យ៉ូស្វេ ៧:១-២៦
៧ ក៏ប៉ុន្តែ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានប្រព្រឹត្តដោយមិនស្មោះត្រង់ ស្ដីអំពីរបស់ដែលពួកគេត្រូវបំផ្លាញចោល។ ពីព្រោះបុរសម្នាក់ឈ្មោះអេកាន+ដែលមកពីកុលសម្ព័ន្ធយូដា គាត់ជាកូនកាម៉ាយ កាម៉ាយជាកូនសាប់ដាយ សាប់ដាយជាកូនសេរ៉ា គាត់បានលួចរបស់ខ្លះដែលត្រូវបំផ្លាញចោល+ ជាហេតុធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាខឹងនឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងខ្លាំង។+
២ ក្រោយមក យ៉ូស្វេបានចាត់មនុស្សពីក្រុងយេរីខូឲ្យទៅក្រុងអៃ+ ជាក្រុងដែលនៅជិតក្រុងបេតអាវេន និងនៅខាងកើតក្រុងបេតអែល។+ យ៉ូស្វេបង្គាប់ពួកគេថា៖ «ចូរឡើងទៅស៊ើបការណ៍នៅក្រុងនោះ»។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ចេញទៅស៊ើបការណ៍នៅក្រុងអៃ។
៣ ពេលពួកគេត្រឡប់មកវិញ ពួកគេប្រាប់យ៉ូស្វេថា៖ «មិនចាំបាច់ឲ្យទាហានទាំងអស់ឡើងទៅច្បាំងទេ។ គ្រាន់តែទាហានប្រមាណ២.០០០ ឬ៣.០០០នាក់ក៏ល្មមវាយឈ្នះពួកអ្នកក្រុងអៃដែរ ព្រោះពួកអ្នកក្រុងនោះមិនសូវមានគ្នាច្រើនទេ ដូច្នេះមិនចាំបាច់ឲ្យទាហានទាំងអស់ចេញទៅច្បាំងនាំតែបង់កម្លាំងឡើយ»។
៤ ម្ល៉ោះហើយ ទាហានអ៊ីស្រាអែលប្រមាណ៣.០០០នាក់បានចេញទៅក្រុងអៃ តែពួកគេបានច្បាំងចាញ់ ហើយរត់បាក់ទ័ព។+
៥ ពួកអ្នកក្រុងអៃបានសម្លាប់ទាហានអ៊ីស្រាអែលអស់៣៦នាក់។ ពួកអ្នកក្រុងនោះដេញតាមប្រហារពួកគេ តាំងពីខាងក្រៅទ្វារកំពែងក្រុងរហូតដល់សេបារិម* ហើយសម្លាប់ពួកគេត្រង់ផ្លូវចុះពីក្រុងនោះ។ នេះបានធ្វើឲ្យចិត្តក្លាហានរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរលាយបាត់អស់ទៅ។*
៦ យ៉ូស្វេនិងពួកបុរសចាស់ទុំនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានហែកអាវ រួចលំឱនកាយដល់ដីនៅខាងមុខហឹបរបស់ព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់ល្ងាច ព្រមទាំងដាក់ដីលើក្បាលទៀតផង។
៧ យ៉ូស្វេនិយាយថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតអើយ! ហេតុអ្វីបានជាលោកនាំបណ្ដាជនទាំងអស់នេះឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់ ឲ្យពួកយើងត្រូវស្លាប់ក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ជនជាតិអាម៉ូរីដូច្នេះ? បើពួកយើងស្កប់ចិត្តនៅត្រើយម្ខាង*ទន្លេយ៉ូដាន់ នោះជាការល្អជាង!
៨ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ការដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបរាជ័យរត់បាក់ទ័ពនៅចំពោះមុខពួកសត្រូវយ៉ាងនេះ ខ្ញុំមិនដឹងនិយាយយ៉ាងណាទេ។
៩ ពេលជនជាតិកាណាននិងជនជាតិឯទៀតទាំងអស់ដែលរស់នៅស្រុកនោះឮអំពីរឿងនេះ ពួកគេមុខជាមកឡោមព័ទ្ធយើង ហើយសម្លាប់យើងទាំងអស់គ្មានសល់ឡើយ។* បើដូច្នេះ តើលោកនឹងធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីការពារនាមដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក?»។+
១០ ព្រះយេហូវ៉ាតបទៅយ៉ូស្វេថា៖ «ចូរក្រោកឡើង! ហេតុអ្វីបានជាអ្នកក្រាបមុខដូច្នេះ?
១១ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ ពួកគេបានល្មើសកិច្ចព្រមព្រៀង+ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់ពួកគេ។ ពួកគេបានលួច+របស់ខ្លះដែលត្រូវបំផ្លាញចោល+ ទៅលាក់ក្នុងអីវ៉ាន់របស់ពួកគេ។+
១២ ហេតុនេះហើយបានជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនអាចតទល់នឹងពួកសត្រូវបាន។ ពួកគេនឹងរត់បាក់ទ័ពចាញ់ពួកសត្រូវរហូត ដោយសារពួកគេបានត្រូវចាត់ទុកជារបស់ដែលត្រូវបំផ្លាញចោល។ ខ្ញុំនឹងមិននៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាទៀតទេ លុះត្រាតែអ្នករាល់គ្នាកម្ចាត់របស់ដែលត្រូវបំផ្លាញចោលជាមុនសិន។+
១៣ ចូរក្រោកឡើង ហើយឲ្យបណ្ដាជនសម្អាតខ្លួនឲ្យស្អាតបរិសុទ្ធ!+ ចូរប្រាប់ពួកគេថា៖ ‹នៅថ្ងៃស្អែក ចូរអ្នករាល់គ្នាសម្អាតខ្លួនឲ្យស្អាតបរិសុទ្ធ។ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានរបស់ដែលត្រូវបំផ្លាញចោល។ បើអ្នករាល់គ្នាមិនកម្ចាត់របស់ទាំងនោះទេ នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានថ្ងៃឈ្នះពួកសត្រូវបានឡើយ។
១៤ នៅពេលព្រឹក អ្នករាល់គ្នាត្រូវមកជួបជុំគ្នាតាមកុលសម្ព័ន្ធ។ កុលសម្ព័ន្ធណាដែលព្រះយេហូវ៉ាជ្រើសរើស+ កុលសម្ព័ន្ធនោះត្រូវចូលមកតាមវង្សត្រកូល។ វង្សត្រកូលណាដែលព្រះយេហូវ៉ាជ្រើសរើស វង្សត្រកូលនោះត្រូវចូលមកតាមក្រុមគ្រួសារ។ ក្រុមគ្រួសារណាដែលព្រះយេហូវ៉ាជ្រើសរើស ក្រុមគ្រួសារនោះត្រូវចូលមកម្នាក់ម្ដងៗ។
១៥ ពេលជ្រើសរើសចំអ្នកដែលបានយករបស់ដែលត្រូវបំផ្លាញ ចូរសម្លាប់អ្នកនោះ ហើយដុតគាត់+និងអ្វីៗទាំងអស់ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់គាត់ ដោយសារគាត់បានល្មើសកិច្ចព្រមព្រៀង+របស់ព្រះយេហូវ៉ា និងដោយសារគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យអាម៉ាស់ខ្មាសក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល»›»។
១៦ លុះស្អែកឡើង យ៉ូស្វេក្រោកពីព្រលឹម ហើយឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ចូលមកតាមកុលសម្ព័ន្ធម្ដងមួយៗ។ រួចមក កុលសម្ព័ន្ធយូដាបានត្រូវជ្រើសរើស។
១៧ យ៉ូស្វេបានឲ្យកុលសម្ព័ន្ធយូដាចូលមកតាមវង្សត្រកូល ហើយវង្សត្រកូលសេរ៉ា+បានត្រូវជ្រើសរើស។ បន្ទាប់មក គាត់ឲ្យមេគ្រួសារពីវង្សត្រកូលសេរ៉ាចូលមកម្នាក់ម្ដងៗ ហើយសាប់ដាយបានត្រូវជ្រើសរើស។
១៨ នៅទីបំផុត យ៉ូស្វេបានឲ្យក្រុមគ្រួសារសាប់ដាយចូលមកម្នាក់ម្ដងៗ ហើយអេកានបានត្រូវជ្រើសរើស។ អេកានជាកូនកាម៉ាយ កាម៉ាយជាកូនសាប់ដាយ សាប់ដាយជាកូនសេរ៉ាពីកុលសម្ព័ន្ធយូដា។+
១៩ យ៉ូស្វេនិយាយទៅអេកានថា៖ «កូនប្រុសអើយ សូមលើកកិត្តិយសព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ សូមសារភាពកំហុសប្រាប់លោក។ សូមប្រាប់ខ្ញុំ តើកូនបានធ្វើអ្វី? កុំលាក់ពីខ្ញុំឡើយ»។
២០ អេកានឆ្លើយទៅយ៉ូស្វេថា៖ «មែន ខ្ញុំជាអ្នកដែលបានធ្វើខុសចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ
២១ នៅក្នុងរបស់របរដែលរឹបអូសបាន ខ្ញុំបានឃើញអាវដ៏ប្រណីតមួយពីស្រុកស៊ីណើរ+ និងប្រាក់២០០ហ្សេគិល* ព្រមទាំងមាសមួយដុំទម្ងន់៥០ហ្សេគិល ពេលនោះខ្ញុំកើតចិត្តចង់បានវា ដូច្នេះខ្ញុំក៏យកវាទៅ។ ខ្ញុំបានកប់របស់ទាំងនោះក្នុងត្រសាលរបស់ខ្ញុំ ដោយដាក់មាសប្រាក់នៅពីក្រោម»។
២២ ឮដូច្នោះ យ៉ូស្វេប្រញាប់ចាត់មនុស្សឲ្យទៅត្រសាលរបស់អេកាន។ ពួកគេបានរកឃើញអាវកប់នៅទីនោះមែន មានទាំងមាសប្រាក់នៅពីក្រោមផង។
២៣ ពួកគេបានយករបស់ទាំងនោះមកប្រគល់ឲ្យយ៉ូស្វេនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ហើយដាក់របស់ទាំងនោះនៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ា។
២៤ យ៉ូស្វេនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បាននាំអេកាន+កូនចៅសេរ៉ា ហើយយកប្រាក់ អាវប្រណីត និងមាសមួយដុំ+ ព្រមទាំងនាំយកកូនប្រុសកូនស្រី រួមទាំងសត្វគោឈ្មោល សត្វលា ហ្វូងចៀម ត្រសាល និងអ្វីៗទាំងអស់ដែលជារបស់គាត់ ទៅជ្រលងភ្នំអាគ័រ។+
២៥ យ៉ូស្វេនិយាយថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនាំអន្តរាយមកលើយើងរាល់គ្នា?+ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងនាំអន្តរាយទៅលើអ្នកវិញ»។ រួចមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បានគប់ថ្មសម្លាប់គាត់+និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ហើយដុតពួកគេក្នុងភ្លើង។+
២៦ បន្ទាប់មក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយកថ្មជាច្រើនមកគរពីលើធាតុគាត់ ហើយគំនរថ្មនោះនៅរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ យ៉ាងនេះ កំហឹងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏រសាយទៅ។+ ហេតុនេះហើយបានជាគេដាក់ឈ្មោះកន្លែងនោះថាជ្រលងភ្នំអាគ័រ* រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។
កំណត់សម្គាល់
^ មានន័យថា«កន្លែងយកថ្ម»
^ ន័យត្រង់«ចិត្តបណ្ដាជនរលាយ ហើយទៅជាដូចទឹក»
^ នេះសំដៅលើខាងកើត
^ ន័យត្រង់«ហើយកាត់ឈ្មោះយើងចេញពីផែនដី»
^ មួយហ្សេគិលស្មើនឹង១១,៤ក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
^ មានន័យថា«អន្តរាយ»
