សៀវភៅលូកា ១៤:១-៣៥
-
ធ្វើឲ្យបុរសម្នាក់កើតរោគហើមជាសះស្បើយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក (១-៦)
-
ចូរធ្វើជាភ្ញៀវដែលមានចិត្តរាបទាប (៧-១១)
-
ចូរអញ្ជើញអស់អ្នកដែលមិនអាចតបស្នងអ្នកវិញ (១២-១៤)
-
ឧទាហរណ៍អំពីភ្ញៀវដែលដោះសា (១៥-២៤)
-
ការលះបង់ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាម (២៥-៣៣)
-
អំបិលដែលបាត់បង់ជាតិប្រៃ (៣៤, ៣៥)
១៤ នៅថ្ងៃមួយជាថ្ងៃឈប់សម្រាក លោកយេស៊ូបានចូលទៅពិសាអាហារក្នុងផ្ទះរបស់មេដឹកនាំម្នាក់នៃពួកផារិស៊ី ហើយអស់អ្នកដែលនៅទីនោះបានសង្កេតមើលលោក។
២ មើល! នៅពីមុខលោក មានបុរសម្នាក់ដែលកើតរោគហើម។
៣ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូសួរពួកអ្នកចេះច្បាប់*ស្ទាត់និងពួកផារិស៊ីថា៖ «តើមានច្បាប់ធ្វើឲ្យមនុស្សជាសះស្បើយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកឬទេ?»។+
៤ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅស្ងៀម។ លោកយេស៊ូក៏ដាក់ដៃលើបុរសនោះ ធ្វើឲ្យគាត់ជាសះស្បើយ រួចឲ្យគាត់ចេញទៅ។
៥ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើកូនប្រុសឬគោឈ្មោលរបស់ខ្លួនធ្លាក់អណ្ដូងនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក+ តើមានអ្នកណាដែលមិនលើកចេញភ្លាមទេឬ?»។+
៦ ដូច្នេះ ពួកគេមិនអាចតបឆ្លើយទៅលោកអំពីរឿងនោះបានឡើយ។
៧ រួចមក ពេលលោកសង្កេតឃើញពួកបុរសដែលជាភ្ញៀវកំពុងរើសយកកន្លែងលេចមុខលេចមាត់ជាងគេ+ នោះលោកលើកឧទាហរណ៍មួយប្រាប់ពួកគេថា៖
៨ «ពេលដែលមានគេអញ្ជើញអ្នកទៅពិសាភោជនាហារអបអរអាពាហ៍ពិពាហ៍ កុំទៅអង្គុយនៅកន្លែងលេចមុខលេចមាត់ជាងគេឡើយ+ ក្រែងលោគេបានអញ្ជើញភ្ញៀវណាម្នាក់ដែលមានកិត្តិយសជាងអ្នក ឲ្យមកចូលរួមដែរ។
៩ បន្ទាប់មក អ្នកដែលបានអញ្ជើញអ្នកនិងភ្ញៀវនោះ នឹងមកប្រាប់អ្នកថា៖ ‹សូមឲ្យបុរសនេះអង្គុយនៅទីនេះវិញ›។ រួចអ្នកត្រូវទៅអង្គុយនៅកន្លែងក្រោយគេបង្អស់ទាំងអាម៉ាស់មុខ។
១០ ប៉ុន្តែ ពេលដែលមានគេអញ្ជើញអ្នក ចូរទៅអង្គុយនៅកន្លែងខាងក្រោយបង្អស់។ ដូច្នេះ ពេលបុរសដែលអញ្ជើញអ្នកបានមកដល់ គាត់នឹងប្រាប់អ្នកថា៖ ‹សម្លាញ់ សូមទៅអង្គុយនៅកន្លែងខាងមុខ›។ រួចអ្នកនឹងមានកិត្តិយសនៅមុខភ្ញៀវទាំងអស់។+
១១ អ្នកណាដែលតម្កើងខ្លួន អ្នកនោះនឹងត្រូវបន្ទាបចុះ តែអ្នកណាដែលបន្ទាបខ្លួន អ្នកនោះនឹងត្រូវតម្កើងឡើង»។+
