អេសេគាល ៤៨:១-៣៥
៤៨ «ឈ្មោះកុលសម្ព័ន្ធនីមួយៗ និងទឹកដីរបស់ពួកគេដែលរាប់ចាប់ពីភាគខាងជើងមានដូចតទៅ៖ ទឹកដីចំណែករបស់ដាន់+ គឺចាប់ពីផ្លូវទៅតំបន់ហេតឡូន ទៅដល់លេបូហាម៉ាត*+ ឆ្ពោះទៅតំបន់ហាសាអេណាន តាមបណ្ដោយព្រំប្រទល់តំបន់ដាម៉ាស់នៅភាគខាងជើង ក្បែរក្រុងហាម៉ាត+ ហើយលាតសន្ធឹងចាប់ពីទិសខាងកើតទៅទិសខាងលិច។
២ ទឹកដីចំណែករបស់អេស៊ើរ+នៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់ដាន់ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
៣ ទឹកដីចំណែករបស់ណែបថាលី+នៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់អេស៊ើរ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
៤ ទឹកដីចំណែករបស់ម៉ាណាសេ+នៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់ណែបថាលី គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
៥ ទឹកដីចំណែករបស់អេប្រាអ៊ីមនៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់ម៉ាណាសេ+ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
៦ ទឹកដីចំណែករបស់រូបេននៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់អេប្រាអ៊ីម+ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
៧ ទឹកដីចំណែករបស់យូដានៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់រូបេន+ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
៨ នៅតាមព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់យូដា ចាប់ពីព្រំប្រទល់ភាគខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ភាគខាងលិច អ្នករាល់គ្នាត្រូវញែកដីប្រវែង២៥.០០០ហត្ថ*ទុកជាវិភាគទានដល់ព្រះ។+ ប្រវែងដីនោះស្មើនឹងប្រវែងដីចំណែករបស់កុលសម្ព័ន្ធនីមួយៗគិតចាប់ពីព្រំប្រទល់ភាគខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ភាគខាងលិច។ ទីបរិសុទ្ធនឹងស្ថិតនៅកណ្ដាលដីនោះ។
៩ «ទឹកដីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវញែកទុកជូនព្រះយេហូវ៉ាជាវិភាគទាន ត្រូវមានបណ្ដោយ២៥.០០០ហត្ថ និងទទឹង១០.០០០ហត្ថ។
១០ ដីដែលជាវិភាគទានបរិសុទ្ធនេះទុកសម្រាប់ពួកសង្ឃ។+ ដីនេះមានប្រវែង២៥.០០០ហត្ថនៅភាគខាងជើង ហើយមានប្រវែង១០.០០០ហត្ថនៅភាគខាងលិច និងប្រវែង១០.០០០ហត្ថនៅភាគខាងកើត ព្រមទាំងមានប្រវែង២៥.០០០ហត្ថនៅភាគខាងត្បូង។ ទីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងស្ថិតនៅកណ្ដាលដីនោះ។
១១ ដីនោះសម្រាប់ពួកសង្ឃជាកូនចៅសេដុកដែលបានត្រូវញែកជាបរិសុទ្ធ+ ព្រោះពួកគេបានបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួននៅចំពោះមុខខ្ញុំ ហើយមិនបានថយចេញពីខ្ញុំឡើយ កាលដែលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលនិងពួកលេវីបានថយចេញ។+
