អត្ថបទសិក្សា ៤៤

ចូររក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកជាគ្រិស្តសាសនិកឲ្យមាំមួន

លេង

«ចូរសង្ឃឹមលើព្រះយេហូវ៉ាចុះ»។—ចសព. ២៧:១៤

ចម្រៀងលេខ១៤៤ ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍លើរង្វាន់!

សេចក្ដីសង្ខេប *

១. តើព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យយើងសេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វី?

ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យយើងសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ អ្នកខ្លះមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅស្ថានសួគ៌ជាបុគ្គលវិញ្ញាណដែលមានជីវិតអមតៈ។ (១កូ. ១៥:៥០, ៥៣) ប៉ុន្តែយើងភាគច្រើនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅលើផែនដី ដោយមានសុខភាពល្អឥតខ្ចោះនិងសុភមង្គល។ (បប. ២១:៣, ៤) មិនថាយើងទន្ទឹងរង់ចាំទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅស្ថានសួគ៌ឬនៅផែនដីក្ដី សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងមានតម្លៃចំពោះយើង។

២. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងមានមូលដ្ឋានលើអ្វី ហើយហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ?

^២ ក្នុងគម្ពីរពាក្យ«សេចក្ដីសង្ឃឹម» អាចមានន័យថាការរំពឹងទុកថានឹងមានអ្វីល្អៗកើតឡើង។ យើងអាចប្រាកដថាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងសម្រាប់ថ្ងៃអនាគតនឹងកើតឡើងពិតមែន ដោយសារនោះមកពីព្រះយេហូវ៉ា។ (រ៉ូម ១៥:១៣) យើងដឹងអំពីអ្វីដែលលោកបានសន្យា ហើយយើងដឹងថាលោកតែងតែរក្សាពាក្យសន្យារបស់លោក។ (ជប. ២៣:១៩) យើងជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានទាំងបំណងប្រាថ្នាទាំងឫទ្ធានុភាព ដើម្បីសម្រេចអ្វីទាំងអស់ដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថាលោកនឹងធ្វើ។ ដូច្នេះ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងមិនមកពីការស្រមើស្រមៃរបស់យើង ឬមិនគ្រាន់តែជាអ្វីដែលយើងចង់ឲ្យកើតឡើងនោះទេ តែមានមូលដ្ឋានលើទីសំអាងនិងពីអ្វីដែលយើងដឹងថាគឺពិត។

៣. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ? (ចម្រៀងសរសើរព្រះ ២៧:១៤)

^៣ បិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់យើង ហើយលោកចង់ឲ្យយើងទុកចិត្តលោក។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ២៧:១៤) ពេលសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងលើព្រះយេហូវ៉ារឹងមាំ យើងនឹងអាចស៊ូទ្រាំទុក្ខលំបាកផ្សេងៗ ហើយមានចិត្តក្លាហាននិងអំណរ ទោះជាមានអ្វីកើតឡើងចំពោះយើងក្ដី។ សូមយើងគិតពិចារណាអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងការពារយើង។ ដំបូង យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីសង្ឃឹមបានត្រូវប្រដូចទៅនឹងយុថ្កានិងមួកការពារក្បាល។ បន្ទាប់មក យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចពង្រឹងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។

សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងប្រៀបដូចជាយុថ្កា

៤. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមប្រៀបដូចជាយុថ្កាតាមរបៀបណា? (ហេប្រឺ ៦:១៩)

