សុភាសិត ៩:១-១៨
៩ ប្រាជ្ញាពិតបានសង់ផ្ទះសម្រាប់ខ្លួនឯងហើយបានធ្វើ*បង្គោល៧ឡើង។
២ ប្រាជ្ញាបានត្រៀមសាច់រួចជាស្រេចហើយបានលាយស្រាទំពាំងបាយជូរទុកព្រមទាំងបានរៀបចំតុទៀតផង។
៣ ប្រាជ្ញាបានចាត់អ្នកបម្រើស្រីៗឲ្យទៅប្រកាសពីទីខ្ពស់នៅក្នុងក្រុងថា៖+
៤ «អ្នកណាដែលខ្វះបទពិសោធន៍ ចូរឲ្យអ្នកនោះចូលមកទីនេះ»។
ប្រាជ្ញានិយាយទៅអ្នកដែលឥតចេះគិតពិចារណាថា៖
៥ «ចូរមកបរិភោគនំប៉័ងហើយផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរដែលខ្ញុំបានលាយជាស្រេច។
៦ សូមកុំនៅល្ងង់ខ្លៅទៀត ដើម្បីឲ្យអ្នកមានជីវិតរស់នៅ។+
ចូរដើរទៅមុខតាមផ្លូវនៃការយល់ដឹង»។+
៧ អ្នកណាដែលទូន្មានមនុស្សដែលប្រមាថមើលងាយគេអ្នកនោះនាំឲ្យខ្លួនអាប់កិត្តិយស+ហើយអ្នកណាដែលកែតម្រង់ជនទុច្ចរិត អ្នកនោះនឹងនាំទុក្ខដល់ខ្លួន។
៨ កុំកែតម្រង់មនុស្សដែលប្រមាថមើលងាយគេ ព្រោះគាត់នឹងស្អប់អ្នក។+
ប៉ុន្តែ ចូរកែតម្រង់មនុស្សដែលមានប្រាជ្ញា ព្រោះគាត់នឹងស្រឡាញ់អ្នក។+
៩ ចូរអប់រំមនុស្សដែលមានប្រាជ្ញា នោះគាត់នឹងកាន់តែមានប្រាជ្ញា+ចូរបង្រៀនមនុស្សសុចរិត នោះគាត់នឹងរៀនកាន់តែច្រើន។
១០ ការកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ាជាទីចាប់ផ្ដើមនៃប្រាជ្ញា+ហើយការស្គាល់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធបំផុត+ នាំឲ្យមានការយល់ដឹង។
១១ អ្នកនឹងរស់នៅជាយូរអង្វែងដោយសារខ្ញុំ+ហើយខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកមានអាយុវែង។
១២ បើអ្នកមានប្រាជ្ញា អ្នកផ្ទាល់នឹងទទួលប្រយោជន៍តែបើអ្នកប្រមាថមើលងាយគេ គឺខ្លួនអ្នកដែលនឹងត្រូវរងផលវិបាក។
១៣ ស្ត្រីល្ងីល្ងើនិយាយឮៗ។+នាងគឺល្ងង់ខ្លៅ ហើយឥតដឹងអ្វីសោះ។
១៤ នាងអង្គុយនៅច្រកចូលផ្ទះរបស់នាងគឺអង្គុយនៅលើទីខ្ពស់ៗនៅក្នុងក្រុង។+
១៥ នាងស្រែកហៅអស់អ្នកដែលដើរកាត់គឺអស់អ្នកដែលធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅតាមផ្លូវរៀងៗខ្លួនថា៖
១៦ «អ្នកណាដែលខ្វះបទពិសោធន៍ ចូរឲ្យអ្នកនោះចូលមកទីនេះ»។
នាងនិយាយទៅអ្នកដែលឥតចេះគិតពិចារណាថា៖+
១៧ «ទឹកដែលលួចពីគេ មានរសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ហើយអាហារដែលបរិភោគដោយលួចលាក់ នោះក៏មានឱជារសឆ្ងាញ់ពិសា»។+
១៨ ប៉ុន្តែ គាត់មិនដឹងថាផ្ទះរបស់នាងពេញទៅដោយមនុស្សស្លាប់ទេហើយមិនដឹងថាភ្ញៀវរបស់នាងនៅក្នុងទីបញ្ចុះសព*ឡើយ។+
កំណត់សម្គាល់
^ ឬ«ដាប់»
^ ឬ«ហ្ស៊ីអូល»សំដៅលើផ្នូរទូទៅរបស់មនុស្សជាតិ។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ផ្នូរ»