អ្នកសម្រេចក្ដី ២០:១-៤៨
-
សង្គ្រាមជាមួយនឹងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន (១-៤៨)
២០ នៅទីបំផុត ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ពីក្រុងដាន់+រហូតដល់ក្រុងបៀរសេបា និងពីស្រុកគីលាត+ បានព្រមចិត្តគ្នាចេញដំណើរទៅជួបជុំគ្នានៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ានៅក្រុងមីសប៉ា។+
២ នៅពេលនោះ ពួកប្រមុខរបស់បណ្ដាជន និងរបស់កុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៃអ៊ីស្រាអែលក៏នៅជាមួយនឹងរាស្ត្រឯទៀតរបស់ព្រះដែរ។ ក្នុងនោះមានកងទ័ពថ្មើរជើងដែលប្រដាប់ដាវ ចំនួន៤០០.០០០នាក់។+
៣ ឯកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនវិញ ពួកគេក៏បានឮថាពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើដំណើរឡើងទៅដល់ក្រុងមីសប៉ាហើយ។
នៅក្នុងការជួបជុំនោះ ពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលសួរថា៖ «ចូរប្រាប់ពួកយើងមក តើរឿងដ៏អាក្រក់នេះកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?»។+
៤ បុរសជាកូនចៅលេវី+ ដែលជាប្ដីរបស់ស្ត្រីដែលត្រូវគេសម្លាប់នោះ បានរៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំនិងប្រពន្ធបន្ទាប់របស់ខ្ញុំ បានមកស្នាក់នៅមួយយប់ក្នុងក្រុងគីបៀ+របស់កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។
៥ ប៉ុន្តែ នៅយប់នោះ ស្រាប់តែមានពួកអ្នក*ក្រុងគីបៀបាននាំគ្នាមកឡោមព័ទ្ធផ្ទះដែលខ្ញុំស្នាក់នៅ។ ពួកគេតាំងចិត្តសម្លាប់ខ្ញុំ តែពួកគេបែរជារំលោភប្រពន្ធខ្ញុំវិញ ហើយនាងក៏ស្លាប់ទៅ។+
៦ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានយកសាកសពប្រពន្ធមកកាប់ជាកំណាត់ៗ ហើយផ្ញើទៅគ្រប់ទឹកដីជាមត៌ករបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល+ ពីព្រោះពួកអ្នកក្រុងនោះបានប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យអាម៉ាស់ខ្មាស និងថោកទាបក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
៧ សូមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគ្រប់រូបដែលនៅទីនេះ ពិភាក្សាគ្នាថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណា»។+
៨ ពេលនោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ក៏ក្រោកឡើងព្រមចិត្តគ្នា ហើយនិយាយថា៖ «ពួកយើងគ្រប់គ្នានឹងមិនត្រឡប់ទៅត្រសាល ឬផ្ទះរបស់ពួកយើងវិញទេ។
៩ ពួកយើងនឹងប្រព្រឹត្តចំពោះពួកអ្នកក្រុងគីបៀដូចតទៅនេះ៖ ពួកយើងនឹងចាប់ឆ្នោតជ្រើសរើសបុរសខ្លះឲ្យឡើងទៅច្បាំងនឹងពួកអ្នកក្រុងនោះ។+
១០ បន្ថែមទៅទៀត ពួកយើងនឹងជ្រើសរើសបុរស១០នាក់ពី១០០នាក់ និង១០០នាក់ពី១.០០០នាក់ និង១.០០០នាក់ពី១០.០០០នាក់ ពីគ្រប់កុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីឲ្យពួកគេទៅប្រមូលស្បៀងសម្រាប់កងទ័ព។ យ៉ាងនេះ កងទ័ពអាចចេញទៅប្រយុទ្ធនឹងក្រុងគីបៀរបស់កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន ដោយសារពួកអ្នកក្រុងនោះបានប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាបក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល»។
១១ ម្ល៉ោះហើយ ពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បានព្រមចិត្តគ្នា ចេញទៅច្បាំងនឹងពួកអ្នកក្រុងនោះ។
១២ បន្ទាប់មក កុលសម្ព័ន្ធផ្សេងៗនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានចាត់មនុស្សឲ្យទៅជួបវង្សត្រកូលទាំងអស់ក្នុងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន ហើយសួរថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាមានរឿងដ៏អាក្រក់បែបនេះកើតឡើងក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា?
