អត្ថបទសិក្សា ៤៣
ប្រាជ្ញាពិតស្រែកឮៗ
«ប្រាជ្ញាពិតស្រែកឮៗនៅតាមផ្លូវ ហើយបន្លឺសំឡេងកាន់តែខ្លាំងនៅទីលានសាធារណៈ»។—សុភ. ១:២០
ចម្រៀងលេខ៨៨ សូមឲ្យខ្ញុំស្គាល់ផ្លូវរបស់លោក
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើមនុស្សជាច្រើនមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះការស្រែកឮៗនៃប្រាជ្ញា? (សុភាសិត ១:២០, ២១)
នៅប្រទេសជាច្រើន យើងច្រើនតែបានឃើញបងប្អូនយើងឈរនៅតំបន់ដែលមនុស្សជាច្រើនធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់។ បងប្អូនយើងញញឹមដាក់អ្នកដំណើរទាំងនោះ ហើយស្នើសុំពួកគេឲ្យអានសៀវភៅរបស់យើង។ តើអ្នកធ្លាប់ចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បែបនេះឬទេ? បើអ្នកធ្លាប់ អ្នកច្បាស់ជាបានគិតអំពីពាក្យប្រដូចនៅសៀវភៅសុភាសិតគឺថា ប្រាជ្ញាស្រែកឮៗនៅទីសាធារណៈដើម្បីមនុស្សអាចស្ដាប់យោបល់ពីវា។ (សូមអាន សុភាសិត ១:២០, ២១) គម្ពីរនិងសៀវភៅរបស់យើងមាន«ប្រាជ្ញាពិត» ពោលគឺប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នេះគឺជាអ្វីដែលមនុស្សត្រូវការដើម្បីពួកគេអាចទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ យើងសប្បាយចិត្តពេលបុគ្គលណាម្នាក់ព្រមទទួលយកសៀវភៅរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ មិនមែនមនុស្សទាំងអស់ចង់បានសៀវភៅយើងទេ។ អ្នកខ្លះមិនចង់ដឹងអំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែង។ អ្នកខ្លះទៀតសើចចំអកយើង។ ពួកគេគិតថាគម្ពីរគឺហួសសម័យ។ រីឯអ្នកខ្លះទៀត រិះគន់សេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរអំពីរឿងសីលធម៌ ដោយអះអាងថាពួកអ្នកដែលធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះជាបុគ្គលមិនសប្បុរស និងឆាប់វិនិច្ឆ័យគេ។ ប៉ុន្តែដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ព្រះយេហូវ៉ាបន្តផ្ដល់ប្រាជ្ញារបស់លោកដល់មនុស្សទាំងអស់។ តើតាមរបៀបណាខ្លះ?
២. តើយើងអាចរកឃើញប្រាជ្ញាពិតនៅសព្វថ្ងៃនេះនៅឯណា ប៉ុន្តែតើមនុស្សភាគច្រើនសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វី?
២ របៀបមួយដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យប្រាជ្ញាពិតឮសុសសាយគឺតាមរយៈគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក។ មនុស្សស្ទើរតែទាំងអស់អាចមានឱកាសអានសៀវភៅនេះ។ ចុះយ៉ាងណាសៀវភៅរបស់យើងដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ? សៀវភៅទាំងនោះមានជាង១.០០០ភាសា ដោយសារពរពីព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកអ្នកដែលស្ដាប់ ពោលគឺអ្នកដែលអាននិងធ្វើតាមអ្វីដែលពួកគេរៀន នឹងទទួលប្រយោជន៍។ ប៉ុន្តែ មនុស្សភាគច្រើនសម្រេចចិត្តមិនអើពើនឹងសំឡេងពីប្រាជ្ញាពិតទេ។ ពេលពួកគេធ្វើការសម្រេចចិត្ត ពួកគេច្រើនតែចង់ពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯងឬស្ដាប់តាមមនុស្សឯទៀត។ ពួកគេប្រហែលជាថែមទាំងចាត់ទុកយើងថាអន់ជាងពួកគេ ដោយសារយើងសម្រេចចិត្តធ្វើតាមអ្វីដែលគម្ពីរចែង។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលមនុស្សមានប្រតិកម្មបែបនេះ។ ប៉ុន្តែ ដំបូងសូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចទទួលប្រាជ្ញាពីព្រះយេហូវ៉ា។
ចំណេះអំពីព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យមានប្រាជ្ញា
៣. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីមានប្រាជ្ញាពិត?
