អត្ថបទសិក្សា ៥០
«អ្នកនឹងនៅជាមួយនឹងខ្ញុំក្នុងសួនឧទ្យាន»
«ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតនៅថ្ងៃនេះថា អ្នកនឹងនៅជាមួយនឹងខ្ញុំក្នុងសួនឧទ្យាន»។—លូក. ២៣:៤៣
ចម្រៀងលេខ១៤៥ សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអំពីសួនឧទ្យាន
សេចក្ដីសង្ខេប a
១. មិនយូរមុនលោកយេស៊ូស្លាប់ តើលោកបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងណាទៅកាន់ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ដែលនៅក្បែរលោក? (លូកា ២៣:៣៩-៤៣)
លោកយេស៊ូនិងឧក្រិដ្ឋជនពីរនាក់ដែលនៅអមសងខាងលោក កំពុងរងទុក្ខកាលដែលពួកគេស្លាប់សន្សឹមៗ។ (លូក. ២៣:៣២, ៣៣) ឧក្រិដ្ឋជនទាំងពីរនាក់នោះបាននិយាយប្រមាថលោកយេស៊ូ ដូច្នេះពួកគេច្បាស់ជាមិនមែនជាអ្នកកាន់តាមលោកទេ។ (ម៉ាថ. ២៧:៤៤; ម៉ាក. ១៥:៣២) ប៉ុន្តែ ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់បានកែប្រែចិត្តគំនិត។ គាត់និយាយថា៖ «លោកយេស៊ូ សូមនឹកឃើញខ្ញុំ ពេលដែលលោកទៅជាស្ដេច»។ លោកបានតបថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតនៅថ្ងៃនេះថា អ្នកនឹងនៅជាមួយនឹងខ្ញុំក្នុងសួនឧទ្យាន»។ (សូមអាន លូកា ២៣:៣៩-៤៣) ទោះជាឧក្រិដ្ឋជននោះប្រហែលជាឮដំណឹងអំពី«រាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌»ដែលលោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកក្ដី គាត់មិនបានទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកទេ។ ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូមិនដែលមានប្រសាសន៍ថា បុរសនោះនឹងចូលក្នុងរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ឡើយ។ (ម៉ាថ. ៤:១៧) លោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីសួនឧទ្យាននៅផែនដីនាថ្ងៃអនាគត។ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ?
តើយើងអាចសន្និដ្ឋានយ៉ាងណាអំពីឧក្រិដ្ឋជនដែលបាននិយាយ ជាមួយលោកយេស៊ូនិងអំពីអ្វីដែលគាត់ដឹង? (សូមមើលវគ្គ២-៣)
២. ហេតុអ្វីយើងដឹងថាឧក្រិដ្ឋជនដែលប្រែចិត្តនោះជាជនជាតិយូដា?
២ ឧក្រិដ្ឋជនដែលប្រែចិត្តនោះទំនងជាជនជាតិយូដា។ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ? ពីព្រោះឧក្រិដ្ឋជននោះបាននិយាយទៅកាន់ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ទៀតថា៖ «តើអ្នកនៅតែមិនកោតខ្លាចព្រះទៀតឬ?»។ (លូក. ២៣:៤០) ជនជាតិយូដាគោរពបូជាព្រះតែមួយ តែប្រជាជាតិនានាជឿលើព្រះជាច្រើន។ (ដច. ២០:២, ៣; ១កូ. ៨:៥, ៦) បើឧក្រិដ្ឋជនទាំងនោះមិនមែនជាជនជាតិយូដា ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ទំនងជាសួរម្នាក់ទៀតថា៖ «តើអ្នកនៅតែមិនកោតខ្លាចព្រះនានាទៀតឬ?»។ បន្ថែមទៅទៀត លោកយេស៊ូមិនបានត្រូវចាត់ឲ្យទៅឯប្រជាជាតិផ្សេងៗទេ ប៉ុន្តែទៅឯ«ចៀមដែលវង្វេងផ្លូវក្នុងចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែល»។ (ម៉ាថ. ១៥:២៤) ព្រះបានបង្ហាញជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថាលោកនឹងប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ឧក្រិដ្ឋជនដែលប្រែចិត្តនោះប្រហែលជាបានស្គាល់អំពីរឿងនេះ ហើយពាក្យសម្ដីរបស់គាត់បង្ហើបឲ្យដឹងថា គាត់សន្និដ្ឋានថាព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រោសលោកយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញដើម្បីគ្រប់គ្រងនៅរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ បុរសនោះទំនងជាសង្ឃឹមថាព្រះក៏នឹងប្រោសគាត់ឲ្យរស់ឡើងវិញដែរ។
