អត្ថបទសិក្សា ៥១
អ្នកអាចមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងគ្រាពិបាក
«កុំឲ្យចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភ ហើយកុំមានចិត្តរួញរាឡើយ»។—យ៉ូន. ១៤:២៧
ចម្រៀងលេខ១១២ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃសេចក្ដីសុខសាន្ត
សេចក្ដីសង្ខេប a
១. តើអ្វីជា«សេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ» ហើយតើយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីនោះ? (ភីលីព ៤:៦, ៧)
មានសេចក្ដីសុខសាន្តមួយប្រភេទដែលមនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះមិនស្គាល់ទាល់តែសោះ។ នោះគឺ«សេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ» ពោលគឺចិត្តស្ងប់ដែលមកពីការមានចំណងមិត្តភាពដ៏ថ្លៃថ្លាជាមួយបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។ ពេលយើងមានសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ យើងមានអារម្មណ៍សុវត្ថិភាព។ (សូមអាន ភីលីព ៤:៦, ៧) យើងមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយអ្នកឯទៀតដែលស្រឡាញ់លោក។ ម្យ៉ាងទៀត យើងមានចំណងមិត្តភាពកក់ក្ដៅជាមួយ«ព្រះនៃសេចក្ដីសុខសាន្ត»។ (១ថែ. ៥:២៣) ពេលយើងស្គាល់ ទុកចិត្ត និងស្ដាប់បង្គាប់បិតារបស់យើង សេចក្ដីសុខសាន្តរបស់លោកអាចធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តស្ងប់ពេលយើងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាណាមួយ។
២. ហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាយើងអាចមានសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ?
២ តើពិតជាអាចមានសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ ពេលដែលយើងជួបបញ្ហាផ្សេងៗ ដូចជាការផ្ទុះឡើងនៃរោគរាតត្បាត គ្រោះមហន្តរាយ ភាពចលាចល ឬការបៀតបៀនឬទេ? បញ្ហាណាមួយក្នុងចំណោមបញ្ហាទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យយើងភ័យខ្លាច។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានឲ្យយោបល់ដល់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «កុំឲ្យចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភ ហើយកុំមានចិត្តរួញរាឡើយ»។ (យ៉ូន. ១៤:២៧) គួរឲ្យសប្បាយរីករាយមែន បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងបានធ្វើតាមយោបល់នេះរបស់លោកយេស៊ូ។ ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេអាចមានសេចក្ដីសុខសាន្តកាលដែលពួកគេប្រឈមមុខនឹងទុក្ខលំបាកធ្ងន់ធ្ងរ។
របៀបមានសេចក្ដីសុខសាន្តពេលរោគរាតត្បាតផ្ទុះឡើង
៣. តើរោគរាតត្បាតអាចធ្វើឲ្យយើងលែងមានសេចក្ដីសុខសាន្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ ការឆ្លងរាលដាលនៃរោគរាតត្បាតអាចនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងធំទៅលើស្ទើរតែគ្រប់ផ្នែកនៃជីវិតមនុស្ស។ សូមគិតអំពីឥទ្ធិពលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ទៅលើមនុស្សជាច្រើន។ ការស្ទង់មតិមួយប្រាប់ថា ចំនួនមនុស្សជាងពាក់កណ្ដាលបានរាយការណ៍ថា ពួកគេមានបញ្ហាដេកមិនលក់ក្នុងអំឡុងរោគរាតត្បាតនោះ។ ការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺនោះបានបង្កឲ្យមនុស្សជាច្រើនកាន់តែមានការតានតឹងចិត្ត កើតជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ផឹកស្រាហួសប្រមាណ ប្រើគ្រឿងញៀន ប្រើអំពើហិង្សាក្នុងក្រុមគ្រួសារ និងប៉ុនប៉ងសម្លាប់ខ្លួន។ បើនៅតំបន់ដែលអ្នករស់នៅមានការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺណាមួយ តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចកាត់បន្ថយការខ្វល់ចិត្ត ហើយមានសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ?
៤. ហេតុអ្វីការយល់ទំនាយរបស់លោកយេស៊ូអំពីគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នាំឲ្យយើងមានសេចក្ដីសុខសាន្ត?
