អត្ថបទសិក្សា ៣៩
តើឈ្មោះរបស់អ្នកនៅក្នុង«សៀវភៅជីវិត»ឬទេ?
«សៀវភៅរំលឹកមួយបានត្រូវកត់ទុកនៅចំពោះមុខលោក គឺកត់ទុកឈ្មោះអស់អ្នកដែលគោរពកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា»។—ម៉ាឡ. ៣:១៦
ចម្រៀងលេខ៦១ សាក្សីទាំងឡាយអើយ! ចូរឈានទៅមុខ!
សេចក្ដីសង្ខេប *
ចាប់តាំងពីសម័យអេបិល ព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ថែមឈ្មោះចូលក្នុង«សៀវភៅជីវិត» (សូមមើលវគ្គ១-២)
១. យោងទៅតាមម៉ាឡាគី ៣:១៦ តើព្រះយេហូវ៉ាសរសេរសៀវភៅអ្វី ហើយតើមានអ្វីនៅក្នុងសៀវភៅនោះ?
អស់រាប់ពាន់ឆ្នាំ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងសរសេរសៀវភៅពិសេសមួយ។ សៀវភៅនេះមានបញ្ជីឈ្មោះដែលចាប់ផ្ដើមដោយឈ្មោះរបស់អេបិលជាសាក្សីដ៏ស្មោះត្រង់មុនគេ។ * (លូក. ១១:៥០, ៥១) ចាប់តាំងពីពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ថែមឈ្មោះចូលក្នុងសៀវភៅនេះ ហើយសព្វថ្ងៃសៀវភៅនេះមានឈ្មោះរាប់លាន។ ក្នុងគម្ពីរ សៀវភៅនេះបានត្រូវហៅថា«សៀវភៅរំលឹក» «សៀវភៅជីវិត» និង«បញ្ជីជីវិត»។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងហៅសៀវភៅនេះថា«សៀវភៅជីវិត»។—សូមអាន ម៉ាឡាគី ៣:១៦; បប. ៣:៥; ១៧:៨
២. តើសៀវភៅជីវិតមានឈ្មោះរបស់អ្នកណាខ្លះ ហើយតើតាមរបៀបណាយើងអាចមានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅនោះ?
២ សៀវភៅពិសេសនេះមានឈ្មោះរបស់អស់អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ និងដែលស្រឡាញ់នាមរបស់លោក។ ពួកគេនឹងមានឱកាសទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចមានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅនេះ បើយើងបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដោយផ្អែកលើគ្រឿងបូជាលោះរបស់បុត្រលោក គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ (យ៉ូន. ៣:១៦, ៣៦) មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ឬរស់នៅផែនដីក្ដី យើងទាំងអស់គ្នាចង់ឲ្យឈ្មោះរបស់យើងសរសេរទុកក្នុងសៀវភៅនេះ។
៣-៤. (ក) បើនៅឥឡូវនេះឈ្មោះរបស់យើងបានត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិត តើយើងនឹងរស់ជារៀងរហូតឬទេ? សូមពន្យល់។ (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះនិងអត្ថបទបន្ទាប់?
៣ តើនេះមានន័យថាអស់អ្នកដែលមានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅនេះបានត្រូវធានាថានឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ឬ? យើងអាចរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរនេះក្នុងប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅកាន់ម៉ូសេនៅដំណើរចាកចេញ ៣២:៣៣។ នៅខនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកណាដែលធ្វើអំពើខុសឆ្គងទាស់នឹងខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងលុបឈ្មោះអ្នកនោះចេញពីសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ»។ ដូច្នេះ ឈ្មោះដែលឥឡូវនេះមាននៅក្នុងសៀវភៅនោះអាចលុបចេញបាន គឺហាក់ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាបានសរសេរឈ្មោះនោះដោយខ្មៅដៃជាមុនសិន។ (បប. ៣:៥) យើងត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដថាឈ្មោះរបស់យើងបានត្រូវរក្សាទុកក្នុងសៀវភៅនេះរហូតដល់សរសេរជាប់ គឺហាក់ដូចជាវាបានត្រូវសរសេរដោយប៊ិក។
៤ នេះអាចនាំឲ្យមានសំណួរមួយចំនួនដូចជា៖ តើគម្ពីរចែងយ៉ាងណាអំពីពួកអ្នកដែលមានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅជីវិត និងពួកអ្នកដែលមិនមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅនេះ? តើពួកអ្នកដែលមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅនេះនឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅពេលណា? ចុះយ៉ាងណាពួកអ្នកដែលបានស្លាប់ដោយគ្មានឱកាសស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា? តើឈ្មោះរបស់ពួកគេអាចត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅនេះឬទេ? សំណួរទាំងនេះនឹងត្រូវឆ្លើយក្នុងអត្ថបទនេះនិងអត្ថបទបន្ទាប់។
តើអ្នកណាមានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅនេះ?
