អត្ថបទសិក្សា ២៨
ចូរជឿជាក់ថាអ្នកមានសេចក្ដីពិត
«ចូរបន្តប្រព្រឹត្តតាមអ្វីៗដែលអ្នកបានរៀន និងដែលបានត្រូវនាំឲ្យជឿជាក់»។—២ធី. ៣:១៤
ចម្រៀងលេខ៥៦ ចូរសម្រេចចិត្តកាន់តាមសេចក្ដីពិត
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើពាក្យ«សេចក្ដីពិត»មានន័យយ៉ាងណាចំពោះយើង?
«តើអ្នកបានទទួលសេចក្ដីពិតយ៉ាងដូចម្ដេច?» «តើអ្នកបានធំឡើងក្នុងសេចក្ដីពិតឬទេ?» «តើអ្នកបាននៅក្នុងសេចក្ដីពិតអស់រយៈពេលយូរប៉ុណ្ណា?» បងប្អូនទំនងជាបានសួរអ្នកនូវសំណួរទាំងនេះ ឬអ្នកប្រហែលជាសួរសំណួរទាំងនេះដល់បងប្អូនដែរ។ តើពាក្យ«សេចក្ដីពិត»មានន័យអ្វី? តាមធម្មតា យើងប្រើពាក្យនោះដើម្បីសំដៅទៅលើជំនឿរបស់យើង របៀបដែលយើងគោរពប្រណិប័តន៍ និងរបៀបរស់នៅរបស់យើង។ អ្នកដែលនៅ«ក្នុងសេចក្ដីពិត»ស្គាល់អ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀន ហើយពួកគេរស់នៅស្របតាមគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរ។ ជាលទ្ធផល ពួកគេលែងជឿសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតរបស់សាសនាផ្សេងៗ ហើយពួកគេមានជីវិតដ៏សប្បាយបំផុតដែលមនុស្សអាចមាននៅសព្វថ្ងៃនេះ។—យ៉ូន. ៨:៣២
២. ដូចយើងឃើញនៅយ៉ូហាន ១៣:៣៤, ៣៥ នៅដើមដំបូង តើអ្វីប្រហែលជានាំឲ្យបុគ្គលម្នាក់ចង់ចូលសេចក្ដីពិត?
២ ហេតុអ្វីនៅដើមដំបូងអ្នកចាប់អារម្មណ៍សេចក្ដីពិត? នោះប្រហែលជាដោយសារការប្រព្រឹត្តល្អរបស់អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (១ពេ. ២:១២) ឬដោយសារអ្នកឃើញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេបង្ហាញ។ បុគ្គលជាច្រើនដែលមកកិច្ចប្រជុំជាលើកដំបូង កត់សម្គាល់និងនឹកចាំសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់បងប្អូនយើងច្រើនជាងអ្វីដែលបានត្រូវថ្លែងនៅកិច្ចប្រជុំ។ នេះមិនមែនជារឿងគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេ ព្រោះលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាអ្នកកាន់តាមលោកនឹងត្រូវគេស្គាល់ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេបង្ហាញចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ (សូមអាន យ៉ូហាន ១៣:៣៤, ៣៥) ប៉ុន្តែ យើងត្រូវការអ្វីលើសពីនេះដើម្បីមានជំនឿរឹងមាំ។
៣. តើអ្វីអាចកើតឡើង បើជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះមានមូលដ្ឋានតែទៅលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលបងប្អូនបង្ហាញចំពោះគ្នា?
