អ្នកសម្រេចក្ដី ៨:១-៣៥
៨ ក្រោយមក ពួកបុរសពីកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីមបានមកជួបគេឌាន។ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកធ្វើដូច្នេះចំពោះពួកយើង? ហេតុអ្វីមិនហៅពួកយើងពេលទៅច្បាំងនឹងពួកម៉ាឌាន?»។+ ពួកគេបានតវ៉ានឹងគេឌានយ៉ាងខ្លាំង។+
២ ប៉ុន្តែ គេឌាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «តើអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើអាចប្រៀបស្មើនឹងអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាធ្វើឬ? កិច្ចការទាំងអស់ដែលយើងខ្ញុំជាកូនចៅអាប៊ីអ៊ីសឺបានធ្វើ+ មិនស្មើនឹងកិច្ចការបន្តិចបន្តួចដែលអ្នករាល់គ្នាជាកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីមបានធ្វើឡើយ។*+
៣ ព្រះបានប្រគល់អូរេបនិងសៀបដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ពួកម៉ាឌាន ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់អ្នករាល់គ្នា។+ តើអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើអាចប្រៀបស្មើនឹងអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើដូចម្ដេចបាន?»។ ពេលឮគាត់និយាយបែបនេះ ពួកគេក៏ត្រជាក់ចិត្តវិញ។
៤ ក្រោយមក គេឌានមកដល់ទន្លេយ៉ូដាន់ ហើយឆ្លងទន្លេនោះ។ ទោះជាគាត់និងបុរស៣០០នាក់ហត់នឿយក៏ដោយ ពួកគេនៅតែបន្តដេញតាមពួកម៉ាឌាន។
៥ ពេលពួកគេទៅដល់ក្រុងសិកូត គេឌាននិយាយទៅពួកបុរសក្រុងនោះថា៖ «សូមឲ្យនំប៉័ងខ្លះដល់ពួកបុរសដែលមកតាមខ្ញុំ ព្រោះពួកគេអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ ហើយយើងកំពុងដេញតាមហ្សេបានិងសាលម៉ូណាជាស្ដេចរបស់ពួកម៉ាឌាន»។
៦ ប៉ុន្តែ ពួកមេដឹកនាំក្រុងសិកូតឆ្លើយថា៖ «តើអ្នកចាប់ហ្សេបានិងសាលម៉ូណាបានហើយឬ បានជាយើងត្រូវឲ្យនំប៉័ងដល់កងទ័ពរបស់អ្នក?»។
៧ គេឌាននិយាយថា៖ «ដោយសារពួកអ្នកនិយាយដូច្នេះ ពេលព្រះយេហូវ៉ាប្រគល់ហ្សេបានិងសាលម៉ូណាមកក្នុងដៃខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងយកបន្លាពីតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំមកវាយពួកអ្នកជាមិនខាន»។+
៨ រួចមក គេឌានចេញពីទីនោះទៅក្រុងពេនួល ហើយសុំនំប៉័ងពីពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកក្រុងពេនួលឆ្លើយតបទៅគាត់ ដូចពួកមេដឹកនាំក្រុងសិកូតដែរ។
៩ គាត់ក៏និយាយទៅពួកអ្នកក្រុងពេនួលដែរថា៖ «ពេលខ្ញុំត្រឡប់មកវិញដោយមានជ័យជម្នះ ខ្ញុំនឹងផ្ដួលរំលំប៉មរបស់ពួកអ្នក»។+
១០ ចំណែកហ្សេបានិងសាលម៉ូណា ពួកគេនៅខាខូជាមួយនឹងពលទ័ពរបស់ពួកគេ ប្រមាណ១៥.០០០នាក់។ នោះជាចំនួនពលទ័ពទាំងអស់ដែលនៅសល់ពីពលទ័ពទាំងមូលរបស់ពួកអ្នកពីស្រុកខាងកើត+ ព្រោះពលទ័ពកាន់ដាវចំនួន១២០.០០០នាក់បានស្លាប់អស់ហើយ។
១១ គេឌានបានបន្តដំណើរតាមផ្លូវខាងកើតណូបានិងក្រុងយ៉ុកបេហា។+ តាមផ្លូវនោះមានពួកមនុស្សរស់នៅក្នុងត្រសាល។ រួចមក គាត់វាយលុកជំរំទ័ពរបស់សត្រូវ ដោយពួកគេមិនបានត្រៀមខ្លួនទុកជាមុន។
