ចូរបន្ដបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរ
សូមគិតអំពីថ្ងៃដ៏សប្បាយបំផុតក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ តើនោះគឺថ្ងៃរៀបការរបស់អ្នក ឬថ្ងៃកំណើតកូនដំបូងរបស់អ្នកឬ? ឬតើនោះគឺថ្ងៃដែលអ្នកបានទទួលការជ្រមុជទឹក? ថ្ងៃដែលអ្នកបានទទួលការជ្រមុជទឹកទំនងជាថ្ងៃដ៏សំខាន់បំផុតនិងអរសប្បាយបំផុតក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ នៅថ្ងៃនោះ បងប្អូនរបស់អ្នកសប្បាយរីករាយណាស់ពេលឃើញអ្នកបង្ហាញថាអ្នកស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីដួងចិត្ដ អស់ពីព្រលឹង អស់ពីសមត្ថភាពរិះគិត និងអស់ពីកម្លាំងកាយ!—ម៉ាកុស ១២:៣០
អ្នកទំនងជាមានអំណរច្រើនក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាតាំងពីពេលអ្នកបានទទួលការជ្រមុជទឹក។ ប៉ុន្ដែ អ្នកផ្សាយខ្លះលែងសូវមានអំណរដូចពីមុន។ ហេតុអ្វីដូច្នេះ? តើយើងមានមូលហេតុអ្វីខ្លះ ដើម្បីបន្ដបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរ?
មូលហេតុដែលអ្នកខ្លះបាត់បង់អំណរ
ដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រនាំឲ្យយើងមានអំណរច្រើន។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាមិនយូរទៀតរាជាណាចក្រនោះនឹងបំផ្លាញពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ ហើយនាំឲ្យមានពិភពលោកថ្មី។ សេផានា ១:១៤ ប្រាប់យើងថា៖ «ថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជិតមកដល់ គឺបានមកជិតហើយ ក៏ប្រញឹកណាស់ដែរ!»។ ប៉ុន្ដែ បើយើងមានអារម្មណ៍ថាយើងត្រូវចាំយូរជាងអ្វីដែលយើងបានគិតស្មាន យើងអាចបាត់បង់អំណរដែលយើងធ្លាប់មាន។ នេះអាចនាំឲ្យយើងបន្ថយសកម្មភាពរបស់យើងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។—សុភាសិត ១៣:១២
ពេលយើងចំណាយពេលជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់យើង យើងទទួលការលើកទឹកចិត្ដដើម្បីបន្ដបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរ។ ការប្រព្រឹត្ដដ៏ល្អរបស់រាស្ដ្រព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជាបានទាក់ទាញចិត្ដយើងឲ្យមកការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ហើយបានជួយយើងចាប់ផ្ដើមបម្រើព្រះដោយមានអំណរ។ (ពេត្រុសទី១ ២:១២) ប៉ុន្ដែ តើអ្វីអាចកើតឡើងបើបងប្អូនម្នាក់របស់យើងទទួលការប្រដៅដោយសារគាត់មិនបានធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះ? នេះប្រហែលជាអាចធ្វើឲ្យអ្នកខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំធ្លាក់ទឹកចិត្ដ ហើយនាំឲ្យពួកគេបាត់បង់អំណរ។
ការឈ្លក់វង្វេងនឹងទ្រព្យសម្បត្ដិក៏អាចនាំឲ្យយើងបាត់បង់អំណរដែរ។ តើតាមរបៀបណា? ពិភពលោករបស់សាថានព្យាយាមធ្វើឲ្យយើងជឿជាក់ថាយើងគួរទិញរបស់ដែលយើងមិនត្រូវការ។ ដូច្នេះសូមឲ្យយើងនឹកចាំអំពីប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «គ្មានអ្នកណាអាចជាខ្ញុំបម្រើរបស់ម្ចាស់ពីរបានឡើយ ព្រោះអ្នកនោះនឹងស្រឡាញ់ម្ចាស់មួយហើយស្អប់ម្ចាស់មួយ ឬក៏ស្មោះត្រង់នឹងម្ចាស់មួយហើយមើលងាយម្ចាស់មួយ។ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ព្រះផង និងទ្រព្យសម្បត្ដិផងបានឡើយ»។ (ម៉ាថាយ ៦:២៤) យើងមិនអាចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរនិងព្យាយាមរកប្រយោជន៍ឲ្យបានច្រើនបំផុតពីពិភពលោកនេះនៅពេលដំណាលគ្នាបានទេ។
