​ស្ងៀម​ចាំ​ស្ដាប់​សម្ដី​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នាខ្ញុំ​បាន​ផ្ទៀង​ត្រចៀក​ស្ដាប់+ កាល​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ខំ​ប្រឹង​រិះ​រក​ពាក្យ​មក​វែក​ញែក។+ ១២  ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ប៉ុន្តែ គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​អាច​បង្ហាញ​ថា​យ៉ូប​បាន​ធ្វើ​ខុស*ឬ​អាច​តប​សម្ដី​ទៅ​គាត់​វិញ​បាន​ឡើយ។ ១៣  ដូច្នេះ កុំ​និយាយ​ថា​‹ពួក​យើង​មាន​ប្រាជ្ញា›។ ហើយ​កុំ​ពោល​ថា​‹ព្រះ​ជា​អ្នក​កែ​តម្រង់​គាត់ មិន​មែន​មនុស្ស​ទេ›។ ១៤  យ៉ូប​មិន​បាន​និយាយ​មក​កាន់​ខ្ញុំ​ទេហេតុ​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ឆ្លើយ​ទៅ​គាត់​ដូច​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ។ ១៥  ពួក​គេ​ស្រងាក​ចិត្ត មិន​អាច​តប​ឆ្លើយ​ទៀត​បានពួក​គេ​អស់​ពាក្យ​នឹង​ថ្លែង។ ១៦  ខ្ញុំ​នៅ​ចាំ​ស្ដាប់ តែ​ពួក​គេ​លែង​ស្រដី​ទៀតពួក​គេ​គ្រាន់​តែ​ឈរ​ទ្រឹង​មិន​ហា​ស្ដី។ ១៧  ឥឡូវ​ខ្ញុំ​នឹង​និយាយ​ម្ដងខ្ញុំ​ក៏​ចង់​ប្រាប់​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ដឹង​ដែរ ១៨  ខ្ញុំ​មាន​ពាក្យ​ជា​ច្រើន​ចង់​និយាយព្រោះ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ​ជំរុញ​ចិត្ត​ខ្ញុំ។ ១៩  ក្នុង​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ស្រា​ថ្មី​មួយ​ថង់*ដែល​បិទ​ជិត​ហៀបនឹង​ផ្ទុះ។+ ២០  សូម​ឲ្យ​ខ្ញុំ​និយាយ​បន្តិច​ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ធូរ​ចិត្ត! សូម​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្ដាប់​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​ខ្ញុំ។ ២១  ខ្ញុំ​នឹង​មិន​លម្អៀង​ទៅ​ខាង​អ្នក​ណា​ឡើយ+ហើយ​ក៏​នឹង​មិន​បញ្ជោរ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ដែរ ២២  ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិន​ចេះ​បញ្ជោរ​គេ​ទេបើ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​មែន ព្រះ​ជា​អ្នក​បង្កើត​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រល័យ​ខ្ញុំ​មួយ​រំពេច។

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​អាច​កែ​តម្រង់​យ៉ូប​»​
នេះ​សំដៅ​លើ​ថង់​ធ្វើ​ពី​ស្បែក