អេសាយ ៣០:១-៣៣

  • ជំនួយ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ទាល់​តែ​សោះ (​១​-​៧)

  • បណ្ដា​ជន​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​សារ​ដែល​ជា​ទំនាយ (​៨​-​១៤)

  • ការ​បង្ហាញ​ទំនុក​ចិត្ត​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​កម្លាំង (​១៥​-​១៧)

  • ព្រះ​យេហូវ៉ា​បង្ហាញ​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​រាស្ត្រ​របស់​លោក (​១៨​-​២៦)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ដ៏​ឧត្ដម​បំផុត (​២០)

    • «​គឺ​ផ្លូវ​នេះ​ហើយ​»​ (​២១)

  • ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ដាក់​ទោស​ពួក​អាស៊ីរី (​២៧​-​៣៣)

៣០  ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រកាស​ថា​៖ ​«​វេទនា​ហើយ! កូន​ដែល​រឹង​ចចេស+ដែល​ធ្វើ​តាម​គម្រោង​ការ​របស់​ខ្លួន មិន​មែន​របស់​ខ្ញុំ​ទេ+ពួក​គេ​បាន​ចង​សម្ព័ន្ធភាព​ជា​មួយ​នឹង​ជន​ជាតិ​ដទៃ តែ​មិន​មែន​ដោយ​សារ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ខ្ញុំ​ដឹក​នាំ​ពួក​គេ​ឡើយ។ យ៉ាង​នេះ ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​កាន់​តែ​ធ្ងន់​ឡើង​ៗ។  ២  ដោយ​មិន​បាន​សុំ​ការ​ណែនាំ​ពី​ខ្ញុំ+ ពួក​គេ​បាន​ចុះ​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប+ដើម្បី​សុំ​ការ​ការ​ពារ​ពី​ផារ៉ូ និង​ដើម្បី​ជ្រក​ក្រោម​ម្លប់​របស់​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប!  ៣  ប៉ុន្តែ ការ​ការ​ពារ​ពី​ផារ៉ូ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្ដី​ខ្មាសហើយ​ការ​ជ្រក​ក្រោម​ម្លប់​របស់​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប នឹង​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​អាម៉ាស់​មុខ។+  ៤  ព្រោះ​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​កំពុង​នៅ​ក្រុង​សូអាន+ចំណែក​ពួក​ទូត​បាន​ទៅ​ដល់​ហានេស​ហើយ។  ៥  ពួក​គេ​ទាំង​នោះ​នឹង​បាក់​មុខដោយ​សារ​ពឹង​ផ្អែក​ប្រជា​ជាតិ​ដែល​ឥត​បាន​ការជា​អ្នក​ដែល​មិន​អាច​ជួយ​និង​ផ្ដល់​ប្រយោជន៍​ដល់​ពួក​គេ​ទេគឺ​មាន​តែ​ការ​អាម៉ាស់​និង​ការ​អាប់​ឱន​ប៉ុណ្ណោះ​»។+ ៦  សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​សត្វ​សាហាវ​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បូង​មាន​ដូច​ត​ទៅ​៖ ពួក​គេ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លង​កាត់​ស្រុក​នៃ​សេចក្ដី​វេទនា​និង​ទុក្ខ​លំបាកដែល​មាន​តោ​គ្រហឹម មាន​ពស់​វែក​និង​ពស់​ភ្លើង​ហោះ*ពួក​គេ​ដឹក​ជញ្ជូន​របស់​មាន​តម្លៃ​លើ​ខ្នង​លានិង​ដឹក​អំណោយ​លើ​ខ្នង​អូដ្ឋ​យក​ទៅ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ របស់​ទាំង​នោះ​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ដល់​ពួក​គេ​ទេ។  ៧  ព្រោះ​ជំនួយ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​គឺ​ឥត​បាន​ការ​ទាល់​តែ​សោះ។+ ហេតុ​នេះ ខ្ញុំ​បាន​ហៅ​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​រ៉ាហាប+ដែល​អង្គុយ​ស្ងៀម​»។  ៨  ​«​ឥឡូវ​ចូរ​ចារ​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​លើ​បន្ទះ​ថ្ម*នៅ​ចំពោះ​មុខ​ពួក​គេហើយ​កត់​ទុក​ក្នុង​សៀវភៅ​មួយ+ ដើម្បី​ទុក​ជា​សក្ខី​ភាព​នៅ​ថ្ងៃ​អនាគត​ជា​រៀង​ដរាប​ត​ទៅ។+  ៩  