យ៉ូស្វេ ៤:១-២៤
-
ថ្មទុកជាសេចក្ដីរំលឹក (១-២៤)
៤ ក្រោយពីប្រជាជាតិទាំងមូលដើរឆ្លងផុតទន្លេយ៉ូដាន់ភ្លាម ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅយ៉ូស្វេថា៖
២ «ចូរហៅបុរស១២នាក់ដែលបានជ្រើសរើសពីកុលសម្ព័ន្ធនីមួយៗមក+
៣ ហើយបង្គាប់ពួកគេថា៖ ‹ចូរយកថ្ម១២ដុំពីកណ្ដាលទន្លេយ៉ូដាន់ត្រង់កន្លែងដែលពួកសង្ឃឈរ+ រួចលីថ្មទាំងនោះដើរឆ្លងទៅជាមួយ ហើយដាក់នៅកន្លែងដែលអ្នករាល់គ្នានឹងស្នាក់នៅនាពេលយប់›»។+
៤ ដូច្នេះ យ៉ូស្វេហៅបុរស១២នាក់ដែលគាត់បានជ្រើសរើសពីកុលសម្ព័ន្ធនីមួយៗនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យមក
៥ ហើយគាត់ប្រាប់ពួកគេថា៖ «ចូរដើរទៅកណ្ដាលទន្លេយ៉ូដាន់ខាងមុខហឹបនៃព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នាត្រូវលីថ្មម្នាក់មួយដុំមក តាមកុលសម្ព័ន្ធរៀងៗខ្លួន។
៦ ថ្មទាំងនេះនឹងរំលឹកអ្នករាល់គ្នាអំពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ បើនៅថ្ងៃមុខ កូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នាសួរថា៖ ‹ហេតុអ្វីមានថ្មទាំងនេះ?›+
៧ នោះអ្នករាល់គ្នាត្រូវឆ្លើយប្រាប់ពួកគេថា៖ ‹ព្រោះទឹកទន្លេយ៉ូដាន់បានឈប់ហូរនៅមុខហឹប+នៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលសង្ឃដែលសែងហឹបនោះឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ ទឹកទន្លេបានឈប់ទ្រឹង។ ថ្មទាំងនេះនឹងរំលឹកជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជារៀងរហូត›»។+
៨ ដូច្នេះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើតាមបង្គាប់របស់យ៉ូស្វេ។ ពួកគេបានយកថ្ម១២ដុំពីកណ្ដាលទន្លេយ៉ូដាន់ តាមចំនួនកុលសម្ព័ន្ធនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដូចព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់យ៉ូស្វេ។ ពួកគេបានលីថ្មទាំងនោះទៅកន្លែងដែលពួកគេស្នាក់នៅនាពេលយប់ ហើយដាក់នៅទីនោះ។
៩ ម្យ៉ាងទៀត យ៉ូស្វេបានដាំថ្ម១២ដុំនៅកណ្ដាលទន្លេយ៉ូដាន់ ត្រង់កន្លែងដែលពួកសង្ឃសែងហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងឈរ។+ ថ្មទាំងនោះបាននៅទីនោះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។
១០ ពួកបណ្ដាជនប្រញាប់នាំគ្នាឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ កាលដែលពួកសង្ឃសែងហឹបបន្តឈរនៅកណ្ដាលទន្លេ។ ពួកសង្ឃនៅឈរទីនោះរហូតដល់ពួកគេបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់យ៉ូស្វេ ហើយបានធ្វើអ្វីដែលម៉ូសេបានបង្គាប់យ៉ូស្វេដែរ។
១១ ក្រោយពីពួកបណ្ដាជនបានឆ្លងផុតទាំងអស់គ្នាភ្លាម ពួកសង្ឃដែលសែងហឹបរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ក៏ដើរឆ្លងទន្លេដែរ ហើយពួកបណ្ដាជនកំពុងមើល។+
១២ កុលសម្ព័ន្ធរូបេន កុលសម្ព័ន្ធកាដ និងពាក់កណ្ដាលកុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេ បាននាំគ្នាដើរជាក្បួនទ័ព+នាំមុខពួកបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលឆ្លងទន្លេ ដូចដែលម៉ូសេបានបង្គាប់។+
១៣ ពួកទាហានប្រមាណ៤០.០០០នាក់ប្រដាប់ដោយគ្រឿងចម្បាំង បានឆ្លងទន្លេនោះទៅដល់តំបន់ស្ងាត់ជ្រងំជិតក្រុងយេរីខូ ហើយព្រះយេហូវ៉ានៅជាមួយនឹងពួកគេ។
១៤ នៅថ្ងៃនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានតម្កើងយ៉ូស្វេនៅចំពោះមុខជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់+ ហើយពួកគេគោរពគាត់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅរហូតអស់មួយជីវិតរបស់គាត់ ដូចដែលពួកគេធ្លាប់គោរពម៉ូសេយ៉ាងជ្រាលជ្រៅដែរ។+
១៥ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅយ៉ូស្វេថា៖
១៦ «ចូរបញ្ជាពួកសង្ឃដែលសែងហឹប+នៃសេចក្ដីរំលឹក* ឲ្យដើរឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ចេញមក»។
១៧ ម្ល៉ោះហើយ យ៉ូស្វេបញ្ជាពួកសង្ឃថា៖ «ចូរដើរឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ចេញមក»។
១៨ ពេលពួកសង្ឃដែលសែងហឹប+នៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដើរឆ្លងពីកណ្ដាលទន្លេយ៉ូដាន់មកជាន់មាត់ច្រាំងភ្លាម ទឹកទន្លេយ៉ូដាន់ក៏ចាប់ផ្ដើមហូរ រហូតដល់លិចច្រាំងទន្លេ+ដូចដើមវិញ។
១៩ នៅថ្ងៃទី១០ ខែទី១ បណ្ដាជនបានឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ ហើយពួកគេបានបោះជំរំនៅឯក្រុងគីលកាល+ ដែលស្ថិតនៅព្រំប្រទល់ខាងកើតនៃក្រុងយេរីខូ។
២០ ចំណែកឯថ្ម១២ដុំដែលពួកគេបានយកពីទន្លេយ៉ូដាន់ យ៉ូស្វេបានយកទៅដាំនៅក្រុងគីលកាល។+
២១ រួចមក គាត់ប្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលថា៖ «នៅថ្ងៃមុខ បើកូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នាសួរថា៖ ‹តើថ្មទាំងនេះមានន័យដូចម្ដេច?›+
២២ នោះអ្នករាល់គ្នាត្រូវពន្យល់ថា៖ ‹ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានដើរឆ្លងលើដីស្ងួតក្នុងទន្លេយ៉ូដាន់+
២៣ ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យទន្លេយ៉ូដាន់រីងស្ងួតនៅចំពោះមុខពួកគេ រហូតដល់ពួកគេឆ្លងផុតទន្លេនោះ ដូចព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យសមុទ្រក្រហមរីងស្ងួតនៅចំពោះមុខពួកយើង រហូតដល់ពួកយើងឆ្លងផុតដែរ។+
២៤ ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យមនុស្សទាំងអស់នៅផែនដីដឹងថា លោកមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាណាស់+ និងដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាគោរពកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នារហូតតទៅ›»។
កំណត់សម្គាល់
^ ឬ«ហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀង»