១៣ ឥឡូវនេះ ចូរប្រគល់ពួកជនពាលដែលនៅក្រុងគីបៀ+មកឲ្យពួកយើងសម្លាប់ចោល ដើម្បីកម្ចាត់អំពើអាក្រក់ចេញពីស្រុកអ៊ីស្រាអែល»។+ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនមិនព្រមស្ដាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលជាបងប្អូនរួមជាតិទេ។
១៤ រួចមក ពួកកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនបានចេញពីក្រុងទាំងប៉ុន្មានដែលពួកគេរស់នៅ ហើយរួមដំណើរឆ្ពោះទៅក្រុងគីបៀ ដើម្បីច្បាំងនឹងកងទ័ពអ៊ីស្រាអែល។
១៥ នៅថ្ងៃនោះ ពួកបុរសប្រដាប់ដាវពីកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនដែលបានចេញពីក្រុងទាំងប៉ុន្មាននោះ មានចំនួន២៦.០០០នាក់ នេះមិនរាប់បញ្ចូលពួកបុរសក្រុងគីបៀដែលថ្នឹកសង្គ្រាមចំនួន៧០០នាក់ទេ។
១៦ ក្នុងចំណោមទាហានទាំងនោះ មាន៧០០នាក់ដែលចេះប្រើដៃឆ្វេង ហើយពួកគេម្នាក់ៗអាចប្រើខ្សែដង្ហក់យ៉ាងស្ទាត់ សូម្បីតែទំហំប៉ុនសរសៃសក់ ក៏ពួកគេបាញ់ត្រូវឥតខុសដែរ។
១៧ ចំណែកកុលសម្ព័ន្ធឯទៀតរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលវិញ ពួកគេមានកងទ័ពចំនួន៤០០.០០០នាក់ដែលប្រដាប់ដាវ+ ហើយគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានបទពិសោធន៍ក្នុងចម្បាំង។
១៨ ពួកគេបានធ្វើដំណើរឡើងទៅក្រុងបេតអែលដើម្បីសួរព្រះ។+ ពេលទៅដល់ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏សួរព្រះថា៖ «តើអ្នកណាក្នុងចំណោមពួកយើងត្រូវនាំមុខចេញច្បាំងនឹងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន?»។ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរឲ្យកុលសម្ព័ន្ធយូដានាំមុខចេញច្បាំង»។
១៩ ដូច្នេះ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលក៏ក្រោកពីព្រឹក ហើយនាំគ្នាទៅបោះទ័ពដើម្បីច្បាំងនឹងពួកអ្នកក្រុងគីបៀ។
២០ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលចេញទៅសមរភូមិ ហើយតម្រៀបក្បួនទ័ព រួចច្បាំងនឹងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីននៅក្រុងគីបៀ។
២១ នៅថ្ងៃនោះឯង ពួកទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនបានចេញពីក្រុងគីបៀ មកសម្លាប់កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលអស់ចំនួន២២.០០០នាក់។
២២ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលនៅតែមានចិត្តក្លាហាន។ ពួកគេតម្រៀបក្បួនទ័ពម្ដងទៀតនៅសមរភូមិត្រង់កន្លែងដដែលដូចថ្ងៃទី១។
២៣ បន្ទាប់មក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានចេញទៅយំសោកនៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់ល្ងាច ទាំងសួរព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «តើយើងគួរទៅច្បាំងនឹងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនជាបងប្អូនរួមជាតិម្ដងទៀតឬ?»។+ ព្រះយេហូវ៉ាតបឆ្លើយថា៖ «ចូរឡើងទៅច្បាំងនឹងពួកគេ»។
២៤ ម្ល៉ោះហើយ នៅថ្ងៃទី២ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលបានចូលទៅជិតកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។
២៥ នៅថ្ងៃទី២នោះ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនបានចេញពីក្រុងគីបៀមកប្រយុទ្ធនឹងកងទ័ពអ៊ីស្រាអែល ហើយសម្លាប់ពួកគេអស់១៨.០០០នាក់+ ដែលសុទ្ធតែជាកងទ័ពប្រដាប់ដាវ។
២៦ ដូច្នេះនៅថ្ងៃនោះ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បានធ្វើដំណើរទៅក្រុងបេតអែល រួចអង្គុយយំសោកនៅទីនោះចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ា។+ ពួកគេតមអាហារ+រហូតដល់ល្ងាច ទាំងជូនគ្រឿងបូជាដុត+និងគ្រឿងបូជានៃមេត្រីភាព+នៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ាផងដែរ។