៥-៦. (ក) ដូចបានបង្ហាញនៅភីលីព ៤:៣ តើឈ្មោះរបស់អ្នកណាបានត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិត? (ខ) តើឈ្មោះរបស់ពួកគេនឹងនៅជាប់ក្នុងសៀវភៅជីវិតនៅពេលណា?
៥ តើឈ្មោះរបស់អ្នកណាខ្លះបានត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិត? ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះ យើងនឹងពិចារណាក្រុមប្រាំខុសៗគ្នា។ ក្នុងចំណោមក្រុមទាំងនេះ អ្នកខ្លះមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅជីវិត ហើយអ្នកខ្លះទៀតមិនមានទេ។
៦ ក្រុមទី១គឺជាពួកអ្នកដែលបានត្រូវជ្រើសរើសឲ្យគ្រប់គ្រងជាមួយលោកយេស៊ូនៅស្ថានសួគ៌។ តើឈ្មោះរបស់ពួកគេបានត្រូវសរសេរទុកក្នុងសៀវភៅជីវិតនៅសព្វថ្ងៃនេះឬទេ? គឺបានត្រូវសរសេរទុកមែន។ យោងទៅតាមពាក្យរបស់សាវ័កប៉ូលទៅកាន់«អ្នករួមការងារ»របស់គាត់នៅក្រុងភីលីព នៅឥឡូវនេះឈ្មោះរបស់ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យគ្រប់គ្រងជាមួយលោកយេស៊ូ មានក្នុងសៀវភៅជីវិត។ (សូមអាន ភីលីព ៤:៣) ប៉ុន្តែដើម្បីឲ្យឈ្មោះរបស់ពួកគេបន្តនៅក្នុងសៀវភៅនេះ ពួកគេត្រូវរក្សាភាពស្មោះត្រង់។ យ៉ាងនេះ ពេលពួកគេទទួលការបោះត្រាជាលើកចុងក្រោយ មិនថាមុនពួកគេស្លាប់ ឬមុនការចាប់ផ្ដើមនៃគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងក្ដី ឈ្មោះរបស់ពួកគេនឹងមានជាប់នៅក្នុងសៀវភៅនេះ។—បប. ៧:៣
៧. តើយើងយល់យ៉ាងណាពីការបើកបង្ហាញ ៧:១៦, ១៧ស្ដីអំពីពេលដែលមនុស្សមួយក្រុមធំនៃចៀមឯទៀតនឹងមានឈ្មោះជាប់ក្នុងសៀវភៅជីវិត?