៤ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ទុកជាមុនថានៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នឹងមានរោគរាតត្បាត«ពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ»។ (លូក. ២១:១១) តើការដឹងអំពីចំណុចនេះនាំឲ្យយើងមានសេចក្ដីសុខសាន្តយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺថាយើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺផ្សេងៗទេ។ យើងទទួលស្គាល់ថាអ្វីទាំងនេះគឺកំពុងកើតឡើងដូចដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍។ ដូច្នេះ យើងនឹងធ្វើតាមយោបល់របស់លោកយេស៊ូសម្រាប់ពួកអ្នកដែលរស់នៅគ្រាចុងបញ្ចប់ថា៖ «កុំភ័យស្លុតឡើយ»។—ម៉ាថ. ២៤:៦
ការស្ដាប់អំណានគម្ពីរជាឯកសារសំឡេងអាចជួយអ្នកឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្តក្នុងអំឡុងការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺ (សូមមើលវគ្គ៥)
៥. (ក) យោងទៅតាមភីលីព ៤:៨, ៩ តើយើងគួរអធិដ្ឋានអំពីអ្វីពេលមានការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺ? (ខ) តើបងស្រីម្នាក់បានទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការស្ដាប់អំណានគម្ពីរជាឯកសារសំឡេង ហើយតើយើងអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់គាត់?
៥ ការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺណាមួយអាចងាយធ្វើឲ្យយើងព្រួយបារម្ភនិងភ័យខ្លាចជាខ្លាំង។ នេះបានកើតឡើងចំពោះបងស្រីម្នាក់ឈ្មោះដេស៊ី។ b ក្រោយពីពូ បងប្អូនជីដូនមួយ និងគ្រូពេទ្យរបស់គាត់បានស្លាប់ដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩ គាត់ខ្លាចថាគាត់នឹងឆ្លងវីរុសនេះ ហើយចម្លងទៅម្ដាយវ័យចាស់របស់គាត់។ ដោយសាររោគរាតត្បាតនេះ គាត់បារម្ភថាគាត់អាចនឹងបាត់បង់ការងារធ្វើ ហើយមិនដឹងថាតើគាត់នឹងបានលុយមកពីណាដើម្បីទិញអាហារនិងបង់ថ្លៃជួលផ្ទះ។ គាត់ព្រួយបារម្ភជាខ្លាំងអំពីរឿងទាំងនេះរហូតដល់យប់ឡើងដេកមិនលក់។ ប៉ុន្តែ គាត់មានសេចក្ដីសុខសាន្តឡើងវិញ។ តើតាមរបៀបណា? បងដេស៊ីបានអធិដ្ឋានចំៗសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយគាត់មានចិត្តស្ងប់និងគិតអ្វីដែលល្អៗ។ (សូមអាន ភីលីព ៤:៨, ៩) គាត់បានស្ដាប់ប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាមកកាន់គាត់តាមរយៈអំណានគម្ពីរជាឯកសារសំឡេង។ គាត់និយាយថា៖ «សំឡេងស្រាលស្រទន់របស់អ្នកអានធ្វើឲ្យចិត្តរបស់ខ្ញុំស្ងប់ ហើយរំលឹកខ្ញុំថាព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្ញុំ»។—ចសព. ៩៤:១៩
៦. តើការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួននិងការចូលរួមកិច្ចប្រជុំនឹងជួយអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ ក្នុងអំឡុងការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺ គឺមិនតែងតែស្រួលឲ្យធ្វើអ្វីទាំងអស់ដែលយើងធ្លាប់ធ្វើពីមុនទេ ប៉ុន្តែសូមកុំឲ្យវារារាំងអ្នកពីការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ឬការចូលរួមកិច្ចប្រជុំឡើយ។ បទពិសោធន៍ជីវិតពិតក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗនិងវីដេអូរបស់យើងនឹងរំលឹកអ្នកថា បងប្អូនរបស់អ្នកកំពុងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់ ទោះជាជួបបញ្ហាស្រដៀងនឹងអ្នកក៏ដោយ។ (១ពេ. ៥:៩) កិច្ចប្រជុំនឹងជួយអ្នកឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលលើកទឹកចិត្តពីគម្ពីរ។ កិច្ចប្រជុំក៏នឹងផ្ដល់ឱកាសឲ្យអ្នកលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀត ហើយទទួលការលើកទឹកចិត្តវិញផងដែរ។ (រ៉ូម ១:១១, ១២) ពេលអ្នកគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានគាំទ្រពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍របស់លោកនៅពេលដែលពួកគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ភ័យខ្លាច ឬឯកោ នោះនឹងពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នកឲ្យមាំមួនឡើង ហើយអ្នកនឹងជឿជាក់ថាលោកក៏នឹងគាំទ្រអ្នកដែរ។
៧. តើអ្នកអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីសាវ័កយ៉ូហាន?