ព្រោះ​ពួក​គេ​ជា​ប្រជា​ជាតិ​ដែល​បះ​បោរ​ប្រឆាំង+ ជា​កូន​ដែល​មិន​ស្មោះ​ត្រង់+ពួក​គេ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម​ការ​ណែនាំ*របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទេ។+ ១០  ពួក​គេ​និយាយ​ទៅ​ពួក​អ្នក​មើល​ធ្លុះ​ថា​៖ ‹កុំ​មើល​ឲ្យ​សោះ›ហើយ​និយាយ​ទៅ​ពួក​អ្នក​ដែល​ទទួល​ការ​បើក​បង្ហាញ​ពី​ព្រះ​ថា​៖ ​‹កុំ​ប្រាប់​យើង​នូវ​ការ​ពិត​ដែល​អ្នក​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​ឡើយ។+ ចូរ​ប្រាប់​យើង​តែ​អ្វី​ដែល​ពីរោះ​ស្ដាប់ និង​ប្រាប់​អំពី​ការ​បើក​បង្ហាញ​ដែល​មិន​ពិត​វិញ។+ ១១  ចូរ​បែរ​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​ទៀង​ត្រង់ គឺ​គេច​ចេញ​ពី​មាគ៌ា​ត្រឹម​ត្រូវ​ទៅហើយ​ឈប់​ប្រាប់​យើង​អំពី​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​នៃ​អ៊ីស្រាអែល​ទៀត›​»។+ ១២  ហេតុ​នេះ ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​នៃ​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ប្រសាសន៍​ដូច្នេះ​ថា​៖ ​«​ដោយ​សារ​អ្នក​មិន​អើពើ​នឹង​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​ខ្ញុំ+ហើយ​បែរ​ជា​ជឿ​ការ​បោក​ប្រាស់​និង​ការ​បោក​បញ្ឆោតព្រម​ទាំង​ទុក​ចិត្ត​លើ​អ្វី​ទាំង​នោះ​វិញ+ ១៣  នោះ​កំហុស​របស់​អ្នក​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​កំពែង​បាក់​បែកគឺ​ដូច​ជា​កំពែង​ខ្ពស់​ទ្រេត​ហៀប​នឹង​រលំ។ វា​នឹង​ធ្លាក់​បាក់​បែក​ភ្លាម​មួយ​រំពេច។ ១៤  វា​នឹង​បែក​ខ្ទេច​ខ្ទី​ដូច​ជា​ថូ​របស់​ជាង​ស្មូនគឺ​ខ្ទេច​អស់​គ្មាន​សល់​បំណែក​ណា​មួយសម្រាប់​រុក​ភ្លើង​ក្នុង​ជើង​ក្រាន ឬ​ដួស​ទឹក​ពី​ថ្លុក*បាន​ឡើយ​»។ ១៥  ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ម្ចាស់​ដ៏​ឧត្ដម​បំផុត​និង​ជា​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​នៃ​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ប្រសាសន៍​ដូច្នេះ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ត្រឡប់​មក​រក​ខ្ញុំ​វិញ ហើយ​នៅ​ស្ងៀម នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ទទួល​សេចក្ដី​សង្គ្រោះចូរ​រក្សា​ចិត្ត​ស្ងប់​និង​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​លើ​ខ្ញុំ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មាន​កម្លាំង​ឡើង​វិញ​»។+ ប៉ុន្តែ អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ព្រម​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ទេ។+ ១៦  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អ្នក​និយាយ​ថា​៖ ​«​ទេ! យើង​នឹង​ជិះ​សេះ​រត់!​»​ ហើយ​អ្នក​នឹង​រត់​ពិត​មែន។ អ្នក​និយាយ​បន្ថែម​ថា​៖ ​«​យើង​នឹង​ជិះ​សេះ​ដែល​បោល​លឿន​រត់​គេច!​»​+ តែ​ពួក​អ្នក​ដែល​ដេញ​តាម​អ្នក​ក៏​នឹង​លឿន​ដែរ។+ ១៧  អ្នក​រាល់​គ្នា​១.០០០​នាក់ នឹង​ភ័យ​តក់​ស្លុត​ដោយ​សារ​តែ​សត្រូវ​ម្នាក់​គំរាម+អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​រត់​ខ្ចាត់​ខ្ចាយ ព្រោះ​តែ​សត្រូវ​៥​នាក់​គំរាមចំនួន​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​សល់​តែ​បន្តិច ប្រៀប​ដូច​ជា​បង្គោល​មួយ​នៅ​លើ​កំពូល​ភ្នំនិង​ដូច​បង្គោល​សញ្ញា​មួយ​នៅ​លើ​ទី​ទួល។+ ១៨  ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​កំពុង​រង់​ចាំ​ដោយ​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់​ដើម្បី​បង្ហាញ​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា+ហើយ​លោក​នឹង​ក្រោក​ឡើង​ដើម្បី​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ចំពោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា។+ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​នៃ​យុត្តិធម៌។+ មាន​សុភមង្គល​ហើយ! អស់​អ្នក​ដែល​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ​លោក​ដោយ​ចិត្ត​រំភើប។+ ១៩  ពេល​រស់​នៅ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន​ក្នុង​ក្រុង​យេរូសាឡិម+ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មិន​យំ​សោក​ទៀត​ទេ។+ ពេល​ដែល​លោក​ឮ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្រែក​សុំ​ឲ្យ​លោក​ជួយ លោក​នឹង​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ចំពោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​មិន​ខាន ហើយ​លោក​នឹង​តប​ឆ្លើយ​ភ្លាម​ៗ។+ ២០  ទោះ​ជា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​នំ​ប៉័ង​នៃ​ទុក្ខ​លំបាក​និង​ទឹក​នៃ​ការ​សង្កត់​សង្កិន​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ដោយ+ ក៏​លោក​ដែល​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ដ៏​ឧត្ដម​បំផុត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មិន​លាក់​មុខ​ពី​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៀត​ដែរ។ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ឃើញ​គ្រូ​បង្រៀន​ដ៏​ឧត្ដម​បំផុត+ដោយ​ផ្ទាល់​ភ្នែក។ ២១  បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដើរ​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​ទៅ​ខាង​ស្ដាំ​ឬ​ខាង​ឆ្វេង នោះ​ត្រចៀក​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ឮ​ពាក្យ​ពី​ក្រោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា​៖ ​«​គឺ​ផ្លូវ​នេះ​ហើយ+ ចូរ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​នេះ​ចុះ​»។+ ២២  អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​រូប​ព្រះ*ពី​មាស​ពី​ប្រាក់​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ជា​អ្វី​ដ៏​ស្មោក​គ្រោក​វិញ។+ ដូច្នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​បោះ​រូប​ទាំង​នោះ​ចោល​ដូច​បោះ​ក្រណាត់​ទ្រាប់​ឈាម​រដូវ​ដូច្នោះ​ដែរ ដោយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​គួរ​ឲ្យ​ខ្ពើម​ណាស់!​»។+ ២៣  នៅ​គ្រា​នោះ លោក​នឹង​បង្អុរ​ភ្លៀង​ស្រោច​ស្រព​លើ​គ្រាប់​ពូជ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សាប​ព្រោះ+ ហើយ​ដី​នឹង​បង្កើត​ផល​ល្អ​ៗ​យ៉ាង​បរិបូរ។+ ឯ​ហ្វូង​សត្វ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ ពួក​វា​នឹង​ស៊ី​ស្មៅ​ខៀវ​ខ្ចី​នៅ​ឯ​វាល​ដ៏​ធំ​ទូលាយ។+ ២៤  ចំណែក​ហ្វូង​លា​និង​ហ្វូង​គោ​ដែល​គេ​ប្រើ​សម្រាប់​ភ្ជួរ​រាស់ ពួក​វា​នឹង​ស៊ី​ចំណី​ល្អ​ៗ​ដែល​គេ​បាន​យក​អង្កាម​ចេញ។* ២៥  នៅ​គ្រា​ដែល​មាន​ការ​សម្លាប់​យ៉ាង​សម្បើម គឺ​ពេល​ប៉ម​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ត្រូវ​រលំ នោះ​នៅ​លើ​ភ្នំ​តូច​ធំ​នឹង​មាន​ផ្លូវ​ទឹក​ហូរ​ខ្វាត់​ខ្វែង។+ ២៦  នៅ​គ្រា​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​រុំ​របួស​ឲ្យ​រាស្ត្រ​លោក+ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​មុខ​របួស​ដែល​លោក​វាយ​ពួក​គេ បាន​ជា​សះ​ស្បើយ+ នោះ​ពន្លឺ​របស់​ដួង​ខែ​ពេញ​វង់​នឹង​ភ្លឺ​ដូច​ជា​ពន្លឺ​ដួង​អាទិត្យ ហើយ​ពន្លឺ​របស់​ដួង​អាទិត្យ​នឹង​ភ្លឺ​ខ្លាំង​ជាង​៧​ដង+ ដូច​ជា​ពន្លឺ​៧​ថ្ងៃ។ ២៧  មើល! ព្រះ​យេហូវ៉ា*កំពុង​មក​ពី​កន្លែង​ឆ្ងាយដោយ​មាន​ពពក​យ៉ាង​ក្រាស់​មក​ជា​មួយ ហើយ​លោក​មាន​សេចក្ដី​ក្រោធ​ជា​ខ្លាំងបបូរ​មាត់​របស់​លោក​ពេញ​ទៅ​ដោយ​កំហឹងហើយ​អណ្ដាត​របស់​លោក​ប្រៀប​ដូច​ជា​ភ្លើង​ដែល​ឆេះ​បំផ្លាញ។+ ២៨  ខ្យល់​ដង្ហើម​លោក​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ជំនន់​ជន់​ឡើង​ដល់​ត្រឹម​កលោក​នឹង​រែង​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា​ក្នុង​កញ្ច្រែង​នៃ​ការ​បំផ្លាញហើយ​នឹង​ដាក់​បង្ហៀរ​នៅ​មាត់​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​នោះ+​ដើម្បី​នាំ​ពួក​គេ​ឲ្យ​វង្វេង។ ២៩  ប៉ុន្តែ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ច្រៀង​ចម្រៀង​ដូច​បុគ្គល​ម្នាក់​ច្រៀង​នៅ​ពេល​យប់ កាល​ដែល​រៀបចំ*ពិធី​បុណ្យ+ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ដូច​បុគ្គល​ម្នាក់​ដើរ​បណ្ដើរ​ផ្លុំ​ខ្លុយ​បណ្ដើរ នៅ​តាម​ផ្លូវ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ភ្នំ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា គឺ​ទៅ​ថ្ម​ដា​នៃ​អ៊ីស្រាអែល។+ ៣០  ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​បញ្ចេញ​សំឡេង​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​លោក+លាន់​ឮ​រំពងហើយ​លោក​នឹង​ទម្លាក់​ដៃ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​របស់​លោក+​ទៅ​លើ​ពួក​សត្រូវ​ដោយ​សេចក្ដី​ក្រោធ​ជា​ខ្លាំង+ព្រម​ជា​មួយ​នឹង​អណ្ដាត​ភ្លើង​ដែល​ឆេះ​បំផ្លាញ+រួម​ទាំង​ព្យុះ​ភ្លៀង+ ផ្គរ​រន្ទះ និង​ដុំ​ទឹក​កក។+ ៣១  សំឡេង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​អាស៊ីរី​ភ័យ​តក់​ស្លុត+លោក​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ពួក​គេ​ដោយ​ដំបង។+ ៣២  រាល់​ដង​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​គ្រវី​ដំបងវាយ​ប្រហារ​ពួក​អាស៊ីរី​ដើម្បី​កាត់​ទោស​ពួក​គេនោះ​នឹង​មាន​សំឡេង​ស្គរ​ដៃ​និង​សំឡេង​ពិណ​អម​ជា​មួយ+គឺ​នៅ​ពេល​ដែល​លោក​គ្រវី​ដៃ​ច្បាំង​នឹង​ពួក​គេ។+ ៣៣  ព្រោះ​តូផែត*+របស់​គាត់​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​រួច​ជា​ស្រេច​ហើយក៏​ត្រៀម​ទុក​សម្រាប់​ស្ដេច​ផង​ដែរ។+ លោក​បាន​ប្រមូល​អុស​ទៅ​ទុក​នៅ​កន្លែង​ជ្រៅ​ហើយ​ទូលាយជា​អុស​យ៉ាង​ច្រើន​ក្រៃ​លែង​ទុក​សម្រាប់​ដុត​ឲ្យ​ឆេះ​សន្ធោ​សន្ធៅ។ខ្យល់​ដង្ហើម​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ស្ពាន់ធ័រ​នឹង​បញ្ឆេះ​កន្លែង​នោះ។

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​ពស់​មាន​ពិស​ដែល​រហ័ស​»​
ឬ​«​បន្ទះ​ឈើ​»​
ឬ​«​ច្បាប់​»​
ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​អណ្ដូង​»​
ឬ​«​រូប​សិត​»​
គេ​បាន​រោយ​អង្កាម​ចេញ​ដោយ​ប្រើ​ប៉ែល​និង​សម​ធំ។
ន័យ​ត្រង់​«​នាម​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​»​
ឬ​«​ញែក​ខ្លួន​ជា​បរិសុទ្ធ​»​
ក្នុង​ខ​នេះ​«​តូផែត​»​សំដៅ​លើ​កន្លែង​ដុត​ក្នុង​ន័យ​ធៀប ជា​តំណាង​ការ​បំផ្លាញ