៣ ជំនឿរបស់យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវមានមូលដ្ឋានលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចគ្រិស្ត ដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះបង្ហាញចំពោះគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ។ ហេតុអ្វី? ឧបមាថាបងប្អូនរួមជំនឿណាម្នាក់ ដូចជាអ្នកចាស់ទុំឬអ្នកត្រួសត្រាយ ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។ ចុះយ៉ាងណាបើបងប្អូនណាម្នាក់ធ្វើឲ្យអ្នកឈឺចិត្ត? ឬប្រហែលជាបុគ្គលណាម្នាក់ទៅជាអ្នកក្បត់ជំនឿ ហើយអះអាងថាយើងមិនមានសេចក្ដីពិត។ បើរឿងណាមួយនេះកើតឡើង តើអ្នកនឹងជំពប់ដួល ហើយឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? យើងអាចរៀនថាបើយើងមានជំនឿទៅលើព្រះ ដោយសារតែអ្វីដែលអ្នកឯទៀតធ្វើ មិនមែនដោយសារយើងមានចំណងមិត្តភាពជាមួយលោក នោះជំនឿរបស់យើងនឹងមិនរឹងមាំទេ។ ពិតមែនថាអារម្មណ៍របស់អ្នកចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងរាស្ត្រលោកអាចជួយអ្នកឲ្យមានជំនឿមួយកម្រិត តែក៏សំខាន់ណាស់ដែលអ្នកសិក្សាគម្ពីរយ៉ាងស៊ីជម្រៅ យល់អ្វីដែលអ្នកកំពុងរៀន ហើយធ្វើការស្រាវជ្រាវដើម្បីអ្នកអាចជឿជាក់ថាអ្វីដែលអ្នកកំពុងរៀនគឺជាសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ អ្នកត្រូវពិសោធន៍មើលដោយខ្លួនអ្នកឲ្យដឹងប្រាកដថាគម្ពីរបង្រៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ា។—រ៉ូម ១២:២
៤. យោងទៅតាមម៉ាថាយ ១៣:៣-៦, ២០, ២១ តើបញ្ហាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើអ្នកខ្លះ?
៤ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា អ្នកខ្លះនឹងទទួលយកសេចក្ដីពិត«ដោយអំណរ» ប៉ុន្តែពេលដែលពួកគេមានបញ្ហា ជំនឿរបស់ពួកគេនឹងចុះខ្សោយ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ១៣:៣-៦, ២០, ២១) ប្រហែលជាពួកគេមិនបានយល់ថា ការកាន់តាមលោកយេស៊ូនឹងនាំឲ្យពួកគេមានការពិបាក។ (ម៉ាថ. ១៦:២៤) ឬប្រហែលជាពួកគេបានគិតថាការធ្វើជាគ្រិស្តសាសនិកមានន័យថាពួកគេទទួលតែពរប៉ុណ្ណោះ មិនជួបការពិបាកក្នុងជីវិតទេ។ កាលៈទេសៈរបស់យើងអាចផ្លាស់ប្ដូរ ហើយនេះអាចនាំឲ្យយើងបាត់បង់អំណរអស់មួយរយៈពេល។—ទំនុក. ៦:៦; សាស្ដ. ៩:១១
៥. តើបងប្អូនភាគច្រើនបង្ហាញយ៉ាងណាថាពួកគេជឿជាក់ថាពួកគេមានសេចក្ដីពិត?
៥ បងប្អូនរួមជំនឿជឿជាក់ថាពួកគេមានសេចក្ដីពិត។ តើពួកគេភាគច្រើនបង្ហាញយ៉ាងណាថាពួកគេមានការជឿជាក់បែបនេះ? ការជឿជាក់របស់ពួកគេមិនរសាយទៅទេ ទោះជាបងប្អូនធ្វើឲ្យពួកគេឈឺចិត្ត ឬប្រព្រឹត្តអ្វីដែលមិនសមជាគ្រិស្តសាសនិកក្ដី។ (ទំនុក. ១១៩:១៦៥) រាល់ដងពេលមានបញ្ហា ជំនឿរបស់ពួកគេកាន់តែមាំមួនឡើង មិនមែនខ្សោយទៅទេ។ (យ៉ា. ១:២-៤) តើអ្នកអាចមានជំនឿដ៏រឹងមាំបែបនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
ចូរទទួល«ចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីព្រះ»
៦. តើជំនឿរបស់ពួកអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តនៅសតវត្សរ៍ទី១មានមូលដ្ឋានលើអ្វី?