៧ សូមព្យាយាមប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ។ ការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺប្រហែលជាតម្រូវឲ្យយើងរក្សាគម្លាត មិនថាពេលយើងនៅជាមួយអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះក៏ដោយ។ នៅគ្រាដូចនេះ យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ដូចសាវ័កយ៉ូហាន។ គាត់ចង់ជួបមិត្តសម្លាញ់របស់គាត់ឈ្មោះកៃយុសដោយផ្ទាល់។ (៣យ៉ូន. ១៣, ១៤) ប៉ុន្តែ គាត់ទទួលស្គាល់ថាអស់មួយរយៈពេល គាត់មិនអាចជួបកៃយុសទេ។ ដូច្នេះ យ៉ូហានបានធ្វើអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើ គឺគាត់បានសរសេរសំបុត្រឲ្យកៃយុស។ បើអ្នកមិនតែងតែអាចទៅជួបបងប្អូនដោយផ្ទាល់ សូមព្យាយាមទាក់ទងពួកគេតាមទូរស័ព្ទ វីដេអូខល ឬផ្ញើសារ។ ពេលអ្នករក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ អ្នកនឹងមិនសូវមានអារម្មណ៍ឯកោ ហើយមានចិត្តស្ងប់ជាង។ សូមទាក់ទងទៅពួកអ្នកចាស់ទុំបើអ្នកខ្វល់ចិត្តជាខ្លាំង ហើយសូមទទួលយកការលើកទឹកចិត្តដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីពួកគេ។—អេ. ៣២:១, ២
របៀបមានសេចក្ដីសុខសាន្តពេលជួបមហន្តរាយ
៨. តើគ្រោះមហន្តរាយអាចធ្វើឲ្យអ្នកលែងមានសេចក្ដីសុខសាន្តតាមរបៀបណា?
៨ បើអ្នកធ្លាប់ជួបគ្រោះទឹកជំនន់ រញ្ជួយដី ឬភ្លើងឆេះផ្ទះ អ្នកប្រហែលជាខ្វល់ចិត្តអស់រយៈពេលជាយូរ។ បើអ្នកបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ឬទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក អ្នកប្រហែលជាកើតទុក្ខ អស់សង្ឃឹម ឬថែមទាំងខឹងទៀតផង។ នេះមិនមានន័យថាអ្នកជាមនុស្សដែលឈ្លក់វង្វេងនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ ឬខ្វះជំនឿទេ។ ការដែលអ្នកបានឆ្លងកាត់គ្រាដ៏លំបាកមួយ នោះប្រហែលជាធ្វើឲ្យអ្នកខ្លះរំពឹងថាអ្នកនឹងមានប្រតិកម្មមិនល្អ។ (យ៉ូប ១:១១) ប៉ុន្តែ ទោះជាជួបស្ថានភាពតានតឹងក្ដី អ្នកនៅតែអាចមានសេចក្ដីសុខសាន្ត។ តើតាមរបៀបណា?
៩. តើលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងណាដើម្បីជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនចំពោះមហន្តរាយ?
