សកម្មភាពរបស់ពួកសាវ័ក ២:១-៤៧

  • ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​បាន​ត្រូវ​ចាក់​នៅ​បុណ្យ​ថ្ងៃទី៥០ (​១​-​១៣)

  • សុន្ទរកថា​របស់​ពេត្រុស (​១៤​-​៣៦)

  • ក្រុម​មនុស្ស​បង្ហាញ​ប្រតិកម្ម​ចំពោះ​សុន្ទរកថា​របស់​ពេត្រុស (​៣៧​-​៤១)

    • មនុស្ស​៣.០០០​នាក់​បាន​ទទួល​ការ​ជ្រមុជ​ទឹក (​៤១)

  • មិត្តភាព​ជា​គ្រិស្ត​សាសនិក (​៤២​-​៤៧)

 ក្នុង​អំឡុង​បុណ្យ​ថ្ងៃ​ទី​៥០+ ពួក​គាត់​ទាំង​អស់​បាន​មក​ជួប​ជុំ​គ្នា​នៅ​កន្លែង​តែ​មួយ។ ២  ស្រាប់​តែ​មាន​សូរ​សំឡេង​ពី​លើ​មេឃ ដូច​សន្ធឹក​ខ្យល់​បក់​យ៉ាង​ខ្លាំង ឮ​ពេញ​ផ្ទះ​ដែល​ពួក​គាត់​កំពុង​អង្គុយ។+ ៣  រួច​ពួក​គាត់​ឃើញ​អ្វី​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​អណ្ដាត​ភ្លើង​ជា​ច្រើន​លេច​មក ហើយ​ទៅ​សណ្ឋិត​លើ​ពួក​គាត់​ម្នាក់​មួយ​ៗ។ ៤  បន្ទាប់​មក ពួក​គាត់​គ្រប់​គ្នា​ក៏​បាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ+ ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​និយាយ​ជា​ភាសា​ផ្សេង​ៗ តាម​ដែល​ឫទ្ធានុភាព​នោះ​បាន​ឲ្យ​ពួក​គាត់​និយាយ។+ ៥  ពេល​នោះ ជនជាតិ​យូដា​ដែល​ជា​អ្នក​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​ពី​គ្រប់​ជន​ជាតិ​ក្នុង​ពិភព​លោក បាន​មក​ក្រុង​យេរូសាឡិម។+ ៦  ដូច្នេះ ពេល​ដែល​បណ្ដា​ជន​ឮ​សូរ​សំឡេង​នោះ ពួក​គេ​បាន​មក​ជុំ​គ្នា ហើយ​តាំង​ងឿង​ឆ្ងល់ ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​កំពុង​ឮ​ពួក​គាត់​និយាយ​ភាសា​របស់​ពួក​គេ​រៀង​ៗ​ខ្លួន។ ៧  ពួក​គេ​បាន​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​មើល! អ្នក​ទាំង​អស់​នេះ​ជា​អ្នក​ស្រុកកាលីឡេ+ មែន​ទេ? ៨  ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​យើង​កំពុង​ឮ​ពួក​គេ​និយាយ​ភាសា​កំណើត​របស់​យើង​ម្នាក់​ៗ​ដូច្នេះ? ៩  ក្នុង​ចំណោម​យើង​មាន ជន​ជាតិ​ផាធា មេឌី+ អេឡាំ+ និង​អ្នក​មក​ពី​តំបន់​មេសូប៉ូតាមា តំបន់​យូឌា កាប៉ាដូគា ប៉ុនតុស ខេត្ត​អាស៊ី*+ ១០  ព្រីគា ប៉ាមភីលៀ អេហ្ស៊ីប តំបន់​នៃ​លីប៊ី​នៅ​ជិត​គីរេន និង​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​ពី​ក្រុង​រ៉ូម ទាំង​ជនជាតិ​យូដា​ទាំង​អ្នក​ដូរ​សាសនា*+ ១១  ហើយ​ក៏​មាន​អ្នក​កោះ​ក្រេត និង​ជន​ជាតិ​អារ៉ាប់​ដែរ គឺ​យើង​កំពុង​ឮ​ពួក​គេ​និយាយ​អំពី​ការ​ដ៏​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ ជា​ភាសា​របស់​យើង​»។ ១២  ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ក៏​ងឿង​ឆ្ងល់ ហើយ​និយាយ​គ្នា​ថា​៖ ​«​តើ​ការ​នេះ​មាន​ន័យ​ដូច​ម្ដេច?​»។ ១៣  ប៉ុន្តែ អ្នក​ឯ​ទៀត​បាន​ចំអក​ឲ្យ​ពួក​គាត់ ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ពួក​គេ​ស្រវឹង​ស្រា​ផ្អែម*ទេ​»។ ១៤  ប៉ុន្តែ ពេត្រុស​បាន​ក្រោក​ឈរ​ឡើង​ជា​មួយ​នឹង​សាវ័ក​១១​នាក់​ទៀត+ ហើយ​បន្លឺ​សំឡេង​ទៅ​កាន់​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​អ្នក​តំបន់​យូឌា និង​អ្នក​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ទាំង​ឡាយ​អើយ សូម​ប្រុង​ស្ដាប់​ពាក្យ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​សូម​ជ្រាប​ថា ១៥  ការ​ពិត អ្នក​ទាំង​នេះ​មិន​ស្រវឹង​ស្រា​ដូច​អ្នក​រាល់​គ្នា​គិត​ស្មាន​នោះ​ទេ ពី​ព្រោះ​ទើប​តែ​ម៉ោង​ទី​៣*ប៉ុណ្ណោះ។ ១៦  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ នេះ​ជា​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​តាម​រយៈ​យ៉ូអែល ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ថា​៖ ១៧  ‹ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​នៅ​គ្រា​ចុង​ក្រោយ​បង្អស់ ខ្ញុំ​នឹង​ចាក់​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លះ​របស់​ខ្ញុំ​ទៅ​លើ​មនុស្ស​គ្រប់​ប្រភេទ ហើយ​កូន​ប្រុស​និង​កូន​ស្រី​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ប្រកាស​ទំនាយ ឯ​ពួក​យុវជន​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ទទួល​ការ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត ហើយ​ពួក​បុរស​វ័យ​ចាស់​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ទទួល​ការ​យល់​សប្ដិ​ពិសេស។+ ១៨  នៅ​គ្រា​នោះ សូម្បី​តែ​ខ្ញុំ​បម្រើ​ប្រុស​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ ក៏​ខ្ញុំ​នឹង​ចាក់​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លះ​របស់​ខ្ញុំ​ទៅ​លើ​ពួក​គេ​ដែរ រួច​ពួក​គេ​នឹង​ប្រកាស​ទំនាយ។+ ១៩  ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ​នៅ​លើ​មេឃ និង​សញ្ញា​សម្គាល់​នៅ​ផែនដី គឺ​ឈាម ភ្លើង និង​កំសួល​ផ្សែង។ ២០  ដួង​អាទិត្យ​នឹង​ទៅ​ជា​ងងឹត ហើយ​ដួង​ខែ​នឹង​ក្រហម​ដូច​ជា​ឈាម មុន​ថ្ងៃ​ដ៏​ធំ​និង​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា*មក​ដល់។ ២១  ឯ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ហៅ​រក​នាម​ព្រះ​យេហូវ៉ា* អ្នក​ទាំង​នោះ​នឹង​ត្រូវ​សង្គ្រោះ​»​›។+ ២២  ​«​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​៖ ព្រះ​បាន​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឃើញ​ច្បាស់​ថា លោក​យេស៊ូ​ពី​ក្រុង​ណាសារ៉ែត​ជា​បុរស​ដែល​ព្រះ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​មក ដោយ​ឲ្យ​លោក​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ និង​ការ​អស្ចារ្យ​ផ្សេង​ៗ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា+ ដូច​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ដឹង​ហើយ។ ២៣  បុរស​នេះ​បាន​ត្រូវ​ប្រគល់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​តាម​បំណង​ប្រាថ្នា​និង​ការ​ដឹង​ទុក​ជា​មុន​របស់​ព្រះ+ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​យក​លោក​ទៅ​បោះ​ដែក​គោល​ភ្ជាប់​នឹង​បង្គោល​ឈើ ក៏​បាន​សម្លាប់​លោក​ដោយ​ដៃ​របស់​មនុស្ស​ប្រឆាំង​ច្បាប់។+ ២៤  ប៉ុន្តែ ព្រះ​បាន​ប្រោស​លោក​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ+ ដោយ​រំដោះ​ឲ្យ​រួច​ពី​អំណាច*នៃ​សេចក្ដី​ស្លាប់ ពី​ព្រោះ​លោក​មិន​អាច​ត្រូវ​ចង​ទុក​ដោយ​សេចក្ដី​ស្លាប់​ត​ទៅ​ទៀត​បាន​ឡើយ។+ ២៥  ព្រោះ​ដាវីឌ​បាន​និយាយ​អំពី​លោក​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​រមែង​គិត​អំពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា* ដោយ​សារ​លោក​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ដៃ​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​រង្គោះ​រង្គើ​ឡើយ។ ២៦  ហេតុ​នេះ ចិត្ត​ខ្ញុំ​ក៏​រីករាយ ហើយ​មាត់​ខ្ញុំ​និយាយ​ដោយ​ត្រេក​អរ​ក្រៃ​លែង។ ម្យ៉ាង​ទៀត ខ្ញុំ​នឹង​រស់​ដោយ​មាន​សេចក្ដី​សង្ឃឹម ២៧  ពី​ព្រោះ​លោក​នឹង​មិន​ទុក​ខ្ញុំ​ចោល​ក្នុង​ផ្នូរ*ឡើយ ហើយ​លោក​ក៏​នឹង​មិន​ឲ្យ​រូប​កាយ​របស់​អ្នក​ដែល​មាន​ភក្ដី​ភាព​ចំពោះ​លោក​ត្រូវ​ខូច​ទៅ​ដែរ។+ ២៨  លោក​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្គាល់​ផ្លូវ​ដែល​នាំ​ទៅ​ឯ​ជីវិត។ ពេល​លោក​មើល​មក​ខ្ញុំ​ដោយ​ក្ដី​ពេញ​ចិត្ត ខ្ញុំ​ត្រេក​អរ​ពន់​ពេក›។+ ២៩  ​«​បង​ប្អូន​អើយ ខ្ញុំ​សូម​និយាយ​ដោយ​ក្លាហាន​ទៅ​កាន់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អំពី​ដាវីឌ​ជា​ប្រមុខ​ក្រុម​គ្រួសារ​ថា គាត់​បាន​ស្លាប់ ហើយ​បាន​ត្រូវ​បញ្ចុះ+ ឯ​ទី​បញ្ចុះ​សព​របស់​គាត់ ក៏​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​យើង​រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​នេះ​ដែរ។ ៣០  ដាវីឌ​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ ហើយ​គាត់​ដឹង​ថា​ព្រះ​បាន​ស្បថ​នឹង​គាត់​ថា លោក​នឹង​តែង​តាំង​ម្នាក់​ពី​ពូជ​ពង្ស​របស់​គាត់​ឲ្យ​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក។+ ៣១  គាត់​បាន​ឃើញ​ទុក​ជា​មុន​អំពី​ការ​ប្រោស​គ្រិស្ត​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ ហើយ​ក៏​បាន​និយាយ​អំពី​ការ​នោះ​ថា គ្រិស្ត​មិន​បាន​ត្រូវ​ទុក​ចោល​ក្នុង​ផ្នូរ*ទេ ហើយ​សាច់​របស់​លោក​ក៏​មិន​បាន​ខូច​ទៅ​ដែរ។+ ៣២  ព្រះ​បាន​ប្រោស​លោក​យេស៊ូ​នេះ​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ ហើយ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​ជា​សាក្សី​អំពី​ការ​ពិត​នោះ។+ ៣៣  ដូច្នេះ ដោយ​សារ​លោក​យេស៊ូ​បាន​ត្រូវ​តម្កើង​ឲ្យ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ព្រះ+ ហើយ​បាន​ទទួល​ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​ពី​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ដូច​ដែល​បាន​ត្រូវ​សន្យា+ នោះ​លោក​យេស៊ូ​បាន​ចាក់​ឫទ្ធានុភាព​នេះ​មក​លើ​យើង ដូច​អ្នក​រាល់​គ្នា​កំពុង​ឃើញ​និង​ឮ។ ៣៤  ដាវីឌ​មិន​បាន​ឡើង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ឡើយ ប៉ុន្តែ​គាត់​បាន​និយាយ​ដោយ​ផ្ទាល់​ថា​៖ ‹ព្រះ​យេហូវ៉ា*មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​លោក​ម្ចាស់​របស់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​អង្គុយ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ខ្ញុំ ៣៥  រហូត​ដល់​ខ្ញុំ​ដាក់​ពួក​សត្រូវ​របស់​អ្នក ជា​កំណល់​កល់​ជើង​អ្នក​»​›។+ ៣៦  ដូច្នេះ ចូរ​ឲ្យ​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​ដឹង​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា លោក​យេស៊ូ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រហារ​ជីវិត​លើ​បង្គោល​ឈើ+ លោក​ជា​អ្នក​ដែល​ព្រះ​បាន​តែង​តាំង​ជា​លោក​ម្ចាស់+និង​ជា​គ្រិស្ត​»។ ៣៧  ពេល​ឮ​ដូច្នេះ ពួក​គេ​ក៏​សោក​ស្ដាយ​ជា​ខ្លាំង ហើយ​បាន​និយាយ​ទៅ​កាន់​ពេត្រុស​និង​ពួក​សាវ័ក​ឯ​ទៀត​ថា​៖ ​«​បង​ប្អូន​អើយ តើ​យើង​គួរ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា?​»។ ៣៨  ពេត្រុស​និយាយ​ទៅ​កាន់​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ប្រែ​ចិត្ត+ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ម្នាក់​ៗ​ត្រូវ​ទទួល​ការ​ជ្រមុជ​ទឹក*+ ដោយ​នូវ​នាម​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត ដើម្បី​ឲ្យ​ការ​ខុស​ឆ្គង​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ត្រូវ​អភ័យ​ទោស​ឲ្យ+ រួច​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ទទួល​ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ​ជា​អំណោយ​ទាន។ ៣៩  ព្រោះ​នេះ​ជា​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​សន្យា+ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា កូន​ចៅ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា និង​អស់​អ្នក​ដែល​នៅ​ឆ្ងាយ គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា*ជា​ព្រះ​របស់​យើង ហៅ​ឲ្យ​មក​ឯ​លោក​»។+ ៤០  ពេត្រុស​បាន​និយាយ​ពាក្យ​ជា​ច្រើន​ទៀត​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ឲ្យ​បាន​សព្វ​គ្រប់ ក៏​ដាស់​តឿន​ពួក​គេ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​ថា​៖ ​«​ចូរ​ញែក​ខ្លួន​ចេញ​ពី​មនុស្ស​ជំនាន់​នេះ​ដែល​មាន​ចិត្ត​វៀច​វេរ កុំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល​»។+ ៤១  ដូច្នេះ អស់​អ្នក​ដែល​ពេញ​ចិត្ត​ទទួល​យក​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​គាត់ បាន​ទទួល​ការ​ជ្រមុជ​ទឹក+ ហើយ​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​មាន​ប្រហែល​៣.០០០​នាក់​ថែម​ទៀត​បាន​ទៅ​ជា​អ្នក​កាន់​តាម។+ ៤២  ពួក​គេ​បន្ត​ប្រុង​ស្ដាប់​សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​ពួក​សាវ័ក ក៏​បាន​សេព​គប់​គ្នា* ហើយ​បរិភោគ​ជា​មួយ​គ្នា+ ព្រម​ទាំង​អធិដ្ឋាន​ជា​មួយ​គ្នា។+ ៤៣  ពួក​សាវ័ក​បាន​ធ្វើ​សញ្ញា​សម្គាល់​និង​អព្ភូតហេតុ​ជា​ច្រើន។ មនុស្ស​គ្រប់គ្នា​ដែល​បាន​ឃើញ​ការ​ទាំង​នេះ ពួក​គេ​ក៏​មាន​ចិត្ត​កោត​ខ្លាច​ព្រះ។+ ៤៤  អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ទៅ​ជា​អ្នក​ជឿ​បាន​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា ហើយ​ចែក​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ជា​មួយ​គ្នា។ ៤៥  ពួក​គេ​ក៏​លក់​ដី​និង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដែល​ខ្លួន​មាន+ រួច​យក​ប្រាក់​មក​ចែក​ដល់​គ្រប់​គ្នា តាម​សេចក្ដី​ត្រូវ​ការ​របស់​ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ។+ ៤៦  ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ពួក​គេ​បាន​ជួបជុំ​គ្នា​នៅ​ឯ​វិហារ​ដោយ​មាន​គោល​បំណង​តែ​មួយ ក៏​បាន​បរិភោគ​អាហារ​ជា​មួយ​គ្នា​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គេ ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​និង​ចិត្ត​ត្រេក​អរ​ជា​ខ្លាំង ៤៧  ព្រម​ទាំង​សរសើរ​ព្រះ។ ម្យ៉ាង​ទៀត ពួក​គេ​បាន​ទទួល​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ពី​បណ្ដា​ជន​ទាំង​ឡាយ។ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ព្រះ​យេហូវ៉ា*បាន​បន្ត​នាំ​មនុស្ស​កាន់​តែ​ច្រើន​ឲ្យ​មក​ចូល​រួម​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​គេ គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​ត្រូវ​សង្គ្រោះ។+

កំណត់សម្គាល់

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​អាស៊ី​»​
ឬ​«​អ្នក​ដែល​ចូល​សាសនា​យូដា​»​
ឬ​«​ស្រា​ថ្មី​»​
ប្រហែល​ជា​ម៉ោង​៩​ព្រឹក
មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥
មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥
ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ចំណង​»​
មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥
ឬ​«​ហាដេស​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​
ឬ​«​ហាដេស​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​
មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥
ការ​ជ្រមុជ​ទឹក​ជា​ពិធី​សាសនា
មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥
ឬ​«​ក៏​បាន​ចែក​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ជា​មួយ​គ្នា​»​
មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៥