៣. តើឧក្រិដ្ឋជនទំនងជាបានគិតអំពីអ្វីពេលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អំពីសួនឧទ្យាន? សូមពន្យល់។ (ដើមកំណើត ២:១៥)
៣ ដោយសារឧក្រិដ្ឋជនដែលប្រែចិត្តនោះជាជនជាតិយូដា នោះគាត់ដឹងអំពីអាដាមនិងអេវ៉ា ព្រមទាំងសួនឧទ្យានដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតឲ្យពួកគាត់រស់នៅ។ ដូច្នេះ ឧក្រិដ្ឋជននោះទំនងជាបានជឿថា សួនឧទ្យានដែលលោកយេស៊ូបានលើកឡើងនោះនឹងជាសួនដ៏ស្រស់ស្អាតលើផែនដី។—សូមអាន ដើមកំណើត ២:១៥
៤. តើពាក្យរបស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់គួរជំរុញចិត្តយើងឲ្យគិតអំពីអ្វី?
៤ ពាក្យរបស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់គួរជំរុញចិត្តយើងឲ្យគិតអំពីជីវិតក្នុងសួនឧទ្យានថាគឺយ៉ាងណា។ តាមពិត យើងអាចរៀនព័ត៌មានអំពីសួនឧទ្យានពីការគ្រប់គ្រងដ៏សុខសាន្តរបស់ស្ដេចសាឡូម៉ូន។ ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចរំពឹងថាអ្នកដែលធំជាងសាឡូម៉ូនពោលគឺលោកយេស៊ូ នឹងសហការជាមួយអ្នកដែលគ្រប់គ្រងជាមួយលោកដើម្បីនាំមកនូវស្ថានភាពដ៏អស្ចារ្យនៅផែនដី។ (ម៉ាថ. ១២:៤២) ច្បាស់ណាស់ «ចៀមឯទៀត»គួរចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ឲ្យរស់នៅជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យាន។—យ៉ូន. ១០:១៦
តើជីវិតក្នុងសួនឧទ្យានគឺបែបណា?
៥. តើអ្នករំពឹងថាជីវិតក្នុងសួនឧទ្យាននឹងយ៉ាងណា?
៥ តើអ្នកស្រមៃឃើញអ្វី ពេលគិតអំពីជីវិតក្នុងសួនឧទ្យាន? ប្រហែលជាអ្នកស្រមៃគិតអំពីសួនដ៏ស្រស់ស្អាត ដូចជាសួនអេដែន។ (ដក. ២:៧-៩) អ្នកប្រហែលជានឹកចាំអំពីទំនាយដែលមីកាបានកត់ទុក ដែលថារាស្ត្រព្រះនឹងអង្គុយ«នៅក្រោមដើមទំពាំងបាយជូរនិងដើមល្វារបស់ខ្លួន»។ (មីកា ៤:៣, ៤) អ្នកក៏ប្រហែលជានឹកចាំខគម្ពីរដែលចែងថានឹងមានអាហារជាបរិបូរ។ (ចសព. ៧២:១៦; អេ. ៦៥:២១, ២២) ដូច្នេះ អ្នកប្រហែលជាស្រមៃឃើញខ្លួនអ្នកអង្គុយនៅតុមួយពេញទៅដោយអាហារដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់ក្នុងសួនដ៏ស្រស់ស្អាត។ អ្នកក៏ប្រហែលជាស្រមៃគិតអំពីខ្យល់កំពុងបក់ផាយផាត់នាំក្លិនដ៏ស្រស់ស្រាយពីរុក្ខជាតិនិងផ្កា។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកទំនងជាអាចស្រមៃគិតអំពីក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិរបស់អ្នក រួមទាំងបុគ្គលដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ កំពុងចំណាយពេលសើចសប្បាយជាមួយគ្នា។ អ្វីទាំងអស់នេះមិនមែនជាការស្រមើស្រមៃទេ។ យើងអាចប្រាកដថាអ្វីទាំងអស់នេះនឹងកើតឡើងនៅលើផែនដី។ ប៉ុន្តែ ជីវិតក្នុងសួនឧទ្យានក៏នឹងមានការងារជាទីគាប់ចិត្តដែរ។
យើងនឹងមានកិច្ចការដ៏សំខាន់ គឺបង្រៀនពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ (សូមមើលវគ្គ៦)