៩ សូមនឹកចាំអំពីទំនាយរបស់លោកយេស៊ូ។ មនុស្សខ្លះក្នុងពិភពលោកគិតថាពួកគេនឹងមិនជួបមហន្តរាយទេ។ ប៉ុន្តែយើងដឹងថានឹងមានមហន្តរាយកាន់តែច្រើនឡើងនៅសម័យរបស់យើង ហើយយើងអាចជួបមហន្តរាយខ្លះ។ លោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «នឹងមានរញ្ជួយដីជាខ្លាំង» និងមហន្តរាយឯទៀតកើតឡើងមុនទីបញ្ចប់មកដល់។ (លូក. ២១:១១) លោកក៏បានប្រកាសទុកជាមុនដែរថា៖ «ការប្រឆាំងច្បាប់នឹងមានកាន់តែច្រើនឡើង» ហើយនេះកំពុងកើតឡើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងឃើញឧក្រិដ្ឋកម្ម អំពើឃោរឃៅ និងភេរវកម្ម។ (ម៉ាថ. ២៤:១២) អ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ជាច្រើននាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ារងគ្រោះពីមហន្តរាយ ហើយជួបទុក្ខលំបាកផ្សេងៗ។ លោកយេស៊ូមិនដែលមានប្រសាសន៍ថា បើយើងរងទុក្ខលំបាកទាំងនេះ នេះគឺដោយសារតែព្រះយេហូវ៉ាបោះបង់យើងទេ។ (អេ. ៥៧:១; ២កូ. ១១:២៥) ព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជាមិនធ្វើអព្ភូតហេតុការពារយើងពីមហន្តរាយទាំងអស់ឡើយ ប៉ុន្តែលោកនឹងផ្ដល់អ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីរក្សាចិត្តស្ងប់និងមានសេចក្ដីសុខសាន្ត។
១០. ហេតុអ្វីការរៀបចំនៅឥឡូវនេះចំពោះមហន្តរាយបង្ហាញថាយើងមានជំនឿ? (សុភាសិត ២២:៣)
១០ បើយើងបានរៀបចំទុកជាមុន យើងស្រួលរក្សាចិត្តស្ងប់ជាងពេលមានរឿងបន្ទាន់។ ប៉ុន្តែ តើការរៀបចំទុកជាមុនបង្ហាញថាយើងខ្វះជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ាឬ? មិនមែនទេ។ តាមពិត ការរៀបចំទុកជាមុនចំពោះមហន្តរាយបង្ហាញថាយើងមានជំនឿថា លោកមានសមត្ថភាពថែរក្សាយើង។ តើតាមរបៀបណា? បណ្ដាំរបស់ព្រះលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យរៀបចំទុកជាមុនចំពោះមហន្តរាយដែលអាចនឹងកើតឡើង។ (សូមអាន សុភាសិត ២២:៣) ម្យ៉ាងទៀត តាមរយៈអត្ថបទក្នុងទស្សនាវដ្ដី កិច្ចប្រជុំ និងសេចក្ដីជូនដំណឹងចំពេល អង្គការរបស់ព្រះលើកទឹកចិត្តយើងជាច្រើនដងឲ្យរៀបចំទុកជាមុនសម្រាប់គ្រាបន្ទាន់។ c តើយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? បើដូច្នេះ យើងនឹងធ្វើតាមយោបល់នេះនៅឥឡូវនេះមុនមហន្តរាយកើតឡើង។
ការត្រៀមខ្លួនអាចជួយអ្នកឲ្យរួចជីវិតពីមហន្តរាយ (សូមមើលវគ្គ១១) d
១១. តើអ្នករៀនអ្វីពីគំរូរបស់បងម៉ាគ្រិត?
១១ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះម៉ាគ្រិត។ ពួកអាជ្ញាធរបានបង្គាប់គាត់ឲ្យចាកចេញពីផ្ទះ ដោយសារមានភ្លើងឆេះព្រៃនៅតំបន់របស់គាត់។ ពេលនោះមានមនុស្សជាច្រើននាំគ្នាសម្រុកចេញក្នុងពេលតែមួយ ដូច្នេះនៅលើផ្លូវមានឡានច្រើនពេកបានជាគ្មានអ្នកណាអាចធ្វើដំណើរទៅមុខរួចបានទេ។ មានផ្សែងអ័ព្ទខ្មៅជាច្រើន ហើយបងម៉ាគ្រិតមិនអាចចេញពីឡានរបស់គាត់ឡើយ។ ប៉ុន្តែគាត់បានរួចជីវិត ដោយសារគាត់បានរៀបចំទុកជាមុន។ គាត់បានទុកផែនទីនៅក្នុងកាបូបរបស់គាត់ ដែលគាត់អាចរកមើលថាមានផ្លូវណាផ្សេងដែលគាត់អាចទៅ។ គាត់ថែមទាំងធ្លាប់ធ្វើដំណើរនៅលើផ្លូវនោះពីមុន ដើម្បីដឹងថាទៅណាក្នុងករណីមានរឿងបន្ទាន់។ ដោយសារបងម៉ាគ្រិតបានរៀបចំទុកជាមុន គាត់បានរួចជីវិតពីមហន្តរាយនោះ។
១២. ហេតុអ្វីយើងធ្វើតាមការណែនាំអំពីសុវត្ថិភាព?