១២ ពេលហ្សេបានិងសាលម៉ូណាដែលជាស្ដេចទាំងពីររបស់ពួកម៉ាឌានរត់ភៀសខ្លួន គេឌានដេញតាមហើយចាប់ពួកគេបាន នោះធ្វើឲ្យជំរំទ័ពទាំងមូលជ្រួលច្របល់ជាខ្លាំង។
១៣ ក្រោយពីច្បាំងចប់ គេឌានជាកូនយ៉ូអាសបានធ្វើដំណើរត្រឡប់មកវិញតាមផ្លូវឆ្ពោះទៅភ្នំហែរេស។
១៤ នៅតាមផ្លូវ គេឌានបានចាប់យុវជនម្នាក់ជាអ្នកក្រុងសិកូត មកជំរឹតសួរ។ ដូច្នេះ យុវជននោះក៏សរសេរឈ្មោះពួកមេគ្រប់គ្រងនិងពួកបុរសចាស់ទុំនៅក្រុងសិកូតទាំង៧៧នាក់ឲ្យគេឌាន។
១៥ បន្ទាប់មក គេឌានចេញទៅជួបពួកអ្នកក្រុងសិកូត ហើយនិយាយទៅពួកគេថា៖ «មើល! នេះជាហ្សេបានិងសាលម៉ូណាដែលអ្នករាល់គ្នាបានឡកឡឺយឲ្យយើង ដោយនិយាយថា៖ ‹តើអ្នកចាប់ហ្សេបានិងសាលម៉ូណាបានហើយឬ បានជាយើងត្រូវឲ្យនំប៉័ងដល់កងទ័ពដ៏នឿយហត់របស់អ្នក?›»។+
១៦ លុះនិយាយចប់ គេឌានចាប់ពួកបុរសចាស់ទុំក្រុងសិកូត ហើយយកបន្លាដែលគាត់បានយកពីតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំមកវាយពួកគេ ដើម្បីទុកជាមេរៀនដល់ពួកអ្នកក្រុងនោះ។+
១៧ ក្រោយមក គេឌានទៅផ្ដួលរំលំប៉មក្រុងពេនួល+ ហើយសម្លាប់ពួកអ្នកក្រុងនោះ។
១៨ គេឌានសួរហ្សេបានិងសាលម៉ូណាថា៖ «តើមនុស្សដែលពួកអ្នកបានសម្លាប់នៅភ្នំថេបោមានរូបរាងដូចម្ដេច?»។ ពួកគេឆ្លើយថា៖ «អ្នកទាំងនោះមានរូបរាងស្រដៀងនឹងអ្នក ពួកគេម្នាក់ៗមើលទៅដូចជាកូនស្ដេច»។
១៩ គេឌាននិយាយថា៖ «ពួកគេជាបងប្អូនបង្កើតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំសូមស្បថដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅថា បើពួកអ្នកមិនបានសម្លាប់ពួកគេទេ នោះខ្ញុំក៏មិនសម្លាប់ពួកអ្នកដែរ»។
២០ រួចគេឌានបញ្ជាយេធើកូនច្បងរបស់គាត់ថា៖ «ចូរក្រោកឡើងសម្លាប់ពួកគេទៅ!»។ ប៉ុន្តែ យុវជននោះភ័យខ្លាចមិនហ៊ានដកដាវសម្លាប់ពួកគេទេ ព្រោះគាត់នៅក្មេងនៅឡើយ។
២១ ឃើញដូច្នោះ ហ្សេបានិងសាលម៉ូណានិយាយថា៖ «បើអ្នកជាកូនប្រុសមែន! ចូរសម្លាប់ពួកយើងដោយខ្លួនឯងទៅ»។ គេឌានក៏ក្រោកឡើងសម្លាប់ហ្សេបានិងសាលម៉ូណា+ រួចគាត់ដោះគ្រឿងអលង្ការរាងចំណិតដួងខែពីកសត្វអូដ្ឋទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកគេ។
២២ ក្រោយមកទៀត ពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនិយាយទៅគេឌានថា៖ «សូមអ្នកគ្រប់គ្រងលើពួកយើង ហើយសូមឲ្យកូនចៅអ្នកគ្រប់គ្រងលើពួកយើងបន្តពីអ្នករហូតតទៅ ព្រោះអ្នកបានសង្គ្រោះពួកយើងពីកណ្ដាប់ដៃពួកម៉ាឌាន»។+
២៣ ប៉ុន្តែ គេឌានបដិសេធថា៖ «ខ្ញុំនឹងមិនគ្រប់គ្រងលើអ្នករាល់គ្នាទេ ហើយកូនខ្ញុំក៏នឹងមិនគ្រប់គ្រងលើអ្នករាល់គ្នាដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងគ្រប់គ្រងលើអ្នករាល់គ្នា»។+
២៤ គេឌានបន្ថែមទៀតថា៖ «ខ្ញុំមានសំណូមពរមួយ។ សូមអ្នកគ្រប់គ្នាប្រគល់ក្រវិលច្រមុះដែលបានពីជ័យភណ្ឌមកឲ្យខ្ញុំម្នាក់មួយៗ» (ពួកសត្រូវដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានវាយឈ្នះមានក្រវិលច្រមុះមាស ពីព្រោះពួកគេជាកូនចៅអ៊ីសម៉ាអែល)។+
២៥ ពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឆ្លើយថា៖ «ពួកយើងពេញចិត្តប្រគល់ឲ្យអ្នក»។ រួចពួកគេក្រាលក្រណាត់មួយ ហើយបោះក្រវិលច្រមុះម្នាក់មួយៗទៅលើក្រណាត់នោះ។
២៦ ទម្ងន់ក្រវិលច្រមុះមាសដែលគេឌានបានសុំពីពួកគេ សរុបទាំងអស់មានចំនួន១.៧០០ហ្សេគិល* មិនរាប់បញ្ចូលគ្រឿងអលង្ការរាងចំណិតដួងខែ បន្ដោងខ្សែក ខ្សែករបស់សត្វអូដ្ឋ+ និងសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ស្វាយរបស់ពួកស្ដេចម៉ាឌានធ្វើពីរោមចៀមឡើយ។
២៧ គេឌានបានយករបស់ទាំងនោះមកធ្វើជាអាវអេផូឌ+ ហើយគាត់តាំងអាវនោះនៅក្រុងអូប្រាជាក្រុងរបស់គាត់។+ ជាលទ្ធផល ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់លែងស្មោះត្រង់នឹងព្រះ*ដោយទៅគោរពបូជាដល់អាវនោះ+ ហើយអាវនោះបានទៅជាអន្ទាក់ដល់គេឌាននិងពួកអ្នកផ្ទះរបស់គាត់។+
២៨ ពួកម៉ាឌាន+បានច្បាំងចាញ់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយពួកគេលែងហ៊ានប្រឆាំងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទៀត។ នៅសម័យគេឌាន ទឹកដីស្ងប់សង្គ្រាមអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំ។+
២៩ យេរូបាល+ជាកូនយ៉ូអាសក៏ត្រឡប់មករស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់វិញ។
៣០ គេឌានមានកូនប្រុស៧០នាក់ ព្រោះគាត់មានប្រពន្ធច្រើន។
៣១ នៅក្រុងស៊ីគឹម គាត់មានប្រពន្ធមួយទៀត។ នាងបានបង្កើតកូនប្រុសម្នាក់ឲ្យគាត់។ គាត់ដាក់ឈ្មោះកូននោះថា អាប៊ីម៉ាឡិច។+
៣២ គេឌានកូនយ៉ូអាសទទួលមរណភាព ក្នុងពេលដែលគាត់មានអាយុវែង។ សពគាត់បានត្រូវបញ្ចុះក្នុងផ្នូររបស់យ៉ូអាសជាឪពុកគាត់ នៅក្រុងអូប្រារបស់កូនចៅអាប៊ីអ៊ីសឺ។+
៣៣ ក្រោយពីគេឌានទទួលមរណភាពភ្លាម ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានក្បត់ព្រះ*ម្ដងទៀត ហើយទៅគោរពបូជាព្រះបាលផ្សេងៗ។+ ពួកគេបានយកព្រះបាលបេរីតធ្វើជាព្រះរបស់ពួកគេ។+
៣៤ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនបាននឹកនាដល់ព្រះយេហូវ៉ា+ ជាព្រះដែលបានសង្គ្រោះពួកគេពីកណ្ដាប់ដៃសត្រូវទាំងប៉ុន្មានដែលនៅជុំវិញពួកគេទេ។+
៣៥ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេមិនបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ដល់ពួកអ្នកផ្ទះរបស់យេរូបាលដែលហៅថាគេឌាន សម្រាប់អ្វីល្អៗទាំងអស់ដែលគាត់បានធ្វើដើម្បីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឡើយ។+
កំណត់សម្គាល់
^ ន័យត្រង់«តើការប្រមូលផលទំពាំងបាយជូររបស់កុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម មិនប្រសើរជាងចម្រូតរបស់អាប៊ីអ៊ីសឺទេឬ?»
^ មួយហ្សេគិលស្មើនឹង១១,៤ក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
^ ឬ«ប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ»។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ស្រីពេស្យា»
^ ឬ«ប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ»។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ស្រីពេស្យា»