២៧ រួចមក ពួកគេក៏សួរព្រះយេហូវ៉ា+ ពីព្រោះនៅគ្រានោះហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះពិតនៅទីនោះ។
២៨ អំឡុងពេលនោះ ភីនេហាស+ជាកូនប្រុសអេលាសារ និងត្រូវជាចៅរបស់អេរ៉ុន គាត់បម្រើនៅមុខហឹបរបស់ព្រះ។ ពួកគេសួរថា៖ «តើពួកយើងគួរទៅច្បាំងនឹងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនជាបងប្អូនម្ដងទៀត ឬឈប់ត្រឹមនេះ?»។+ ព្រះយេហូវ៉ាឆ្លើយតបថា៖ «ចូរឡើងទៅច្បាំង ពីព្រោះថ្ងៃស្អែកខ្ញុំនឹងប្រគល់ពួកគេទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកអ្នក»។
២៩ ដូច្នេះ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលបានចាត់កងកម្លាំងឲ្យទៅលាក់ខ្លួននៅជុំវិញក្រុងគីបៀដើម្បីចាំវាយឆ្មក់។+
៣០ នៅថ្ងៃទី៣ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលក៏ចេញទៅច្បាំងនឹងទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។ ពួកគេបានតម្រៀបក្បួនទ័ពត្រៀមប្រយុទ្ធនឹងពួកអ្នកក្រុងគីបៀដូចលើកមុនៗដែរ។+
៣១ កាលដែលកងទ័ពអ៊ីស្រាអែលឃើញកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនចេញមកប្រយុទ្ធ នោះកងទ័ពអ៊ីស្រាអែលក៏ធ្វើជាដកថយដើម្បីទាញនាំកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនឲ្យចេញឆ្ងាយពីក្រុង។+ ដូចលើកមុនៗដែរ ពេលកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនឃើញដូច្នោះ ពួកគេចាប់ផ្ដើមវាយប្រហារ ហើយសម្លាប់កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលអស់មួយចំនួននៅផ្លូវបំបែកក្រុងគីបៀ និងផ្លូវបែកទៅក្រុងបេតអែល គឺសម្លាប់អស់ប្រមាណ៣០នាក់នៅឯវាល។+
៣២ ដូច្នេះ កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនពោលឡើងថា៖ «ដូចលើកមុនៗដែរ ពួកគេកំពុងបរាជ័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៅចំពោះមុខយើង»។+ ប៉ុន្តែ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលនិយាយគ្នាថា៖ «យើងនឹងដកថយដើម្បីទាញនាំពួកគេឲ្យចេញឆ្ងាយពីក្រុង ទៅឯផ្លូវធំ»។
៣៣ រួចមក កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ក៏ក្រោកឡើងពីកន្លែងរៀងៗខ្លួន ហើយទៅតម្រៀបគ្នាតាមក្បួនទ័ពនៅឯបាលថេម៉ា។ ចំណែកកងកម្លាំងវាយឆ្មក់ ពួកគេក៏ស្ទុះចេញពីកន្លែងលាក់ខ្លួននៅជុំវិញក្រុងគីបៀដែរ។
៣៤ រីឯកងទ័ពចំនួន១០.០០០នាក់ដែលបានត្រូវជ្រើសរើសពីចំណោមបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ពួកគេបានលើកគ្នាមកដល់ខាងមុខក្រុងគីបៀ។ ការប្រយុទ្ធគ្នាលើកនេះក្ដៅគគុកខ្លាំងណាស់។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនមិនបានដឹងថា ពួកគេហៀបនឹងជួបអន្តរាយឡើយ។
៣៥ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ធ្វើឲ្យទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនច្បាំងចាញ់+កងទ័ពអ៊ីស្រាអែល។ ម្ល៉ោះហើយនៅថ្ងៃនោះ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលបានសម្លាប់ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនអស់ចំនួន២៥.១០០នាក់ ដែលសុទ្ធតែជាទាហានប្រដាប់ដាវ។+
៣៦ នៅពេលនោះ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនគិតស្មានថាពួកគេមុខជាច្បាំងឈ្នះកងទ័ពអ៊ីស្រាអែល ពីព្រោះពួកគេឃើញកងទ័ពអ៊ីស្រាអែលដកថយ។+ ប៉ុន្តែ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលដកថយ ដោយសារពួកគេទុកចិត្តកងកម្លាំងវាយឆ្មក់ដែលលាក់ខ្លួននៅជុំវិញក្រុងគីបៀ។+