៦ ជំនឿរបស់ពួកអ្នកកាន់តាមនៅសតវត្សរ៍ទី១មានមូលដ្ឋានលើចំណេះពីបទគម្ពីរនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ត ពោលគឺ«សេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ»។ (កាឡ. ២:៥) សេចក្ដីពិតនោះរួមបញ្ចូលសេចក្ដីបង្រៀនទាំងអស់របស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិក រួមទាំងសេចក្ដីបង្រៀនដែលទាក់ទងនឹងគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូ និងការប្រោសលោកឲ្យរស់ឡើងវិញ។ សាវ័កប៉ូលបានជឿជាក់ថាសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនេះគឺជាការពិត។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះគាត់ប្រើបទគម្ពីរដើម្បី«បញ្ជាក់ភ័ស្តុតាងដោយផ្អែកលើអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរ ដើម្បីឲ្យយល់ថាគ្រិស្តត្រូវរងទុក្ខ ហើយរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ»។ (សកម្ម. ១៧:២, ៣) អ្នកកាន់តាមគ្រិស្តនៅសតវត្សរ៍ទី១ ជឿសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះ ហើយពឹងផ្អែកទៅលើសកម្មពលបរិសុទ្ធដើម្បីជួយពួកគេឲ្យយល់បណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ពួកគេធ្វើការស្រាវជ្រាវដើម្បីប្រាកដថាសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះមានមូលដ្ឋានលើបទគម្ពីរ។ (សកម្ម. ១៧:១១, ១២; ហេ. ៥:១៤) ជំនឿរបស់ពួកគេមិនអាស្រ័យទៅលើអារម្មណ៍តែប៉ុណ្ណោះទេ ហើយពួកគេបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនដោយសារតែពួកគេសប្បាយចិត្ត ពេលពួកគេសេពគប់ជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿឡើយ។ តែជំនឿរបស់ពួកគេមានមូលដ្ឋានលើ«ចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីព្រះ»។—កូឡ. ១:៩, ១០
៧. តើជំនឿរបស់យើងលើសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរជួយយើងយ៉ាងណា?
៧ សេចក្ដីពិតក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះមិនផ្លាស់ប្ដូរទេ។ (ទំនុក. ១១៩:១៦០) ជាឧទាហរណ៍ សេចក្ដីពិតនោះមិនផ្លាស់ប្ដូរ ទោះជាបងប្អូនរួមជំនឿធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្ត ឬប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរក្ដី ហើយសេចក្ដីពិតនោះមិនផ្លាស់ប្ដូរទេ ពេលដែលយើងជួបទុក្ខលំបាក។ ដូច្នេះ យើងត្រូវស្គាល់សេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរយ៉ាងច្បាស់ ហើយជឿជាក់ថាសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះគឺជាការពិត។ ជំនឿដ៏រឹងមាំរបស់យើងដែលមានមូលដ្ឋានលើសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ នឹងជួយយើងមិនឲ្យរង្គោះរង្គើពេលមានបញ្ហា ដូចយុថ្កាអាចធ្វើឲ្យទូកនៅនឹងមួយកន្លែងពេលមានខ្យល់ព្យុះ។ តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចពង្រឹងការជឿជាក់របស់អ្នកថាអ្នកមានសេចក្ដីពិត?
ចូរ«ជឿជាក់»
៨. យោងទៅតាមធីម៉ូថេទី២ ៣:១៤, ១៥ តើតាមរបៀបណាធីម៉ូថេបានជឿជាក់ថាគាត់មានសេចក្ដីពិត?
៨ ធីម៉ូថេបានជឿជាក់ថាគាត់មានសេចក្ដីពិត។ ហេតុអ្វីគាត់មានការជឿជាក់បែបនេះ? (សូមអាន ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៤, ១៥) ម្ដាយនិងយាយរបស់គាត់បានណែនាំគាត់ឲ្យស្គាល់សេចក្ដីបង្រៀនពី«ឯកសារបរិសុទ្ធនានា»។ ប៉ុន្តែ គាត់ក៏ច្បាស់ជាចំណាយពេលនិងប្រើកម្លាំងដើម្បីសិក្សាឯកសារបរិសុទ្ធទាំងនោះដែរ។ យ៉ាងនេះ គាត់បានត្រូវ«នាំឲ្យជឿជាក់»ថា ឯកសារទាំងនោះជាសេចក្ដីពិត។ ក្រោយមក ធីម៉ូថេ ម្ដាយ និងយាយរបស់គាត់បានរៀនអំពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់គ្រិស្តសាសនិក។ ពិតមែនថាធីម៉ូថេទំនងជាកោតស្ងើចចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបង្ហាញចំពោះគ្នា ហើយគាត់ចង់ចំណាយពេលជាមួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំនិងជួយពួកគេ។ (ភី. ២:១៩, ២០) ប៉ុន្តែជំនឿរបស់គាត់មិនមានមូលដ្ឋានលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សទេ តែមានមូលដ្ឋានលើសេចក្ដីបង្រៀនពីគម្ពីរដែលគាត់ជឿជាក់ថាជាសេចក្ដីពិត និងដែលនាំឲ្យគាត់ចង់ធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ អ្នកក៏ត្រូវសិក្សាគម្ពីរនិងយល់ច្បាស់អំពីអ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា។
៩. តើអ្នកត្រូវជឿជាក់អំពីសេចក្ដីបង្រៀនបីយ៉ាងអ្វី?
