អ្នកសម្រេចក្ដី ១៩:១-៣០
-
កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋផ្លូវភេទនៅក្រុងគីបៀ (១-៣០)
១៩ នៅសម័យនោះ មិនមានស្ដេចក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែលទេ។+ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់ជាកូនចៅលេវី គាត់រស់នៅកន្លែងដាច់ស្រយាលក្នុងតំបន់ភ្នំស្រុកអេប្រាអ៊ីម។+ គាត់បានយកស្ត្រីម្នាក់ពីក្រុងបេថ្លេហិម+ស្រុកយូដា មកធ្វើជាប្រពន្ធបន្ទាប់របស់គាត់។
២ ប៉ុន្តែ នាងមិនស្មោះត្រង់នឹងគាត់ទេ ហើយនាងបានចាកចេញពីគាត់ ទៅរស់នៅផ្ទះរបស់ឪពុកនាងនៅក្រុងបេថ្លេហិមស្រុកយូដា។ នាងនៅទីនោះអស់រយៈពេលបួនខែ។
៣ ក្រោយមក ប្ដីរបស់នាងក៏ធ្វើដំណើរទៅតាមអង្វរនាងឲ្យត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ គាត់នាំអ្នកបម្រើប្រុសម្នាក់ និងសត្វលាពីរក្បាលទៅជាមួយ។ ពេលទៅដល់ នាងនាំប្ដីចូលក្នុងផ្ទះរបស់ឪពុក។ កាលដែលឪពុកក្មេកបានឃើញកូនប្រសា គាត់សប្បាយចិត្តណាស់។
៤ ឪពុកក្មេកបានឃាត់កូនប្រសាឲ្យស្នាក់នៅផ្ទះរបស់គាត់អស់បីថ្ងៃ។ ឪពុកក្មេកនិងកូនប្រសាតែងតែពិសាអាហារពិសាស្រាជាមួយគ្នា ហើយកូនប្រសាក៏ដេកនៅទីនោះ។
៥ នៅថ្ងៃទី៤ ពួកគេក៏ក្រោកពីព្រលឹមដើម្បីធ្វើដំណើរចេញទៅ តែឪពុកក្មេកនិយាយទៅកូនប្រសាថា៖ «កូនមកបរិភោគបន្តិចឲ្យមានកម្លាំងសិន រួចសឹមកូនទៅចុះ»។
៦ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេក៏អង្គុយចុះ ហើយទាំងពីរនាក់ពិសាអាហារពិសាស្រាជាមួយគ្នា។ បន្ទាប់ពីនោះ ឪពុកក្មេកនិយាយថា៖ «សូមកូនសម្រាកមួយយប់ទៀត ហើយនៅឲ្យសប្បាយចិត្តចុះ»។
៧ ពេលកូនប្រសាក្រោកឡើងហៀបនឹងចេញទៅ ឪពុកក្មេកចេះតែអង្វរគាត់ឥតឈប់ ដូច្នេះគាត់ក៏ព្រមស្នាក់នៅមួយយប់ទៀត។
៨ ដល់ថ្ងៃទី៥ ពេលគាត់ក្រោកពីព្រលឹមបម្រុងនឹងចាកចេញ ឪពុកក្មេកឃាត់គាត់ថា៖ «កូនអើយ! មកស្រស់ស្រូបបន្តិចឲ្យមានកម្លាំងសិន»។ រួចពួកគេទាំងពីរក៏ពិសាអាហារជាមួយគ្នា ហើយនៅបន្តរហូតដល់ពេលរសៀល។
៩ ពេលបុរសនោះក្រោកឡើងបម្រុងនាំប្រពន្ធនិងអ្នកបម្រើចេញទៅ ឪពុកក្មេកនិយាយទៅគាត់ថា៖ «មើល! ឥឡូវថ្ងៃកាន់តែជ្រេ ហើយមេឃក៏ជិតងងឹតដែរ។ សូមកូនស្នាក់នៅមួយយប់ទៀត ហើយសម្រាកកាយឲ្យបានសប្បាយចិត្តចុះ។ ចាំស្អែកឡើង សឹមកូនក្រោកពីព្រលឹមធ្វើដំណើរទៅផ្ទះ*វិញ»។
១០ ក៏ប៉ុន្តែ បុរសនោះមិនចង់ស្នាក់នៅតទៅទៀតទេ។ ហេតុនេះ គាត់ក៏ចាកចេញទៅ។ គាត់បានធ្វើដំណើររហូតដល់ក្រុងយេប៊ូស គឺក្រុងយេរូសាឡិម+ ទាំងនាំប្រពន្ធ និងអ្នកបម្រើ ព្រមទាំងសត្វលាពីរក្បាលចងកែបជាស្រេចទៅជាមួយ។