៦. តើយើងនឹងធ្វើអ្វីក្នុងសួនឧទ្យាន? (សូមមើលរូបភាព)
៦ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតយើងឲ្យមានសមត្ថភាពសប្បាយរីករាយនឹងកិច្ចការរបស់ខ្លួន។ (អទ. ២:២៤) យើងនឹងជាប់រវល់ ជាពិសេសក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត។ ពួកអ្នកដែលរួចរស់ជីវិតពីគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង ព្រមទាំងមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងត្រូវការសម្លៀកបំពាក់ ម្ហូបអាហារ និងកន្លែងរស់នៅ។ ដើម្បីផ្ដល់អ្វីទាំងនោះ យើងនឹងត្រូវធ្វើកិច្ចការដ៏សប្បាយជាច្រើន។ ដូចអាដាមនិងអេវ៉ាត្រូវដាំដុះថែទាំសួនដែលជាទីលំនៅរបស់ពួកគេ យើងនឹងមានឯកសិទ្ធិដាំដុះថែទាំសួនឧទ្យាននៅផែនដី។ សូមស្រមៃគិតផងដែរអំពីអំណរដែលយើងនឹងទទួលពីការបង្រៀនមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ដែលមិនសូវស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ានិងគោលបំណងរបស់លោក ហើយជួយពួកអ្នកស្មោះត្រង់ដែលបានរស់ជាយូរមុនសម័យលោកយេស៊ូឲ្យរៀនថែមទៀត។
៧. តើយើងអាចមានទំនុកចិត្តអ្វី ហើយហេតុអ្វី?
៧ យើងអាចមានទំនុកចិត្តថាពេលយើងរស់នៅក្នុងសួនឧទ្យាន យើងនឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្ត មានអ្វីដែលយើងត្រូវការជាបរិបូរ និងមានរបៀបរៀបរយ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញឲ្យយើងឃើញទុកជាមុនថាជីវិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់បុត្រលោកគឺយ៉ាងណា។ នេះសឲ្យឃើញក្នុងកំណត់ហេតុអំពីការគ្រប់គ្រងរបស់ស្ដេចសាឡូម៉ូន។
ការគ្រប់គ្រងរបស់ស្ដេចសាឡូម៉ូនអាចជួយយើងឲ្យដឹងអំពីជីវិតក្នុងសួនឧទ្យាន
៨. តើពាក្យរបស់ស្ដេចដាវីឌនៅចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៧:១០, ១១, ២៩ បានសម្រេចនៅសម័យបុរាណយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើល«សំណួរពីអ្នកអាន»ក្នុងលេខនេះ)
៨ ស្ដេចដាវីឌបានសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះថាជីវិតគឺយ៉ាងណា ពេលស្ដេចដែលមានប្រាជ្ញានិងចិត្តស្មោះត្រង់គ្រងរាជ្យ។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៧:១០, ១១, ២៩) យើងច្រើនតែអានចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៧:១១ឲ្យអ្នកឯទៀតស្ដាប់ ពេលនិយាយអំពីសួនឧទ្យាននៅថ្ងៃអនាគត។ យើងមានមូលហេតុល្អឲ្យធ្វើដូច្នេះ ពីព្រោះលោកយេស៊ូបានដកស្រង់ពាក្យនេះក្នុងសុន្ទរកថារបស់លោកនៅលើភ្នំ ហើយបញ្ជាក់ថាពាក្យនោះនឹងសម្រេចនៅថ្ងៃអនាគត។ (ម៉ាថ. ៥:៥) ប៉ុន្តែ ពាក្យរបស់ដាវីឌក៏បង្ហាញអំពីជីវិតក្នុងអំឡុងសម័យកាលរបស់ស្ដេចសាឡូម៉ូនដែរ។ ពេលសាឡូម៉ូនគ្រប់គ្រងលើស្រុកអ៊ីស្រាអែល រាស្ត្រព្រះមានសន្តិភាពនិងភាពចម្រុងចម្រើនជាបរិបូរក្នុងទឹកដីដែលមាន«ទឹកដោះនិងទឹកឃ្មុំសម្បូរហូរហៀរ»។ ព្រះបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាបន្តកាន់តាមច្បាប់[របស់ខ្ញុំ] . . . ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យស្រុករបស់អ្នករាល់គ្នាមានសុខសន្តិភាព ហើយនឹងគ្មានអ្នកណាមកធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាភ័យខ្លាចទេ»។ (ចល. ២០:២៤; ២៦:៣, ៦) សេចក្ដីសន្យាទាំងនេះបានក្លាយជាការពិតក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងរបស់សាឡូម៉ូន។ (១ប្រ. ២២:៩; ២៩:២៦-២៨) ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាថាមនុស្សអាក្រក់«នឹងលែងមាន»ទៀត។ (ចសព. ៣៧:១០) ដូច្នេះ ពាក្យនៅចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៧:១០, ១១, ២៩ បានសម្រេចនៅសម័យបុរាណ ហើយក៏នឹងសម្រេចនៅថ្ងៃអនាគតដែរ។
៩. តើមហាក្សត្រីស្រុកសេបាបាននិយាយយ៉ាងណាអំពីការគ្រប់គ្រងរបស់ស្ដេចសាឡូម៉ូន?
៩ មហាក្សត្រីស្រុកសេបាបានឭអំពីសន្តិភាពនិងភាពចម្រុងចម្រើននៃប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់សាឡូម៉ូន។ គាត់បានធ្វើដំណើរពីកន្លែងឆ្ងាយទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីមើលស្ថានភាពនោះដោយផ្ទាល់ភ្នែក។ (១បស. ១០:១) ក្រោយពីពិនិត្យមើលរាជាណាចក្ររបស់សាឡូម៉ូន គាត់និយាយថា៖ «អ្វីដែលគេបានប្រាប់គឺមិនទាំងដល់ពាក់កណ្ដាលផង។ . . . រាស្ត្ររបស់លោកពិតជាមានសុភមង្គលហើយ! ចំណែកពួកអ្នកបម្រើរបស់លោក ក៏មានសុភមង្គលដែរ! ព្រោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពួកគេបានស្ដាប់សម្ដីរបស់លោកដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា»។ (១បស. ១០:៦-៨) ប៉ុន្តែ ស្ថានភាពក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ស្ដេចសាឡូម៉ូនគ្រាន់តែជាគំរូមួយអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើសម្រាប់មនុស្សជាតិក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់លោកយេស៊ូដែលជាបុត្រលោក។
១០. តើលោកយេស៊ូប្រសើរជាងសាឡូម៉ូនតាមរបៀបណាខ្លះ?
១០ លោកយេស៊ូល្អប្រសើរជាងសាឡូម៉ូនក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ សាឡូម៉ូនជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះដែលបានធ្វើខុសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយនៅទីបំផុតនាំទុក្ខដល់រាស្ត្រព្រះ។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ល្អឥតខ្ចោះដែលមិនចេះធ្វើខុស។ (លូក. ១:៣២; ហេ. ៤:១៤, ១៥) លោកយេស៊ូបានរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ ទោះជាសាថានបានល្បួងលោកយ៉ាងខ្លាំងក្ដី។ គ្រិស្តបានបង្ហាញថាលោកនឹងមិនប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង ឬធ្វើអ្វីណាដែលនឹងនាំទុក្ខដល់រាស្ត្រដ៏ស្មោះភក្ដីរបស់លោកឡើយ។ គឺពិតជាឯកសិទ្ធិមែនដែលមានលោកជាស្ដេចរបស់យើង!
១១. តើអ្នកណានឹងជួយគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងលោកយេស៊ូ?
១១ លោកយេស៊ូនឹងមានអ្នកគ្រប់គ្រង១៤៤.០០០នាក់សហការជាមួយលោកដើម្បីបីបាច់រក្សាមនុស្សជាតិ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះផែនដីបានសម្រេច។ (បប. ១៤:១-៣) ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងទាំងនេះធ្លាប់ជួបការពិបាកផ្សេងៗជាច្រើនពេលពួកគេនៅផែនដី ដូច្នេះពួកគេនឹងធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលចេះយល់អារម្មណ៍។ តើពួកអ្នកគ្រប់គ្រងទាំងនេះនឹងធ្វើអ្វី?
តើពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងនឹងធ្វើអ្វី?
១២. តើព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រគល់ភារកិច្ចអ្វីដល់១៤៤.០០០នាក់?
១២ ភារកិច្ចរបស់លោកយេស៊ូនិង១៤៤.០០០នាក់គឺធំជាងភារកិច្ចរបស់សាឡូម៉ូនឆ្ងាយណាស់។ ស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែលនោះត្រូវបីបាច់រក្សាមនុស្សរាប់លាននាក់ក្នុងស្រុកមួយ។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងក្នុងរាជាណាចក្រព្រះនឹងជួយបីបាច់រក្សាមនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់នៅទូទាំងផែនដី។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យឯកសិទ្ធិដ៏ថ្លៃថ្លាដល់១៤៤.០០០នាក់មែន!
១៣. តើភារកិច្ចពិសេសរបស់ពួកអ្នកដែលគ្រប់គ្រងជាមួយលោកយេស៊ូនឹងរួមបញ្ចូលអ្វី?
១៣ ដូចលោកយេស៊ូ ១៤៤.០០០នាក់នឹងធ្វើជាស្ដេចនិងសង្ឃ។ (បប. ៥:១០) ក្រោមច្បាប់ម៉ូសេ ពួកសង្ឃមានភារកិច្ចចម្បងក្នុងការជួយបណ្ដាជនឲ្យរក្សាសុខភាពល្អនិងនៅជិតស្និទ្ធនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ ច្បាប់ម៉ូសេគឺជា«ស្រមោលនៃពរដែលនឹងមកដល់» ដូច្នេះគឺជាការសមហេតុសមផលឲ្យសន្និដ្ឋានថាអ្នកគ្រប់គ្រងជាមួយលោកយេស៊ូនឹងជួយរាស្ត្រព្រះឲ្យរក្សាសុខភាពល្អនិងនៅជិតស្និទ្ធនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ (ហេ. ១០:១) យើងត្រូវចាំមើលថាតើពួកអ្នកដែលជាស្ដេចនិងសង្ឃទាំងនេះនឹងប្រាស្រ័យទាក់ទងតាមវិធីណាជាមួយនឹងពួកអ្នកនៅផែនដីដែលនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់រាជាណាចក្រព្រះ។ ទោះជាព្រះយេហូវ៉ារៀបចំយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងអាចមានទំនុកចិត្តថាក្នុងសួនឧទ្យាននៅថ្ងៃខាងមុខ ពួកអ្នកដែលនៅផែនដីនឹងទទួលការណែនាំដែលពួកគេត្រូវការ។—បប. ២១:៣, ៤
តើ«ចៀមឯទៀត»ត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់រស់នៅក្នុងសួនឧទ្យាន?
១៤. តើ«ចៀមឯទៀត»និង«ហ្វូងតូច»មានទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងណា?
១៤ លោកយេស៊ូបានហៅពួកអ្នកដែលនឹងគ្រប់គ្រងជាមួយលោកថា«ហ្វូងតូច»។ (លូក. ១២:៣២) លោកក៏បានមានប្រសាសន៍អំពីក្រុមទី២ដែលលោកបានហៅថា«ចៀមឯទៀត»។ ក្រុមទាំងពីរនេះគឺជាហ្វូងតែមួយដែលមានសាមគ្គីភាព។ (យ៉ូន. ១០:១៦) ពួកគេកំពុងរួមកិច្ចការជាមួយគ្នារួចហើយ ហើយក៏នឹងបន្តធ្វើដូច្នេះពេលដែលផែនដីទៅជាសួនឧទ្យាន។ នៅពេលនោះ ពួកអ្នកដែលជា«ហ្វូងតូច»នឹងនៅស្ថានសួគ៌ ហើយពួកអ្នកដែលជា«ចៀមឯទៀត»នឹងនៅផែនដីដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី។ ប៉ុន្តែ មានអ្វីដែល«ចៀមឯទៀត»ត្រូវធ្វើនៅឥឡូវនេះដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់រស់នៅក្នុងសួនឧទ្យាន។
សូម្បីតែនៅឥឡូវនេះ ក៏យើងអាច បង្ហាញថាយើងកំពុងត្រៀមខ្លួន ដើម្បីរស់នៅក្នុងសួនឧទ្យាន នាថ្ងៃខាងមុខ (សូមមើលវគ្គ១៥) b
១៥. (ក) តើតាមរបៀបណា«ចៀមឯទៀត»សហការជាមួយបងប្អូនរបស់គ្រិស្ត? (ខ) តើយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់បងប្រុសដែលទៅឱសថស្ថានយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាព)
១៥ ឧក្រិដ្ឋជនដែលបានប្រែចិត្តបានស្លាប់មុនដែលគាត់មានឱកាសបង្ហាញចិត្តដឹងគុណចំពោះអ្វីដែលគ្រិស្តបានធ្វើសម្រាប់គាត់។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងដែលជា«ចៀមឯទៀត»មានឱកាសជាច្រើននៅឥឡូវនេះដើម្បីបង្ហាញអំពីអារម្មណ៍របស់យើងចំពោះលោកយេស៊ូ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះលោកតាមរយៈរបៀបដែលយើងប្រព្រឹត្តទៅលើបងប្អូនរបស់លោកដែលព្រះបានរើសតាំង។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាលោកនឹងវិនិច្ឆ័យចៀមស្របទៅតាមរបៀបដែលពួកគេប្រព្រឹត្តទៅលើបងប្អូនរបស់លោក។ (ម៉ាថ. ២៥:៣១-៤០) យើងអាចគាំទ្របងប្អូនរបស់គ្រិស្តដោយជួយពួកគេយ៉ាងខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក។ (ម៉ាថ. ២៨:១៨-២០) នេះគឺជាមូលហេតុដែលយើងចង់ប្រើសៀវភៅផ្សេងៗដែលយើងទទួលដើម្បីសិក្សាគម្ពីរ ដូចជាសៀវភៅសប្បាយនឹងជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់!ជាដើម។ បើអ្នកមិនទាន់បានបង្រៀនគម្ពីរដល់នរណាម្នាក់ទេ សូមមានគោលដៅស្នើសុំបង្រៀនគម្ពីរដល់មនុស្សឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
១៦. តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីត្រៀមខ្លួនធ្វើជាពលរដ្ឋនៃរាជាណាចក្រព្រះនៅឥឡូវនេះ?
១៦ យើងមិនចាំបាច់ចាំរហូតដល់យើងរស់នៅសួនឧទ្យាន ទើបយើងធ្វើជាមនុស្សដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យរស់នៅទីនោះទេ។ ឥឡូវនេះ យើងអាចព្យាយាមទៀងត្រង់ក្នុងពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ហើយមានតុល្យភាពក្នុងជីវិត។ ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចរក្សាភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា គូអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងបងប្អូនរួមជំនឿ។ បើយើងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ានៅឥឡូវក្នុងពិភពលោកដ៏ទុច្ចរិតនេះ នោះនឹងស្រួលជាងឲ្យយើងស្ដាប់បង្គាប់លោកនៅសួនឧទ្យាន។ យើងក៏អាចបង្កើនជំនាញនិងគុណសម្បត្តិផ្សេងៗដើម្បីបង្ហាញថា យើងកំពុងត្រៀមខ្លួនរស់នៅទីនោះ។ សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«តើអ្នកត្រៀមខ្លួនទទួល‹ផែនដីជាមត៌ក›ហើយឬនៅ?»ក្នុងលេខនេះ។
១៧. តើយើងគួរមានអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្តដោយសារអំពើខុសឆ្គងពីមុនរបស់យើងឬទេ? សូមពន្យល់។
១៧ យើងក៏គួរព្យាយាមឈប់បន្ទោសខ្លួន ដោយសារយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរនៅអតីតកាល។ ពិតមែន យើងមិនចង់យកគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូដើម្បីធ្វើជាលេស«ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយចេតនា»ទេ។ (ហេ. ១០:២៦-៣១) ប៉ុន្តែ យើងអាចទុកចិត្តថា បើយើងបានប្រែចិត្តយ៉ាងស្មោះពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ បានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ានិងអ្នកចាស់ទុំ ហើយបានកែខ្លួន នោះព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើងជាបរិបូរ។ (អេ. ៥៥:៧; សកម្ម. ៣:១៩) សូមនឹកចាំអំពីប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ពួកផារិស៊ីថា៖ «ខ្ញុំមិនបានមកដើម្បីហៅមនុស្សសុចរិតឡើយ តែបានមកដើម្បីហៅអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងវិញ»។ (ម៉ាថ. ៩:១៣) គ្រឿងបូជាលោះមានអំណាចគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្របបាំងអំពើខុសឆ្គងទាំងអស់របស់យើង។
អ្នកអាចរស់រហូតក្នុងសួនឧទ្យាន
១៨. តើអ្នកនឹងចង់និយាយអ្វីជាមួយឧក្រិដ្ឋជនដែលបានស្លាប់នៅក្បែរលោកយេស៊ូ?