៩ មានសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរ យ៉ាងហោចណាស់បីដែលអ្នកត្រូវជឿជាក់។ ទី១ អ្នកត្រូវជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ (និក្ខ. ៣:១៤, ១៥; ហេ. ៣:៤; បប. ៤:១១) ទី២ អ្នកត្រូវដឹងអំពីមូលហេតុដែលអ្នកអាចជឿជាក់ថាគម្ពីរជាបណ្ដាំរបស់ព្រះសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ (២ធី. ៣:១៦, ១៧) ទី៣ អ្នកត្រូវជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានអង្គការមួយដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកក្រោមការដឹកនាំរបស់គ្រិស្ត ហើយថាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអង្គការនោះ។ (អេ. ៤៣:១០-១២; យ៉ូន. ១៤:៦; សកម្ម. ១៥:១៤) ការធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកជឿជាក់លើសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះ មិនតម្រូវឲ្យអ្នកស្គាល់ព័ត៌មានទាំងអស់ក្នុងគម្ពីរទេ។ ប៉ុន្តែ គោលដៅរបស់អ្នកគឺប្រើ«សមត្ថភាពរិះគិត»ដើម្បីពង្រឹងការជឿជាក់របស់អ្នកថាអ្នកមានសេចក្ដីពិត។—រ៉ូម ១២:១
ចូរត្រៀមខ្លួនជានិច្ចដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត ឲ្យជឿជាក់
១០. ក្រៅពីការស្គាល់សេចក្ដីពិត តើយើងត្រូវចេះធ្វើអ្វី?
១០ ក្រោយពីអ្នកប្រាកដថាសេចក្ដីបង្រៀនអំពីគម្ពីរ ព្រះ និងរាស្ត្ររបស់លោកជាការពិត អ្នកត្រូវចេះប្រើបទគម្ពីរដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតជឿជាក់សេចក្ដីបង្រៀនទាំងនេះដែរ។ ហេតុអ្វី? ដោយសារយើងជាគ្រិស្តសាសនិក យើងមានភារកិច្ចបង្រៀនអ្នកឯទៀតដែលចង់ស្ដាប់អំពីសេចក្ដីពិតដែលយើងបានរៀន។ * (១ធី. ៤:១៦) កាលដែលយើងព្យាយាមជួយអ្នកឯទៀតឲ្យជឿជាក់អំពីសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរ យើងក៏ពង្រឹងការជឿជាក់របស់យើងទៅលើសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះដែរ។
១១. តើសាវ័កប៉ូលបានទុកគំរូអ្វីពេលគាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត?