៧ ក្រុមទី២គឺមនុស្សមួយក្រុមធំនៃចៀមឯទៀត។ តើឈ្មោះរបស់ពួកគេមាននៅក្នុងសៀវភៅជីវិតនៅឥឡូវនេះឬទេ? គឺមាន។ តើឈ្មោះរបស់ពួកគេនឹងនៅតែមាននៅក្នុងសៀវភៅជីវិត ក្រោយពីពួកគេរួចជីវិតពីសង្គ្រាមអាម៉ាគេដូនឬទេ? នៅតែមាន។ (បប. ៧:១៤) លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា ពួកអ្នកទាំងនេះដែលប្រៀបដូចចៀមនឹងបាន«ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ (ម៉ាថ ២៥:៤៦) ប៉ុន្តែពួកអ្នកទាំងនេះដែលរួចជីវិតពីសង្គ្រាមអាម៉ាគេដូននឹងមិនទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ភ្លាមៗនោះទេ។ ឈ្មោះរបស់ពួកគេនឹងហាក់ដូចជាបានត្រូវសរសេរទុកក្នុងសៀវភៅជីវិតដោយខ្មៅដៃ។ ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រង១.០០០ឆ្នាំ លោកយេស៊ូ«នឹងឃ្វាលពួកគេ ហើយនាំទៅឯប្រភពទឹកដែលផ្ដល់ជីវិត»។ ពួកអ្នកដែលធ្វើតាមការណែនាំរបស់គ្រិស្ត និងដែលបានត្រូវវិនិច្ឆ័យចុងក្រោយថាស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នឹងមានឈ្មោះជាប់ក្នុងសៀវភៅជីវិត។—សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ៧:១៦, ១៧
៨. តើឈ្មោះរបស់អ្នកណាខ្លះមិនបានត្រូវសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅជីវិត ហើយតើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះពួកគេ?
៨ ក្រុមទី៣គឺពួកអ្នកដែលនៅក្នុងចំណោមពពែ ដែលនឹងត្រូវបំផ្លាញនៅសង្គ្រាមអាម៉ាគេដូន។ ឈ្មោះរបស់ពួកគេមិនបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅជីវិតទេ។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា ពួកគេ«នឹងទទួលសេចក្ដីស្លាប់ជារៀងរហូត»។ (ម៉ាថ. ២៥:៤៦) ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ប៉ូលបានប្រាប់យើងថា៖ «អ្នកទាំងនោះនឹងត្រូវកាត់ទោសឲ្យទទួលសេចក្ដីហិនវិនាសជារៀងរហូត»។ (២ថែ. ១:៩; ២ពេ. ២:៩) ម្យ៉ាងទៀត អស់អ្នកនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់មនុស្ស ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងប្រឆាំងនឹងឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះដោយចេតនា មិនទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ទេ តែពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលជារៀងរហូត។ ពួកគេប្រាកដជានឹងមិនត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញឡើយ។ (ម៉ាថ. ១២:៣២; ម៉ាក. ៣:២៨, ២៩; ហេ. ៦:៤-៦) ឥឡូវ សូមយើងពិចារណាអំពីក្រុមពីរដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដី។
ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ
៩. ដូចបានបង្ហាញនៅសកម្មភាព ២៤:១៥ តើក្រុមពីរណានឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដី ហើយតើក្រុមទាំងពីរនេះខុសគ្នាយ៉ាងណា?
៩ គម្ពីរចែងអំពីក្រុមពីរដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅលើផែនដី ពោលគឺ«មនុស្សសុចរិត»និង«មនុស្សមិនសុចរិត»។ (សូមអាន សកម្មភាព ២៤:១៥) «មនុស្សសុចរិត» គឺពួកអ្នកដែលបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់កាលដែលពួកគេនៅរស់។ «មនុស្សមិនសុចរិត» គឺពួកអ្នកដែលមិនបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមុនពួកគេស្លាប់។ ពួកគេមិនប្រព្រឹត្តយ៉ាងសុចរិតតាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ដោយសារក្រុមទាំងពីរនេះបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ តើយើងអាចនិយាយថាឈ្មោះរបស់ពួកគេមាននៅក្នុងសៀវភៅជីវិតឬទេ? ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះ សូមយើងពិចារណាក្រុមនីមួយៗ។
១០. ហេតុអ្វី«មនុស្សសុចរិត»នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ហើយតើពួកគេខ្លះនឹងទទួលឯកសិទ្ធិអ្វី? (សូមមើលផងដែរ«សំណួរពីអ្នកអាន»ក្នុងលេខនេះអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដី)
១០ «មនុស្សសុចរិត»គឺជាក្រុមទី៤។ មុនពួកគេស្លាប់ ឈ្មោះរបស់ពួកគេបានត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិត។ តើឈ្មោះរបស់ពួកគេបានត្រូវលុបចេញពីសៀវភៅនោះពេលពួកគេស្លាប់ឬ? មិនមែនទេ ពីព្រោះពួកគេ«កំពុងរស់នៅ»ក្នុងការចងចាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ព្រះយេហូវ៉ា«មិនមែនជាព្រះរបស់មនុស្សស្លាប់ទេ តែជាព្រះរបស់មនុស្សរស់វិញ ព្រោះលោកចាត់ទុកថាពួកគេទាំងអស់គ្នាកំពុងរស់នៅ»។ (លូក. ២០:៣៨) នេះមានន័យថាពេលដែលមនុស្សសុចរិតនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅលើផែនដី ឈ្មោះរបស់ពួកគេនឹងមាននៅក្នុងសៀវភៅជីវិត ទោះជាដើមដំបូងឈ្មោះទាំងនោះគឺហាក់ដូចជាបានត្រូវសរសេរដោយខ្មៅដៃក្ដី។ (លូក. ១៤:១៤) អ្នកខ្លះក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញទាំងនោះនឹងមានឯកសិទ្ធិបម្រើជា«អ្នកនាំមុខនៅទូទាំងផែនដី»។—ចសព. ៤៥:១៦
១១. តើ«មនុស្សមិនសុចរិត»នឹងត្រូវរៀនអ្វីមុនឈ្មោះរបស់ពួកគេអាចត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិត?
