យ៉ូស្វេ ២០:១-៩
-
ក្រុងពំនាក់ (១-៩)
២០ ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅយ៉ូស្វេថា៖
២ «ចូរទៅប្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវជ្រើសរើសក្រុងខ្លះធ្វើជាក្រុងពំនាក់+ ដូចដែលខ្ញុំបានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នាតាមរយៈម៉ូសេ។
៣ ក្រុងទាំងនោះគឺសម្រាប់អ្នកណាដែលបានសម្លាប់មនុស្សដោយគ្មានចេតនា ឬដោយចៃដន្យ។ អ្នកនោះអាចរត់ទៅជ្រកកោននៅក្រុងទាំងនោះ។ ក្រុងទាំងនោះនឹងទៅជាក្រុងពំនាក់សម្រាប់គាត់ ដើម្បីឲ្យគាត់រួចផុតពីអ្នកដែលមានសិទ្ធិសងសឹក។*+
៤ គាត់អាចរត់ទៅក្រុងពំនាក់ណាមួយក៏បាន+ ហើយគាត់ត្រូវឈរត្រង់មាត់ទ្វារក្រុងនោះ+ ដើម្បីប្រាប់ពួកបុរសចាស់ទុំក្នុងក្រុងនោះអំពីរឿងរ៉ាវរបស់គាត់។ បន្ទាប់មក ពួកបុរសចាស់ទុំត្រូវទទួលគាត់ចូលក្នុងក្រុង ហើយឲ្យស្នាក់នៅទីនោះ។
៥ បើអ្នកដែលសងសឹកតាមរកគាត់ ពួកបុរសចាស់ទុំមិនត្រូវប្រគល់គាត់ទៅឲ្យអ្នកនោះទេ ព្រោះគាត់បានសម្លាប់អ្នកឯទៀតដោយគ្មានចេតនា ហើយគាត់ក៏មិនបានស្អប់អ្នកស្លាប់នោះដែរ។+
៦ គាត់ត្រូវអាស្រ័យនៅក្រុងពំនាក់រហូតដល់គាត់បានត្រូវវិនិច្ឆ័យនៅមុខពួកជំនុំ+ ហើយត្រូវបន្តនៅទីនោះរហូតដល់សម្ដេចសង្ឃនៅគ្រានោះទទួលមរណភាព។+ រួចមក គាត់អាចត្រឡប់ទៅផ្ទះនិងក្រុងរបស់គាត់វិញបាន›»។+
៧ ដូច្នេះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏កំណត់ក្រុងមួយចំនួនធ្វើជាក្រុងពិសិដ្ឋគឺ ក្រុងកេដេស+ក្នុងស្រុកកាលីឡេនៅតំបន់ភ្នំរបស់កុលសម្ព័ន្ធណែបថាលី និងក្រុងស៊ីគឹម+នៅតំបន់ភ្នំរបស់កុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម ព្រមទាំងក្រុងគារីអាតអាបា+ គឺក្រុងហេប្រុន នៅតំបន់ភ្នំរបស់កុលសម្ព័ន្ធយូដា។
៨ ចំណែកឯតំបន់ទន្លេយ៉ូដាន់ខាងកើតក្រុងយេរីខូវិញ ពួកគេបានយកក្រុងបេសឺ+នៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ដែលស្ថិតនៅតាមខ្ពង់រាបរបស់កុលសម្ព័ន្ធរូបេន និងក្រុងរ៉ាម៉ូត+នៅស្រុកគីលាតរបស់កុលសម្ព័ន្ធកាដ ព្រមទាំងក្រុងកូឡាន+នៅតំបន់បាសានរបស់កុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេ។+
៩ ក្រុងទាំងនោះបានត្រូវទុកសម្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ និងជនបរទេសដែលរស់នៅក្នុងចំណោមពួកគេ។ ម្ល៉ោះហើយ បើអ្នកណាម្នាក់បានសម្លាប់មនុស្សដោយគ្មានចេតនា អ្នកនោះអាចរត់ទៅជ្រកកោននៅក្រុងទាំងនោះបាន។+ យ៉ាងនេះ អ្នកនោះអាចរួចជីវិតពីអ្នកដែលមានសិទ្ធិសងសឹក* មុនដែលអ្នកនោះបានទទួលការវិនិច្ឆ័យនៅមុខពួកជំនុំ។+