១១ ពេលសាវ័កប៉ូលបង្រៀនបណ្ដាជន គាត់«ខំបញ្ជាក់ហេតុផលដើម្បីឲ្យពួកគេជឿអំពីលោកយេស៊ូ ដោយផ្អែកលើច្បាប់របស់ម៉ូសេនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ»។ (សកម្ម. ២៨:២៣) តើយើងអាចយកតម្រាប់ប៉ូលយ៉ាងដូចម្ដេចពេលបង្រៀនសេចក្ដីពិតដល់អ្នកឯទៀត? យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវប្រាប់អំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែងប៉ុណ្ណោះទេ យើងក៏ត្រូវជួយសិស្សគម្ពីររបស់យើងឲ្យចេះវែកញែកអំពីបទគម្ពីរ ដើម្បីឲ្យពួកគេចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា។ យើងចង់ឲ្យពួកគេទទួលយកសេចក្ដីពិត មិនមែនដោយសារពួកគេចូលចិត្តយើងទេ តែដោយសារពួកគេបានត្រូវនាំឲ្យខ្លួនជឿជាក់ថាអ្វីដែលពួកគេរៀនគឺជាសេចក្ដីពិតអំពីព្រះដែលស្រឡាញ់យើង។
ឪពុកម្ដាយទាំងឡាយ ចូរជួយកូនឲ្យមានជំនឿ ដោយបង្រៀន«សេចក្ដីជ្រាលជ្រៅរបស់ព្រះ»ដល់ពួកគេ (សូមមើលវគ្គ១២-១៣) *
១២-១៣. តើឪពុកម្ដាយអាចជួយកូនឲ្យនៅជាប់នឹងសេចក្ដីពិតយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ ឪពុកម្ដាយទាំងឡាយ អ្នកច្បាស់ជាចង់ឲ្យកូនរបស់អ្នកនៅជាប់នឹងសេចក្ដីពិត។ អ្នកប្រហែលជាគិតថា បើពួកគេមានការសេពគប់ល្អក្នុងក្រុមជំនុំ ពួកគេនឹងរីកចម្រើន។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកចង់ឲ្យកូនរបស់អ្នកជឿជាក់ថាពួកគេមានសេចក្ដីពិត ពួកគេមិនគ្រាន់តែត្រូវការមិត្តល្អប៉ុណ្ណោះទេ តែពួកគេក៏ត្រូវមានចំណងមិត្តភាពផ្ទាល់ជាមួយនឹងព្រះ ហើយជឿជាក់ថាអ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀនគឺជាសេចក្ដីពិត។
១៣ ដើម្បីបង្រៀនកូននូវសេចក្ដីពិតអំពីព្រះ ឪពុកម្ដាយត្រូវទុកគំរូដោយសិក្សាគម្ពីរយ៉ាងហ្មត់ចត់។ ពួកគេត្រូវលៃទុកពេលដើម្បីរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេរៀន។ យ៉ាងនេះ ពួកគេអាចបង្រៀនកូនឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។ ដូចដែលពួកគេបង្រៀនសិស្សគម្ពីរ ពួកគេក៏ត្រូវបង្រៀនកូនឲ្យចេះប្រើឧបករណ៍របស់យើងសម្រាប់ជាជំនួយសិក្សាគម្ពីរ។ ដោយធ្វើអ្វីទាំងនេះ ពួកគេនឹងជួយកូនឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយទុកចិត្តថាលោកប្រើ«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា» ដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់គម្ពីរ។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥-៤៧) ឪពុកម្ដាយទាំងឡាយ អ្នកមិនគ្រាន់តែត្រូវបង្រៀនកូនអំពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗពីគម្ពីរប៉ុណ្ណោះទេ តែអ្នកក៏ត្រូវជួយពួកគេឲ្យមានជំនឿរឹងមាំដោយបង្រៀនពួកគេអំពី«សេចក្ដីជ្រាលជ្រៅរបស់ព្រះ» តាមសមត្ថភាពនិងអាយុរបស់ពួកគេ។—១កូ. ២:១០
ចូរសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរ
១៤. ហេតុអ្វីយើងគួរសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរ? (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « តើអ្នកអាចពន្យល់ទំនាយទាំងនេះបានឬទេ?»)
