សៀវភៅសាំយូអែលទី១ ១១:១-១៥
១១ ក្រោយមក ណាហាសដែលជាជនជាតិអាំម៉ូន+បានឡើងមកបោះទ័ព ដើម្បីច្បាំងនឹងអ្នកក្រុងយ៉ាបេស+នៅស្រុកគីលាត។ បុរសទាំងអស់ដែលជាតំណាងក្រុងយ៉ាបេសនិយាយទៅណាហាសថា៖ «បើអ្នកធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងយើង នោះយើងសុខចិត្តនៅក្រោមអំណាចរបស់អ្នក»។
២ ណាហាសដែលជាជនជាតិអាំម៉ូនតបទៅពួកគេវិញថា៖ «យើងព្រមចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា លុះត្រាតែអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមល័ក្ខខ័ណ្ឌមួយ គឺឲ្យយើងចាក់យកភ្នែកស្ដាំរបស់អ្នករាល់គ្នាចេញ ដើម្បីធ្វើឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់អាម៉ាស់មុខ»។
៣ ពួកបុរសចាស់ទុំនៅក្រុងយ៉ាបេសឆ្លើយនឹងណាហាសថា៖ «សូមទុកពេលឲ្យយើង៧ថ្ងៃ ដើម្បីយើងអាចចាត់មនុស្សឲ្យនាំដំណឹងនេះទៅដល់គ្រប់តំបន់ក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ បើគ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចជួយសង្គ្រោះយើងបានទេ យើងនឹងព្រមតាមល័ក្ខខ័ណ្ឌរបស់អ្នក»។
៤ ក្រោយមក អ្នកនាំដំណឹងបានទៅដល់ក្រុងគីបៀ+ដែលសុលកំពុងរស់នៅ ហើយប្រាប់ពាក្យទាំងនេះដល់បណ្ដាជន។ ពេលឮដូច្នោះ បណ្ដាជនទាំងអស់ក៏ស្រែកយំយ៉ាងខ្លាំង។
៥ នៅពេលនោះសុលកំពុងកៀងហ្វូងសត្វមកពីវាល។ ពេលគាត់ឃើញបណ្ដាជនយំ គាត់សួរថា៖ «តើបណ្ដាជនមានរឿងអ្វី? ហេតុអ្វីពួកគេយំ?»។ ដូច្នេះ ពួកគេប្រាប់គាត់នូវពាក្យរបស់អ្នកក្រុងយ៉ាបេស។
៦ ពេលសុលឮពាក្យទាំងនោះ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះបានមានឥទ្ធិពលទៅលើគាត់+ ហើយគាត់ខឹងយ៉ាងខ្លាំង។
៧ សុលយកគោពីរក្បាលមកកាប់ជាកំណាត់ៗ ហើយគាត់ឲ្យអ្នកនាំដំណឹងយកកំណាត់គោទាំងនោះទៅគ្រប់តំបន់ក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល ដោយប្រកាសថា៖ «អ្នកណាក៏ដោយដែលមិនគាំទ្រសុលនិងសាំយូអែល គោរបស់អ្នកនោះនឹងត្រូវកាប់ជាកំណាត់ដូចគោនេះ!»។ រួចមក ព្រះយេហូវ៉ាក៏ធ្វើឲ្យបណ្ដាជនមានចិត្តកោតខ្លាច ដើម្បីឲ្យពួកគេចេញមកដោយព្រមចិត្តគ្នា។
៨ បន្ទាប់មក សុលបានរាប់ចំនួនពួកគេនៅឯប៊ីសាក ហើយឃើញថាមានជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចំនួន៣០០.០០០នាក់ និងបុរសកុលសម្ព័ន្ធយូដាចំនួន៣០.០០០នាក់។
៩ ពួកគេប្រាប់អ្នកនាំដំណឹងដែលមកពីក្រុងយ៉ាបេសថា៖ «អ្នកត្រូវប្រាប់អ្នកក្រុងយ៉ាបេសនៅស្រុកគីលាតថា៖ ‹ថ្ងៃស្អែកពេលថ្ងៃត្រង់ អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវសង្គ្រោះ›»។ រួចមក អ្នកនាំដំណឹងយកពាក្យទាំងនោះទៅប្រាប់អ្នកក្រុងយ៉ាបេសវិញ ហើយពួកគេសប្បាយរីករាយជាពន់ពេក។
១០ ហេតុនេះ អ្នកក្រុងយ៉ាបេសប្រាប់ណាហាសថា៖ «ថ្ងៃស្អែក យើងនឹងព្រមតាមល័ក្ខខ័ណ្ឌរបស់អ្នក។ សូមធ្វើចំពោះយើងតាមចិត្តអ្នកចុះ»។+
១១ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ សុលចែកទ័ពជាបីកង។ អំឡុងពេលទៀបភ្លឺ* ពួកគេលបចូលទៅកណ្ដាលទីបោះទ័ពរបស់ទាហានអាំម៉ូន+ ហើយវាយសម្លាប់ពួកគេរហូតដល់ពេលថ្ងៃត្រង់។ ឯទាហានអាំម៉ូនដែលនៅរស់ ពួកគេរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយរៀងៗខ្លួនអស់ទៅ។
១២ ក្រោយមក បណ្ដាជននិយាយទៅកាន់សាំយូអែលថា៖ «តើអ្នកណាខ្លះបាននិយាយថា៖ ‹សុលមិនសមធ្វើជាស្ដេចគ្រប់គ្រងលើយើង›?+ សូមនាំអ្នកទាំងនោះចេញមក យើងនឹងសម្លាប់ពួកគេចោល»។
១៣ ប៉ុន្តែ សុលនិយាយថា៖ «សូមកុំសម្លាប់មនុស្សណាម្នាក់នៅថ្ងៃនេះឲ្យសោះ+ ព្រោះថ្ងៃនេះព្រះយេហូវ៉ាបានសង្គ្រោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល»។
១៤ ក្រោយមក សាំយូអែលនិយាយទៅបណ្ដាជនថា៖ «សូមយើងទៅក្រុងគីលកាល+ ដើម្បីប្រកាសម្ដងទៀតថាសុលគឺជាស្ដេច»។+
១៥ ដូច្នេះ បណ្ដាជនទាំងអស់នាំគ្នាទៅក្រុងគីលកាល។ នៅក្រុងនោះ ពួកគេបានតែងតាំងសុលជាស្ដេចនៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ា។ រួចមក ពួកគេជូនគ្រឿងបូជានៃមេត្រីភាពដល់ព្រះយេហូវ៉ា+ ហើយសុលនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ធ្វើពិធីអបអរសាទរ ដោយសេចក្ដីរីករាយក្រៃលែង។+
កំណត់សម្គាល់
^ នេះប្រហែលជាម៉ោង២ព្រឹកដល់ម៉ោង៦ព្រឹក