៣ ប្រាជ្ញាអាចសំដៅលើសមត្ថភាពប្រើចំណេះដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អ។ ប៉ុន្តែ ប្រាជ្ញាពិតមានន័យច្រើនជាងនេះ។ គម្ពីរចែងថា៖ «ការកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ាជាទីចាប់ផ្ដើមនៃប្រាជ្ញា ហើយការស្គាល់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធបំផុត នាំឲ្យមានការយល់ដឹង»។ (សុភ. ៩:១០) «ការស្គាល់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធបំផុត»សំដៅលើរបៀបគិតគូររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ ពេលយើងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់ យើងគួរធ្វើឲ្យគំនិតរបស់លោកទៅជាគ្រឹះមូលដ្ឋានចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់យើង។ យើងអាចធ្វើដូច្នេះដោយសិក្សាគម្ពីរនិងសៀវភៅរបស់យើងដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។ ពេលយើងធ្វើដូចនេះ យើងកំពុងបង្ហាញប្រាជ្ញាពិត។—សុភ. ២:៥-៧
៤. ហេតុអ្វីមានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែលអាចឲ្យប្រាជ្ញាពិតប្រាកដដល់យើង?
៤ គឺមានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្ដល់ប្រាជ្ញាពិតឲ្យយើង។ (រ៉ូម ១៦:២៧) ហេតុអ្វីលោកជាប្រភពនៃប្រាជ្ញា? ទី១ ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកបង្កើត ហើយលោកដឹងគ្រប់យ៉ាងអំពីអ្វីទាំងអស់ដែលលោកបានបង្កើត។ (ចសព. ១០៤:២៤) ទី២ អ្វីទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើបង្ហាញថាលោកមានប្រាជ្ញា។ (រ៉ូម ១១:៣៣) ទី៣ យោបល់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាតែងតែផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ពួកអ្នកដែលធ្វើតាម។ (សុភ. ២:១០-១២) បើយើងចង់រកបានប្រាជ្ញាពិត យើងត្រូវព្រមទទួលយកសេចក្ដីពិតបឋមទាំងនេះ ហើយឲ្យវាណែនាំយើងពេលធ្វើការសម្រេចចិត្ត ព្រមទាំងណែនាំការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។
៥. តើមានលទ្ធផលអ្វីពេលមនុស្សមិនព្រមទទួលស្គាល់ថាព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពនៃប្រាជ្ញាពិត?