១១ លុះដល់ក្បាលព្រលប់ ពួកគេទៅជិតដល់ក្រុងយេប៊ូស។ ដូច្នេះ អ្នកបម្រើក៏សួរម្ចាស់ថា៖ «យប់នេះ តើយើងគួរឈប់សម្រាកនៅក្រុងរបស់ពួកយេប៊ូសទេ?»។
១២ ប៉ុន្តែ ម្ចាស់ប្រាប់ថា៖ «យើងមិនគួរសម្រាកនៅក្រុងរបស់ជនបរទេសដែលមិនមែនជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឡើយ។ យើងនឹងបន្តដំណើរទៅមុខទៀតរហូតដល់ក្រុងគីបៀ»។+
១៣ ម្ចាស់និយាយបន្ថែមថា៖ «តោះ ចូរយើងប្រញាប់ដើរទៅឲ្យដល់ក្រុងគីបៀឬក្រុងរ៉ាម៉ា+ ហើយយើងនឹងស្នាក់នៅកន្លែងមួយក្នុងក្រុងនោះ»។
១៤ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេធ្វើដំណើរបន្តទៀត។ កាលដែលពួកគេទៅជិតដល់ក្រុងគីបៀ ជាក្រុងរបស់កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន ថ្ងៃក៏ចាប់ផ្ដើមលិច។
១៥ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ចូលទៅខាងក្នុងក្រុងគីបៀ ដើម្បីសម្រាកនៅយប់នោះ។ ពេលនៅក្នុងក្រុង ពួកគេបានទៅអង្គុយនៅទីលានសាធារណៈ តែគ្មាននរណាទទួលពួកគេឲ្យស្នាក់នៅផ្ទះឡើយ។+
១៦ ទីបំផុតនៅល្ងាចនោះ មានបុរសវ័យចាស់ម្នាក់បានត្រឡប់មកពីធ្វើស្រែចម្ការវិញ។ គាត់ជាអ្នកតំបន់ភ្នំស្រុកអេប្រាអ៊ីម+ គាត់បានចាកចេញពីទីនោះ ហើយមករស់នៅក្រុងគីបៀអស់មួយរយ:ពេលហើយ។ ប៉ុន្តែ អ្នករស់នៅក្រុងគីបៀនេះជាមនុស្សក្នុងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។+
១៧ ពេលបុរសវ័យចាស់ក្រឡេកឃើញបុរសជាអ្នកដំណើរនោះនៅទីលានសាធារណៈ គាត់ក៏សួរថា៖ «តើពួកអ្នកមកពីណា ហើយទៅណាដែរ?»។
១៨ បុរសនោះតបថា៖ «ពួកខ្ញុំមកពីក្រុងបេថ្លេហិមស្រុកយូដា ហើយឥឡូវកំពុងធ្វើដំណើរទៅវិហារ*របស់ព្រះយេហូវ៉ា* រួចនឹងត្រឡប់ទៅស្រុកខ្ញុំនៅកន្លែងដាច់ស្រយាលក្នុងតំបន់ភ្នំស្រុកអេប្រាអ៊ីមវិញ។+ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ គ្មានអ្នកណាទទួលខ្ញុំឲ្យស្នាក់នៅផ្ទះគេឡើយ។
១៩ ពួកខ្ញុំមានចំបើង មានចំណីសម្រាប់សត្វលា+ ហើយក៏មាននំប៉័ង+និងស្រាសម្រាប់ខ្ញុំ សម្រាប់ប្រពន្ធខ្ញុំ និងសម្រាប់អ្នកបម្រើខ្ញុំដែរ។ ពួកខ្ញុំមានគ្រប់គ្រាន់ មិនខ្វះខាតអ្វីទេ»។
២០ បុរសវ័យចាស់នោះនិយាយថា៖ «សូមស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ខ្ញុំ! កុំស្នាក់នៅទីលានសាធារណៈឡើយ។ ខ្ញុំនឹងមើលថែអ្នកដោយផ្ដល់អ្វីដែលអ្នកត្រូវការ»។
២១ ដូច្នេះ គាត់បាននាំពួកគេទៅផ្ទះរបស់គាត់ ហើយឲ្យចំណីដល់សត្វលា។ រួចពួកគេលាងជើង ហើយពិសាអាហារពិសាស្រាជាមួយគ្នា។
