តើលោកអ្នកដឹងឬទេ?
តើមនុស្សនៅសម័យលោកយេស៊ូត្រូវបង់ពន្ធបែបណាខ្លះ?
តាំងពីសម័យបុរាណ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានទម្លាប់បង់ប្រាក់ដើម្បីគាំទ្រការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ ប៉ុន្តែ ការបង់ពន្ធបានទៅជារឿងស្មុគស្មាញនិងជាបន្ទុកចំពោះជនជាតិយូដានៅសម័យលោកយេស៊ូ។
ដើម្បីគាំទ្រការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនៅត្រសាល ហើយក្រោយមកនៅវិហាររបស់ព្រះ បុរសជនជាតិយូដាទាំងអស់ត្រូវបង់កន្លះហ្សេគិល(ពីរដ្រាកម៉ា)។ នៅសតវត្សរ៍ទី១ ប្រាក់នោះបានត្រូវប្រើដើម្បីទិញគ្រឿងបូជា និងសម្រាប់ថែទាំវិហារដែលហេរ៉ូឌបានសាងសង់។ ជនជាតិយូដាខ្លះបានសួរពេត្រុសអំពីទស្សនៈរបស់លោកយេស៊ូចំពោះរឿងនោះ ហើយគ្រិស្តមិនបានជំទាស់នឹងការបង់ពន្ធនោះទេ។ តាមពិត លោកបានបង្គាប់ពេត្រុសឲ្យរកកាក់ដើម្បីបង់ពន្ធនោះ។—ម៉ាថ. ១៧:២៤-២៧
រាស្ត្ររបស់ព្រះនៅសម័យនោះក៏ត្រូវបង់១ភាគ១០នៃផលដំណាំឬប្រាក់ចំណូលរបស់ពួកគេ។ (លេវី. ២៧:៣០-៣២; ជន. ១៨:២៦-២៨) ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនានិយាយថា បណ្ដាជនត្រូវយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងទៅលើការបង់ពន្ធ១ភាគ១០ចំពោះបន្លែគ្រប់ប្រភេទ រួមទាំង«ជីអង្កាម ឌីល និងខាមិន»។ លោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ថាការបង់ពន្ធ១ភាគ១០ជាការខុសទេ។ តែលោកបានផ្ដន្ទាទោសពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ និងពួកផារិស៊ី ដោយសារពួកគេធ្វើតាមផ្នែកខ្លះនៃច្បាប់ព្រះយ៉ាងល្អិតល្អន់ ប៉ុន្តែមិនបានធ្វើតាមអ្វីផ្សេងទៀតដែលសំខាន់ជាងនេះក្នុងច្បាប់ឡើយ។—ម៉ាថ. ២៣:២៣
ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះរ៉ូមជាអ្នកគ្រប់គ្រង ហើយពួកគេទាមទារឲ្យបង់ពន្ធច្រើនប្រភេទពីមនុស្សដែលនៅក្រោមអំណាចរបស់ពួកគេ។ មានពន្ធមួយដែលម្ចាស់ដីធ្លីត្រូវបង់ ហើយគេអាចបង់ពន្ធនោះជាប្រាក់ឬភោគផល។ បណ្ដាជនត្រូវបង់ចាប់ពី២០ទៅ២៥ភាគរយនៃផលដំណាំ។ មានពន្ធម្យ៉ាងដែលជនជាតិយូដាម្នាក់ៗត្រូវបង់ដែរ។ គឺពន្ធនេះហើយដែលពួកផារិស៊ីបានចោទសួរលោកយេស៊ូ។ លោកបានពន្យល់អំពីទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការបង់ពន្ធថា៖ «អ្វីដែលជារបស់សេសារ ចូរសងសេសារវិញ តែអ្វីដែលជារបស់ព្រះ ចូរសងព្រះវិញ»។—ម៉ាថ. ២២:១៥-២២
ម្យ៉ាងទៀត មានពន្ធគយទៅលើរបស់របរដែលនាំចេញឬនាំចូលពីតំបន់ណាមួយ។ គេយកពន្ធនោះនៅកំពង់ផែ ស្ពាន ផ្លូវបែកជាបួន ឬនៅច្រកចូលក្រុងឬផ្សារ។
បណ្ដាជននៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរ៉ូមត្រូវបង់ពន្ធច្រើនណាស់។ ប្រវត្តិវិទូជនជាតិរ៉ូមម្នាក់ឈ្មោះ ថាស៊ីថឹសរៀបរាប់ថា ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងរបស់អធិរាជទីប៊ែរពេលលោកយេស៊ូនៅផែនដី «ស្រុកស៊ីរី និងតំបន់យូឌាបានអង្វរសុំឲ្យបង់ពន្ធតិចជាង ដោយសារពួកគេពិបាកខ្លាំងណាស់»។
របៀបដែលគេតម្រូវឲ្យបណ្ដាជនបង់ពន្ធទាំងនោះ បន្ថែមបន្ទុកទៅលើពួកគេ។ អ្នកដែលដេញថ្លៃច្រើនជាងគេទទួលសិទ្ធិធ្វើជាអ្នកយកពន្ធ ហើយគាត់នឹងទទួលប្រាក់ចំណេញពីវិក្កយបត្រផ្សេងៗ។ គាត់ចុះកិច្ចសន្យាជាមួយនឹងបុគ្គលដែលយកពន្ធពីបណ្ដាជន ហើយអ្នកទាំងនោះក៏ទទួលប្រាក់ចំណេញដែរ។ តាមមើលទៅ សាខេមានអ្នកយកពន្ធបែបនេះនៅក្រោមអំណាចគាត់។ (លូក. ១៩:១, ២) ហេតុនេះហើយ គឺមិនចម្លែកឡើយដែលបណ្ដាជនមិនពេញចិត្តនឹងការរៀបចំនេះ ហើយស្អប់ពួកអ្នកដែលយកពន្ធពីពួកគេ។