១១ ចុងក្រោយ សូមគិតអំពីក្រុមទី៥គឺ«មនុស្សមិនសុចរិត»។ ប្រហែលជាដោយសារពួកគេមិនស្គាល់ច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេមិនមានរបៀបរស់នៅដ៏សុចរិតមុនពួកគេបានស្លាប់ទេ។ ដូច្នេះ ឈ្មោះរបស់ពួកគេមិនបានត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិតឡើយ។ ប៉ុន្តែ ដោយប្រោសពួកគេឲ្យរស់ឡើងវិញ ព្រះផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅនោះ។ ពួកអ្នក«មិនសុចរិត»ទាំងនេះនឹងត្រូវការជំនួយជាច្រើន។ មុនពួកគេស្លាប់ ពួកគេខ្លះបានប្រព្រឹត្តអាក្រក់ខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះ ពួកគេត្រូវទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនអំពីរបៀបរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដើម្បីបង្រៀនពួកគេអំពីរបៀបធ្វើដូច្នេះ រាជាណាចក្រព្រះនឹងដឹកនាំកិច្ចការបង្រៀនដ៏ធំបំផុតដែលមិនធ្លាប់ធ្វើនៅផែនដី។
១២. (ក) តើអ្នកណានឹងបង្រៀនមនុស្សមិនសុចរិត? (ខ) តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះពួកអ្នកដែលមិនព្រមធ្វើតាមអ្វីដែលពួកគេរៀន?
១២ តើអ្នកណានឹងបង្រៀនមនុស្សមិនសុចរិត? គឺមនុស្សមួយក្រុមធំ និងមនុស្សសុចរិតដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ដើម្បីឲ្យមនុស្សមិនសុចរិតមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅជីវិត ពួកគេនឹងត្រូវបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយប្រគល់ខ្លួនជូនលោក។ លោកយេស៊ូគ្រិស្តនិងពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងនឹងមើលយ៉ាងដិតដល់ពីស្ថានសួគ៌ថា តើមនុស្សមិនសុចរិតទាំងនោះមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះអ្វីដែលពួកគេរៀន។ (បប. ២០:៤) អ្នកណាដែលមិនព្រមទទួលជំនួយបែបនេះ នឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ទោះជាពួកគេមានអាយុ១០០ឆ្នាំក៏ដោយ។ (អេ. ៦៥:២០) ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូអាចឃើញចិត្តមនុស្សធ្លុះ ហើយលោកទាំងពីរនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកណាម្នាក់បង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីនៅក្នុងពិភពលោកថ្មីទេ។—អេ. ១១:៩; ៦០:១៨; ៦៥:២៥; យ៉ូន. ២:២៥
ការរស់ឡើងវិញឲ្យបានជីវិត ឬទទួលការវិនិច្ឆ័យ
១៣-១៤. (ក) ពីមុន តើយើងបានយល់យ៉ាងណាអំពីពាក្យរបស់លោកយេស៊ូនៅយ៉ូហាន ៥:២៩? (ខ) តើយើងត្រូវកត់សម្គាល់អ្វីអំពីពាក្យទាំងនោះ?