១២ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ទៅបុរសដែលបានអញ្ជើញលោកមកថា៖ «ពេលដែលអ្នករៀបចំភោជនាហារថ្ងៃត្រង់ឬពេលល្ងាច កុំអញ្ជើញមិត្តភក្ដិ បងប្អូន ញាតិសន្ដាន ឬអ្នកជិតខាងដែលជាអ្នកមានឡើយ។ ប្រហែលជានៅពេលណាមួយ ពួកគេនឹងអញ្ជើញអ្នកវិញដើម្បីតបស្នង។
១៣ ប៉ុន្តែ ពេលដែលអ្នករៀបចំភោជនាហារ ចូរអញ្ជើញអ្នកក្រ អ្នកខ្វិន អ្នកពិការ អ្នកងងឹតភ្នែក+
១៤ នោះអ្នកនឹងមានសុភមង្គល ពីព្រោះពួកគេមិនអាចតបស្នងអ្នកបានឡើយ តែអ្នកនឹងទទួលការតបស្នង ពេលដែលមនុស្សសុចរិតត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»។+
១៥ ឮដូច្នេះ ភ្ញៀវម្នាក់បានជម្រាបលោកថា៖ «អ្នកណាដែលបរិភោគភោជនាហារក្នុងរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ អ្នកនោះនឹងមានសុភមង្គល»។
១៦ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកនោះថា៖ «បុរសម្នាក់បានរៀបចំពិធីពិសាភោជនាហារដ៏ធំមួយ+ ហើយបានអញ្ជើញភ្ញៀវជាច្រើន។
១៧ រួចមក នៅម៉ោងដែលត្រូវពិសាភោជនាហារ គាត់បានចាត់ខ្ញុំបម្រើឲ្យប្រាប់ភ្ញៀវថា៖ ‹អញ្ជើញមកចុះ អ្វីៗបានត្រូវរៀបចំរួចជាស្រេច›។
១៨ ប៉ុន្តែ ពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយដោះសាគ្រប់គ្នា។+ ភ្ញៀវមួយនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំបានទិញចម្ការមួយ ហើយត្រូវទៅពិនិត្យមើល ដូច្នេះសូមអភ័យទោសផង›។
១៩ ភ្ញៀវមួយទៀតនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំបានទិញគោប្រាំនឹម ហើយត្រូវទៅពិនិត្យមើល ដូច្នេះសូមអភ័យទោសផង›។+
២០ ភ្ញៀវមួយផ្សេងទៀតនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំទើបតែរៀបការរួច ដូច្នេះខ្ញុំមិនអាចទៅបានទេ›។
២១ ម្ល៉ោះហើយ ខ្ញុំបម្រើបានមកជម្រាបម្ចាស់របស់គាត់អំពីរឿងទាំងនោះ។ រួចមក ម្ចាស់ផ្ទះបានខឹងជាខ្លាំង ក៏បានប្រាប់ខ្ញុំបម្រើថា៖ ‹ចូរប្រញាប់ចេញទៅផ្លូវទាំងធំទាំងតូចនៅក្នុងក្រុង ហើយនាំអ្នកក្រ អ្នកខ្វិន អ្នកងងឹតភ្នែក និងអ្នកពិការចូលមកទីនេះចុះ›។
២២ ក្រោយមក ខ្ញុំបម្រើនោះជម្រាបថា៖ ‹លោកម្ចាស់ ខ្ញុំបានធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោកហើយ តែនៅសល់កន្លែងអង្គុយទៀត›។
២៣ ដូច្នេះ ម្ចាស់ប្រាប់ខ្ញុំបម្រើថា៖ ‹ចូរចេញទៅឯផ្លូវធំនិងផ្លូវតូចទាំងប៉ុន្មាន រួចជំរុញមនុស្សឲ្យចូលមក ដើម្បីឲ្យផ្ទះរបស់ខ្ញុំបានពេញ។+