១២ ដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាពយើងនិងអ្នកឯទៀត ពួកអាជ្ញាធរប្រហែលជាសុំយើងឲ្យធ្វើតាមបម្រាមគោចរ ជម្លៀសខ្លួន ឬធ្វើតាមការណែនាំផ្សេងទៀត។ អ្នកខ្លះមិនធ្វើតាមការណែនាំទាំងនោះទេ ដោយសារពួកគេមិនចង់ទុកចោលរបស់របរដែលពួកគេមាន។ ប៉ុន្តែ តើគ្រិស្តសាសនិកមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? គម្ពីរប្រាប់យើងថា៖ «ដើម្បីលោកម្ចាស់ ចូរអ្នករាល់គ្នាចុះចូលនឹងអស់អ្នកដែលមានអំណាច គឺចុះចូលនឹងស្ដេច ដោយសារគាត់មានឋានៈខ្ពស់ជាងអ្នក ហើយក៏ត្រូវចុះចូលនឹងអភិបាល ដោយសារស្ដេចចាត់ពួកគេ»។ (១ពេ. ២:១៣, ១៤) អង្គការរបស់ព្រះក៏ផ្ដល់ការណែនាំដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាពរបស់យើង។ ជាទៀងទាត់ យើងទទួលការរំលឹកឲ្យផ្ដល់ព័ត៌មានទាក់ទងថ្មីបំផុតរបស់យើងដល់ពួកអ្នកចាស់ទុំដើម្បីពួកគេអាចទាក់ទងយើងក្នុងគ្រាបន្ទាន់។ តើអ្នកបានធ្វើដូច្នេះឬទេ? យើងក៏ប្រហែលជាទទួលការណែនាំឲ្យជម្លៀសខ្លួនឬក៏មិនចេញពីកន្លែងស្នាក់នៅ និងការណែនាំអំពីរបៀបទទួលស្បៀងអាហារ ឬរបៀបនិងពេលណាដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត។ បើយើងមិនស្ដាប់បង្គាប់ យើងអាចប្រថុយជីវិតខ្លួននិងជីវិតរបស់ពួកអ្នកចាស់ទុំ។ សូមចាំថាបុរសដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងនេះកំពុងមើលថែរក្សាយើង។ (ហេ. ១៣:១៧) បងម៉ាគ្រិតបានរៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំជឿជាក់យ៉ាងមុតមាំថាការធ្វើតាមការណែនាំពីពួកអ្នកចាស់ទុំនិងអង្គការរបស់ព្រះបានសង្គ្រោះជីវិតខ្ញុំ»។
១៣. តើអ្វីបានជួយគ្រិស្តសាសនិកដែលត្រូវចាកចេញពីផ្ទះសម្បែងរបស់ខ្លួនឲ្យមានអំណរនិងសេចក្ដីសុខសាន្ត?
១៣ បងប្អូនជាច្រើនដែលត្រូវចាកចេញពីផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេ ដោយសារមហន្តរាយ សង្គ្រាម ឬភាពចលាចល បានខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីសម្របខ្លួននឹងស្ថានភាពថ្មីរបស់ពួកគេ ហើយរួមចំណែកភ្លាមៗក្នុងសកម្មភាពកិច្ចបម្រើព្រះ។ ដូចគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១ដែលបានត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយដោយសារការបៀតបៀន ពួកគេបន្ត«ប្រកាសដំណឹងល្អអំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ»។ (សកម្ម. ៨:៤) ការផ្សព្វផ្សាយជួយពួកគេឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើរាជាណាចក្រព្រះ ជាជាងទៅលើស្ថានភាពពិបាករបស់ខ្លួន។ ជាលទ្ធផល ពួកគេបានរក្សាអំណរនិងសេចក្ដីសុខសាន្ត។
របៀបមានសេចក្ដីសុខសាន្តពេលត្រូវគេបៀតបៀន
១៤. តើការបៀតបៀនអាចប៉ះពាល់ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ ពេលយើងត្រូវគេបៀតបៀន យើងអាចបាត់បង់អ្វីជាច្រើនដែលជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ត។ យើងសប្បាយចិត្ត ពេលយើងអាចជួបជុំគ្នាដោយសេរី ផ្សព្វផ្សាយដោយបើកចំហ និងធ្វើកិច្ចការធម្មតាដោយមិនភ័យខ្លាចថាគេចាប់ខ្លួនយើង។ ប៉ុន្តែ បើសេរីភាពទាំងនេះបានត្រូវគេដកហូត យើងប្រហែលជាខ្វល់ចិត្ត ហើយភ័យខ្លាចអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងបន្ទាប់មក។ នេះគឺជាអារម្មណ៍ធម្មតាទេ។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន។ លោកយេស៊ូបានលើកឡើងថា ការបៀតបៀនអាចនាំឲ្យអ្នកកាន់តាមលោកជំពប់ដួល។ (យ៉ូន. ១៦:១, ២) ដូច្នេះ តើតាមរបៀបណាយើងអាចរក្សាសេចក្ដីសុខសាន្ត កាលដែលត្រូវគេបៀតបៀន?