^៤ ក្នុងសំបុត្ររបស់សាវ័កប៉ូលទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកជនជាតិហេប្រឺ គាត់បានប្រដូចសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងទៅនឹងយុថ្កា។ (សូមអាន ហេប្រឺ ៦:១៩) ប៉ូលច្រើនតែបានធ្វើដំណើរតាមសមុទ្រ ដូច្នេះគាត់ដឹងថាគេប្រើយុថ្កាដើម្បីមិនឲ្យសំពៅរសាត់ចេញ។ នៅពេលមួយ គាត់កំពុងធ្វើដំណើរនៅលើសំពៅពេលដែលខ្យល់ព្យុះយ៉ាងខ្លាំងបានបក់បោក។ ក្នុងអំឡុងខ្យល់ព្យុះនោះ គាត់បានឃើញអ្នកបើកសំពៅទម្លាក់យុថ្កាចូលក្នុងទឹកដើម្បីមិនឲ្យសំពៅកឿងលើថ្មដែលនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់។ (សកម្ម. ២៧:២៩, ៣៩-៤១) ដូចយុថ្កាធ្វើឲ្យសំពៅមានលំនឹង សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងធ្វើឲ្យយើងនៅនឹងនរ ដើម្បីយើងមិនរសាត់ចេញពីព្រះយេហូវ៉ាពេលយើងជួបបញ្ហាដ៏ធំដែលប្រៀបដូចជាខ្យល់ព្យុះ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏មុតមាំរបស់យើងជួយយើងឲ្យរក្សាចិត្តស្ងប់ពេលយើងមានបញ្ហា ដោយសារយើងជឿជាក់ថាអ្វីៗនឹងល្អប្រសើរឡើង។ សូមចាំថា លោកយេស៊ូបានព្រមានថាយើងនឹងទទួលការបៀតបៀន។ (យ៉ូន. ១៥:២០) ដូច្នេះ ការរំពឹងគិតអំពីរង្វាន់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាឲ្យយើង ជួយយើងឲ្យបន្តបម្រើលោក។

៥. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមបានជួយលោកយេស៊ូយ៉ាងដូចម្ដេច ពេលលោកប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់?

^៥ សូមគិតអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីសង្ឃឹមបានជួយលោកយេស៊ូឲ្យរក្សាភាពស្មោះត្រង់ ទោះជាលោកដឹងថាលោកនឹងស្លាប់យ៉ាងឈឺចាប់ក្ដី។ នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. សាវ័កពេត្រុសបានដកស្រង់ទំនាយមួយពីសៀវភៅចម្រៀងសរសើរព្រះ ដែលរៀបរាប់អំពីចិត្តស្ងប់និងទំនុកចិត្តរបស់លោកយេស៊ូ ដែលថា៖ «ខ្ញុំនឹងរស់ដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ពីព្រោះលោកនឹងមិនទុកខ្ញុំចោលក្នុងផ្នូរឡើយ ហើយលោកក៏នឹងមិនឲ្យរូបកាយរបស់អ្នកដែលមានភក្ដីភាពចំពោះលោកត្រូវខូចទៅដែរ។ . . . ពេលលោកមើលមកខ្ញុំដោយក្ដីពេញចិត្ត ខ្ញុំត្រេកអរពន់ពេក»។ (សកម្ម. ២:២៥-២៨; ចសព. ១៦:៨-១១) ទោះជាលោកយេស៊ូដឹងខ្លួនថាលោកនឹងស្លាប់ក្ដី លោកមានសេចក្ដីសង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំថាព្រះនឹងប្រោសលោកឲ្យរស់ឡើងវិញ ហើយថាលោកនឹងមានអំណរពីការជួបជុំបិតារបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌ម្ដងទៀត។—ហេ. ១២:២, ៣

៦. តើបងប្រុសម្នាក់បានរៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹម?

^៦ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិកបានជួយបងប្អូនយើងជាច្រើននាក់ឲ្យស៊ូទ្រាំ។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់បងប្រុសដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ឈ្មោះឡេនណឺត ឈីនដែលបានរស់នៅប្រទេសអង់គ្លេស។ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ គាត់បានត្រូវគេចាប់ដាក់គុក ដោយសារគាត់មិនព្រមចូលធ្វើទាហាន។ អស់ពីរខែ គាត់បានត្រូវគេឃុំឃាំងឲ្យនៅតែម្នាក់ឯង។ បន្ទាប់មកគាត់បានត្រូវគេបង្ខិតបង្ខំឲ្យធ្វើការធ្ងន់។ ក្រោយមក គាត់បានសរសេរថា៖ «បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំបានជួយខ្ញុំឲ្យដឹងថា ដើម្បីស៊ូទ្រាំយើងពិតជាត្រូវការសេចក្ដីសង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំង។ យើងមានគំរូរបស់លោកយេស៊ូ ពួកសាវ័កនិងពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ ព្រមទាំងមានសេចក្ដីសន្យាដ៏វិសេសវិសាលនៅក្នុងគម្ពីរ។ អ្វីទាំងអស់នេះជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹមមុតមាំសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត និងពង្រឹងកម្លាំងយើងឲ្យស៊ូទ្រាំ»។ សេចក្ដីសង្ឃឹមប្រៀបដូចជាយុថ្កាចំពោះបងឡេនណឺត ហើយក៏អាចប្រៀបដូចជាយុថ្កាចំពោះយើងដែរ។

