អែសរ៉ា ៩:១-១៥
៩ មិនយូរក្រោយពីនោះ ពួកអភិបាលបានចូលមកជួបខ្ញុំ ហើយនិយាយថា៖ «ពួកសង្ឃ ពួកលេវី និងបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល មិនបានញែកខ្លួនពីជនជាតិដទៃដែលរស់នៅក្នុងស្រុកនោះទេ។ ពួកគេថែមទាំងបានប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមតាមជនជាតិទាំងនោះដែរ+ គឺជនជាតិកាណាន ជនជាតិហេត ជនជាតិពេរិស៊ីត ជនជាតិយេប៊ូស ជនជាតិអាំម៉ូន ជនជាតិម៉ូអាប់ ជនជាតិអេហ្ស៊ីប+ និងជនជាតិអាម៉ូរី។+
២ ពួកគេនិងកូនប្រុសៗពួកគេបានយកកូនស្រីៗរបស់ជនជាតិទាំងនោះ មកធ្វើជាប្រពន្ធទៀតផង។+ ហេតុនេះ ពូជបរិសុទ្ធ+បានត្រូវលាយឡំជាមួយនឹងជនជាតិដទៃ។+ ពួកមេដឹកនាំនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រង គឺជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើដ៏មិនស្មោះត្រង់នេះមុនគេ»។
៣ ក្រោយពីឮរឿងនេះហើយ ខ្ញុំបានហែកអាវ* ហើយបោចសក់ បោចពុកចង្កា រួចអង្គុយចុះដោយនឹកហួសចិត្តជាខ្លាំង។
៤ រួចមក អស់អ្នកដែលគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះបណ្ដាំរបស់ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ពួកគេក៏បាននាំគ្នាមកអង្គុយជុំវិញខ្ញុំ ដោយសារពួកគេឃើញភាពមិនស្មោះត្រង់របស់បណ្ដាជន។ ខ្ញុំនៅអង្គុយកើតទុក្ខរហូតដល់ពេលជូនគ្រឿងបូជាពីស្រូវនៅពេលល្ងាច។+
៥ ក្រោយខ្ញុំបានបន្ទាបខ្លួនដូច្នោះហើយ ខ្ញុំក៏ក្រោកឡើងទាំងមានអាវរហែក រួចលុតជង្គង់ចុះ ហើយលើកដៃអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ខ្ញុំនៅពេលជូនគ្រឿងបូជាពីស្រូវនាពេលល្ងាច។+
៦ ខ្ញុំបានអធិដ្ឋានថា៖ «ឱព្រះខ្ញុំអើយ! ខ្ញុំខ្មាសមិនហ៊ានងើបមុខមើលទៅលោកទេ ព្រោះកំហុសរបស់យើងខ្ញុំមានច្រើនគរលើក្បាលយើងខ្ញុំហើយ។ ឯទោសរបស់យើងខ្ញុំក៏បានគរដល់មេឃដែរ។+
៧ តាំងពីគ្រាបុព្វបុរសរបស់យើងខ្ញុំរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ+ យើងខ្ញុំមានទោសធ្ងន់ណាស់។+ ហេតុនេះហើយបានជាលោកប្រគល់យើងខ្ញុំ ស្ដេចរបស់យើងខ្ញុំ និងបណ្ដាសង្ឃ ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់បណ្ដាស្ដេចនៃជនជាតិដទៃ។ ស្ដេចទាំងនោះបានវាយលុកស្រុកយើងខ្ញុំ ប្លន់យើងខ្ញុំ+ សម្លាប់យើងខ្ញុំ+ ចាប់យើងខ្ញុំយកទៅធ្វើជាឈ្លើយ+ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យយើងខ្ញុំអាម៉ាស់មុខយ៉ាងខ្លាំង។