៥ មនុស្សជាច្រើនដែលយើងជួបក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយទទួលស្គាល់ថាមានរបៀបរៀបរយដ៏អស្ចារ្យក្នុងធម្មជាតិ។ តែពួកគេបែរជានិយាយថាគ្មានអ្នកបង្កើត ហើយលើកស្ទួយការវិវត្តន៍ទៅវិញ។ អ្នកឯទៀតដែលយើងជួប អះអាងថាពួកគេជឿលើព្រះ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេចាត់ទុកខ្នាតតម្រាពីគម្ពីរថាហួសសម័យ ហើយសម្រេចចិត្តធ្វើតាមចិត្តខ្លួនឯង។ តើមានលទ្ធផលអ្វី? តើពិភពលោកល្អប្រសើរជាងដោយសារមនុស្សពឹងផ្អែកលើប្រាជ្ញារបស់ខ្លួនជាជាងប្រាជ្ញារបស់ព្រះឬ? តើពួកគេមានសុភមង្គលពិត ឬមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រឹងមាំសម្រាប់ថ្ងៃអនាគតឬទេ? អ្វីដែលយើងសង្កេតឃើញនៅជុំវិញយើងធ្វើឲ្យយើងជឿជាក់អំពីការពិតនេះថា៖ «បើអ្នកណាប្រឆាំងព្រះយេហូវ៉ា អ្នកនោះមិនមានប្រាជ្ញា សមត្ថភាពវែកញែក ឬឱវាទទេ»។ (សុភ. ២១:៣០) នេះជំរុញចិត្តយើងឲ្យបន្តសុំព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ប្រាជ្ញាពិតដល់យើង។ គួរឲ្យស្ដាយ មនុស្សភាគច្រើនមិនធ្វើដូច្នេះទេ។ ហេតុអ្វី?
មូលហេតុមនុស្សមិនព្រមទទួលប្រាជ្ញាពិត
៦. យោងទៅតាមសុភាសិត ១:២២-២៥ តើអ្នកណាខ្លះមិនចង់ស្ដាប់ប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
៦ មនុស្សជាច្រើនមិនចង់ស្ដាប់ពេលប្រាជ្ញាពិត«ស្រែកឮៗនៅតាមផ្លូវ»ទេ។ យោងទៅតាមគម្ពីរ មានមនុស្សបីក្រុមដែលមិនព្រមទទួលប្រាជ្ញាគឺ «អ្នកដែលខ្វះបទពិសោធន៍» «អ្នកដែលប្រមាថគេ» និង«អ្នកដែលល្ងង់ខ្លៅ»។ (សូមអាន សុភាសិត ១:២២-២៥) សូមយើងពិនិត្យមើលឲ្យបានដិតដល់ជាងអំពីមូលហេតុដែលមនុស្សទាំងនេះមិនព្រមទទួលយកប្រាជ្ញារបស់ព្រះ ហើយពិចារណាផងដែរអំពីរបៀបដែលយើងអាចជៀសវាងពីការធ្វើដូចពួកគេ។
៧. ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះសម្រេចចិត្តបន្តធ្វើជា«អ្នកដែលខ្វះបទពិសោធន៍»?
៧ ពួក«អ្នកដែលខ្វះបទពិសោធន៍»គឺឆោត ងាយបញ្ចុះបញ្ចូល ឬឆាប់ចាញ់បោកគេ។ (សុភ. ១៤:១៥, កំ.ស.) យើងច្រើនតែជួបមនុស្សបែបនេះក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលបានត្រូវបំភាន់ដោយពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា ឬអ្នកនយោបាយ។ អ្នកខ្លះតក់ស្លុតពេលពួកគេដឹងថាពួកអ្នកដឹកនាំទាំងនោះបានកុហកពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅសុភាសិត ១:២២ សម្រេចចិត្តបន្តធ្វើជាមនុស្សខ្វះបទពិសោធន៍ ដោយសារពួកគេពេញចិត្តធ្វើដូច្នេះ។ (យេ. ៥:៣១) ពួកគេចង់ធ្វើតាមចិត្តខ្លួន ហើយមិនចង់រៀនអ្វីដែលគម្ពីរចែង ឬធ្វើតាមច្បាប់ពីគម្ពីរទេ។ ពួកគេជាច្រើនមានអារម្មណ៍ដូចស្ត្រីម្នាក់ពីខេត្តកេបិក ប្រទេសកាណាដា ដែលកាន់ខ្ជាប់នឹងសាសនារបស់ខ្លួន ដែលបានប្រាប់សាក្សីថា៖ «បើបូជាចារ្យយើងបានបំភាន់យើង មិនមែនកំហុសយើងទេ គឺកំហុសគាត់!»។ យើងប្រាកដជាមិនចង់ធ្វើតាមពួកអ្នកដែលសប្បាយធ្វើជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅឡើយ។—សុភ. ១:៣២; ២៧:១២
៨. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យទទួលបទពិសោធន៍ល្អ?
៨ គឺសមហេតុផលដែលគម្ពីរលើកទឹកចិត្តយើងមិនឲ្យបន្តធ្វើជាមនុស្សខ្វះបទពិសោធន៍ តែឲ្យធ្វើជាមនុស្សពេញវ័យចំពោះ«សមត្ថភាពយល់ដឹង»វិញ។ (១កូ. ១៤:២០) យើងទទួលបទពិសោធន៍ល្អដោយធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរក្នុងជីវិតយើង។ បន្តិចម្ដងៗ យើងនឹងឃើញរបៀបដែលគម្ពីរជួយយើងឲ្យជៀសវាងពីបញ្ហាផ្សេងៗ ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ឈ្លាសវៃ។ គឺជាការល្អឲ្យយើងគិតអំពីការសម្រេចចិត្តរបស់យើង។ បើយើងបានសិក្សាគម្ពីរនិងចូលរួមកិច្ចប្រជុំអស់មួយរយៈពេល យើងអាចសួរខ្លួនអំពីមូលហេតុដែលយើងនៅតែមិនទាន់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ានិងទទួលការជ្រមុជទឹក។ បើយើងបានទទួលការជ្រមុជទឹករួចហើយ តើយើងកំពុងរីកចម្រើនជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយនិងជាអ្នកបង្រៀនដំណឹងល្អឬទេ? តើការសម្រេចចិត្តរបស់យើងបង្ហាញថាយើងបានត្រូវដឹកនាំដោយគោលការណ៍គម្ពីរឬ? តើយើងប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកឯទៀតដោយបង្ហាញគុណសម្បត្តិជាគ្រិស្តសាសនិកឬទេ? បើយើងត្រូវធ្វើការកែប្រែ យើងគួរគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីសេចក្ដីរំលឹករបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែល«ធ្វើឲ្យអ្នកដែលខ្វះបទពិសោធន៍មានប្រាជ្ញា»។—ចសព. ១៩:៧
៩. តើពួក«អ្នកដែលប្រមាថគេ»បង្ហាញយ៉ាងណាថាពួកគេបដិសេធមិនទទួលយកប្រាជ្ញា?
៩ ក្រុមទី២ដែលមិនអើពើនឹងប្រាជ្ញាពីព្រះគឺពួក«អ្នកដែលប្រមាថគេ»។ ជួនកាល យើងជួបបុគ្គលបែបនេះក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង។ ពួកគេចូលចិត្តតិះដៀលអ្នកឯទៀត។ (ចសព. ១២៣:៤) គម្ពីរព្រមានថា នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ នឹងមានអ្នកចំអកជាច្រើន។ (២ពេ. ៣:៣, ៤) ដូចកូនប្រសាប្រុសរបស់ឡុត មនុស្សខ្លះនៅសព្វថ្ងៃនេះមិនស្ដាប់ការព្រមានពីព្រះទេ។ (ដក. ១៩:១៤) ពួកគេជាច្រើននាក់សើចចំអកពួកអ្នកដែលមានរបៀបរស់នៅស្របតាមគោលការណ៍គម្ពីរ។ ពួកគេធ្វើដូច្នេះ ដោយសារពួកគេចង់បណ្ដែតបណ្ដោយខ្លួនទៅតាម«សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងអំពើទុច្ចរិត»។ (យូ. ៧, ១៧, ១៨) ការរៀបរាប់ក្នុងគម្ពីរអំពីពួកអ្នកចំអកទាំងនេះ គឺដូចនឹងចិត្តគំនិតរបស់ពួកអ្នកក្បត់ជំនឿនិងអ្នកឯទៀតដែលបានបដិសេធព្រះយេហូវ៉ា។
១០. ដូចបានរៀបរាប់នៅចម្រៀងសរសើរព្រះ ១:១ តើយើងអាចជៀសវាងពីការទៅជាមនុស្សដែលប្រមាថគេតាមរបៀបណា?
១០ តើយើងអាចការពារខ្លួនពីការធ្វើតាមពួកអ្នកដែលប្រមាថគេតាមរបៀបណាខ្លះ? របៀបមួយគឺដោយជៀសវាងពីការសេពគប់ជាមួយពួកអ្នកដែលចូលចិត្តរិះគន់។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១:១) នេះមានន័យថាយើងមិនស្ដាប់ឬអានអ្វីណាទាំងអស់ពីពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ។ យើងទទួលស្គាល់ថាបើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្នទេ យើងអាចងាយចាប់ផ្ដើមមានចិត្តចង់រិះគន់ ហើយចាប់ផ្ដើមសង្ស័យព្រះយេហូវ៉ានិងការណែនាំដែលយើងទទួលពីអង្គការលោក។ ដើម្បីជៀសវាងពីការធ្វើដូច្នេះ យើងអាចសួរខ្លួនយើងថា ‹តាមធម្មតា តើខ្ញុំត្អូញត្អែរពេលយើងទទួលការណែនាំ ឬការពន្យល់ថ្មីឬទេ? តើខ្ញុំមានទំនោរចិត្តចង់រកកំហុសរបស់ពួកអ្នកនាំមុខឬ?›។ ពេលយើងឆាប់កែតម្រង់ទំនោរចិត្តបែបនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងពេញចិត្តយើង។—សុភ. ៣:៣៤, ៣៥
១១. តើពួក«អ្នកដែលល្ងង់ខ្លៅ»មានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១១ ក្រុមទី៣ដែលមិនព្រមទទួលប្រាជ្ញាគឺពួក«អ្នកដែលល្ងង់ខ្លៅ»។ ពួកគេល្ងង់ខ្លៅដោយសារពួកគេមិនព្រមរស់នៅស្របតាមច្បាប់សីលធម៌របស់ព្រះ។ ពួកគេធ្វើអ្វីដែលពួកគេចាត់ទុកថាជាផ្លូវត្រឹមត្រូវ។ (សុភ. ១២:១៥) បុគ្គលបែបនេះបដិសេធព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពនៃប្រាជ្ញា។ (ចសព. ៥៣:១) ពេលយើងជួបពួកគេក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ពួកគេច្រើនតែរិះគន់យើងយ៉ាងចាស់ដៃ ដោយសារយើងគោរពខ្នាតតម្រាពីគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនអាចឲ្យយើងនូវជីវិតល្អប្រសើរជាងបានទេ។ គម្ពីរចែងថា៖ «មនុស្សល្ងង់ខ្លៅមិនអាចឈោងដល់ប្រាជ្ញាពិតបានទេ គាត់គ្មានពាក្យនិយាយនៅឯទ្វារកំពែងក្រុងឡើយ»។ (សុភ. ២៤:៧) មនុស្សល្ងង់ខ្លៅគ្មានយោបល់ល្អឲ្យអ្នកឯទៀតទេ។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាព្រមានយើងថា៖ «ចូរជៀសឲ្យឆ្ងាយពីមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ»!—សុភ. ១៤:៧
១២. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យមិនប្រព្រឹត្តដូចពួកអ្នកល្ងង់ខ្លៅ?
១២ យើងមិនមែនដូចពួកអ្នកដែលស្អប់យោបល់ពីព្រះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងរៀនស្រឡាញ់របៀបគិតគូររបស់លោក រួមទាំងច្បាប់ទាំងអស់របស់លោក។ យើងអាចពង្រឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះដោយប្រៀបធៀបលទ្ធផលនៃការស្ដាប់បង្គាប់ទៅនឹងលទ្ធផលនៃការមិនស្ដាប់បង្គាប់។ សូមសង្កេតមើលបញ្ហាផ្សេងៗដែលមនុស្សនាំទុក្ខដាក់ខ្លួន ដោយសារពួកគេមិនព្រមទទួលយោបល់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាពីព្រះយេហូវ៉ា។ បន្ទាប់មក សូមពិចារណាថាជីវិតរបស់អ្នកល្អប្រសើរជាងយ៉ាងណាដោយសារអ្នកស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។—ចសព. ៣២:៨, ១០
១៣. តើព្រះយេហូវ៉ាបង្ខំយើងឲ្យធ្វើតាមយោបល់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាពីលោកឬទេ?
១៣ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឱកាសឲ្យមនុស្សទាំងអស់ទទួលប្រាជ្ញាពីលោក ប៉ុន្តែលោកមិនបង្ខំអ្នកណាឲ្យទទួលវាឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោករៀបរាប់អំពីអ្វីដែលកើតឡើងពេលមនុស្សមិនស្ដាប់ប្រាជ្ញារបស់លោក។ (សុភ. ១:២៩-៣២) ពួកអ្នកដែលសម្រេចចិត្តមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា នឹង«ទទួលផលដែលមកពីការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ»។ របៀបរស់នៅរបស់ពួកគេនឹងនាំឲ្យពួកគេឈឺចាប់និងរងទុក្ខជាខ្លាំង ហើយនៅទីបំផុតព្រះយេហូវ៉ានឹងបំផ្លាញពួកគេចោល។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាចំពោះពួកអ្នកដែលស្ដាប់និងធ្វើតាមយោបល់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាពីលោក ថា៖ «អ្នកណាដែលស្ដាប់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងរស់នៅដោយសុខសាន្ត ហើយអ្នកនោះនឹងមិនភ័យខ្លាចអន្តរាយឡើយ»។—សុភ. ១:៣៣
ប្រាជ្ញាពិតមានប្រយោជន៍ចំពោះយើង
ពេលយើងឆ្លើយនៅកិច្ចប្រជុំ នោះពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា (សូមមើលវគ្គ១៥)
១៤-១៥. តើយើងរៀនអ្វីពីសុភាសិត ៤:២៣?
១៤ ពេលយើងធ្វើតាមប្រាជ្ញារបស់ព្រះ យើងតែងតែទទួលប្រយោជន៍។ ដូចយើងបានពិចារណា ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យយោបល់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញារបស់លោកងាយស្រួលរកឃើញ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងសៀវភៅសុភាសិត លោកផ្ដល់យោបល់មិនចេះហួសសម័យដែលនឹងធ្វើឲ្យជីវិតយើងល្អប្រសើរ បើយើងធ្វើតាម។ សូមយើងពិចារណាឧទាហរណ៍បួនអំពីយោបល់ទាំងនេះ។
១៥ ចូរការពារចិត្តរបស់អ្នក។ គម្ពីរចែងថា៖ «ចូរការពារចិត្តរបស់កូនឲ្យលើសពីអ្វីទាំងអស់ ព្រោះជីវិតអាស្រ័យលើចិត្តរបស់កូន»។ (សុភ. ៤:២៣) សូមគិតអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីការពារបេះដូងរបស់យើងឲ្យបានល្អ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងត្រូវបរិភោគអាហារដែលមានជីវជាតិ ហាត់ប្រាណឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងជៀសវាងពីទម្លាប់អាក្រក់ផ្សេងៗ។ យើងធ្វើអ្វីដែលស្រដៀងនឹងនេះដើម្បីការពារចិត្តរបស់យើង។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងក្រេបជញ្ជក់បណ្ដាំរបស់ព្រះ។ យើងរៀបចំនិងចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ហើយក៏មានចំណែកក្នុងកិច្ចប្រជុំដែរ។ យើងខំប្រឹងជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយជាទៀងទាត់។ ម្យ៉ាងទៀត យើងជៀសវាងពីការបណ្ដុះឲ្យមានទម្លាប់អាក្រក់ ដោយជៀសឆ្ងាយពីអ្វីណាដែលអាចបង្ខូចរបៀបគិតគូររបស់យើងដូចជាការកម្សាន្តដែលប្រាសចាកសីលធម៌ និងការសេពគប់អាក្រក់ជាដើម។
ការមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះលុយជួយយើងឲ្យស្កប់ចិត្តនឹងអ្វីដែលយើងមាន (សូមមើលវគ្គ១៦)
១៦. ហេតុអ្វីសុភាសិត ២៣:៤, ៥មានប្រយោជន៍ចំពោះយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១៦ ចូរស្កប់ចិត្តនឹងអ្វីដែលអ្នកមាន។ គម្ពីរឲ្យយោបល់នេះថា៖ «កុំធ្វើការហួសកម្លាំង ដោយសារតែលោភចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិឡើយ . . . ពេលអ្នកសម្លឹងមើលទ្រព្យ ទ្រព្យនឹងមិននៅទៀតទេ ព្រោះទ្រព្យនឹងដុះស្លាបដូចឥន្ទ្រី រួចហោះឡើងទៅលើមេឃបាត់»។ (សុភ. ២៣:៤, ៥) ទ្រព្យសម្បត្តិមិនតែងតែនៅស្ថិតស្ថេរទេ។ ប៉ុន្តែ ទាំងអ្នកមានទាំងអ្នកក្រនៅសព្វថ្ងៃនេះព្រួយបារម្ភខ្លាំងពេកអំពីការរកលុយ។ ហេតុនេះ ពួកគេច្រើនតែធ្វើអ្វីដែលបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ចំណងមិត្តភាព និងថែមទាំងសុខភាពរបស់ពួកគេទៀតផង។ (សុភ. ២៨:២០; ១ធី. ៦:៩, ១០) ផ្ទុយទៅវិញ ប្រាជ្ញាជួយយើងឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះលុយ។ ទស្សនៈបែបនេះការពារយើងមិនឲ្យលោភលន់ ហើយនាំឲ្យយើងស្កប់ចិត្តនិងមានសុភមង្គល។—អទ. ៧:១២
ការគិតមុននិយាយជួយយើងឲ្យជៀសវាងពីការនាំទុក្ខដល់អ្នកឯទៀត (សូមមើលវគ្គ១៧)
១៧. ដូចបានត្រូវរៀបរាប់នៅសុភាសិត ១២:១៨ តើយើងអាចមាន«ពាក្យពេចន៍របស់មនុស្សមានប្រាជ្ញា»តាមរបៀបណា?
១៧ ចូរគិតមុននិយាយ។ បើមិនប្រុងប្រយ័ត្នទេ ពាក្យសម្ដីរបស់យើងអាចនាំទុក្ខជាខ្លាំងដល់អ្នកឯទៀត។ គម្ពីរចែងថា៖ «ការនិយាយដោយឥតគិតពិចារណា ប្រៀបដូចជាការចាក់ដោយដាវ តែពាក្យពេចន៍របស់មនុស្សមានប្រាជ្ញានឹងជួយឲ្យជាសះស្បើយ»។ (សុភ. ១២:១៨) យើងរក្សាឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អ ពេលយើងជៀសវាងពីការនិយាយអំពីកំហុសរបស់អ្នកឯទៀតនៅពីក្រោយខ្នងពួកគេ។ (សុភ. ២០:១៩) បើយើងចង់ឲ្យពាក្យសម្ដីរបស់យើងសម្រាលទុក្ខអ្នកឯទៀតជាជាងធ្វើឲ្យពួកគេឈឺចិត្ត យើងគួរអាននិងគិតជាទៀងទាត់អំពីបណ្ដាំព្រះ។ (លូក. ៦:៤៥) ពេលយើងរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែង ពាក្យសម្ដីរបស់យើងអាចប្រៀបដូចជា«ប្រភពនៃប្រាជ្ញា»ដែលលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀត។—សុភ. ១៨:៤
ការធ្វើតាមការណែនាំពីអង្គការព្រះអាចជួយយើងឲ្យរីកចម្រើនក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ (សូមមើលវគ្គ១៨)
១៨. តើការធ្វើតាមសុភាសិត ២៤:៦អាចជួយយើងយ៉ាងណាក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ?