៧. តើទុក្ខលំបាកពង្រឹងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច? (រ៉ូម ៥:៣-៥; យ៉ាកុប ១:១២)

^៧ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងកាន់តែរឹងមាំឡើងក្រោយពីយើងស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកផ្សេងៗ ហើយទទួលជំនួយនិងការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា។ (សូមអាន រ៉ូម ៥:៣-៥; យ៉ាកុប ១:១២) ដូច្នេះក្រោយពីនោះ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងគឺរឹងមាំជាងពេលដែលយើងបានទទួលដំណឹងល្អនៅដើមដំបូង។ សាថានចង់ឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថា ទុក្ខលំបាករបស់យើងគឺច្រើនពន់ពេក។ ប៉ុន្តែដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា យើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកនីមួយៗដោយជោគជ័យ។

សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងប្រៀបដូចជាមួកការពារក្បាល

៨. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមប្រៀបដូចជាមួកការពារក្បាលតាមរបៀបណា? (ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:៨)

^៨ គម្ពីរក៏ប្រដូចសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងទៅនឹងមួកការពារក្បាល។ (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:៨) ទាហានពាក់មួកដើម្បីការពារពីការវាយរបស់ពួកសត្រូវចំក្បាលគាត់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ក្នុងចម្បាំងរបស់យើងជាមួយនឹងសាថាន យើងត្រូវការពារចិត្តគំនិតរបស់យើងពីការវាយប្រហាររបស់វា។ វាប្រើអ្វីផ្សេងៗជាច្រើនដើម្បីល្បួងយើង ហើយបង្ខូចរបៀបគិតគូររបស់យើង។ ដូចដែលមួកការពារក្បាលរបស់ទាហាន សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងការពាររបៀបគិតគូររបស់យើង ដើម្បីយើងអាចរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។

៩. តើអ្វីកើតឡើងពេលមនុស្សគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹម?

^៩ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នឹងជួយយើងឲ្យប្រព្រឹត្តដោយឈ្លាសវៃនិងដោយមានសមត្ថភាពវែកញែក។ ផ្ទុយទៅវិញ បើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងចុះខ្សោយ ហើយយើងចាប់ផ្ដើមគិតតែអំពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួន យើងនឹងងាយភ្លេចអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងចំពោះជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ សូមគិតអំពីគ្រិស្តសាសនិកខ្លះដែលរស់នៅក្រុងកូរិនថូសនាសម័យបុរាណ។ ពួកគេបានបាត់បង់ជំនឿលើសេចក្ដីសន្យាដ៏សំខាន់មួយរបស់ព្រះ ពោលគឺសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ (១កូ. ១៥:១២) ប៉ូលបានសរសេរថា មនុស្សដែលគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីជីវិតនៅថ្ងៃអនាគត រស់នៅដើម្បីតែបំពេញបំណងចិត្តខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។ (១កូ. ១៥:៣២) នៅសព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សជាច្រើនដែលគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ ខំធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យជីវិតរបស់ពួកគេសប្បាយនៅឥឡូវនេះ។ ប៉ុន្តែយើងខុសពីពួកគេ ដោយសារយើងមានទំនុកចិត្តលើសេចក្ដីសន្យាពីព្រះសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងប្រៀបដូចជាមួកការពារក្បាលដែលការពាររបៀបគិតគូររបស់យើង ហើយជួយយើងមិនឲ្យចេះតែគិតអំពីខ្លួនឯង ព្រោះនោះនឹងបង្ខូចចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។—១កូ. ១៥:៣៣, ៣៤