១២ ពួកគេនឹងទទួលដីមួយចំណែកពីផ្ទៃដីវិភាគទានដែលបានត្រូវញែកទុកជាអ្វីដែលបរិសុទ្ធបំផុត។ ដីនោះនៅជាប់ដីចំណែករបស់ពួកលេវី។
១៣ «ដីរបស់ពួកលេវីដែលនៅជាប់ដីរបស់ពួកសង្ឃ ត្រូវមានបណ្ដោយ២៥.០០០ហត្ថ និងទទឹង១០.០០០ហត្ថ (ប្រវែងផ្ទៃដីទាំងមូលគឺបណ្ដោយ២៥.០០០ និងទទឹង១០.០០០)។
១៤ ពួកគេមិនត្រូវលក់ ឬដូរ ឬផ្ទេរដីចំណែកល្អបំផុតនេះជាដាច់ខាត ព្រោះដីនេះជាអ្វីដែលបរិសុទ្ធចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។
១៥ «ឯដីនៅសល់ដែលមានបណ្ដោយប្រវែង២៥.០០០ហត្ថ និងទទឹងប្រវែង៥.០០០ហត្ថ ត្រូវទុកសម្រាប់ប្រើជាដីក្រុង+ គឺសម្រាប់សង់ផ្ទះនិងវាលស្មៅ។ ក្រុងនោះនឹងស្ថិតនៅកណ្ដាលផ្ទៃដីនោះ។+
១៦ ផ្ទៃដីក្រុងមានប្រវែងបួនជ្រុងស្មើ គឺនៅភាគខាងជើងប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ ភាគខាងត្បូងប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ ភាគខាងកើតប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ និងភាគខាងលិចប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ។
១៧ ផ្ទៃដីវាលស្មៅជុំវិញក្រុងមានប្រវែង២៥០ហត្ថនៅទិសខាងជើង ២៥០ហត្ថនៅទិសខាងត្បូង ២៥០ហត្ថនៅទិសខាងកើត និង២៥០ហត្ថនៅទិសខាងលិច។
១៨ «ផ្ទៃដីសល់ដែលនៅសងខាងក្រុង នៅភាគខាងលិចមានប្រវែង១០.០០០ហត្ថ និងភាគខាងកើត១០.០០០ហត្ថ ហើយប្រវែងពីលិចទៅកើតស្មើនឹងប្រវែងដីវិភាគទានបរិសុទ្ធ។+ ដីនោះនៅជាប់នឹងដីវិភាគទានបរិសុទ្ធតែម្ដង។ ភោគផលនៅលើដីនោះ នឹងបានជាអាហារដល់ពួកអ្នកដែលបម្រើនៅក្នុងក្រុង។
១៩ ពួកគេមកពីកុលសម្ព័ន្ធនានានៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយមានភារកិច្ចបម្រើនៅក្រុងនោះ។ ពួកគេនឹងភ្ជួររាស់ដាំដុះនៅលើដីនោះ។+
២០ «ផ្ទៃដីវិភាគទានទាំងមូលមានរាងបួនជ្រុងស្មើ ជ្រុងនីមួយៗមានប្រវែង២៥.០០០ហត្ថ។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវញែកដីនោះទុកជាវិភាគទានបរិសុទ្ធ និងទុកជាដីក្រុងដែរ។
២១ «ឯដីសល់ដែលនៅសងខាងផ្ទៃដីវិភាគទានបរិសុទ្ធនិងផ្ទៃដីក្រុង នឹងបានទៅជារបស់មេដឹកនាំ។+ ដីនោះមានព្រំប្រទល់ជាប់នឹងដីដែលមានប្រវែង២៥.០០០ហត្ថ គឺទាំងខាងកើតនិងខាងលិចផ្ទៃដីវិភាគទាន។ ប្រវែងដីនោះស្មើនឹងប្រវែងដីដែលនៅជាប់ព្រំប្រទល់ខាងជើងនិងខាងត្បូង ហើយដីនោះជាកម្មសិទ្ធិរបស់មេដឹកនាំ។ ផ្ទៃដីវិភាគទានបរិសុទ្ធនិងផ្ទៃដីវិហារស្ថិតនៅកណ្ដាលដីនោះ។
២២ «ដីរបស់ពួកលេវីនិងដីក្រុង នឹងនៅចន្លោះដីរបស់មេដឹកនាំ។ ទឹកដីរបស់មេដឹកនាំនៅជាប់ព្រំប្រទល់ដីរបស់យូដា+ដែលនៅខាងជើង និងជាប់ព្រំប្រទល់ដីរបស់បេនយ៉ាមីនដែលនៅខាងត្បូង។