១៥. ហេតុអ្វីយើងមិនគួរភ័យខ្លាចចំពោះការបៀតបៀន? (យ៉ូហាន ១៥:២០; ១៦:៣៣)
១៥ បណ្ដាំរបស់ព្រះប្រាប់យើងថា៖ «អស់អ្នកដែលចង់រស់នៅដោយបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តយេស៊ូ នឹងទទួលការបៀតបៀន»។ (២ធី. ៣:១២) បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះអាន់ទ្រេពិបាកទទួលយកការពិតអំពីចំណុចនេះ ក្រោយពីកិច្ចការរបស់យើងបានត្រូវគេដាក់បម្រាមនៅប្រទេសរបស់គាត់។ គាត់បានវែកញែកថា៖ ‹មានសាក្សីច្រើនណាស់នៅទីនេះ។ ធ្វើម៉េចពួកអាជ្ញាធរអាចចាប់យើងទាំងអស់គ្នាបាន?›។ ការគិតដូចនេះមិនបាននាំឲ្យបងអាន់ទ្រេមានសេចក្ដីសុខសាន្តទេ តែផ្ទុយទៅវិញធ្វើឲ្យគាត់ព្រួយចិត្តឥតស្រាន្ត។ បងប្អូនឯទៀតបានទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា ហើយមិនគិតថាពួកគេនឹងមិនត្រូវចាប់ខ្លួនឡើយ។ ពួកគេទទួលស្គាល់ថាពួកគេអាចត្រូវគេចាប់ខ្លួន ប៉ុន្តែពួកគេមិនសូវព្រួយចិត្តដូចបងអាន់ទ្រេទេ។ ដូច្នេះ បងអាន់ទ្រេបានព្យាយាមគិតដូចពួកគេ ហើយទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ មិនយូរក្រោយមក គាត់មានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្ត ហើយឥឡូវគាត់មានអំណរ ទោះជានៅតែមានបញ្ហាជាច្រើនក៏ដោយ។ នេះក៏អាចកើតឡើងចំពោះយើងដែរ។ ទោះជាលោកយេស៊ូប្រាប់យើងឲ្យរំពឹងថាយើងនឹងត្រូវគេបៀតបៀនក្ដី លោកក៏ពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថាយើងអាចរក្សាភាពស្មោះត្រង់បាន។—សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:២០; ១៦:៣៣
១៦. តើយើងត្រូវធ្វើតាមការណែនាំអ្វីនៅពេលត្រូវគេបៀតបៀន?