១០. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមអាចការពារយើងពីការវែកញែកខុសយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១០ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងក៏អាចការពារយើងមិនឲ្យគិតថា យើងមិនអាចធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកខ្លះប្រហែលជាវែកញែកថា ‹ទោះជាខ្ញុំខំប្រឹងយ៉ាងណាក្ដី ខ្ញុំនឹងមិននៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលរស់នៅជារៀងរហូតទេ។ ខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សល្អ។ ខ្ញុំនឹងមិនអាចធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានទេ ទោះជាខំប្រឹងម៉េចក៏ដោយ›។ សូមនឹកចាំថាអេលីផាសដែលជាអ្នកសម្រាលទុក្ខក្លែងក្លាយបានប្រើការវែកញែកស្រដៀងនឹងនេះជាមួយយ៉ូប។ អេលីផាសបាននិយាយថា៖ «តើមនុស្សអាចស្អាតបរិសុទ្ធនៅចំពោះព្រះបានទេ?»។ គាត់ក៏បាននិយាយបន្តទៀតអំពីព្រះថា៖ «មើល! លោកមិនទុកចិត្តទេវតារបស់លោកទេ ឯស្ថានសួគ៌ក៏លោកចាត់ទុកថាមិនបរិសុទ្ធដែរ»។ (យ៉ូប ១៥:១៤, ១៥) នោះជាពាក្យកុហកដ៏អាក្រក់ណាស់! សូមចាំថា គឺសាថានដែលចង់ឲ្យអ្នកគិតបែបនេះ។ វាដឹងថាបើអ្នកបន្តគិតបែបនេះ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកនឹងចាប់ផ្ដើមរសាយ។ ដូច្នេះ ចូរបដិសេធការកុហកបែបនេះ ហើយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ សូមជឿជាក់ថា លោកចង់ឲ្យអ្នករស់ជារៀងរហូត ហើយថាលោកនឹងជួយអ្នកឲ្យទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។—១ធី. ២:៣, ៤

ចូររក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកឲ្យមុតមាំ

១១. ហេតុអ្វីយើងគួរបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់ កាលដែលយើងរង់ចាំឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងបានសម្រេច?

^១១ គឺមិនតែងតែស្រួលឲ្យរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យនៅមុតមាំទេ។ យើងប្រហែលជាពិបាកមានចិត្តអត់ធ្មត់កាលដែលយើងរង់ចាំព្រះ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលរស់ជារៀងរហូត ហើយទស្សនៈរបស់លោកចំពោះពេលវេលាគឺខុសគ្នាពីទស្សនៈរបស់យើង។ (២ពេ. ៣:៨, ៩) លោកនឹងសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកតាមរបៀបដ៏ល្អបំផុត ប៉ុន្តែលោកប្រហែលជាមិនចាត់វិធានការពេលដែលយើងរំពឹងថាលោកនឹងធ្វើឡើយ។ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យមុតមាំ កាលដែលយើងរង់ចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់ឲ្យព្រះធ្វើតាមពាក្យសន្យារបស់លោក?—យ៉ា. ៥:៧, ៨

១២. យោងទៅតាមហេប្រឺ ១១:១, ៦ តើសេចក្ដីសង្ឃឹមជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងជំនឿ?

^១២ យើងនឹងរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យមុតមាំ បើយើងបន្តនៅជិតស្និទ្ធនឹងព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារលោកជាបុគ្គលដែលនឹងធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងក្លាយជាការពិត។ តាមពិត គម្ពីរបង្ហាញថាសេចក្ដីសង្ឃឹមជាប់ទាក់ទងយ៉ាងខ្លាំងទៅនឹងជំនឿថាមានព្រះយេហូវ៉ា ហើយថាលោក«ឲ្យរង្វាន់ដល់អ្នកដែលខំស្វែងរកលោកអស់ពីចិត្ត»។ (សូមអាន ហេប្រឺ ១១:១, ៦) បើយើងពិតជាជឿថាមានព្រះយេហូវ៉ា យើងនឹងកាន់តែមានទំនុកចិត្តថា លោកនឹងធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យាទាំងអស់របស់លោក។ សូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបខ្លះដើម្បីពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយយ៉ាងនេះរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យមុតមាំ។

ការអធិដ្ឋាននិងការរំពឹងគិតនឹងជួយយើងរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យរឹងមាំ (សូមមើលវគ្គ ១៣-១៥) *

១៣. តើយើងអាចចូលទៅជិតព្រះតាមរបៀបណា?

^១៣ ចូរអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ានិងអានបណ្ដាំរបស់លោក។ ទោះជាយើងមិនអាចឃើញព្រះយេហូវ៉ាក្ដី យើងអាចចូលទៅជិតលោកបាន។ យើងអាចនិយាយជាមួយលោកក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន ហើយជឿជាក់ថាលោកនឹងស្ដាប់យើង។ (យេ. ២៩:១១, ១២) យើងអាចស្ដាប់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយអាននិងរំពឹងគិតអំពីបណ្ដាំលោក។ កាលដែលយើងអានអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានថែរក្សាពួកអ្នកស្មោះត្រង់ចំពោះលោកនៅអតីតកាល សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងនឹងកាន់តែរឹងមាំឡើង។ អ្វីៗទាំងអស់ក្នុងបណ្ដាំព្រះ«បានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីណែនាំយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម តាមរយៈការស៊ូទ្រាំរបស់យើង និងការសម្រាលទុក្ខពីបទគម្ពីរ»។—រ៉ូម ១៥:៤

១៤. ហេតុអ្វីយើងគួររំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះអ្នកឯទៀត?

^១៤ ចូររំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរក្សាពាក្យសន្យារបស់លោក។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះអាប្រាហាំនិងសារ៉ា។ ពួកគាត់ដល់អាយុដែលមិនអាចមានកូន។ ប៉ុន្តែ ព្រះបានសន្យាថាពួកគាត់នឹងមានកូន។ (ដក. ១៨:១០) គម្ពីរចែងអំពីទស្សនៈរបស់អាប្រាហាំថា៖ «គាត់បានជឿជាក់ថាគាត់នឹងទៅជាឪពុករបស់ប្រជាជាតិជាច្រើន»។ (រ៉ូម ៤:១៨) ទោះជាអាប្រាហាំមិនដឹងថាសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអាចកើតឡើងតាមរបៀបណាក្ដី គាត់ជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចសេចក្ដីសន្យារបស់លោក។ បុរសដ៏ស្មោះត្រង់នេះមិនបានខកចិត្តឡើយ។ (រ៉ូម ៤:១៩-២១) កំណត់ហេតុបែបនេះបង្រៀនយើងថា យើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងតែងតែសម្រេចសេចក្ដីសន្យារបស់លោក ទោះជានោះមើលទៅមិនអាចកើតឡើងក៏ដោយ។

១៥. ហេតុអ្វីយើងគួរគិតពិចារណាអំពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើចំពោះយើង?

^១៥ ចូរគិតពិចារណាអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះអ្នក។ សូមគិតអំពីប្រយោជន៍ដែលអ្នកបានទទួលដោយផ្ទាល់ពីការសម្រេចនៃសេចក្ដីសន្យាដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍ លោកយេស៊ូបានសន្យាថា បិតានៅស្ថានសួគ៌របស់លោកនឹងផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកត្រូវការសម្រាប់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ (ម៉ាថ. ៦:៣២, ៣៣) លោកយេស៊ូក៏បានសន្យាដែរថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យអ្នកឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធពេលអ្នកសុំពីលោក។ (លូក. ១១:១៣) ព្រះយេហូវ៉ាបានរក្សាពាក្យសន្យាទាំងនោះ។ អ្នកទំនងជាអាចគិតអំពីសេចក្ដីសន្យាផ្សេងទៀតដែលលោកបានសម្រេច ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់អ្នក។ ជាឧទាហរណ៍ លោកសន្យាថាលោកនឹងអភ័យទោសឲ្យអ្នក សម្រាលទុក្ខអ្នក និងផ្ដល់អ្វីដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីបន្តនៅជិតស្និទ្ធនឹងលោក។ (ម៉ាថ. ៦:១៤; ២៤:៤៥; ២កូ. ១:៣) ពេលអ្នករំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះអ្នករួចហើយ អ្នកនឹងពង្រឹងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកទៅលើអ្វីដែលលោកនឹងធ្វើចំពោះអ្នកនៅថ្ងៃអនាគត។

ចូរអរសប្បាយនឹងសេចក្ដីសង្ឃឹម

១៦. ហេតុអ្វីសេចក្ដីសង្ឃឹមជាអំណោយដ៏វិសេសវិសាលមួយ?