អំណរក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា
ការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនជាបន្ទុកធ្ងន់សម្រាប់អ្នកដែលស្រឡាញ់លោកទេ។ (យ៉ូហានទី១ ៥:៣) សូមចាំថា លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់អ្នកដែលធ្វើការនឿយហត់ហើយមានបន្ទុកធ្ងន់អើយ! ចូរមកឯខ្ញុំចុះ ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានកម្លាំងចិត្ដឡើងវិញ។ ចូរយកនឹមរបស់ខ្ញុំដាក់លើអ្នករាល់គ្នា ហើយរៀនពីខ្ញុំ ពីព្រោះខ្ញុំស្លូត ក៏មានចិត្ដរាបទាបផង នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមានកម្លាំងចិត្ដឡើងវិញ។ ពីព្រោះនឹមរបស់ខ្ញុំស្រួលពាក់ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។ (ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០) ការធ្វើជាគ្រិស្ដសាសនិកពិតនាំឲ្យយើងមានអំណរនិងមានកម្លាំងចិត្ដឡើងវិញ។ យើងពិតជាមានមូលហេតុល្អដើម្បីមានអំណរក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ឥឡូវសូមឲ្យយើងពិចារណាអំពីមូលហេតុបី។—ហាបាគុក ៣:១៨
យើងបម្រើព្រះដែលផ្ដល់ជីវិតឲ្យយើង ជាព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ។ (សកម្មភាព ១៧:២៨; ធីម៉ូថេទី១ ១:១១) យើងទទួលស្គាល់ថាជីវិតរបស់យើងមកពីអ្នកបង្កើត។ ដូច្នេះ សូមយើងបន្ដបម្រើលោកដោយមានអំណរ ទោះបីជាប៉ុន្មានឆ្នាំបានកន្លងទៅហើយ តាំងពីពេលយើងបានទទួលការជ្រមុជទឹកក៏ដោយ។
បងហិចតឺរក្សាអំណររបស់គាត់ដោយនឹកចាំអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃរាជាណាចក្រនិងដោយនៅតែមានសកម្មភាពក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ
សូមពិចារណាអំពីគំរូរបស់បងប្រុសហិចតឺដែលបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំ។ សូម្បីតែ«កាលណាចាស់ហើយ» គាត់នៅតែមានអំណរក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុកតម្កើង ៩២:១២-១៤) ដោយសារប្រពន្ធរបស់គាត់ឈឺ គាត់បានបន្ថយសកម្មភាពក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ ប៉ុន្ដែបងហិចតឺមិនបានបាត់បង់អំណររបស់គាត់ទេ។ គាត់និយាយថា៖ «ទោះជាខ្ញុំព្រួយចិត្ដពេលឃើញសុខភាពរបស់ប្រពន្ធខ្ញុំកាន់តែខ្សោយទៅៗ ហើយខ្ញុំមិនស្រួលមើលថែនាងក្ដី ខ្ញុំមិនបានអនុញ្ញាតឲ្យបញ្ហានោះធ្វើឲ្យខ្ញុំលែងមានអំណរក្នុងការបម្រើព្រះដ៏ពិតទេ។ ដោយដឹងថាជីវិតរបស់ខ្ញុំមកពីព្រះយេហូវ៉ា ដែលជាអ្នកដែលបានបង្កើតមនុស្សដោយមានគោលបំណងចំពោះពួកគេ នោះគឺជាហេតុឲ្យខ្ញុំស្រឡាញ់លោកយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនិងបម្រើលោកអស់ពីចិត្ដ។ ដើម្បីមិនឲ្យខ្ញុំបាត់បង់អំណរ ខ្ញុំព្យាយាមនៅតែមានសកម្មភាពក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ ហើយព្យាយាមចាត់ទុកសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃរាជាណាចក្រថាសំខាន់បំផុតជានិច្ច»។
ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ថ្លៃលោះ ដែលបើកឱកាសឲ្យយើងមានជីវិតដ៏សប្បាយ។ «ពីព្រោះព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកដល់ម៉្លេះបានជាលោកបានឲ្យបុត្រតែមួយរបស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះអាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ»។ (យ៉ូហាន ៣:១៦) មែនហើយ យើងអាចទទួលការអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង ហើយមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ពេលយើងបង្ហាញជំនឿលើថ្លៃលោះដែលជាអំណោយដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។ នេះពិតជាមូលហេតុដ៏ល្អប្រសើរដើម្បីឲ្យយើងមានចិត្ដកតញ្ញូ! ម្យ៉ាងទៀត ចិត្ដកតញ្ញូរបស់យើងចំពោះថ្លៃលោះ នឹងជំរុញចិត្ដយើងឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរ។
បងខេស៊ូសបានធ្វើឲ្យរបៀបរស់នៅរបស់គាត់សាមញ្ញជាង ហើយបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរអស់ជាច្រើនឆ្នាំ
បងប្រុសខេស៊ូសដែលបានរស់នៅប្រទេសម៉ិកស៊ិកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំដូចជាខ្ញុំបម្រើនៃការងាររបស់ខ្ញុំ។ នៅពេលខ្លះខ្ញុំបានធ្វើការប្រាំវេនជាប់គ្នា ទោះជាខ្ញុំមិនត្រូវតែធ្វើដូច្នេះក៏ដោយ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែធ្វើដើម្បីបានលុយច្រើនជាង។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងអំពីរបៀបដែលលោកបានឲ្យបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោកដើម្បីមនុស្សជាតិ។ ខ្ញុំមានបំណងចិត្ដយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីបម្រើលោក។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានប្រគល់ជីវិតខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយក្រោយពីខ្ញុំបានធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុននោះអស់រយៈពេល២៨ឆ្នាំ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្ដលាឈប់ពីការងារនោះនិងចាប់ផ្ដើមកិច្ចបម្រើពេញពេល»។ ដោយធ្វើដូច្នេះ គាត់ចាប់ផ្ដើមបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរ។
យើងមានរបៀបរស់នៅស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ដែលនាំឲ្យយើងសប្បាយ។ តើអ្នកចាំឬទេថាជីវិតរបស់អ្នកគឺយ៉ាងណាមុនអ្នកបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា? សាវ័កប៉ូលបានរំលឹកគ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូមថាពួកគេ«ធ្លាប់ធ្វើជាខ្ញុំបម្រើភាពខុសឆ្គង» ប៉ុន្ដែពួកគេ«បានទៅជាខ្ញុំបម្រើរបស់សេចក្ដីសុចរិត»។ ដោយសារពួកគេកំពុងមានរបៀបរស់នៅដ៏ស្អាតស្អំ ពួកគេអាចទន្ទឹងរង់ចាំជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ (រ៉ូម ៦:១៧-២២) យើងក៏ធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ ដូច្នេះយើងរួចផុតពីទុក្ខព្រួយដែលមកពីរបៀបរស់នៅដ៏ប្រាសចាកសីលធម៌ ឬដ៏ឃោរឃៅ។ នេះពិតជាហេតុនាំឲ្យមានអំណរមែន!
«ឆ្នាំដ៏សប្បាយបំផុតក្នុងជីវិតខ្ញុំគឺជាឆ្នាំដែលខ្ញុំបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ា» (បងខែមេ)
សូមពិចារណាអំពីគំរូរបស់បងប្រុសខែមេដែលធ្លាប់ជឿការវិវត្ដន៍ មិនជឿថាមានព្រះ ហើយក៏ជាអ្នកប្រដាល់ដែរ។ បងខែមេចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ហើយគាត់មានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅពេលបានឃើញបងប្អូនបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នៅទីនោះ។ ដើម្បីលះចោលរបៀបរស់នៅពីមុនរបស់គាត់ បងខែមេត្រូវសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយគាត់ឲ្យមានជំនឿលើលោក។ បងខែមេនិយាយថា៖ «បន្ដិចម្ដងៗ ខ្ញុំបានរកឃើញថាមានព្រះដែលជាបិតាដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់និងមេត្ដាករុណា។ ការធ្វើតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយការពារខ្ញុំ។ បើខ្ញុំមិនបានកែប្រែ ខ្ញុំប្រហែលជាត្រូវគេសម្លាប់ ដូចដែលបានកើតឡើងចំពោះអ្នកប្រដាល់ខ្លះដែលខ្ញុំធ្លាប់រាប់អានជាមិត្ដ។ ឆ្នាំដ៏សប្បាយបំផុតក្នុងជីវិតខ្ញុំគឺជាឆ្នាំដែលខ្ញុំបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ា»។
ចូរកុំឈប់ព្យាយាម!
តើយើងគួរមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាកាលដែលយើងរង់ចាំទីបញ្ចប់នៃពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ? សូមចាំថា យើងកំពុងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ ហើយទន្ទឹងរង់ចាំជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ «ដូច្នេះ យើងមិនត្រូវឈប់ព្យាយាមធ្វើអ្វីដែលល្អប្រសើរឡើយ ព្រោះនៅពេលកំណត់យើងនឹងទទួលផល បើយើងមិនរសាយចិត្ដទេ»។ (កាឡាទី ៦:៨, ៩) ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា សូមយើងស៊ូទ្រាំ ខំព្យាយាមឲ្យមានគុណសម្បត្ដិដែលយើងត្រូវការដើម្បីរួចជីវិតពី«គ្រាទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំង» ហើយបន្ដបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានអំណរ។—ការបើកបង្ហាញ ៧:៩,១៣, ១៤; យ៉ាកុប ១:២-៤
យើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យរង្វាន់យើងចំពោះការស៊ូទ្រាំរបស់យើង ដោយសារលោកដឹងអំពីការដែលយើងធ្វើនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងបង្ហាញចំពោះលោកនិងចំពោះនាមរបស់លោក។ បើយើងបន្ដបម្រើលោកដោយមានអំណរ យើងនឹងដូចដាវីឌដែលជាអ្នកតែងទំនុកតម្កើង ដែលបាននិយាយថា៖ «ទូលបង្គំបានតាំងព្រះយេហូវ៉ានៅមុខទូលបង្គំជាដរាប ហើយដោយព្រោះទ្រង់គង់នៅខាងស្ដាំទូលបង្គំបានជាទូលបង្គំមិនត្រូវរង្គើឡើយ។ ហេតុនោះចិត្ដទូលបង្គំអរសប្បាយ ហើយកិត្ដិយសនៃទូលបង្គំបានរីករាយឡើង។ រូបសាច់នៃទូលបង្គំក៏នឹងនៅដោយសាន្ដត្រាណដែរ»។—ទំនុកតម្កើង ១៦:៨, ៩
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ទស្សនាវដ្ដី
អំណរជាគុណសម្បត្ដិមួយដែលមកពីព្រះ
បើអ្នកឃើញថាទុក្ខលំបាកប្រចាំថ្ងៃធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់អំណរ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមានអំណរឡើងវិញ?
ទស្សនាវដ្ដី
«ពួកមនុស្សសុចរិតនឹងអរសប្បាយដោយនូវព្រះយេហូវ៉ា»
តើយើងអាចរក្សាអំណររបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ទោះជាយើងកំពុងប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពដែលធ្វើឲ្យយើងធ្លាក់ទឹកចិត្ដក្ដី?