២៣ «ឯដីនៅសល់ដែលជាចំណែករបស់កុលសម្ព័ន្ធផ្សេងទៀត មានដូចតទៅ៖ ទឹកដីចំណែករបស់បេនយ៉ាមីន គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។+
២៤ ទឹកដីចំណែករបស់ស៊ីម្មាននៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់បេនយ៉ាមីន+ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
២៥ ទឹកដីចំណែករបស់អ៊ីសាខារ+នៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់ស៊ីម្មាន គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
២៦ ទឹកដីចំណែករបស់សេប៊ូឡូននៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់អ៊ីសាខារ+ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។+
២៧ ទឹកដីចំណែករបស់កាដនៅជាប់ព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់សេប៊ូឡូន+ គឺចាប់ពីព្រំប្រទល់ទិសខាងកើតទៅព្រំប្រទល់ទិសខាងលិច។
២៨ ព្រំប្រទល់នៅភាគខាងត្បូងក្បែរទឹកដីរបស់កាដ គឺចាប់ពីក្រុងថេម៉ា+រហូតទៅដល់ផ្លូវទឹកនៅមេរីបាកាដេស+ ហើយឆ្ពោះទៅជ្រលងអេហ្ស៊ីប+ និងឆ្ពោះទៅសមុទ្រធំ។*
២៩ «នោះហើយជាទឹកដីដែលអ្នកត្រូវបែងចែកឲ្យដល់កុលសម្ព័ន្ធនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទុកជាមត៌ក+ ហើយដីធ្លីទាំងនោះនឹងទៅជាកម្មសិទ្ធិរបស់ពួកគេ»។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត។
៣០ «ច្រកចេញចូលក្រុងនោះមានដូចតទៅ៖ នៅព្រំប្រទល់ខាងជើងនឹងមានប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ។+
៣១ «ខ្លោងទ្វារនីមួយៗនៃក្រុងនោះ នឹងមានឈ្មោះតាមកុលសម្ព័ន្ធនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ នៅទិសខាងជើងមានខ្លោងទ្វារបី គឺខ្លោងទ្វាររូបេន ខ្លោងទ្វារយូដា និងខ្លោងទ្វារលេវី។
៣២ «នៅព្រំប្រទល់ខាងកើត នឹងមានប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ ហើយមានខ្លោងទ្វារបី គឺខ្លោងទ្វារយ៉ូសែប ខ្លោងទ្វារបេនយ៉ាមីន និងខ្លោងទ្វារដាន់។
៣៣ «នៅព្រំប្រទល់ខាងត្បូង នឹងមានប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ ហើយមានខ្លោងទ្វារបី គឺខ្លោងទ្វារស៊ីម្មាន ខ្លោងទ្វារអ៊ីសាខារ និងខ្លោងទ្វារសេប៊ូឡូន។
៣៤ «នៅព្រំប្រទល់ខាងលិច នឹងមានប្រវែង៤.៥០០ហត្ថ ហើយមានខ្លោងទ្វារបី គឺខ្លោងទ្វារកាដ ខ្លោងទ្វារអេស៊ើរ និងខ្លោងទ្វារណែបថាលី។
៣៥ «នៅជុំវិញក្រុងនឹងមានប្រវែង១៨.០០០ហត្ថ។ ចាប់ពីថ្ងៃនោះទៅ គេនឹងហៅក្រុងនោះថាព្រះយេហូវ៉ាស្ថិតនៅទីនោះ»។+
កំណត់សម្គាល់
^ ឬ«ច្រកចូលហាម៉ាត»
^ នេះសំដៅលើប្រវែងហត្ថវែង។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
^ នេះសំដៅលើសមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ
