អត្ថបទសិក្សា ២៣

អ្នកមិននៅឯកា ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានៅជាមួយអ្នកជានិច្ច

លេង

«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់គង់នៅជិតនឹងអស់អ្នកដែលអំពាវនាវដល់ទ្រង់»។—ទំនុក. ១៤៥:១៨

ចម្រៀងលេខ២៨ ការចងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា

សេចក្ដីសង្ខេប *

១. ហេតុអ្វីអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ឯកោនៅពេលខ្លះ?

យើងភាគច្រើនមានអារម្មណ៍ឯកានៅពេលខ្លះ។ ចំពោះអ្នកខ្លះ អារម្មណ៍នេះឆាប់បាត់ទៅវិញ។ ចំពោះអ្នកខ្លះទៀត អារម្មណ៍ឯកាប្រហែលជាបន្តនៅយូរ។ យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ឯកា សូម្បីតែពេលមានមនុស្សនៅជុំវិញយើងក្ដី។ អ្នកខ្លះពិបាកមានមិត្តភក្ដិក្នុងក្រុមជំនុំថ្មី។ អ្នកឯទៀតមកពីក្រុមគ្រួសារដែលជិតស្និទ្ធគ្នា ប៉ុន្តែពេលពួកគេរើទៅកន្លែងឆ្ងាយពីសាច់ញាតិរបស់ពួកគេ ពួកគេមានអារម្មណ៍ឯកា។ រីឯអ្នកផ្សេងទៀតនឹកការចំណាយពេលជាមួយបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់ដែលបានស្លាប់។ គ្រិស្តសាសនិកខ្លះ ជាពិសេសពួកអ្នកដែលរៀនសេចក្ដីពិតថ្មីៗនេះមានអារម្មណ៍ឯកាពេលសមាជិកគ្រួសារនិងមិត្តភក្តិដែលមិនគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ឈប់រាប់អានឬបៀតបៀនពួកគេ។

២. តើយើងនឹងរកចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វីខ្លះ?

^២ព្រះយេហូវ៉ាយល់និងស្គាល់អ្វីៗទាំងអស់អំពីយើង។ ពេលយើងមានអារម្មណ៍ឯកោ លោកដឹង ហើយចង់ជួយយើងឲ្យយកឈ្នះអារម្មណ៍នោះ។ តើព្រះយេហូវ៉ាជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច? តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីជួយខ្លួនឯង? តើយើងអាចជួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំដែលមានអារម្មណ៍ឯកោយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមយើងពិចារណាចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះ។

ព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើង

ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ទេវតាមួយរូបឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្តអេលីយ៉ាថាគាត់មិននៅម្នាក់ឯងទេ (សូមមើលវគ្គ៣)

៣. តើព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងណាចំពោះអេលីយ៉ា?

^៣ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអស់អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកសប្បាយរីករាយ។ លោកនៅជិតយើងម្នាក់ៗ ហើយលោកកត់សម្គាល់ពេលយើងធ្លាក់ទឹកចិត្តឬមិនសប្បាយចិត្ត។ (ទំនុក. ១៤៥:១៨, ១៩) សូមគិតអំពីការយកចិត្តទុកដាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអេលីយ៉ាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោក។ បុរសដ៏ស្មោះត្រង់នោះរស់នៅក្នុងអំឡុងសម័យកាលដ៏ពិបាកក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ពួកអ្នកកាន់អំណាចនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលដែលមិនស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា បានបៀតបៀនពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក ហើយជាពិសេសពួកគេចង់សម្លាប់អេលីយ៉ា។ (១ព. ១៩:១, ២) អ្វីមួយទៀតដែលប្រហែលជាធ្វើឲ្យអេលីយ៉ាពិបាកចិត្តគឺ គាត់មានអារម្មណ៍ថានៅសល់តែគាត់ម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលកំពុងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (១ព. ១៩:១០) ព្រះបានចាត់វិធានការភ្លាមៗដើម្បីជួយអេលីយ៉ា។ ព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទេវតាមួយរូបឲ្យពង្រឹងកម្លាំងចិត្តរបស់អ្នកប្រកាសទំនាយលោកថា គាត់មិនមែននៅម្នាក់ឯងទេ គឺនៅតែមានជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជាច្រើននាក់ទៀតដែលកោតខ្លាចព្រះ។—១ព. ១៩:៥, ១៨