៣៧ កងកម្លាំងវាយឆ្មក់បានស្ទុះចេញមកយ៉ាងរហ័សសម្រុកចូលក្រុងគីបៀ ហើយរត់ប្រសាចទៅសម្លាប់ពួកអ្នកក្រុងនោះទាំងមូលដោយមុខដាវ។
៣៨ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលបានរៀបផែនការថា ពេលដែលកងកម្លាំងវាយឆ្មក់សម្រុកចូលក្រុង ពួកគេត្រូវផ្ដល់សញ្ញាដោយដុតភ្លើងឲ្យផ្សែងហុយចេញពីក្រុងនោះ។
៣៩ កាលដែលកងទ័ពអ៊ីស្រាអែលដកថយចេញពីសមរភូមិ នោះទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនចាប់ផ្ដើមសម្លាប់កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលអស់ប្រមាណ៣០នាក់។+ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនពោលឡើងថា៖ «ពួកគេច្បាស់ជាបរាជ័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដូចលើកមុនៗទៀត»។+
៤០ ប៉ុន្តែ ស្រាប់តែមានផ្សែងហុយឡើងយ៉ាងទ្រលោមចេញពីក្រុងនោះ ជាសញ្ញាដល់កងទ័ពអ៊ីស្រាអែល។ ពេលនោះទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនក្រឡេកមើលក្រោយ ក៏ឃើញមានផ្សែងខ្មួលខ្មាញ់ហុយចេញពីក្រុងទាំងមូល។
៤១ ពេលឃើញសញ្ញានោះ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលក៏បកក្រោយវាយប្រហារទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនវិញ នេះធ្វើឲ្យទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះដឹងថាអន្តរាយនឹងកើតឡើងចំពោះពួកគេ។
៤២ ដូច្នេះ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនក៏ដកថយ ហើយរត់ឆ្ពោះទៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ។ ក៏ប៉ុន្តែ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលបន្តដេញតាមពួកគេ។ នៅពេលជាមួយគ្នានោះ កងទ័ពដែលចេញពីក្រុងទាំងប៉ុន្មាន ក៏មកសម្លាប់ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនដែរ។
៤៣ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលឡោមព័ទ្ធទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន ព្រមទាំងបន្តដេញតាមពួកគេឥតឈប់ ហើយបានវាយឈ្នះទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីននៅត្រង់ទិសខាងកើត ដែលនៅខាងមុខក្រុងគីបៀ។
៤៤ ជាលទ្ធផល ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនដែលសុទ្ធតែជាអ្នកចម្បាំងដ៏ខ្លាំងក្លា បានបាត់បង់ជីវិតអស់ចំនួន១៨.០០០នាក់។+
៤៥ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនដែលនៅសល់ បានរត់គេចខ្លួនទៅដល់ក្រហែងថ្មរីម៉ូនក្នុងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ។+ កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលបានសម្លាប់ពួកគេអស់ចំនួន៥.០០០នាក់នៅលើផ្លូវធំ ហើយបន្តដេញតាមពួកគេរហូតដល់គីដូម រួចសម្លាប់ពួកគេអស់ចំនួន២.០០០នាក់ថែមទៀត។
៤៦ នៅថ្ងៃនោះ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនស្លាប់អស់ចំនួន២៥.០០០នាក់។ ពួកគេទាំងអស់ជាបុរសខ្លាំងក្លា និងសុទ្ធតែជាអ្នកប្រដាប់ដាវ។+
៤៧ ក៏ប៉ុន្តែ ទាហានកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន៦០០នាក់ ដែលបានរត់គេចខ្លួនទៅដល់ក្រហែងថ្មរីម៉ូនក្នុងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំនោះ ពួកគេបានជ្រកកោននៅទីនោះអស់រយៈពេលបួនខែ។
៤៨ បន្ទាប់មក កងទ័ពអ៊ីស្រាអែលបានត្រឡប់មកសម្លាប់មនុស្ស និងសម្លាប់ហ្វូងសត្វទាំងអស់ដែលនៅសល់ក្នុងក្រុងទាំងប៉ុន្មានរបស់កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ពួកគេក៏បានដុតក្រុងទាំងអស់ដែលពួកគេបានដើរកាត់ដែរ។
កំណត់សម្គាល់
^ ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ពួកអ្នកកាន់កាប់ទឹកដី»