២២ កាលដែលពួកគេកំពុងបរិភោគយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ស្រាប់តែមានពួកជនពាលមកឡោមព័ទ្ធផ្ទះ ហើយគោះទ្វារក្ឌាំងៗ ព្រមទាំងស្រែកហៅបុរសវ័យចាស់ជាម្ចាស់ផ្ទះម្ដងហើយម្ដងទៀតថា៖ «នាំបុរសដែលស្នាក់នៅផ្ទះរបស់អ្នកឯងចេញមក ឲ្យយើងរួមភេទជាមួយ»។+
២៣ ពេលឮដូច្នោះ បុរសជាម្ចាស់ផ្ទះក៏ចេញមកនិយាយនឹងពួកជនពាលទាំងនោះថា៖ «កុំធ្វើបែបនេះ បងប្អូនអើយ មិនត្រូវធ្វើអាក្រក់ឡើយ។ សូមមេត្តាផង ព្រោះបុរសនោះជាភ្ញៀវរបស់ខ្ញុំ។ សូមកុំប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាបដូច្នេះ។
២៤ ខ្ញុំមានកូនស្រី នាងជាក្រមុំបរិសុទ្ធ ហើយបុរសនោះក៏មានប្រពន្ធដែរ។ ខ្ញុំនឹងនាំពួកនាងចេញមកឲ្យអ្នករាល់គ្នាធ្វើបាប បើនេះជាតម្រូវការរបស់អ្នករាល់គ្នា។+ ប៉ុន្តែ កុំប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាបទៅលើបុរសនោះឡើយ»។
២៥ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកជនពាលទាំងនោះមិនស្ដាប់គាត់ទេ។ ម្ល៉ោះហើយ បុរសនោះទាញដៃប្រពន្ធ+ ហើយច្រាននាងចេញទៅក្រៅឲ្យពួកគេ។ ពួកគេយកនាងទៅរំលោភធ្វើបាបពេញមួយយប់។ លុះទៀបភ្លឺ ពួកគេដោះលែងនាងឲ្យទៅវិញ។
២៦ ពេលព្រលឹមស្រាងៗ នាងដើរមកដួលនៅមាត់ទ្វារផ្ទះរបស់បុរសវ័យចាស់ដែលប្ដី*នាងស្នាក់នៅជាមួយ។ នាងដេកស្ដូកនៅទីនោះរហូតដល់មេឃភ្លឺ។
២៧ លុះព្រឹកឡើង ប្ដីនាងក៏ក្រោកហើយមកបើកទ្វារផ្ទះបម្រុងចេញដំណើរទៅមុខទៀត ស្រាប់តែគាត់ឃើញប្រពន្ធដេកនៅមាត់ទ្វារផ្ទះ ដោយសន្ធឹងដៃទាំងពីរមកមាត់ទ្វារ។
២៨ គាត់ក៏ព្យាយាមដាស់នាងថា៖ «ក្រោកឡើង! យើងទៅមុខទៀត»។ ប៉ុន្តែ នាងបានបាត់មាត់បាត់ក មិនឆ្លើយតបមកវិញសោះ។ ដូច្នេះ គាត់ក៏លើកនាងដាក់លើសត្វលា ហើយធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។
២៩ ពេលដែលគាត់ទៅដល់ផ្ទះ គាត់យកកាំបិតមកកាប់សាកសពប្រពន្ធត្រង់សន្លាក់ជា១២កំណាត់ រួចផ្ញើមួយកំណាត់ៗទៅគ្រប់តំបន់ក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
៣០ អស់អ្នកដែលបានឃើញក៏និយាយគ្នាថា៖ «តាំងពីថ្ងៃដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានចាកចេញពីស្រុកអេហ្ស៊ីបរហូតមកដល់ពេលនេះ មិនធ្លាប់មានរឿងបែបនេះកើតឡើងឡើយ ហើយក៏មិនធ្លាប់ប្រទះដែរ។ ចូរពិចារណា ហើយប្រឹក្សាគ្នា+ ដើម្បីដឹងថាយើងត្រូវដោះស្រាយរឿងនេះតាមរបៀបណា»។
កំណត់សម្គាល់
^ ន័យត្រង់«ត្រសាល»
^ នេះសំដៅលើត្រសាល
^ ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ហើយខ្ញុំជាអ្នកបម្រើនៅវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា»
^ ន័យត្រង់«ម្ចាស់»