១៤ ទំនាយក្នុងគម្ពីរគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជួយយើងឲ្យមានជំនឿរឹងមាំទៅលើលោក។ តើទំនាយណាខ្លះបានពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នក? អ្នកប្រហែលជាលើកឡើងអំពីទំនាយនៃ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»។ (២ធី. ៣:១-៥; ម៉ាថ. ២៤:៣, ៧) ប៉ុន្តែ តើទំនាយណាខ្លះទៀតអាចពង្រឹងការជឿជាក់របស់អ្នក? ជាឧទាហរណ៍ តើអ្នកអាចពន្យល់ឬទេ អំពីរបៀបដែលទំនាយដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅដានីយ៉ែលជំពូកទី២ ឬដានីយ៉ែលជំពូកទី១១បានក្លាយទៅជាការពិត និងកំពុងក្លាយជាការពិតនៅសម័យនេះ? * ពេលជំនឿរបស់អ្នកមានមូលដ្ឋានរឹងមាំលើគម្ពីរ ជំនឿនោះនឹងមិនខូចទៅឡើយ។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់បងប្អូនយើងដែលបានរងការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំងនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២។ ទោះជាពួកគេមិនយល់ទាំងស្រុងអំពីទំនាយក្នុងគម្ពីរដែលជាប់ទាក់ទងនឹងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ក្ដី ពួកគេមានជំនឿមាំមួនទៅលើបណ្ដាំរបស់ព្រះ។
ការសិក្សាគម្ពីររួមទាំងទំនាយក្នុងគម្ពីរ អាចជួយយើងកាន់ជំហរមាំមួនពេលយើងរងការបៀតបៀន (សូមមើលវគ្គ១៥-១៧) *
១៥-១៧. តើការសិក្សាគម្ពីរបានពង្រឹងកម្លាំងចិត្តបងប្អូនរបស់យើងដែលរងការបៀតបៀនពីពួកណាត្ស៊ីយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ នៅអាល្លឺម៉ង់ក្រោមរបបណាត្ស៊ី បងប្អូនរបស់យើងរាប់ពាន់នាក់បានត្រូវបញ្ជូនទៅជំរំឃុំឃាំង។ ហ៊ីត្លែរនិងមេបញ្ជាការហែនរិច ហ៊ីមឡឺ ស្អប់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ បងស្រីម្នាក់និយាយថាហ៊ីមឡឺបានប្រាប់បងស្រីមួយក្រុមនៅជំរំឃុំឃាំងមួយថា៖ «យេហូវ៉ាព្រះរបស់អ្នកប្រហែលជាគ្រប់គ្រងនៅស្ថានសួគ៌ តែនៅផែនដីនេះគឺយើងជាអ្នកគ្រប់គ្រង! យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកឃើញថាអ្នកណានឹងនៅយូរជាង អ្នកឯងឬក៏យើង!»។ តើអ្វីបានជួយរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់?
១៦ និស្សិតគម្ពីរទាំងនោះដឹងថារាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងនៅឆ្នាំ១៩១៤។ ពួកគេមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ ពេលជួបការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំង។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាជឿជាក់ថាគ្មានរដ្ឋាភិបាលណាអាចបញ្ឈប់គោលបំណងរបស់ព្រះមិនឲ្យសម្រេចឡើយ។ ហ៊ីត្លែរមិនអាចបំផ្លាញការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ឬបង្កើតរដ្ឋាភិបាលមួយដែលខ្លាំងជាងរាជាណាចក្ររបស់ព្រះទេ។ បងប្អូនយើងបានជឿជាក់ថា នៅទីបំផុតការគ្រប់គ្រងរបស់ហ៊ីត្លែរនឹងមកដល់ទីបញ្ចប់។
១៧ ការជឿជាក់របស់បងប្អូនទាំងនោះ គឺមិននាំឲ្យពួកគេខកបំណងទេ។ មិនយូរក្រោយមក របបណាត្ស៊ីបានដួលរលំ ហើយហែនរិច ហ៊ីមឡឺបានរត់ភៀសខ្លួន។ គាត់គឺជាបុរសដែលធ្លាប់និយាយថា៖ «នៅផែនដីនេះគឺយើងជាអ្នកគ្រប់គ្រង»។ កាលដែលគាត់កំពុងរត់គេច គាត់បានជួបបងប្រុសលូបកេដែលជាសាក្សីម្នាក់ធ្លាប់ជាប់ឃុំឃាំង ហើយហ៊ីមឡឺចំណាំមុខបងប្រុសនោះ។ ហ៊ីមឡឺបានសួរបងប្រុសលូបកេទាំងធ្លាក់ទឹកចិត្តថា៖ «និស្សិតគម្ពីរ! តើអ្វីទៀតនឹងកើតឡើង?»។ បងលូបកេពន្យល់ដល់ហ៊ីមឡឺថា សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាដឹងមុនហើយថារបបណាត្ស៊ីនឹងបរាជ័យ ហើយថានិស្សិតគម្ពីរនឹងត្រូវសង្គ្រោះ។ ហ៊ីមឡឺដែលធ្លាប់និយាយអាក្រក់យ៉ាងច្រើនអំពីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា នៅពេលនោះអស់ពាក្យអ្វីនិយាយទៀត។ មិនយូរក្រោយមក គាត់បានធ្វើអត្តឃាត។ តើមានមេរៀនអ្វី? ការសិក្សាគម្ពីរ រួមទាំងទំនាយក្នុងគម្ពីរ អាចធ្វើឲ្យយើងមានជំនឿមាំមួនលើព្រះ ហើយកាន់ជំហរមាំមួនពេលយើងរងការបៀតបៀន។—២ពេ. ១:១៩-២១
១៨. ដូចបានបង្ហាញនៅយ៉ូហាន ៦:៦៧, ៦៨ ហេតុអ្វីយើងត្រូវមាន«ចំណេះត្រឹមត្រូវនិងសមត្ថភាពវែកញែកដ៏ពេញលេញ»?