១៣ លោកយេស៊ូក៏បានមានប្រសាសន៍ដែរ អំពីពួកអ្នកដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដី។ ជាឧទាហរណ៍ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «នឹងមានវេលាមកដល់ ដែលអស់អ្នកនៅក្នុងផ្នូរសម្រាប់ជាទីរំលឹក នឹងឮសំឡេងបុត្ររបស់លោក ហើយចេញមក គឺអស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការល្អ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត ឯអស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ»។ (យ៉ូន. ៥:២៨, ២៩) តើពាក្យរបស់លោកយេស៊ូមានន័យយ៉ាងណា?
១៤ កាលពីមុន យើងបានយល់ថាពាក្យរបស់លោកយេស៊ូសំដៅទៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញក្រោយពីពួកគេបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ពោលគឺអ្នកខ្លះដែលរស់ឡើងវិញនឹងប្រព្រឹត្តការល្អ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះទៀតដែលរស់ឡើងវិញនឹងប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់។ ក៏ប៉ុន្តែ សូមកត់សម្គាល់ថាលោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ថា ពួកអ្នកដែលចេញពីផ្នូរនឹងប្រព្រឹត្តការល្អឬនឹងប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់ទេ។ លោកប្រើពាក្យដែលសំដៅលើគ្រាអតីតកាល។ លោកមានប្រសាសន៍ថា ពួកអ្នកដែល«បានប្រព្រឹត្តការល្អ» និងពួកអ្នកដែល«បានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់»។ នេះបង្ហាញថាការប្រព្រឹត្តទាំងនេះបានត្រូវធ្វើឡើងមុនពួកគេស្លាប់។ នោះគឺសមហេតុសមផលមែនទេ? ព្រោះនៅក្នុងពិភពលោកថ្មី គ្មានអ្នកណានឹងត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ឡើយ។ មនុស្សមិនសុចរិតច្បាស់ជាបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ទាំងនោះមុនដែលពួកគេស្លាប់។ ដូច្នេះ តើយើងអាចយល់យ៉ាងណាពីពាក្យរបស់លោកយេស៊ូអំពី‹ការរស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត› និង‹ការរស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ›?
១៥. តើអ្នកណានឹងត្រូវ«រស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត» ហើយហេតុអ្វី?
១៥ មនុស្សសុចរិតដែលបានប្រព្រឹត្តការល្អមុនពួកគេស្លាប់ នឹង«រស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត» ដោយសារឈ្មោះរបស់ពួកគេបានត្រូវសរសេររួចហើយក្នុងសៀវភៅជីវិត។ នេះមានន័យថា ការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញរបស់«អស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការល្អ»ដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅយ៉ូហាន ៥:២៩ គឺដូចគ្នានឹងការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញរបស់«មនុស្សសុចរិត»ដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅសកម្មភាព ២៤:១៥។ ការយល់ដឹងនេះគឺសមស្របតាមពាក្យនៅរ៉ូម ៦:៧ដែលចែងថា៖ «អ្នកដែលស្លាប់ ព្រះចាត់ទុកថាបានទូទាត់ឲ្យជ្រះស្រឡះពីភាពខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនហើយ»។ ដូច្នេះ ពេលពួកអ្នកសុចរិតទាំងនេះបានស្លាប់ ព្រះយេហូវ៉ាបានអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ លោកនឹងនឹកចាំការប្រព្រឹត្តដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងអស់ដែលពួកគេបានធ្វើមុនពួកគេស្លាប់។ (ហេ. ៦:១០) មនុស្សសុចរិតទាំងនេះដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ច្បាស់ជានឹងត្រូវរក្សាភាពស្មោះត្រង់ដើម្បីឲ្យឈ្មោះរបស់ពួកគេបន្តនៅក្នុងសៀវភៅជីវិត។
១៦. តើ‹ការរស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ›សំដៅទៅលើអ្វី?
១៦ ចុះយ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់មុនដែលពួកគេស្លាប់? ទោះជាអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេបានត្រូវលុបចោលនៅពេលដែលពួកគេស្លាប់ក្ដី ពួកគេមិនបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់កាលដែលពួកគេនៅរស់ទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅជីវិតឡើយ។ ការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញរបស់ពួកអ្នកដែល«បានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់» គឺដូចគ្នានឹងការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញរបស់«មនុស្សមិនសុចរិត»នៅសកម្មភាព ២៤:១៥។ ពួកគេនឹង«រស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ»។ * មនុស្សមិនសុចរិតទាំងនោះនឹងទទួលការវិនិច្ឆ័យក្នុងន័យថាលោកយេស៊ូនឹងពិនិត្យមើលពួកគេ។ (លូក. ២២:៣០) ក្រោយមួយរយៈពេល លោកយេស៊ូនឹងដឹងថាតើពួកគេសមនឹងមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅជីវិតឬយ៉ាងណា។ លុះត្រាតែមនុស្សមិនសុចរិតទាំងនេះលះចោលគន្លងជីវិតអាក្រក់របស់ពួកគេ ហើយប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ទើបលោកអាចសរសេរឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅក្នុងសៀវភៅជីវិតបាន។
១៧-១៨. តើអស់អ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដីត្រូវធ្វើអ្វី ហើយតើពាក្យ«ការប្រព្រឹត្ត»នៅការបើកបង្ហាញ ២០:១២, ១៣ សំដៅទៅលើអ្វី?
១៧ មិនថាពីមុនពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញជាមនុស្សសុចរិតឬមិនសុចរិតក្ដី ពួកគេនឹងត្រូវធ្វើតាមច្បាប់នៅក្នុងរមូរថ្មី ដែលនឹងត្រូវបើកឡើងក្នុងអំឡុងគ្រា១.០០០ឆ្នាំ។ សាវ័កយ៉ូហានបានរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលគាត់បានឃើញក្នុងគំនិត គឺថា៖ «ខ្ញុំឃើញមនុស្សស្លាប់ ទាំងអ្នកធំទាំងអ្នកតូចកំពុងឈរនៅមុខបល្ល័ង្ក ហើយរមូរផ្សេងៗបានត្រូវបើកឡើង។ រមូរមួយទៀតក៏បានត្រូវបើកឡើងដែរ គឺរមូរជីវិត។ ឯមនុស្សស្លាប់បានត្រូវវិនិច្ឆ័យយោងទៅតាមអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរក្នុងរមូរទាំងនោះ ស្របតាមការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ»។—បប. ២០:១២, ១៣
១៨ តើពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងទទួលការវិនិច្ឆ័យដោយផ្អែកលើ«ការប្រព្រឹត្ត»អ្វី? តើនោះជាការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេមុនពួកគេបានស្លាប់ឬទេ? មិនមែនទេ។ សូមចាំថាពួកគេបានត្រូវទូទាត់ឲ្យជ្រះស្រឡះពីការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេពេលពួកគេបានស្លាប់។ យ៉ាងនេះ ការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេមិនមែនជាការប្រព្រឹត្តមុនដែលពួកគេបានស្លាប់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ នេះត្រូវសំដៅទៅលើប្រតិកម្មនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេចំពោះការបង្ហាត់បង្រៀនក្នុងពិភពលោកថ្មី។ សូម្បីតែបុរសដ៏ស្មោះត្រង់ដូចជាណូអេ សាំយូអែល ដាវីឌ និងដានីយ៉ែល ក៏នឹងត្រូវរៀនអំពីលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ហើយបង្ហាញជំនឿលើគ្រឿងបូជារបស់លោក។ បើបុរសទាំងនេះត្រូវរៀនច្រើន ទម្រាំមនុស្សមិនសុចរិត ពួកគេនឹងត្រូវរៀនច្រើនជាងនេះទៅទៀត!
១៩. នៅទីបំផុត តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះពួកអ្នកដែលមិនព្រមទទួលយកឱកាសដ៏អស្ចារ្យនេះ?