១៦ ពេលកិច្ចការរបស់យើងបានត្រូវគេដាក់បម្រាម ឬបានត្រូវគេដាក់កម្រិតយ៉ាងតឹងរ៉ឹង យើងប្រហែលជាទទួលការណែនាំពីការិយាល័យសាខានិងពួកអ្នកចាស់ទុំ។ ការណែនាំទាំងនេះគឺដើម្បីការពារយើង ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថាយើងបន្តទទួលសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារ និងដើម្បីជួយយើងឲ្យបន្តផ្សព្វផ្សាយតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ សូមខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមការណែនាំដែលអ្នកទទួល ទោះជាអ្នកមិនយល់ទាំងស្រុងអំពីមូលហេតុដែលមានការណែនាំទាំងនោះក្ដី។ (យ៉ា. ៣:១៧) ម្យ៉ាងទៀត សូមកុំប្រាប់ព័ត៌មានអំពីបងប្អូនរបស់យើង ឬអំពីសកម្មភាពក្រុមជំនុំដល់ពួកអ្នកដែលគ្មានសិទ្ធិដឹងឡើយ។—អទ. ៣:៧
តើអ្វីនឹងជួយអ្នកឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្តទោះជានៅក្នុងគ្រាពិបាកក្ដី? (សូមមើលវគ្គ១៧) e
១៧. ដូចពួកសាវ័កនៅសតវត្សរ៍ទី១ តើយើងតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
១៧ មូលហេតុចម្បងមួយដែលសាថានប្រយុទ្ធនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះគឺថាពួកគេ«មានកិច្ចការធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីលោកយេស៊ូ»។ (បប. ១២:១៧) សូមកុំឲ្យសាថាននិងពិភពលោករបស់វាធ្វើឲ្យអ្នកភ័យខ្លាចឡើយ។ ការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនទោះជាមានការប្រឆាំងក្ដី នាំឲ្យយើងមានអំណរនិងសេចក្ដីសុខសាន្ត។ នៅសតវត្សរ៍ទី១ ពេលពួកអ្នកដឹកនាំជនជាតិយូដាបានបង្គាប់ពួកសាវ័កឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយ បុរសដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងនេះបានជ្រើសរើសស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។ ពួកគេបានបន្តផ្សព្វផ្សាយ ហើយកិច្ចការនោះបានធ្វើឲ្យពួកគេសប្បាយ។ (សកម្ម. ៥:២៧-២៩, ៤១, ៤២) ពិតមែនហើយ ពេលកិច្ចការរបស់យើងបានត្រូវគេដាក់កម្រិត យើងត្រូវតែចេះប្រុងប្រយ័ត្នកាលដែលផ្សព្វផ្សាយ។ (ម៉ាថ. ១០:១៦) ប៉ុន្តែ បើយើងខំអស់ពីសមត្ថភាព យើងនឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្តដែលមកពីការធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនិងពីការប្រាប់ដំណឹងដែលសង្គ្រោះជីវិតមនុស្ស។
«ព្រះនៃសេចក្ដីសុខសាន្ត នឹងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា»
១៨. តើអ្នកណាអាចផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តពិតប្រាកដឲ្យយើង?
១៨ សូមមានទំនុកចិត្តថា សូម្បីតែក្នុងអំឡុងពេលដ៏ពិបាកបំផុត ក៏យើងអាចមានសេចក្ដីសុខសាន្តបាន។ នៅគ្រាបែបនោះ យើងត្រូវចាំថាសេចក្ដីសុខសាន្តដែលយើងត្រូវការគឺសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ ពោលគឺសេចក្ដីសុខសាន្តដែលមានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះអាចផ្ដល់ឲ្យ។ សូមពឹងផ្អែកលើលោកពេលមានការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺ គ្រោះមហន្តរាយ ឬការបៀតបៀន។ សូមនៅជាប់នឹងអង្គការរបស់លោក។ សូមទន្ទឹងរង់ចាំអនាគតដ៏អស្ចារ្យនៅខាងមុខអ្នក។ កាលដែលអ្នកធ្វើដូច្នេះ «ព្រះនៃសេចក្ដីសុខសាន្តនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នក»។ (ភី. ៤:៩) ក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចជួយគ្រិស្តសាសនិកឯទៀតដែលប្រឈមមុខនឹងទុក្ខលំបាកឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ។
ចម្រៀងលេខ៣៨ លោកនឹងធ្វើឲ្យអ្នកខ្លាំងក្លា
a ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាលោកនឹងផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តដល់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់លោក។ តើសេចក្ដីសុខសាន្តដែលលោកផ្ដល់ឲ្យនោះគឺជាអ្វី? ហើយតើយើងអាចមានវាយ៉ាងដូចម្ដេច? តើការមានសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះអាចជួយយើងយ៉ាងណា ពេលយើងប្រឈមមុខនឹងការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺ មហន្តរាយ ឬការបៀតបៀន? ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងរកចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះ។
b ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
c សូមទស្សនាវីដេអូ«តើអ្នកបានត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រោះមហន្តរាយឬទេ?» ក្នុងគេហទំព័រjw.org/km។