^១៦ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ គឺជាអំណោយដ៏វិសេសវិសាលពីព្រះ។ យើងទន្ទឹងរង់ចាំអនាគតដ៏អស្ចារ្យ ជាអ្វីដែលយើងដឹងថានឹងកើតឡើង។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះប្រៀបដូចជាយុថ្កាដែលធ្វើឲ្យយើងនៅនឹងនរ ដើម្បីយើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក ទប់ទល់នឹងការបៀតបៀន និងថែមទាំងប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់ផងដែរ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះប្រៀបដូចជាមួកការពារក្បាល ក្នុងន័យថាវាការពាររបៀបគិតគូររបស់យើង ដើម្បីយើងអាចបដិសេធអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវ ហើយធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ ជួយយើងឲ្យចូលកាន់តែជិតព្រះ ហើយបង្ហាញអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់លោកចំពោះយើង។ យើងពិតជាទទួលប្រយោជន៍ កាលដែលយើងរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យរឹងមាំ។

១៧. ហេតុអ្វីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងនាំឲ្យយើងអរសប្បាយ?

^១៧ ក្នុងសំបុត្ររបស់សាវ័កប៉ូលទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូម គាត់បាននិយាយថា៖ «ចូរអរសប្បាយនឹងសេចក្ដីសង្ឃឹម»។ (រ៉ូម ១២:១២) ប៉ូលអាចអរសប្បាយបាន ដោយសារគាត់ជឿជាក់ថាបើគាត់រក្សាភាពស្មោះត្រង់ គាត់នឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅស្ថានសួគ៌។ យើងក៏អាចអរសប្បាយនឹងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងដែរ ដោយសារយើងជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងរក្សាពាក្យសន្យារបស់លោក។ ដូចអ្នកតែងចម្រៀងសរសើរព្រះបានសរសេរថា៖ «មានសុភមង្គលហើយ . . . អ្នកដែលសង្ឃឹមលើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់គាត់។ . . . លោកជាព្រះដែលស្មោះត្រង់ជានិច្ច»។—ចសព. ១៤៦:៥, ៦

ចម្រៀងលេខ១៣៩ សូមស្រមៃឃើញខ្លួននៅពិភពលោកថ្មី

^ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យយើងសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះលើកទឹកចិត្តយើង ហើយជួយយើងមិនឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើបញ្ហាដែលយើងមាននៅឥឡូវនេះ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើងដើម្បីបន្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ា មិនថាយើងជួបការពិបាកអ្វីក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះអាចការពារយើងពីការមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវដែលអាចបង្ខូចរបៀបគិតគូររបស់យើង។ ដូចដែលយើងនឹងរៀនក្នុងអត្ថបទនេះ អ្វីទាំងនេះជាមូលហេតុល្អឲ្យយើងរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិកឲ្យរឹងមាំ។

^ ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ដូចមួកដែលការពារក្បាលទាហាននិងយុថ្កាដែលធ្វើឲ្យសំពៅមានលំនឹង សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងការពាររបៀបគិតគូររបស់យើងនិងធ្វើឲ្យយើងនៅនឹងនរពេលមានទុក្ខលំបាក។ បងស្រីម្នាក់អធិដ្ឋានដោយមានទំនុកចិត្តទៅព្រះយេហូវ៉ា។ បងប្រុសម្នាក់រំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោកចំពោះអាប្រាហាំ។ បងប្រុសម្នាក់ទៀតគិតពិចារណាអំពីពរដែលគាត់បានទទួល។

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម សម្រាប់សិក្សា