១៩ នៅទីបំផុត តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះពួកអ្នកដែលមិនព្រមទទួលយកឱកាសដ៏អស្ចារ្យនេះ? ការបើកបង្ហាញ ២០:១៥ ប្រាប់យើងថា៖ «អ្នកណាដែលគ្មានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅជីវិត អ្នកនោះបានត្រូវបោះទៅក្នុងបឹងភ្លើង»។ មែនហើយ ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ គឺសំខាន់ណាស់ឲ្យយើងធ្វើឲ្យប្រាកដថាឈ្មោះរបស់យើងបានត្រូវសរសេរទុកក្នុងសៀវភៅជីវិត ហើយបន្តជាប់ក្នុងសៀវភៅនោះ។
បងប្រុសម្នាក់ចូលរួមក្នុងកិច្ចការបង្រៀនដ៏ធំដែលនឹងធ្វើឡើងក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រង១.០០០ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត (សូមមើលវគ្គ២០)
២០. តើកិច្ចការដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តអ្វីនឹងត្រូវធ្វើឡើងក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រង១.០០០ឆ្នាំ? (សូមមើលរូបភាពនៅក្រប)
២០ គ្រាគ្រប់គ្រង១.០០០ឆ្នាំគឺជាគ្រាដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តណាស់! នេះនឹងរួមបញ្ចូលកិច្ចការបង្រៀនដ៏ធំបំផុតដែលរាស្ត្រព្រះមិនធ្លាប់ធ្វើនៅផែនដី។ ប៉ុន្តែ គ្រានោះក៏នឹងជាគ្រាដែលការប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សមិនសុចរិតនឹងត្រូវពិនិត្យពិចារណា។ (អេ. ២៦:៩; សកម្ម. ១៧:៣១) តើកម្មវិធីអប់រំនេះនឹងត្រូវធ្វើឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច? អត្ថបទបន្ទាប់នឹងជួយយើងឲ្យយល់និងឲ្យតម្លៃចំពោះការរៀបចំដ៏អស្ចារ្យនេះ។
ចម្រៀងលេខ១៤៧ ពាក្យសន្យាអំពីជីវិតគ្មានទីបញ្ចប់
^ អត្ថបទនេះមានការកែតម្រូវការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីពាក្យរបស់លោកយេស៊ូនៅយ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩ ស្ដីអំពី‹ការរស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត›និង‹ការរស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ›។ យើងនឹងរៀនថាតើការរស់ឡើងវិញទាំងពីរនេះសំដៅលើអ្វី ហើយតើការរស់ឡើងវិញនីមួយៗនេះរួមមានអ្នកណាខ្លះ។
^ ការសរសេរសៀវភៅនេះបានចាប់ផ្ដើម«តាំងពីកំណើតពិភពលោក»មក ពោលគឺពិភពលោករបស់មនុស្សដែលអាចត្រូវរំដោះឲ្យរួចពីការខុសឆ្គង។ (ម៉ាថ. ២៥:៣៤; បប. ១៧:៨) ដូច្នេះតាមមើលទៅ អេបិលដែលជាមនុស្សសុចរិតគឺជាបុគ្គលដំបូងដែលមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅនេះ។
^ កាលពីមុន យើងបានពន្យល់ថាពាក្យ«វិនិច្ឆ័យ»ដែលបានត្រូវប្រើនៅទីនេះ មានន័យថាកាត់ទោសឬសេចក្ដីសម្រេចដាក់ទោស។ តាមពិត ពាក្យ«វិនិច្ឆ័យ»អាចមានន័យដូច្នេះមែន។ ប៉ុន្តែក្នុងបរិបទនេះ តាមមើលទៅលោកយេស៊ូបានប្រើពាក្យ«វិនិច្ឆ័យ»ក្នុងន័យទូទៅដែលសំដៅទៅលើការសង្កេតមើលយ៉ាងដិតដល់ដើម្បីពិនិត្យពិចារណាអំពីបុគ្គលណាម្នាក់ឬសាកល្បងគាត់ ឬក៏ដូចវចនានុក្រមគម្ពីរជាភាសាក្រិចមួយចែងថា៖ «ការពិនិត្យមើលការប្រព្រឹត្តរបស់បុគ្គលណាម្នាក់យ៉ាងដិតដល់»។
