សំណួរពីអ្នកអាន
តើលោកយេស៊ូបានទៅជាសម្ដេចសង្ឃនៅពេលណា ហើយតើកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមានសុពលភាពនៅពេលណា?
មានទីសម្អាងដែលបញ្ជាក់ថា លោកយេស៊ូបានទៅជាសម្ដេចសង្ឃពេលលោកបានទទួលការជ្រមុជទឹកនៅឆ្នាំ២៩ គ.ស.។ តើមានទីសម្អាងអ្វី? ការដែលលោកយេស៊ូទទួលការជ្រមុជទឹក បង្ហាញថាលោកចង់ធ្វើតាម«បំណងប្រាថ្នា»របស់ព្រះ។ នេះមានន័យថាលោកសុខចិត្តបូជាជីវិតជាថ្លៃលោះ។ (កាឡ. ១:៤; ហេ. ១០:៥-១០) បំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺប្រៀបដូចជាទីបូជា។ ទីបូជានោះមានតាំងពីលោកយេស៊ូទទួលការជ្រមុជទឹក។ ពេលលោកយេស៊ូឲ្យជីវិតជាថ្លៃលោះ គឺហាក់ដូចជាលោកជាគ្រឿងបូជាដែលបានត្រូវជូននៅលើទីបូជា។ របៀបរៀបចំសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានមូលដ្ឋានលើថ្លៃលោះរបស់លោកយេស៊ូគឺប្រៀបដូចជាវិហារ។ វិហារនោះទំនងជាចាប់ផ្ដើមមានតាំងពីលោកយេស៊ូទទួលការជ្រមុជទឹក។ ដូចទីបូជាជាអ្វីដ៏សំខាន់ក្នុងវិហាររបស់ព្រះ នោះបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏សំខាន់ក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។—ម៉ាថ. ៣:១៦, ១៧; ហេ. ៥:៤-៦
របៀបរៀបចំដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានមូលដ្ឋានលើគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូ គឺប្រៀបដូចជាវិហាររបស់ព្រះ។ ដោយសារវិហារឬរបៀបរៀបចំនោះចាប់ផ្ដើមដំណើរការ នោះត្រូវមានសម្ដេចសង្ឃដែលបម្រើនៅទីនោះ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានត្រូវរើសតាំងជាសម្ដេចសង្ឃ«ដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធនិងឫទ្ធានុភាព»។ (សកម្ម. ១០:៣៧, ៣៨; ម៉ាក. ១:៩-១១) ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីយើងអាចដឹងប្រាកដថាលោកយេស៊ូបានត្រូវតែងតាំងជាសម្ដេចសង្ឃមុនលោកស្លាប់? គំរូរបស់អេរ៉ុននិងពួកអ្នកដែលជាសម្ដេចសង្ឃក្រោយគាត់ អាចជួយយើងឲ្យរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ។
ច្បាប់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យម៉ូសេចែងថា មានតែសម្ដេចសង្ឃប៉ុណ្ណោះដែលអាចចូលទីបរិសុទ្ធបំផុតក្នុងត្រសាលព្រះ ហើយនៅពេលក្រោយមកអាចចូលទីបរិសុទ្ធបំផុតក្នុងវិហារ។ មានវាំងននខណ្ឌរវាងទីបរិសុទ្ធនិងទីបរិសុទ្ធបំផុត។ សម្ដេចសង្ឃឆ្លងកាត់វាំងនននោះតែនៅថ្ងៃជម្រះការខុសឆ្គងប៉ុណ្ណោះ។ (ហេ. ៩:១-៣, ៦, ៧) អេរ៉ុននិងសម្ដេចសង្ឃក្រោយពីគាត់ បានត្រូវរើសតាំងជាសម្ដេចសង្ឃ មុនដែលពួកគេចូលទីបរិសុទ្ធបំផុតតាមវាំងនននៃត្រសាល។ ដូចគ្នាដែរលោកយេស៊ូក៏ត្រូវតែទទួលការតែងតាំងជាសម្ដេចសង្ឃនៃវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ឬការរៀបចំរបស់ព្រះដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ពិត មុនលោកស្លាប់ ហើយក្រោយមកបាន«ចូលតាមវាំងនន»ទៅស្ថានសួគ៌។ វាំងនននោះសំដៅលើ«សាច់ឈាមរបស់លោក»។ (ហេ. ១០:២០) ហេតុនេះ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថាលោកយេស៊ូបានមក«ក្នុងឋានៈជាសម្ដេចសង្ឃ» ហើយក្រោយមក«ចូលក្នុងត្រសាលដ៏រឹតតែឧត្ដុង្គឧត្ដមនិងល្អឥតខ្ចោះជាង ជាត្រសាលដែលដៃមនុស្សមិនបានធ្វើ» និងចូលក្នុង«ស្ថានសួគ៌តែម្ដង»។—ហេ. ៩:១១, ២៤
ពេលលោកយេស៊ូឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ហើយជូនជីវិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់លោកទៅព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់យើង លោកធ្វើតាមដំណាក់កាលទី១ក្នុងចំណោមដំណាក់កាលបីដែលធ្វើឲ្យកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមានសុពលភាព ឬទទួលស្គាល់ស្របតាមច្បាប់។ តើការធ្វើដូច្នេះរួមបញ្ចូលដំណាក់កាលអ្វីខ្លះ?
ដំបូង លោកយេស៊ូបង្ហាញខ្លួននៅមុខព្រះយេហូវ៉ា។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យទទួលគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូជាថ្លៃលោះដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សជាតិ។ ចុងក្រោយព្រះយេហូវ៉ាព្រមទទួលគ្រឿងបូជានោះ។ ទម្រាំដល់អ្វីទាំងនេះកើតឡើង កិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមិនទាន់យកជាការទេ។
គម្ពីរមិនបានប្រាប់យើងច្បាស់លាស់ថាពេលណាព្រះយេហូវ៉ាទទួលយកគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូទេ។ ដូច្នេះ យើងមិនអាចនិយាយថាកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមានសុពលភាពនៅពេលជាក់លាក់ណាមួយបានឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ យើងដឹងថាលោកយេស៊ូបានឡើងទៅស្ថានសួគ៌១០ថ្ងៃមុនបុណ្យថ្ងៃទី៥០។ (សកម្ម. ១:៣) នៅពេលមួយក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លីនោះ លោកបានសុំព្រះយេហូវ៉ាទទួលគ្រឿងបូជារបស់លោក ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានទទួលយក។ (ហេ. ៩:១២) ភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថាកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមានសុពលភាពគឺសឲ្យឃើញនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០។ (សកម្ម. ២:១-៤, ៣២, ៣៣) ដូច្នេះនៅពេលនោះកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមានសុពលភាពរួចហើយ។
និយាយរួមទៅ កិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមានសុពលភាពក្រោយពីព្រះយេហូវ៉ាទទួលយកគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូ ហើយបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលព្រះរើសតាំងទៅជាភាគីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងនោះ។ ពេលនោះកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីចាប់ផ្ដើមយកជាការ ដោយមានលោកយេស៊ូជាសម្ដេចសង្ឃ និងជាអ្នកសម្រុះសម្រួល។—ហេ. ៧:២៥; ៨:១-៣, ៦; ៩:១៣-១៥