១៨ យើងត្រូវបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នា យ៉ាងនេះគេនឹងដឹងថាយើងជាគ្រិស្តសាសនិកពិត។ តែយើងក៏ត្រូវមាន«ចំណេះត្រឹមត្រូវនិងសមត្ថភាពវែកញែកដ៏ពេញលេញ»។ (ភី. ១:៩) ពុំដូច្នោះទេ យើងអាចត្រូវ«បក់ផាត់ទៅនេះទៅនោះដោយខ្យល់នៃសេចក្ដីបង្រៀនគ្រប់បែបយ៉ាង ដោយស្ដាប់មនុស្សដែលជាអ្នកបោកបញ្ឆោត» រួមទាំងពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ។ (អេភ. ៤:១៤) ពេលអ្នកកាន់តាមជាច្រើននាក់នៅសតវត្សរ៍ទី១ គ.ស. ឈប់កាន់តាមលោកយេស៊ូ សាវ័កពេត្រុសបាននិយាយអំពីការជឿជាក់ដ៏មុតមាំរបស់គាត់ថា៖ «ប្រសាសន៍របស់លោក[យេស៊ូ]នាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ (សូមអាន យ៉ូហាន ៦:៦៧, ៦៨) ទោះជានៅពេលនោះពេត្រុសមិនយល់ទាំងស្រុងអំពីប្រសាសន៍ទាំងនោះក្ដី គាត់បានរក្សាភាពស្មោះត្រង់ ដោយសារគាត់បានយល់សេចក្ដីពិតអំពីគ្រិស្ត។ អ្នកក៏អាចធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកកាន់តែជឿជាក់ទៅលើអ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀន។ បើអ្នកធ្វើដូច្នេះ ជំនឿរបស់អ្នកនឹងនៅតែមាំមួន មិនថាមានអ្វីកើតឡើងក៏ដោយ ហើយអ្នកនឹងជួយអ្នកឯទៀតឲ្យមានជំនឿមាំមួនដែរ។—២យ៉ូន. ១, ២
ចម្រៀងលេខ៧២ ចូរផ្សាយក្ដីពិតអំពីរាជ្យព្រះ
^ វគ្គ 5 អ្វីដែលយើងរៀនក្នុងអត្ថបទនេះ នឹងជួយយើងឲ្យយល់ថាសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរគឺសំខាន់ណាស់។ យើងក៏នឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងកាន់តែអាចមានទំនុកចិត្តថាអ្វីដែលយើងជឿគឺជាសេចក្ដីពិត។
^ វគ្គ 10 ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យចេះវែកញែកជាមួយអ្នកឯទៀតអំពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរ សូមមើលអត្ថបទតភាគដែលមានចំណងជើងថា «ការសន្ទនាអំពីប្រធានបទមួយក្នុងគម្ពីរ» ដែលចេញផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមពីឆ្នាំ២០១៤ដល់ឆ្នាំ២០១៥។ ប្រធានបទរួមមាន«ហេតុអ្វីលោកអ្នកគួរពិនិត្យមើលអ្វីដែលបានចែងក្នុងគម្ពីរ?» «តើរាជាណាចក្រព្រះបានចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងនៅពេលណា?» និង«ហេតុអ្វីព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សរងទុក្ខវេទនា?»។
^ វគ្គ 14 ដើម្បីអានការពន្យល់អំពីទំនាយទាំងនេះ សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ និងខែឧសភា ឆ្នាំ២០២០។
