អ្នកសម្រេចក្ដី ១០:១-១៨
១០ ក្រោយពីអាប៊ីម៉ាឡិចទទួលមរណភាព ថូឡាជាកូនភូអានិងជាចៅដូដូក្នុងកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីសាខារ បានទៅជាអ្នក*សង្គ្រោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។+ គាត់រស់នៅក្រុងសាមៀក្នុងតំបន់ភ្នំស្រុកអេប្រាអ៊ីម។
២ ថូឡាធ្វើជាអ្នកសម្រេចក្ដីឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអស់រយៈពេល២៣ឆ្នាំ។ រួចគាត់ស្លាប់ទៅ ហើយសពគាត់បានត្រូវបញ្ចុះនៅក្រុងសាមៀ។
៣ បន្ទាប់មក យ៉ាអៀជាអ្នកស្រុកគីលាតបានទៅជាអ្នកសម្រេចក្ដីឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែល អស់រយៈពេល២២ឆ្នាំ។
៤ គាត់មានកូនប្រុស៣០នាក់ដែលមានសត្វលា៣០ក្បាលជាជំនិះ ហើយពួកគេមានក្រុង៣០។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ក្រុងទាំងនោះបានត្រូវហៅថាហាវ៉ុតយ៉ាអៀ+ ដែលស្ថិតនៅក្នុងស្រុកគីលាត។
៥ ក្រោយមកយ៉ាអៀទទួលមរណភាព ហើយសពគាត់បានត្រូវបញ្ចុះនៅកាម៉ូន។
៦ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានប្រព្រឹត្តអំពើដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តម្ដងទៀត។+ ពួកគេបានទៅគោរពបូជាបណ្ដាព្រះបាល+ រូបព្រះអាសថារ៉ូត ព្រះរបស់ពួកអេរ៉ាម* ព្រះរបស់ពួកស៊ីដូន ព្រះរបស់ពួកម៉ូអាប់+ ព្រះរបស់ពួកអាំម៉ូន+ និងព្រះរបស់ពួកភីលីស្ទីន។+ ពួកគេបោះបង់ចោលព្រះយេហូវ៉ា ហើយមិនបម្រើលោកទេ។
៧ ព្រះយេហូវ៉ាខឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងខ្លាំង ហើយលោកបានឲ្យ*ពួកគេធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកភីលីស្ទីននិងពួកអាំម៉ូន។+
៨ ហេតុនេះក្នុងឆ្នាំនោះ ពួកភីលីស្ទីននិងពួកអាំម៉ូនបានជិះជាន់សង្កត់សង្កិនជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងខ្លាំង ហើយអស់រយៈពេល១៨ឆ្នាំពួកគេបានធ្វើបាបជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងឡាយនៅត្រើយម្ខាងទន្លេយ៉ូដាន់ ដែលធ្លាប់ជាទឹកដីរបស់ជនជាតិអាម៉ូរីនៅស្រុកគីលាត។
៩ ម្យ៉ាងទៀត ពួកអាំម៉ូនតែងតែឆ្លងទន្លេយ៉ូដាន់មកច្បាំងនឹងកុលសម្ព័ន្ធយូដា កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន និងកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម។ ដូច្នេះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរងទុក្ខវេទនាខ្លាំងណាស់។
១០ រួចមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយ+ ដោយនិយាយថា៖ «ពួកយើងបានធ្វើខុសនឹងលោក ដោយសារពួកយើងបានចាកចេញពីលោកជាព្រះរបស់ពួកយើង ហើយទៅគោរពបូជាបណ្ដាព្រះបាល»។+
១១ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាតបទៅជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ «តើខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកដែលបានសង្គ្រោះអ្នករាល់គ្នាពីពួកអេហ្ស៊ីប+ ពួកអាម៉ូរី+ ពួកអាំម៉ូន ពួកភីលីស្ទីន+
១២ ពួកស៊ីដូន ពួកអាម៉ាលេក និងពួកម៉ាឌាន ពេលពួកគេសង្កត់សង្កិនអ្នករាល់គ្នាទេឬ? ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាស្រែកយំរកខ្ញុំ ខ្ញុំបានសង្គ្រោះអ្នករាល់គ្នាពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកគេ។
១៣ តែអ្នករាល់គ្នាបែរជាចាកចេញពីខ្ញុំ ហើយទៅបម្រើព្រះផ្សេងៗ។+ ហេតុនេះ ខ្ញុំនឹងមិនជួយអ្នករាល់គ្នាទៀតឡើយ។+
១៤ ចូរទៅសុំជំនួយពីព្រះផ្សេងៗដែលអ្នករាល់គ្នាបានបែរទៅគោរពបូជាទៅ។+ ទុកឲ្យព្រះទាំងនោះជួយសង្គ្រោះពេលដែលអ្នករាល់គ្នារងទុក្ខវេទនាចុះ»។+
១៥ ប៉ុន្តែ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនិយាយទៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ពួកយើងធ្វើខុសហើយ។ សូមលោកដាក់ទោសពួកយើងតាមដែលលោកគិតថាល្អចុះ។ សូមឲ្យតែលោកមេត្តាសង្គ្រោះពួកយើងនៅថ្ងៃនេះប៉ុណ្ណោះ»។
១៦ បន្ទាប់មក ពួកគេបំបាត់ចោលព្រះរបស់ជនជាតិដទៃចេញពីក្នុងចំណោមពួកគេ ហើយមកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាវិញ។+ នេះធ្វើឲ្យលោកមិនអាចទ្រាំមើលពួកគេរងទុក្ខវេទនាបានទៀត។+
១៧ ក្រោយមក ពួកអាំម៉ូន+ប្រមូលគ្នា ហើយទៅបោះទ័ពនៅស្រុកគីលាត។ ចំណែកជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ពួកគេបានកែនគ្នា ហើយទៅបោះទ័ពនៅក្រុងមីសប៉ា។
១៨ បណ្ដាជននិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រងស្រុកគីលាតសួរគ្នាថា៖ «តើអ្នកណានឹងនាំមុខពួកយើងច្បាំងនឹងពួកអាំម៉ូន?+ បើអ្នកណានាំមុខពួកយើង ចូរលើកអ្នកនោះឲ្យធ្វើជាមេដឹកនាំពួកអ្នកស្រុកគីលាតទាំងអស់»។