៤. តើម៉ាកុស ១០:២៩, ៣០បង្ហាញយ៉ាងណាថាព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកបម្រើរបស់លោកដែលលែងទទួលការគាំទ្រពីក្រុមគ្រួសារឬមិត្តភក្ដិ?

^៤ព្រះយេហូវ៉ាដឹងថាពេលយើងសម្រេចចិត្តបម្រើលោក មានអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមពួកយើងដែលនឹងត្រូវធ្វើការលះបង់ជាច្រើន។ ការលះបង់នោះប្រហែលជារួមមានការលែងទទួលការគាំទ្រពីសាច់ញាតិនិងមិត្តភក្ដិដែលមិនមែនជាអ្នកជឿ។ សាវ័កពេត្រុសធ្លាប់សួរលោកយេស៊ូប្រហែលជាដោយក្ដីព្រួយបារម្ភថា៖ «យើងខ្ញុំបានចាកចេញពីអ្វីៗទាំងអស់ ហើយបានតាមលោក តើនឹងមានផលប្រយោជន៍អ្វីសម្រាប់យើង?»។ (ម៉ាថ. ១៩:២៧) លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកយ៉ាងកក់ក្ដៅថា ពួកគេនឹងទទួលក្រុមគ្រួសាររួមជំនឿដ៏ធំមួយ។ (សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២៩, ៣០) ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌សន្យាថា លោកនឹងគាំទ្រពួកអ្នកដែលចង់បម្រើលោក។ (ទំនុក. ៩:១០) សូមគិតអំពីអ្វីមួយចំនួនដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីទទួលជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាពេលមានអារម្មណ៍ឯកោ។

អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបើអ្នកឯកា

៥. តើការផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងជួយអ្នក មានប្រយោជន៍យ៉ាងណា?

^៥សូមផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាជួយអ្នក។ (ទំនុក. ៥៥:២២) យ៉ាងនេះ អ្នកអាចរក្សាទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះស្ថានភាពរបស់អ្នក។ បងស្រីនៅលីវម្នាក់ឈ្មោះខារ៉ិល *ដែលមិនមានក្រុមគ្រួសារនៅក្នុងសេចក្ដីពិត និយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយខ្ញុំឲ្យស៊ូទ្រាំនៅគ្រាលំបាកពីមុនៗ នេះជួយខ្ញុំឲ្យមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំមិននៅតែឯងទេ ហើយពង្រឹងទំនុកចិត្តខ្ញុំថាព្រះយេហូវ៉ានឹងនៅតែជួយខ្ញុំនៅថ្ងៃអនាគត»។

៦. តើពេត្រុសទី១ ៥:៩, ១០អាចលើកទឹកចិត្តពួកអ្នកដែលមានអារម្មណ៍ឯកោយ៉ាងដូចម្ដេច?

^៦សូមគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាជួយបងប្អូនរួមជំនឿដែលមានអារម្មណ៍ឯកោ។ (សូមអាន ពេត្រុសទី១ ៥:៩, ១០) បងប្រុសហ៊ីរ៉ូស៊ីដែលជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាតែម្នាក់គត់ក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់អស់ជាច្រើនឆ្នាំ និយាយថា៖ «ក្នុងក្រុមជំនុំ យើងស្រួលឃើញថាគ្មានបងប្អូនណាមានស្ថានភាពល្អឥតខ្ចោះទេ។ ពេលដឹងថាយើងទាំងអស់គ្នាខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា នោះអាចលើកទឹកចិត្តពួកយើងដែលនៅក្នុងសេចក្ដីពិតម្នាក់ឯង»។

៧. តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានជួយអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?

^៧ចូរអធិដ្ឋាន អានគម្ពីរ និងចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់។ អ្នកត្រូវប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នកដោយឥតលាក់លៀម។ (១ពេ. ៥:៧) បងស្រីម៉ាស៊ីអេលនិយាយថា៖ «អ្វីដ៏សំខាន់បំផុតមួយដែលជួយខ្ញុំមិនឲ្យមានអារម្មណ៍ឯកោគឺ ការអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីចិត្ត»។ គាត់ជាបងស្រីវ័យក្មេងដែលមានអារម្មណ៍ឯកោ ដោយសារក្នុងក្រុមគ្រួសារគាត់ មានតែគាត់ម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះដែលនៅក្នុងសេចក្ដីពិត។ បងម៉ាស៊ីអេលបានបន្ថែមទៀតថា៖ «លោកប្រៀបដូចជាឪពុកខ្ញុំ ហើយខ្ញុំអធិដ្ឋានប្រាប់លោកអំពីអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំច្រើនដងជារៀងរាល់ថ្ងៃ»។

ការស្ដាប់ឯកសារជាសំឡេងពីគេហទំព័ររបស់យើង អាចជួយបងប្អូនដែលនៅម្នាក់ឯងឲ្យមិនសូវមានអារម្មណ៍ឯកោ (សូមមើលវគ្គ៨) *

៨. តើការអាននិងរំពឹងគិតអំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះជួយអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?

^៨ចូរអានបណ្ដាំរបស់ព្រះជាទៀងទាត់និងរំពឹងគិតអំពីកំណត់ហេតុដែលបង្ហាញអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្នក។ បងស្រីប៊ីអាន់កាត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងពាក្យសម្ដីមិនលើកទឹកចិត្តរបស់ក្រុមគ្រួសារគាត់។ គាត់ពន្យល់ថា៖ «ការអាននិងរំពឹងគិតអំពីកំណត់ហេតុគម្ពីរនិងជីវប្រវត្តិរបស់អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដែលមានស្ថានភាពស្រដៀងនឹងខ្ញុំ ពិតជាជួយខ្ញុំ»។ គ្រិស្តសាសនិកខ្លះទន្ទេញចាំបទគម្ពីរដែលជួយសម្រាលទុក្ខ ដូចជាទំនុកតម្កើង ២៧:១០ និងអេសាយ ៤១:១០ជាដើម។ បងប្អូនឯទៀតស្ដាប់ឯកសារជាសំឡេងពីគេហទំព័ររបស់យើង។ ពួកគេនិយាយថា នេះជួយពួកគេឲ្យមិនសូវមានអារម្មណ៍ឯកោ។

៩. តើអ្នកទទួលប្រយោជន៍អ្វីពីការចូលរួមកិច្ចប្រជុំ?

^៩ចូរខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់។ កម្មវិធីដ៏គួរឲ្យលើកទឹកចិត្តនៅទីនោះនឹងផ្ដល់ប្រយោជន៍ចំពោះអ្នក ហើយអ្នកក៏អាចស្គាល់បងប្អូនរួមជំនឿផងដែរ។ (ហេ. ១០:២៤, ២៥) បងម៉ាស៊ីអេលដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនិយាយថា៖ «ទោះជាខ្ញុំពូកែអៀនក្ដី ខ្ញុំតាំងចិត្តចូលរួមរាល់កិច្ចប្រជុំ ហើយលើកដៃឆ្លើយ។ នេះជួយខ្ញុំឲ្យមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធជាមួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ»។

១០. ហេតុអ្វីគឺសំខាន់ឲ្យយើងបង្កើតមិត្តភាពជាមួយគ្រិស្តសាសនិកដ៏ស្មោះត្រង់?

^១០ចូរបង្កើតមិត្តភាពជាមួយគ្រិស្តសាសនិកដ៏ស្មោះត្រង់។ ចូរស្វែងរកមិត្តភក្ដិក្នុងក្រុមជំនុំដែលអ្នកអាចរៀនតាម ទោះជាពួកគេមានអាយុឬវប្បធម៌ខុសពីអ្នកក្ដី។ គម្ពីររំលឹកយើងថា «មនុស្សចាស់ៗតែងមានប្រាជ្ញា»។ (យ៉ូប ១២:១២) បងប្អូនវ័យចាស់ក៏អាចរៀនច្រើនពីបងប្អូនវ័យក្មេងដ៏ស្មោះត្រង់ដែរ។ ដាវីឌក្មេងជាងយ៉ូណាថានឆ្ងាយណាស់ ប៉ុន្តែនេះមិនបានរារាំងពួកគាត់ពីការមានមិត្តភាពជិតស្និទ្ធឡើយ។ (១សាំ. ១៨:១) ដាវីឌនិងយ៉ូណាថានបានជួយគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាមានការពិបាកដ៏ធ្ងន់ធ្ងរក៏ដោយ។ (១សាំ. ២៣:១៦-១៨) បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះអ៊ីរីណា ខំព្យាយាមធ្វើជាមិត្តនឹងបងប្អូនឯទៀត។ គាត់ជាសាក្សីតែម្នាក់គត់ក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ គាត់និយាយថា៖ «បងប្អូនរួមជំនឿអាចប្រៀបដូចជាឪពុកម្ដាយឬបងប្អូនបង្កើតរបស់យើង។ ព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើឲ្យពួកគេទៅជាក្រុមគ្រួសារដែលយើងត្រូវការ»។

១១. តើអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីមានមិត្តភាពជិតស្និទ្ធ?

^១១ការបង្កើតមិត្តភាពថ្មីមិនតែងតែស្រួលទេ ជាពិសេសបើអ្នកជាមនុស្សអៀន។ បងស្រីរ៉ាត់ណាដែលជាមនុស្សអៀនបានរៀនសេចក្ដីពិត ទោះជាមានការប្រឆាំងក្ដី។ គាត់សារភាពថា៖ «ខ្ញុំត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា ខ្ញុំត្រូវការជំនួយនិងការគាំទ្រពីបងប្អូនរួមជំនឿ»។ អ្នកប្រហែលជាមិនស្រួលប្រាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកទៅអ្នកឯទៀតទេ។ ប៉ុន្តែ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាបែបនេះដោយឥតលាក់លៀម គឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធ។ មិត្តរបស់អ្នកចង់លើកទឹកចិត្តនិងគាំទ្រអ្នក ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវការឲ្យអ្នកប្រាប់ពួកគេអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចធ្វើដូច្នេះ។

១២. តើអ្នកអាចបង្កើតមិត្តភាពល្អយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១២របៀបដ៏ល្អបំផុតមួយដើម្បីបង្កើតមិត្តគឺដោយផ្សព្វផ្សាយជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ។ បងខារ៉ិលដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធជាច្រើន ដោយសារខ្ញុំចំណាយពេលជាមួយបងប្អូនស្រីក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ និងធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតជាមួយគ្នាក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ ព្រះយេហូវ៉ាបានគាំទ្រខ្ញុំតាមរយៈមិត្តភក្ដិទាំងនេះ»។ ការខំប្រឹងឲ្យមានមិត្តភាពជាមួយគ្រិស្តសាសនិកដ៏ស្មោះត្រង់គឺពិតជាមានប្រយោជន៍ចំពោះយើង។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើមិត្តភក្ដិបែបនេះឲ្យលើកទឹកចិត្តអ្នក ពេលអ្នកធ្លាក់ទឹកចិត្តដូចជាពេលឯកោជាដើម។—សុភ. ១៧:១៧

ចូរជួយអ្នកឯទៀតឲ្យមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេជាក្រុមគ្រួសារយើង

១៣. តើបងប្អូនទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំមានភារកិច្ចអ្វី?

^១៣បងប្អូនទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំមានភារកិច្ចធ្វើឲ្យក្រុមជំនុំមានសេចក្ដីសុខសាន្ត ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងជាកន្លែងដែលគ្មានអ្នកណាមានអារម្មណ៍ថាគាត់បានត្រូវគេទុកចោលឲ្យនៅតែឯងឡើយ។ (យ៉ូន. ១៣:៣៥) អ្វីដែលយើងធ្វើនិងនិយាយអាចលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀតខ្លាំងណាស់។ សូមកត់សម្គាល់អំពីអ្វីដែលបងស្រីម្នាក់បាននិយាយ។ គាត់ថា៖ «ពេលខ្ញុំរៀនសេចក្ដីពិត ក្រុមជំនុំបានទៅជាក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ បើគ្មានការគាំទ្រពីពួកគេ ខ្ញុំមិនអាចទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានឡើយ»។ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយពួកអ្នកដែលនៅក្នុងសេចក្ដីពិតតែម្នាក់ឯង ឲ្យមានអារម្មណ៍ថាបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំស្រឡាញ់ពួកគេ?

១៤. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីទៅជាមិត្តភក្ដិនឹងអ្នកថ្មី?

^១៤ចូរព្យាយាមធ្វើជាមិត្តភក្ដិនឹងអ្នកថ្មី។ បើយើងកត់សម្គាល់ឃើញសិស្សគម្ពីរដែលចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំ បងប្អូនដែលទើបតែផ្លាស់មកក្រុមជំនុំយើង ឬបងប្អូនដែលទទួលការជ្រមុជទឹកថ្មីៗនេះ យើងចង់ស្វាគមន៍ពួកគេយ៉ាងកក់ក្ដៅ។ (រ៉ូម ១៥:៧) ប៉ុន្តែ យើងមិនគ្រាន់តែចង់ទទួលស្វាគមន៍ពួកគេដោយរាក់ទាក់ប៉ុណ្ណោះទេ បន្តិចម្ដងៗយើងចង់បង្កើតមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយពួកគេ។ ដូច្នេះ សូមយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មោះនិងបង្ហាញភាពកក់ក្ដៅចំពោះអ្នកថ្មីទាំងនេះ។ ដោយមិនសួរសំណួរដែលនាំឲ្យពួកគេខ្មាស សូមព្យាយាមយល់អំពីបញ្ហាដែលពួកគេកំពុងជួបប្រទះ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាមិនស្រួលប្រាប់អំពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ដូច្នេះសូមប្រុងប្រយ័ត្នមិនបង្ខំពួកគេឲ្យនិយាយឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមស្វែងយល់អំពីពួកគេយ៉ាងសប្បុរសដោយសួរសំណួរដែលបង្ហាញថាអ្នកចេះគិតពិចារណា និងស្ដាប់ពួកគេឆ្លើយដោយចិត្តអត់ធ្មត់។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកអាចសួរពួកគេថា តើពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតយ៉ាងដូចម្ដេច?

១៥. តើគ្រិស្តសាសនិកដែលមានភាពចាស់ទុំអាចជួយបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំតាមរបៀបណា?

^១៥បងប្អូនទាំងអស់គ្នាក្នុងក្រុមជំនុំនឹងរីកចម្រើន ពេលគ្រិស្តសាសនិកដែលមានភាពចាស់ទុំ ជាពិសេសពួកអ្នកចាស់ទុំបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេ។ បងស្រីមេលីសាដែលបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំក្នុងសេចក្ដីពិតដោយម្ដាយរបស់គាត់ និយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនអាចរៀបរាប់អស់សេចក្ដីថា ច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ ខ្ញុំឲ្យតម្លៃយ៉ាងណាចំពោះបងប្រុសៗដែលចំណាយពេលជាមួយខ្ញុំ និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្ញុំ។ ពួកគាត់ប្រៀបដូចជាឪពុកចំពោះខ្ញុំ។ ពេលណាខ្ញុំចង់និយាយ មានអ្នកស្ដាប់ខ្ញុំ»។ បងប្រុសវ័យក្មេងម្នាក់ឈ្មោះម៉ូរីសយ៉ូ មានអារម្មណ៍ថាបានត្រូវគេបោះបង់ចោល ពេលបងប្រុសដែលធ្លាប់បង្រៀនគម្ពីរដល់គាត់បានទៅជាអសកម្ម។ គាត់រៀបរាប់ថា៖ «ការយកចិត្តទុកដាក់របស់ពួកអ្នកចាស់ទុំចំពោះខ្ញុំពិតជាបានជួយខ្ញុំច្រើនណាស់។ ពួកគាត់និយាយជាមួយខ្ញុំជារឿយៗ។ ពួកគាត់ផ្សព្វផ្សាយជាមួយខ្ញុំ ប្រាប់ខ្ញុំអំពីចំណុចគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ដែលពួកគាត់បានរកឃើញពីការសិក្សាគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគាត់ និងថែមទាំងលេងកីឡាជាមួយខ្ញុំផងដែរ»។ នៅពេលក្រោយមក បងមេលីសានិងបងម៉ូរីសយ៉ូបានចូលរួមក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយពេញពេល។

តើមានបងប្អូនណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំដែលពិតជាសប្បាយចិត្ត បើអ្នកចំណាយពេលជាមួយគាត់ និងបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះគាត់ឬទេ? (សូមមើលវគ្គ១៦-១៩) *

១៦-១៧. តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយបងប្អូនឯទៀត?

^១៦ចូរជួយតាមរបៀបផ្សេងៗ។ (កាឡ. ៦:១០) បងប្រុសលីអូដែលបម្រើជាសាសនទូតនៅប្រទេសឆ្ងាយពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់និយាយថា៖ «យើងច្រើនតែត្រូវការតែការប្រព្រឹត្តតូចតាចដែលបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសនៅចំពេល។ ខ្ញុំចាំថានៅថ្ងៃមួយ ខ្ញុំមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍។ ក្រោយមក ពេលខ្ញុំមកដល់ផ្ទះវិញ ខ្ញុំតានតឹងចិត្តមែនទែន។ ស្រាប់តែពេលនោះ ប្ដីប្រពន្ធមួយគូបានអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យបរិភោគអាហារសាមញ្ញជាមួយពួកគាត់។ ខ្ញុំមិនចាំថាយើងបរិភោគអ្វីទេ តែខ្ញុំចាំថាពួកគាត់យកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ខ្ញុំ។ ក្រោយមក ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលជាង!»។

^១៧យើងទាំងអស់គ្នាចូលចិត្តចូលរួមកម្មវិធីផ្សេងៗដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ដូចជាសន្និបាតនិងមហាសន្និបាតជាដើម។ ពេលនោះយើងអាចសេពគប់ជាមួយបងប្អូនឯទៀតនិងនិយាយគ្នាអំពីកម្មវិធីនោះ។ ប៉ុន្តែបងខារ៉ិលដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនិយាយថា៖ «ចំពោះខ្ញុំ ការចូលរួមសន្និបាតនិងមហាសន្និបាតគឺពិបាកណាស់»។ ហេតុអ្វី? គាត់និយាយថា៖ «ទោះជាមានបងប្អូនរាប់រយឬរាប់ពាន់នាក់នៅជុំវិញខ្ញុំក្ដី ពួកគេច្រើនតែនៅទីនោះជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ពេលខ្ញុំឃើញដូច្នេះ ខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍ឯកោ»។ ចំពោះបងប្អូនឯទៀត គឺពិបាកចូលរួមមហាសន្និបាតឬសន្និបាតជាលើកដំបូងក្រោយពីគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ស្លាប់។ តើអ្នកស្គាល់បងប្អូនណាដែលមានការពិបាកបែបនេះឬទេ? ប្រហែលជាអ្នកអាចអញ្ជើញគាត់ឲ្យចូលរួមកម្មវិធីណាមួយដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាមួយអ្នកនិងក្រុមគ្រួសារអ្នកនៅលើកក្រោយ។

១៨. តើយើងអាចធ្វើតាមកូរិនថូសទី២ ៦:១១-១៣យ៉ាងដូចម្ដេចពេលយើងសេពគប់បងប្អូន?

^១៨ចូរចំណាយពេលជាមួយគ្នា។ សូមព្យាយាមសេពគប់ជាមួយបងប្អូនផ្សេងៗ ជាពិសេសពួកអ្នកដែលប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ឯកោ។ យើងចង់«បើកចិត្ត[របស់យើង]ឲ្យទូលាយ» ជាពិសេសចំពោះបងប្អូនបែបនេះ។ (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៦:១១-១៣) បងមេលីសាដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនឹកចាំថា៖ «យើងពិតជាសប្បាយចិត្ត ពេលបងប្អូនបានអញ្ជើញយើងឲ្យទៅផ្ទះរបស់ពួកគេ ឬទៅដើរលេងជាមួយគ្នា»។ តើមានបងប្អូនណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំដែលអ្នកអាចទទួលដោយរាក់ទាក់ឬទេ?

១៩. តើការសេពគប់បងប្អូនរួមជំនឿពិតជាមានប្រយោជន៍នៅពេលណាខ្លះ?

^១៩មានពេលខ្លះដែលបងប្អូនពិតជាសប្បាយចិត្ត បើយើងចំណាយពេលជាមួយពួកគេ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាពិបាកនៅជាមួយសាច់ញាតិដែលមិនមែនជាអ្នកជឿក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យទាន។ បងប្អូនឯទៀតប្រហែលជាពិបាកចិត្តជាខ្លាំងនៅថ្ងៃខ្លះដូចជា នៅថ្ងៃខួបមរណភាពរបស់បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់ជាដើម។ ពេលយើងអញ្ជើញបងប្អូនដែលមានបញ្ហាបែបនេះឲ្យសេពគប់ជាមួយយើង យើងបង្ហាញថាយើង«ពិតជាយកចិត្តទុកដាក់»ចំពោះពួកគេ។—ភី. ២:២០

២០. តើពាក្យរបស់លោកយេស៊ូនៅម៉ាថាយ ១២:៤៨-៥០អាចជួយយើងតាមរបៀបណាពេលយើងមានអារម្មណ៍ឯកោ?

^២០មានមូលហេតុជាច្រើនដែលគ្រិស្តសាសនិកអាចមានអារម្មណ៍ឯកោនៅពេលខ្លះ។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវចាំជានិច្ចថាព្រះយេហូវ៉ាដឹងច្បាស់អំពីអារម្មណ៍បែបនេះ។ លោកផ្ដល់អ្វីដែលយើងត្រូវការ ហើយនោះច្រើនតែតាមរយៈបងប្អូនរួមជំនឿ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ១២:៤៨-៥០) យើងបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះក្រុមជំនុំ ពេលយើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីគាំទ្របងប្អូនរួមជំនឿ។ ទោះជានៅពេលខ្លះយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងមិននៅម្នាក់ឯងទេ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ានៅក្បែរយើងជានិច្ច!

ចម្រៀងលេខ៤៦ យើងអរគុណព្រះយេហូវ៉ា

^ វគ្គ 5 ជួនកាល តើអ្នកមានអារម្មណ៍ឯកោឬទេ? បើដូច្នេះមែន អ្នកអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ាដឹងអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នក ហើយចង់ជួយអ្នក។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីយកឈ្នះអារម្មណ៍ឯកោ។ យើងក៏នឹងរៀនអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចលើកទឹកចិត្តបងប្អូនរួមជំនឿដែលមានអារម្មណ៍ឯកោផងដែរ។

^ វគ្គ 5 ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។

^ វគ្គ 60 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសម្នាក់ដែលពោះម៉ាយដោយសារប្រពន្ធស្លាប់ ទទួលប្រយោជន៍ពីការស្ដាប់ឯកសារជាសំឡេងពីគេហទំព័ររបស់យើង។

^ វគ្គ 62 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសម្នាក់និងកូនស្រីទៅលេងបងប្រុសវ័យចាស់ម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះគាត់។

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម សម្រាប់សិក្សា