១៨ តើអ្នកអាចស្រមៃឃើញខ្លួនអ្នកនៅសួនឧទ្យានកំពុងសន្ទនាជាមួយឧក្រិដ្ឋជនដែលបាននិយាយជាមួយលោកយេស៊ូឬទេ? អ្នកទាំងពីរច្បាស់ជានឹងនិយាយគ្នាអំពីចិត្តដឹងគុណចំពោះគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកប្រហែលជាសុំគាត់ឲ្យប្រាប់អ្នកថែមទៀតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានម៉ោងចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោកយេស៊ូនៅផែនដី និងអារម្មណ៍របស់គាត់ពេលលោកយេស៊ូឆ្លើយតបសំណូមពររបស់គាត់។ ម្យ៉ាងទៀត គាត់ប្រហែលជាសួរអ្នកវិញថា តើការរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នៃរបៀបរបបពិភពលោករបស់សាថានគឺយ៉ាងណា។ គឺពិតជាឯកសិទ្ធិណាស់ដែលយើងអាចបង្រៀនបណ្ដាំរបស់ព្រះដល់មនុស្សដូចបុរសនោះ!—អេភ. ៤:២២-២៤
នៅក្នុងអំឡុងគ្រា១.០០០ឆ្នាំ ដោយទឹកមុខរីករាយ បងប្រុសម្នាក់ខំព្យាយាមបង្កើនសមត្ថភាពដែលគាត់ទន្ទឹងរង់ចាំឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង (សូមមើលវគ្គ១៩)
១៩. ហេតុអ្វីជីវិតក្នុងសួនឧទ្យាននឹងមិនធ្វើឲ្យយើងអផ្សុក? (សូមមើលរូបភាពនៅក្រប)
១៩ ជីវិតក្នុងសួនឧទ្យាននឹងមិនធ្វើឲ្យយើងអផ្សុកទេ។ យើងនឹងតែងតែជួបមនុស្សដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍និងធ្វើកិច្ចការដែលមានន័យខ្លឹមសារ។ សំខាន់បំផុត រាល់ថ្ងៃយើងអាចស្គាល់បិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ច្បាស់ទៅៗ ហើយរីករាយនឹងអ្វីដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ។ មានអ្វីដែលយើងអាចរៀនអំពីលោកមិនចេះអស់ ហើយមានអ្វីជាច្រើនដែលយើងអាចរៀនអំពីអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត។ កាលដែលយើងរស់នៅកាន់តែយូរ នោះយើងនឹងស្រឡាញ់ព្រះកាន់តែខ្លាំង។ យើងមានចិត្តដឹងគុណណាស់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូដែលលោកទាំងពីរបានផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសេចក្ដីសន្យាឲ្យរស់ជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យាន។
ចម្រៀងលេខ២២ សូមឲ្យរាជាណាចក្រព្រះមកដល់!
a តើអ្នកច្រើនតែគិតអំពីជីវិតក្នុងសួនឧទ្យានថានឹងទៅជាយ៉ាងណាឬទេ? យើងទទួលការលើកទឹកចិត្តពេលគិតអំពីរឿងនេះ។ កាលដែលយើងកាន់តែគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើសម្រាប់យើង នោះយើងនឹងកាន់តែរំភើបចិត្តពេលយើងបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីពិភពលោកថ្មី។ អត្ថបទនេះនឹងជួយពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់លោកយេស៊ូអំពីសួនឧទ្យាននៅថ្ងៃខាងមុខ។
b ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមចូលរួមក្នុងការបង្រៀនពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ កំពុងបង្រៀនអ្នកឯទៀត។