៨ ប៉ុន្តែ ឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំអើយ! អស់មួយរយៈ លោកបានបង្ហាញការពេញចិត្តចំពោះយើងខ្ញុំ ដោយឲ្យរាស្ដ្ររបស់លោកដែលនៅសេសសល់បានរួចខ្លួន ហើយត្រឡប់មកវិញ ថែមទាំងឲ្យយើងខ្ញុំមានកន្លែងមួយដ៏ស្ថិតស្ថេរក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់លោកទៀតផង។+ ឱព្រះរបស់យើងខ្ញុំអើយ! លោកបានធ្វើដូច្នេះដើម្បីឲ្យយើងខ្ញុំមានអំណរយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានស្រាកស្រាន្តបន្តិចពីការធ្វើជាខ្ញុំបម្រើ។
៩ ទោះជាយើងខ្ញុំជាខ្ញុំបម្រើក្ដី+ លោកមិនបានបោះបង់ចោលយើងខ្ញុំទេ។ លោកបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ចំពោះយើងខ្ញុំតាមរយៈបណ្ដាស្ដេចស្រុកពើស៊ី។+ លោកបានឲ្យកម្លាំងកាយចិត្តជាថ្មី ដើម្បីយើងអាចសង់វិហារបាក់បែករបស់លោកឡើងវិញ+ និងដើម្បីឲ្យយើងនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនិងស្រុកយូដាដែលមានកំពែងការពារ។
១០ «ឱព្រះរបស់យើងខ្ញុំអើយ! តើយើងខ្ញុំគួរនិយាយយ៉ាងណាទៅ? ព្រោះយើងខ្ញុំមិនបានធ្វើតាមបញ្ញត្ដិរបស់លោកទេ។
១១ ពីមុនលោកបានប្រាប់យើងខ្ញុំតាមរយៈពួកអ្នកប្រកាសទំនាយថា៖ ‹ទឹកដីដែលអ្នកនឹងទទួលជាមត៌ក គឺជាទឹកដីដែលមិនស្អាតបរិសុទ្ធ ដោយសារបណ្ដាជនដែលរស់នៅទីនោះបានប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមនៅពេញក្នុងស្រុកនោះ។+
១២ ដូច្នេះ ចូរកុំឲ្យកូនអ្នករាល់គ្នារៀបការជាមួយនឹងកូនរបស់ពួកគេឡើយ។+ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវជួយពួកគេឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្តឬភាពចម្រុងចម្រើនទេ។+ យ៉ាងនេះ អ្នករាល់គ្នានឹងទៅជាប្រជាជាតិខ្លាំងក្លា ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងបរិភោគផលល្អៗពីស្រុកនេះ ថែមទាំងបន្សល់ទុកស្រុកនោះឲ្យដល់កូនចៅអ្នករាល់គ្នាតរៀងទៅ›។
១៣ រឿងអាក្រក់ជាច្រើនបានកើតឡើងចំពោះយើងខ្ញុំ ព្រោះតែយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោកមិនបានដាក់ទោសយើងខ្ញុំស្របតាមកំហុសរបស់យើងខ្ញុំទេ។+ លោកថែមទាំងបានជួយយើងខ្ញុំឲ្យរួចខ្លួនទៀតផង។+
១៤ ដូច្នេះ បើយើងខ្ញុំហ៊ានបំពានបញ្ញត្តិរបស់លោកម្ដងទៀត ហើយឲ្យកូនយើងខ្ញុំរៀបការជាមួយនឹងកូនរបស់ពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម+ នោះលោកច្បាស់ជាមានសេចក្ដីក្រោធនឹងយើងខ្ញុំជាខ្លាំង ហើយលោកមុខជានឹងបំផ្លាញពួកយើងខ្ញុំឲ្យវិនាសអស់ទៅមិនខាន។
១៥ ឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! លោកជាព្រះដ៏សុចរិត+ ហេតុនេះហើយ បានជាលោកទុកឲ្យយើងខ្ញុំនៅសេសសល់រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ ឥឡូវយើងខ្ញុំសូមមកឈរនៅចំពោះលោកទាំងមានទោសផង ព្រោះតាមពិតយើងគ្មានសិទ្ធិមកឈរនៅចំពោះលោកទេ»។+
កំណត់សម្គាល់
^ ន័យត្រង់«សម្លៀកបំពាក់ក្នុង និងសម្លៀកបំពាក់ក្រៅ»