២៤ ព្រោះខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ក្នុងចំណោមពួកបុរសដែលខ្ញុំបានអញ្ជើញលើកដំបូង ខ្ញុំមិនឲ្យអ្នកណាម្នាក់បរិភោគភោជនាហាររបស់ខ្ញុំឡើយ›»។+
២៥ មានមនុស្សសន្ធឹកណាស់ដែលកំពុងធ្វើដំណើរទៅតាមលោកយេស៊ូ ហើយលោកបែរទៅមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកគេថា៖
២៦ «បើអ្នកណាមកឯខ្ញុំ តែស្រឡាញ់ខ្ញុំតិចជាងស្រឡាញ់*ឪពុក ម្ដាយ ប្រពន្ធ កូន បងប្អូនប្រុសស្រី និងជីវិត*ខ្លួន+ អ្នកនោះមិនអាចធ្វើជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំបានទេ។+
២៧ អ្នកណាដែលមិនលីបង្គោលទារុណកម្ម*របស់ខ្លួន ហើយមកតាមខ្ញុំ អ្នកនោះមិនអាចធ្វើជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំបានទេ។+
២៨ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើចង់សង់ប៉មមួយ តើមានអ្នកណាដែលមិនអង្គុយគិតគូរជាមុនសិនឲ្យដឹងថា ខ្លួនមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសង់ឲ្យបានរួចរាល់?
២៩ បើមិនដូច្នេះទេ អ្នកនោះប្រហែលជាចាក់គ្រឹះ តែមិនអាចបង្ហើយសំណង់បានឡើយ រួចអស់អ្នកដែលកំពុងមើលនឹងចាប់ផ្ដើមចំអកឲ្យអ្នកនោះ។
៣០ ពួកគេនឹងចំអកថា៖ ‹បុរសនេះចាប់ផ្ដើមសង់ តែមិនអាចបង្ហើយសំណង់បានទេ›។
៣១ ម្យ៉ាងទៀត បើស្ដេចណាចេញទៅធ្វើសង្គ្រាមនឹងស្ដេចមួយទៀត តើស្ដេចនោះនឹងមិនអង្គុយប្រឹក្សាជាមុនសិនឲ្យដឹងថា គាត់អាចនាំទាហាន១០.០០០នាក់ ទៅតទល់នឹងសត្រូវដែលមានទាហាន២០.០០០នាក់បានឬទេ?
៣២ បើពិតជាតទល់មិនបាន ស្ដេចនោះចាត់ទូតមួយចំនួនឲ្យទៅសុំចរចារកសន្តិភាព កាលដែលស្ដេចមួយទៀតនៅឆ្ងាយនៅឡើយ។
៣៣ ដូច្នេះ កុំច្រឡំឡើយ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើអ្នកណាម្នាក់មិនលះបង់របស់ទាំងអស់ដែលខ្លួនមាន អ្នកនោះមិនអាចធ្វើជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំបានទេ។+
៣៤ «អំបិលគឺល្អពិតមែន។ ប៉ុន្តែ បើអំបិលបាត់បង់ជាតិប្រៃ តើអ្នកអាចដាក់អ្វីលើអំបិលនោះដើម្បីធ្វើឲ្យមានជាតិប្រៃឡើងវិញបាន?+
៣៥ អំបិលនោះគ្មានប្រយោជន៍ដល់ដីឬជីទេ។ គេបោះវាចោលវិញ។ អ្នកណាដែលមានត្រចៀកអាចស្ដាប់ឮ ចូរស្ដាប់ចុះ»។+
កំណត់សម្គាល់
^ នេះសំដៅលើច្បាប់ដែលព្រះបានឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលតាមរយៈម៉ូសេ
^ ន័យត្រង់«តែមិនស្អប់»
^ មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
^ មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោលទារុណកម្ម»
