អេម៉ុស ៨:១-១៤
៨ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតបានបើកបង្ហាញឲ្យខ្ញុំឃើញដូច្នេះ៖ មើល! មានកញ្ជើមួយដែលពេញដោយផ្លែឈើរដូវក្ដៅ។
២ រួចលោកសួរខ្ញុំថា៖ «អេម៉ុសអើយ! តើអ្នកឃើញអ្វី?»។ ខ្ញុំក៏ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំឃើញកញ្ជើមានសុទ្ធតែផ្លែឈើរដូវក្ដៅ»។ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ «ទីបញ្ចប់នៃបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលជារាស្ត្រខ្ញុំបានមកដល់ហើយ។ ខ្ញុំលែងអភ័យទោសឲ្យពួកគេទៀតហើយ។+
៣ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតប្រកាសថា៖ ‹នៅគ្រានោះ ចម្រៀងនៅវិហារ នឹងប្រែទៅជាការទួញយំ+ ហើយសាកសពជាច្រើននឹងត្រូវគេបោះចោលនៅគ្រប់ទីកន្លែង។+ ដូច្នេះនឹងមានសភាពស្ងាត់ច្រៀប!›។
៤ ឱពួកអ្នកដែលជាន់ឈ្លីជនក្រីក្រហើយធ្វើឲ្យអ្នកស្រុកដែលមានចិត្តសុភាពវិនាស! ចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់។+
៥ ពួកគេនិយាយថា៖ ‹តើពេលណាទៅទើបចប់បុណ្យចូលខែថ្មី?+ ដើម្បីយើងអាចលក់ស្រូវរបស់យើងហើយតើពេលណាទៅទើបចប់បុណ្យថ្ងៃឈប់សម្រាក?+ ដើម្បីយើងអាចយកស្រូវទៅលក់ដើម្បីយើងអាចធ្វើឲ្យរង្វាល់អេហ្វា*តូចជាងដើម្បីធ្វើឲ្យទម្ងន់ហ្សេគិល*ធ្ងន់ជាងដើម្បីកែជញ្ជីងបោកប្រាស់គេ+
៦ ដើម្បីយើងអាចទិញជនទុគ៌តដោយប្រាក់និងទិញជនក្រីក្រដោយស្បែកជើងមួយគូ+ព្រមទាំងដើម្បីលក់សំដីស្រូវផងដែរ›។
៧ ព្រះយេហូវ៉ាបានស្បថដោយនូវភាពរុងរឿងរបស់យ៉ាកុបថា៖+‹ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចការប្រព្រឹត្តទាំងអស់របស់ពួកគេជាដាច់ខាត។+
៨ ហេតុនេះ ស្រុកទាំងមូលនឹងញាប់ញ័រហើយអ្នកស្រុកទាំងឡាយនឹងយំកាន់ទុក្ខ។+
ស្រុកទាំងមូលនឹងឡើងដូចទន្លេនីលហើយស្រកដូចទន្លេនីលក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីបដែរ›។+
៩ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតប្រកាសថា៖ ‹នៅថ្ងៃនោះកាលដែលនៅថ្ងៃត្រង់នៅឡើយ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យដួងអាទិត្យលិចចុះហើយកាលនៅមានពន្លឺថ្ងៃនៅឡើយ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យស្រុកងងឹតសូន្យសុង។+
១០ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យពិធីបុណ្យរបស់អ្នករាល់គ្នា ប្រែទៅជាពិធីកាន់ទុក្ខ+ហើយបទចម្រៀងទាំងប៉ុន្មាន ប្រែទៅជាបទទំនួញវិញ។
ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្លៀកបាវ ហើយកោរសក់។
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យមានការសោកសង្រេងយ៉ាងខ្លាំង ដូចជាការយំកាន់ទុក្ខកូនប្រុសតែមួយ។
ទីបញ្ចប់នៃថ្ងៃនោះនឹងល្វីងជូរចត់យ៉ាងណាទៅ!›។
១១ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតប្រកាសថា៖ ‹មើល! នឹងមានគ្រាមកដល់ដែលខ្ញុំបណ្ដាលឲ្យមានអំណត់នៅក្នុងស្រុកមិនមែនជាអំណត់នៃអាហារនិងទឹកនោះទេតែជាអំណត់នៃការឮបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ។+
១២ ពួកគេនឹងដើរទ្រេតទ្រោតពីសមុទ្រមួយទៅសមុទ្រមួយហើយពីទិសខាងជើងទៅទិសខាងកើត។
ពួកគេនឹងដើរចុះឡើងដើម្បីស្វែងរកបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតែពួកគេរកមិនឃើញទេ។
១៣ នៅថ្ងៃនោះ ដោយសារស្រេកទឹកជាខ្លាំងស្រីក្រមុំស្រស់ស្អាតនិងពួកយុវជននឹងសន្លប់បាត់ស្មារតី។
១៤ អស់អ្នកដែលស្បថដោយនូវនាមបណ្ដាព្រះមិនពិតរបស់សាម៉ារី+ដោយប្រើពាក្យថា៖
«ឱដាន់អើយ! ដូចព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នាមានជីវិតរស់នៅ»+និង«ដូចដែលមានផ្លូវនាំទៅក្រុងបៀរសេបា»+នោះពួកគេនឹងដួល ហើយនឹងមិនក្រោកឡើងម្ដងទៀតឡើយ›»។+
