សៀវភៅសាំយូអែលទី១ ៧:១-១៧
៧ ដូច្នេះ អ្នកក្រុងគារីអាតយារីមបានមកយកហឹបនៃព្រះយេហូវ៉ា ទៅទុកនៅផ្ទះរបស់អាប៊ីណាដាប+ដែលនៅលើទួល ហើយពួកគេបានតែងតាំង*កូនប្រុសរបស់អេលាសារឲ្យការពារហឹបនៃព្រះយេហូវ៉ា។
២ អស់រយៈពេល២០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយ ដែលហឹបនៃព្រះនៅក្នុងក្រុងគារីអាតយារីម។ ក្រោយមក កូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ចាប់ផ្ដើមអង្វរសុំ*ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយ។+
៣ សាំយូអែលនិយាយទៅកាន់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នាពិតជាកំពុងត្រឡប់មកព្រះយេហូវ៉ាដោយស្មោះអស់ពីចិត្តមែន+ នោះចូរបោះបង់ចោលរូបព្រះរបស់ជនជាតិដទៃ+និងរូបព្រះអាសថារ៉ូត+ រួចប្រគល់ចិត្តទាំងស្រុងជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយបម្រើតែលោកប៉ុណ្ណោះ។+ បើធ្វើដូច្នេះ លោកនឹងសង្គ្រោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកភីលីស្ទីន»។+
៤ ពេលឮដូច្នេះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏បោះបង់ចោលរូបព្រះបាលនិងរូបព្រះអាសថារ៉ូត ហើយបម្រើតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ។+
៥ បន្ទាប់មក សាំយូអែលក៏បង្គាប់ថា៖ «ចូរឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់មកជួបជុំគ្នានៅក្រុងមីសប៉ា+ ហើយខ្ញុំនឹងអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអ្នករាល់គ្នា»។+
៦ ដូច្នេះ ពួកគេប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅក្រុងមីសប៉ា។ រួចពួកគេដងទឹកមកចាក់ចោលនៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ា* ហើយតមអាហារនៅថ្ងៃនោះ។+ ពួកគេនិយាយថា៖ «យើងបានធ្វើខុសនឹងព្រះយេហូវ៉ាហើយ»។+ សាំយូអែលបានចាប់ផ្ដើមបម្រើជាអ្នកវិនិច្ឆ័យក្ដី+ឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅក្រុងមីសប៉ា។
៧ ពេលដែលពួកភីលីស្ទីនឮថាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានជួបជុំគ្នានៅក្រុងមីសប៉ា អ្នកនាំមុខពួកភីលីស្ទីន+ក៏លើកគ្នាទៅច្បាំងនឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ខណៈដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឮដំណឹងនោះ ពួកគេក៏តាំងភ័យខ្លាចពួកភីលីស្ទីន។
៨ ហេតុនេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់សាំយូអែលថា៖ «សូមបន្តអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះរបស់យើង+ ឲ្យលោកជួយសង្គ្រោះយើងពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកភីលីស្ទីនផង!»។
៩ ម្ល៉ោះហើយ សាំយូអែលបានយកកូនចៀមមួយដែលនៅបៅ មកដុតទាំងមូលទុកជាគ្រឿងបូជា+ជូនដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ រួចមក សាំយូអែលអធិដ្ឋានសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយព្រះយេហូវ៉ាក៏បានធ្វើតាមសំណូមពររបស់គាត់។+
១០ ក្នុងអំឡុងពេលដែលសាំយូអែលកំពុងដុតគ្រឿងបូជា ពួកភីលីស្ទីនសម្រុកចូលមកដើម្បីវាយប្រហារជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ប៉ុន្តែពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យមានផ្គរលាន់ឮរំពង+ នាំឲ្យពួកភីលីស្ទីនជ្រួលច្របល់+ ហើយច្បាំងចាញ់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។+
១១ ខណៈនោះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏ចេញពីក្រុងមីសប៉ា ដេញតាមពួកភីលីស្ទីន ហើយសម្លាប់ពួកគេជាហូរហែរហូតដល់ភាគខាងត្បូងនៃក្រុងបេតកា។
១២ ក្រោយមក សាំយូអែលយកថ្មធំមួយ+ទៅដាក់នៅកណ្ដាលរវាងក្រុងមីសប៉ានិងក្រុងយេសាណា ហើយឲ្យឈ្មោះថ្មនោះថា អេបេណេសឺ* រួចគាត់ពោលថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយយើងរហូតមកដល់ពេលនេះ»។+
១៣ ពួកភីលីស្ទីនចាញ់បាក់ស្បាត លែងហ៊ានចូលឈ្លានពានទឹកដីរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទៀត។+ ព្រះយេហូវ៉ាទាស់ប្រឆាំងនឹងពួកភីលីស្ទីនរហូតអស់មួយជីវិតរបស់សាំយូអែល។+
១៤ មួយវិញទៀត ក្រុងទាំងប៉ុន្មានរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលពួកភីលីស្ទីនបានដណ្ដើមយក ចាប់ពីក្រុងអេក្រុនរហូតដល់ក្រុងកាថ បានត្រឡប់មកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលវិញ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏បានតំបន់ជុំវិញក្រុងទាំងនោះពីពួកភីលីស្ទីនមកវិញដែរ។
នៅគ្រានោះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនិងជនជាតិអាម៉ូរីមានសន្តិភាពនឹងគ្នា។+
១៥ សាំយូអែលបានបម្រើជាអ្នកវិនិច្ឆ័យក្ដីឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអស់មួយជីវិតរបស់គាត់។+
១៦ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ គាត់ធ្វើដំណើរទៅក្រុងបេតអែល+ ក្រុងគីលកាល+ និងក្រុងមីសប៉ា+ ហើយគាត់វិនិច្ឆ័យក្ដីឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅកន្លែងទាំងអស់នោះ។
១៧ ក្រោយមក គាត់ត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់គាត់នៅក្រុងរ៉ាម៉ាវិញ+ ហើយគាត់ក៏វិនិច្ឆ័យក្ដីឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅទីនោះដែរ។ គាត់បានធ្វើទីបូជានៅក្រុងនោះជូនព្រះយេហូវ៉ា។+
កំណត់សម្គាល់
^ ន័យត្រង់«ធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធ»
^ ឬ«យំនៅមុខ»
^ តាមមើលទៅនេះសំដៅលើវិធីមួយដែលបង្ហាញថាពួកគេប្រែចិត្ត
^ មានន័យថា«ថ្មនៃការជួយសង្គ្រោះ»