១៨ ចូរធ្វើតាមការណែនាំ។ គម្ពីរផ្ដល់យោបល់ដ៏មានប្រយោជន៍នេះថា៖ «បើមានការណែនាំពីអ្នកដែលឈ្លាសវៃ នោះការធ្វើសង្គ្រាមនឹងបានជោគជ័យ ហើយបើមានមនុស្សច្រើននាក់ឲ្យយោបល់ នោះនឹងបានសម្រេច»។ (សុភ. ២៤:៦, កំ.ស.) តើការធ្វើតាមខនេះជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យទៅជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយនិងអ្នកបង្រៀនដ៏ល្អប្រសើរជាង? ជាជាងបំពេញកិច្ចបម្រើផ្សាយតាមតែចិត្តខ្លួនឯង យើងព្យាយាមធ្វើតាមយោបល់ដែលយើងបានទទួល។ យើងទទួលការណែនាំដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញានៅកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិក។ នៅទីនោះយើងអាចរៀនពីរបៀបដែលអ្នកមានបទពិសោធន៍បង្រៀនគម្ពីរ។ បន្ថែមទៅទៀត អង្គការព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឧបករណ៍ផ្សេងៗដែលមានប្រយោជន៍ ពោលគឺសៀវភៅនិងវីដេអូដែលអាចជួយមនុស្សឲ្យយល់គម្ពីរ។ តើអ្នកកំពុងរៀនឲ្យចេះប្រើឧបករណ៍ទាំងនេះយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ឬទេ?
១៩. តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះប្រាជ្ញាដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យ? (សុភាសិត ៣:១៣-១៨)
១៩ សូមអាន សុភាសិត ៣:១៣-១៨។ យើងសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ដែលមានយោបល់ល្អក្នុងបណ្ដាំព្រះ។ បើគ្មានយោបល់នោះ ជីវិតយើងគឺគ្មានន័យឡើយ។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងបានឃើញឧទាហរណ៍ខ្លះអំពីប្រាជ្ញាដែលមានក្នុងសៀវភៅសុភាសិត។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ពាក្យពេចន៍ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាក្នុងគម្ពីរទាំងមូល។ សូមឲ្យយើងតែងតែតាំងចិត្តប្រព្រឹត្តតាមប្រាជ្ញាដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យ។ ទស្សនៈរបស់មនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះចំពោះប្រាជ្ញាពីព្រះ គឺមិនសំខាន់ចំពោះយើងទេ។ យើងជឿជាក់ថា«អ្នកណាដែលកាន់ខ្ជាប់តាមប្រាជ្ញា អ្នកនោះនឹងមានជីវិតរស់នៅ ហើយមានសុភមង្គល»។
ចម្រៀងលេខ៣៦ យើងការពារចិត្ត
^ ប្រាជ្ញាដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យគឺប្រសើរជាងឆ្ងាយពីអ្វីៗដែលពិភពលោកនេះអាចផ្ដល់ឲ្យយើង។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីពាក្យប្រដូចដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងសៀវភៅសុភាសិតគឺថា ប្រាជ្ញាពិតស្រែកឮៗនៅទីលានក្រុងមួយ។ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចរកបានប្រាជ្ញាពិត មូលហេតុដែលអ្នកខ្លះមិនចង់ស្ដាប់ប្រាជ្ញាពីព្រះយេហូវ៉ា និងប្រយោជន៍ដែលយើងទទួលពេលយើងធ្វើតាមប្រាជ្ញានោះ។
